Turuz söZLÜGÜ 15-01-2017 1395- III 18 400 Başlıq Bey Hadi

sıqlıvcan sıxlıvcan. sıxılıvcan_. (lıvcan: qabil. - lıvcanlıq: qabiliyyət). 1. yoğuluvcan. yoğluvcan. sıxılma, tıxızma, mütərakimlik nitəliyi. - qazların sıxılcanlığıv: qabiliyyəti təraküm. 1. darıxan. sıxılan (diltəng) .

sıqlıvçılıq sıxlıvçılıq. sıxılçılıq. sıxılıvcanlıq_. sıxılıvçılıq. basıc, azar, ağırlıq altda sıxılmaqlıq, mütərakimlik.

sıqlıvçılıq sıxlıvçılıq. sıxılıvçılıq. sıxılıvcanlıq_. sıxılçılıq. basıc, azar, ağırlıq altda sıxılmaqlıq, mütərakimlik.

sıqma sıxma. 1. yabba. 1. qurudulmuş təzək. 1. qalın qış geyimi. 1. çaxma. sıxma, tovlama, dartma, çəkməklə atılan ox, güllə. tirbaran. 1. göy kükü. göy gövərətinin sıxıb artığ suyun alıb, yumurta çalınıb, qızartılarağ düzəldilən yemək. 1. üstü gən, ağı körüklü (qat qat olub açılıb yığılan) dizdən dar şalvar çeşiti. 1. fişari.
-göz yaşın sıxma: sıxıt. ağlama.
-sıxma, tovlama, dartma, çəkməklə atılan ox, güllə: sıxma. çaxma. tirbaran.

sıqmaq 1. sıxmaq. sıxqamaq. acı vermək. çimrilik edmək. basqılamaq. əzmək. bunaltmaq. üzmək. qısmaq. qısıtmaq. qısqıtmaq. pısmıtmaq. darıtmaq. (əfsürdə, diltəng edmək) darıxdırmaq. basmaq. bezdirmək. gücləmək. dürtmək. dürtdəmək. zorlamaq. büzmək. 1. sığmaq. müstətab olmaq. 1. sıxmaq. -gözsıxmaq: göz süzmək. göz qısmaq. - gözsıxıb baxa qaldı. 1. sımaq. sıyrığmaq. sıyığmaq. tovbə, tobə edmək. 1. sıxmaq. sıxıtmaq. (sağmaq. sağırmaq. sağığmaq). - göz yaşın sıxmaq: göz yaşın sağırmaq. 1. sığmaq. (z <> y. d. ğ) sızmaq. sıymaq. sıdmaq) işəmək. 1. sığmaq. sığalmaq. sıymaq. sıyalmaq. sevinmək. yoğşunmaq. xoşallanmaq. şadlalanmaq. əğlənmək. keflənmək. ləzzətlənmək. 1. sığmaq. uyqun, uyarlı, oturumlu olmaq, düşmək. 1. sığmaq. sığışmaq. 1. sıymaq. sıpmaq. sıymaq. sımaq. (çıpmaq. çırpmaq) 1. sığmaq. sıymaq. sıyınmaq. sığınmaq. yerləşmək. - bu ora sıymaz. - ağzıva sıyan söz danış. 1. sıxmaq. saplamaq. sapıtmaq. çaplamaq. çapıtmaq. sapdırtmaq. çapdırtmaq. batırmaq.
-göz yaşın sıxmaq: sıxıtmaq. sıxlamaq. (gözsıxıtmaq) ığlamaq. ağlamaq. - ağlabsıxlab: ığlabsıxlab: acı acı ağlayaraq.

sıqmasıntan -təzəklə saman sığmasından, qarışığından yapılan yanacağ: sığıma. yabba. kərmə.

sıqmayıb -qaba tökülən nərsənin qaba sığmayıb dışarı töküləni: savab. daşat. bir ölçüyə görə artığ qalanı.

sıqmaz - siçan sığmaz nininə, qəlbir bağlar dibinə.
- kimsə sezməz, qulaq duymaz, ağız dinməz, ayaq gedməz, əl dəğməz, könlə sığmaz.

sıqmıq sıxmıq. sıxımlı. iqtisadi.

sıqmırmaq sıxmırmaq. sımxırmaq. ağlıya ağlıya burnun çəkmək.

sıqnaqı -araba otağı, sığnağı: quruluq.

sıqnıq sıxnıq. sınğıq. soxlu. sıxlı. sağılı. suqvar. suqdar. dərdli.

sıqnıt sığnıt. sınğıt. sınğut. tam könüllə sunulan veri, yarmağ (ərməğan) .

sıqpalamaq sığpalamaq. sıypalamaq. sıypamaq. sığpamaq. sıyqalamaq. 1. əl sürüb, nərsə sunub yoğlamaq, yağlamaq, yoxlamaq. 1. əlləri ört basırmaq. - kəmçiliklərin sıypalağa vurunmaq. 1. ləms edmək. 1. məs çəkmək. 1. yumşaqlıqla bir qarqaşanı yatırmaq, bir düğünü açmaq. - ev, iç soruların, çətinliklərin ititmək yox, sıypamaq yeydir. 1. yapırlamaq. yasırlamaq. hamarlamaq. 1. sürtmək. 1. yıpqalamaq. aşınmaq. işlənib yeyilib gedmək. 1. yıpqalamaq. nərsənin çoxluğundan, artıxlığından bezmək, bıkmaq, sinsimək.

sıqpalaşmaq sığpalaşmaq. sığpaşmaq. sıyqalaşmaq. sıypalaşmaq. sıypaşmaq. sayqallaşmaq. dayazlaşmaq.

sıqpalıq sığpalıq. sıypalıq. sıyqalıq. saflıq. sürütlük.
(> sayidən (fars)}.

sıqpamaq sığpamaq. sıypalamaq. sıypamaq. sığpalamaq. sıyqalamaq. 1. əl sürüb, nərsə sunub yoğlamaq, yağlamaq, yoxlamaq. 1. əlləri ört basırmaq. - kəmçiliklərin sıypalağa vurunmaq. 1. ləms edmək. 1. məs çəkmək. 1. yumşaqlıqla bir qarqaşanı yatırmaq, bir düğünü açmaq. - ev, iç soruların, çətinliklərin ititmək yox, sıypamaq yeydir. 1. yapırlamaq. yasırlamaq. hamarlamaq. 1. sürtmək. 1. yıpqalamaq. aşınmaq. işlənib yeyilib gedmək. 1. yıpqalamaq. nərsənin çoxluğundan, artıxlığından bezmək, bıkmaq, sinsimək.

sıqpaşmaq sığpaşmaq. sığpalaşmaq. sıyqalaşmaq. sıypalaşmaq. sıypaşmaq. sayqallaşmaq. dayazlaşmaq.

sıqqa sıxqa. >sikkə. sikgə. 1. çıpqı. yörük, yürkə, yürək, (yerik. rayic) pul. məskuk. -sikgə sıxmaq, çırpmaq. 1. işlərin gözəl, gəlişgən, iyi yolda olduğun göstərən söz. saz. - o niyə sızıldır, onun ki işi siggədir. 1. səqqə. (aşıq oyununda) qurquşum sıxılmış, doldurulmuş ən ağır, samballı aşıq. -səqqəsi işdən düşmüş: gücdən gedmiş. 1. sığım. sığa. qabiliyyət. zərfiyyət. -sikkəsiz: çıxarsız. -sikkəli: çıxarlı. ( - sikkəli toprağ). 1. səqqə. gözçaxardan. tərs. öcət. inad. -səqqəlik eləmə. 1. çapa. sindəm. sındam. sımbat. sın. bitim. əndam. -sikkəsiz: çapası, əndamı uyğun, yaraşığlı olmayan. - sikkəli: çapalı. sınlı. sallı. silli_. bitimli. əndamlı. - sikkəli toprağ.

sıqqa siy. siğ.

sıqqaç sığqaç. sağac. sıyıc. saçar. saçavan. sayavan. (> çadorvan (fars)}. çevrələyində açığı olan yekə çadır. günlük çadır. - saçar barlamaq, barqurlamaq: böyük çadır qurmaq.

sıqqalva sığqalva. sırqalva. cəncanlı.

sıqqamaq 1. sığqamaq. seləmək. sığlamaq. sağqamaq. göz yaşın sağarcasına tökmək. 1. sıxqamaq. sıxmaq. acı vermək. çimrilik edmək. basqılamaq. əzmək. bunaltmaq. üzmək. qısmaq. qısıtmaq. qısqıtmaq. pısmıtmaq. darıtmaq. (əfsürdə, diltəng edmək) darıxdırmaq. basmaq. bezdirmək. gücləmək. dürtmək. dürtdəmək. zorlamaq. büzmək. 1. sığqamaq. sığılamaq. sığlamaq. sıyılamaq. sıylamaq. sıyqamaq. gözəlləmək. yartalamaq. tanğıtmaq. tanıtmaq. tanatmaq. tə'rifləmək.

sıqqaq sığqaq. sıyğaq. qırınca. qırışqa. qarınca. qarışqa.

sıqqaş sıxqaş. sırqaş. gurqaş.

sıqqaştırmaq sığqaşdırmaq. sığlaşdırmaq. sıylaşdırmaq. gözəlləşdirmək. yartalatmaq. tovsifləndirmək.

sıqqat saxqat. sıxqat. səqqət. 1. sıqt. sıxt. sıxıt. sət. sərt. - saqqat soyuğ dam çatını çatdatıb. 1. çimri. xəsis. - sıxqatın malın özgələr yeyər.

sıqqatıq sıxqatıq. sırqatıq. qatığı çox olan.

sıqqatmaq sığqatmaq. sığılatmaq. sığlatmaq. sıyılatmaq. sıylatmaq. sıyqatmaq. gözəllətmək. yartalatmaq. tanığdıtmaq. tanıtdırmaq. tanatdırmaq. tə'riflətmək.

sıqqatnav sıxqatnav. sırqatnav. (sır. sıx. tıx). 1. gur gedgəl. 1. ağır tıxac, tırafik. 1. şuluxpuluğ. 1. gizli, qaranlıq, tünər işlər. 1. sıx dəğiş töküş. sırçalqaş. sıxçalqaş. 1. çox işgilli, mübhəm.

sıqqəp sığgəp. sırgəp. sərgəp. gəpləşgən. sözləşgən. söyləşgən. çox danışan. vərrac.

sıqqəpliq sığgəplik. sırgəplik. sərgəplik.

sıqqı sıxqı. sıxıntı. sıxığ. əzab. əziyyət.

sıqqır sığqır. sığınğır. sınğır. səngər. təpə. yığın. kümə. koma.

sıqqırlamaq sığqırlamaq. sığınğırlamaq. sınğılamaq. səngər, təpə, yığın, kümə, koma oluşdurmaq.

sıqqil sıxgil. çətərə. çitərə. şətərə.

sıqqül sırgül. sığgül. 1. çox güllü. 1. bərbəzəkli.

sıqqüyəş sıxgüyəş. sırgünəş. sırgüyəş_. bol günlü, günəvər yer. - sırgünəş ölkə.

sıqra sığra. dərə. iki nərsənin arasında sığav, şikaf, yarıq, aralıq.

sıqramaq sıkramaq. sıkılmaq < sık. (s <> ç - k <> ğ) çiğrəmək. bərkimək. döyülüb bərkimək.

sıqrım sığrım. 1. sığırım. sığırdım. oylum. oyum. həcm. 1. sığırım. sığırdım. əninə uzunlamasına görünən görüntü, çevrə, mənzərə. 1. sığırım. sığırdım. əninə uzunlamasına görünən görüntü, çevrə, mənzərə.

sıqrımaq sığrımaq. sıyrığmaq. iki dəmirin, nərsənin birbirinə sürtülüb səs çıxarmaq. - qaşığı qazanın dibinə sürtmə, sığrır canım çimçəşir.

sıqrıq 1. sıxrığ. sıyrığ. sırnaq. sıyvan. sıyağ. sıyaz. sayağ. sayaz. dayaz. sıy > sıv > sığ. dərin olmayan su. - bir sıyrığ bulseydik suyu aşardığ. 1. sığrığ. sıyrığ. iki dəmirin, nərsənin birbirinə sürtülməyindən çıxan incə, cığıq səs.

sıqrış 1. . sığrış. çıxar. kapasitə. 1. . yığrış. düşün.

sıqrıtla sığrıtla. sığırtla. sıydırığla. sığdırığla. sırığla. qapıncla. qapıcla. salışla. sarışla. tapışla. dayaşla. duraşla. qayışla. qatlanma dözüşlə. cıdamla. təhəmmüllə. səbirlə. səbrlə. qərarla.

sıqrıtmaq sığrıtmaq. sindirmək. sındırmaq. sınrıtmaq. həzm edmək.

sıqrıtsız sığrıtsız. sıydırığsız. sığırsız. sırığsız. qapırsız. qapıcsız. qabırqasız. salışsız. sarışsız. tapışsız. dayaşsız. duraşsız. qayışsız. (qatlanma) dözüşsüz. cıdamsız. səbrsiz. səbirsiz. qərarsız. təhəmmülsüz.

sıqrıtsızlıq sığrıtsızlıq. sıydırığsızlıq. sığırsızlıq. sırığsızlıq. qapırsızlıq. qapıcsızlıq. salışsızlıq. sarışsızlıq. tapışsızlıq. dayaşsızlıq. duraşsızlıq. qayışsızlıq. (qatlanma) dözüşsüzlük. cıdamsızlıq. səbrsizlik. səbirsizlik. qərarsızlıq. təhəmmülsüzlük.

sıqsaqat sıxsağat. sıxsoğat. > sift o səxt.

sıqsı 1. . sıxsı. sırıl sıxlam. cimcilağ. 1. sığsı. siğsi. sinsi. sintə. sinti. sıntı. açı, fürsət güdən. 1. sığsı. siğsi. sinsi. sintə. sinti. sıntı. fürsət tələb. 1. sığsı. siğsi. sinsi. sintə. sinti. sıntı. gizlin, altdan, əl altı işləyən. saman altdan su yeridən. sosur. sorsıq. oğrun. tülkü. kurnaz. şeytan. mızı. - üzü gülməz sosurdan qaçın. - sosurun dili qarnında. 1. sığsı. siğsi. sinsi. sintə. sinti. sıntı. sinsin. içirtin. içinə salan. 1. sığsı. siğsi. sinsi. sintə. sinti. sıntı. kinayəli davranan. 1. sığsı. siğsi. sinsi. sintə. sinti. sıntı. yavaşca. astaca. 1. sığsı. siğsi. sinsi. sintə. sinti. sıntı. qaçıq, gizli, örtülü olan nərsə. 1. sığsı. siğsi. sinsi. sintə. sinti. sıntı. sirr. 1. sığsı. siğsi. sinsi. sintə. sinti. sıntı. gövdəyə oturan geyim. daramdurul. yerinə tam düşən nərsə. tam uyqun, yapışqan. 1. sığsı. siğsi. sinsi. sintə. sinti. sıntı. dərin saldığ, ambar. 1. sığsı. siğsi. sinsi. sintə. sinti. sıntı. cicikli. həsədli.

sıqsıq 1. . sığsıq. sıs. sız. kaşuv. xəsdələrin yanında qoyulan işəklik. qarurə. 1. sığsıq. sırsıq. sertifika. bir nərsə üzərində olan gərəkli bilgilərin yazıldığı kağaz. 1. sıxsıx. sırsıx. sığsox. (sox: səğə). sırşax. sırbudağ. sıx səğə. çox qol budağlı. 1. sıxsıx. sırsıx. sığsox. (sox: səğə). şarşaqqatarlı.

sıqsıqı sıxsıxı. çox utanqaç. çox həyalı.

sıqsoq sığsox. sırsıx. sıxsıx. (sox: səğə). 1. sırşax. sırbudağ. sıx səğə. çox qol budağlı. 1. şarşaqqatarlı.

sıqsoqat sıxsoğat. sıxsağat. > sift o səxt.

sıqsu sığsu. sırsu. sırsuv. tıxsu. gur, bol sulu olan.

sıqşamaq sığşamaq. sığaşmaq. sıyaşmaq. sıyşamaq. gözəlləşmək. yartışmaq. - nə sığşamısan.

sıqt 1. sıxt. sıxıt. > sift (fars). 1. . sıxt. sıxıt. sət. sərt. saxqat. sıxqat. sıqqat. səqqət. - saqqat soyuğ dam çatını çatdatıb. 1. sıxt. sıxıt. sekt.

sıqta sığda. sığıt. sıyda. sıyıt. sağıb. sağba. sağaçıq. saib. düzsalığ, süzük sızık olan. sədiq. sadiq.

sıqtac sığdac. sadıç. sığdıc. sığdış. sığdaş. sığdəş. sağdac. sağdıc. sağduş. sadış. kimsə üçün ən sağın, qayın, yaxın, möhkəm olan arxadaşı.

sıqtalmaq sığdalmaq. sığzalmaq. sığışdırılmaq. sığılmaq. yerləşdirmək. - bunu ona, onu buna sığzala.

sıqtamaq 1. sığdamaq. sıxdamaq. göz yaşın sıxıb tökmək. 1. sığdamaq. yanğırıb, zarqırıb ağlamaq. (> nalə, zari edmək) 1. sığtamaq. sağatmaq. ağlamaq. yığlamaq. 1. sıxdamaq. sıtğamaq. oğmaq. malamaq. - əl qolumu sıtğatdım.

sıqtaq sığdağ. sıyırdağ. sığırdağ. sığırlağ. sıydağ. sığlağ. sığınan yer.

sıqtaş sığdaş. sığdəş. sadıç. sığdac. sığdıc. sığdış. sağdac. sağdıc. sağduş. sadış. kimsə üçün ən sağın, qayın, yaxın, möhkəm olan arxadaşı.

sıqtəş sığdəş. sığdaş. sadıç. sığdac. sığdıc. sığdış. sağdac. sağdıc. sağduş. sadış. kimsə üçün ən sağın, qayın, yaxın, möhkəm olan arxadaşı.

sıqtı sığtı. sığıt. sığıntı. yük kimi alınan nərsə. çağrılmamış. istənməmiş. sorulmamış. təhmili. naxandə. tüfeyli. parazit. yanaşma. əkdi. asalaq.

sıqtıc sığdıc. sığdış. sadıç. sığdac. sığdaş. sığdəş. sağdac. sağdıc. sağduş. sadış. kimsə üçün ən sağın, qayın, yaxın, möhkəm olan arxadaşı.

sıqtılac sığdılac. sındılac. sığac. ötücü quş çeşiti. - sığac işi irməz, ortun təpmək: sərçə işi değil xərmən döğmək.

sıqtıq sığdıq. 1. bir yerə, nərsiyə sıxdırılmış nərsə. 1. təhmili. 1. qalı ortasına salınan çəggi, nəxşə.

sıqtırılıb -ağac, odun yarmada çatıq arasına sığdırılıb, qoyulub güpsənən dilim: siy. siğ. - dəmir siğ. - ağac siğ.

sıqtırılmış -bir yerə, nərsiyə sıxdırılmış nərsə: sığdıq.

sıqtırıqla sığdırığla. sıydırığla. sığrıtla. sığırtla. sırığla. qapıncla. qapıcla. salışla. sarışla. tapışla. dayaşla. duraşla. qayışla. qatlanma dözüşlə. cıdamla. təhəmmüllə. səbirlə. səbrlə. qərarla.

sıqtırmaq sığdırmaq. sığıtdamaq. sırıtlamaq. nərsəni birinə soxmaq, ilişdirmək. - bu ona dibiniəcan sırıtmış.

sıqtış sığdış. sığdıc. sadıç. sığdac. sığdaş. sığdəş. sağdac. sağdıc. sağduş. sadış. kimsə üçün ən sağın, qayın, yaxın, möhkəm olan arxadaşı.

sıqtöqüt sıxtöküt. sıxdüşüt. sırdüşüt. çox törütlü, törüklülü, tuxumlu. çox oğladlı.

sıqtüq sığtük. sırtük. bol, gur tüklü.

sıqtüşüt sıxdüşüt. sıxtöküt. sırdüşüt. çox törütlü, törüklülü, tuxumlu. çox oğladlı.

sıquc sığuc. sırıc. sıroc. sıruc. 1. çox uca, hündür. 1. göydələn. asiman xiraş.

sıqvan sığvan. sayvan. seyvan. sayban. açıqlıqda kölgəlik yer. korqay. günlük. barnaq. kürnəc. kürənc. kürəş. kürəc. kürən. kürnəş. künəş. künəc.

sıqyaqın sığyağın. sıryağın. sağanağ. gur yağış.

sıqyaqmur sığyağmur. sıryağmur. bol, gur yağışlı, yağı.

sıqyuq sığyuğ. sırğuy. sığyuxul. yatağan. yuxuçulu.

sıqyuqul sığyuxul. sırğuy. sığyuğ. yatağan. yuxuçulu.

sıqzalamaq sığzalamaq. sıylamaq. sığlamaq. cəzalanmaq. səzalanmaq. ikram, padaş, mukafat edmək.

sıqzalmaq sığzalmaq. sığdalmaq. sığışdırılmaq. sığılmaq. yerləşdirmək. - bunu ona, onu buna sığzala.

sıqzan sığzan < sızğan (> ləğzan (fars)}. sıydam. sırdam (sığallı. seyqəlli) sürşün. sürgün. süzşün. süzgün. sızğın.

sıqzıq sığzıq. sıbızqı_. sivsi (> sipsi). düdük.

sıqzıtmaq sığzıtmaq sızğıtmaq. (> ləğzidən (fars)}. sürgütmək. süzgütmək.

sır 1. səkə. sək. sərə. sər. əninə uzanan nərsə. 1. səkə. sək. sərə. sər. mərhələ. 1. səkə. sək. sərə. sər. pillə. - üç səkə basac: üç pilləli nərdüvan. 1. sırığ. sərik. bayız. bəsit. saya. baya. sadə. normal. 1. sirr. giz. nərsənin örtüyü. 1. sirr. giz. üstü örtülü olan nərsə. 1. sirr. giz. üstü ilə içi bir olmayan nərsə. 1. sıyır. boya. rəng. 1. nəqş o niqar. cila. 1. sıl. çır. çıl. cızğı. xətt. 1. sir. yanaşan sözün anlamına ''doluluğ, çoxluğ, tamlığ, teyxalığ'' anlamın artırır. - sır süt: sütdən dolu. - sır doğru: lap düz. - sır altın: tam qızıl. - sır yalan: dibdən yalan. 1. sür. nərsə üzərə yaxılan öznə, boya, rəng. 1. sür. sürmə. boya. nərsə üzrə sürülən hər çeşit sürmə. 1. saxlı. gizli. dalla. dalda. salda. sekret. 1. giz. -üzən balıq iz qoymaz, ağzı açıq giz qoymaz. (ağzı açıq: çox danışan). (giz qoymaz: sir saxlamaz)
-sır sınağ: əməl kirdar. ə'mal o kirdar.
-sır sıplığ: sür süplüğ. çır çıplığ. çər çöplük. çər çöp. siyir siplik. töküntü.
-sır, luğab yaxmaq:sırlamaq. sıyramaq. sarlamaq.
-sır sıplığ: sür süplüğ. çır çıplığ. çər çöplük. çər çöp. siyir siplik. töküntü.
-sır, boya, don dəğişmək: sırlanmaq.

sıra 1. görə. - istəyi sıra: istəyinə görə: diləyi sıra: diləyinə görə: kefinə sıra: kefinə görə: nəcür, nətür, nasıl istərsə. (sıra: görə). 1. . səf. - uşaqlar düzülüb on sıra qurdular. 1. seri. sırasır. sırsıra. silsilə. salsala. salqa. burlaq. birlək. dizi. nərsədən bir dövrə. ( məcmuə'. rədə. rədif. səf) . 1. sap. novbət. - sənində sapın gələr, göz yumunda ölüm yəxələr. 1. ( sır <>rıs) rısa. rədif.
-arxa sıra sürükləmək: quyruğuna taxmaq.
-degirmanlar sırayla, sıra düşər bizədə
-degirman sırayladı, devir dönər, sıra düşər bizədə, bu gün dönür tərsinə, bu tərsinə, tərsə gedər genədə.
-dəğirmanlar fırlanar, evrən çönər sırlanar, sıra düşər bizədə, tələsmə sən görərsən. (sırlanar: sır, boya, don dəğişər).
-ilkin qulaq sonra sıra ağızda.
- ara sıra: ara tirə. yer yer. bə’zən.

sırabaş sırıbaş. 1. sırbaş. toyxan. toyxanı. çoğan (< çoğ, çox xan) toy yığvasın dolandıran. tamata. tamada. 1. sırbaş. yeməkli böyük toplantıları yönədən kimsə. 1. mübsür.

sırac 1. . kampiyoter. 1. . sırma. nərsə üzərinə yapılan süs. 1. sirəc. hiz. xirəsər tərs. səqqət. dirəc. inadçı. müsirr. sübatlı. əziml. kəc. asığ üzlü. 1. sirəc. müzmin. kıronik. 1. seçik. duru. şəffaf. parlaq. zülal. 1. sırışı. siriş. çiriş. kiriş. çirək. siriş. (< sırıtmaq) (sıraclamaq: sirişləmək. kirişləmək) kitiş. (< kitmək) (sirişm (fars)}. sürüş. neçə nərsəni birbirinə qatma, tikmə üçün yılım, çəsb.

sıracçı sıraçı. sırmac. nərsə üzərinə süs yapan kimsə.

sıraclamaq sirişləmək. kirişləmək.

sıraçı 1. nobətçi. girvəc. girəvçi. novbətçi. - sıraçı qatılan: sıraçı ortaqçı. nobətçi iştiraqçı. 1. sıracçı. sırmac. nərsə üzərinə süs yapan kimsə.
- sıraçı qatılan: sıraçı ortaqçı. nobətçi iştiraqçı. (sıraçı: nobətçi. girvəc. girəvçi. novbətçi).

sıraçın sıxaçın. (sıxıq açıq) sırburma. sığburma. çox əzik büzük. çox çin çüllü. çox əğri büğrü.

sıralamaq 1. saralamaq. sağalamaq. savalamaq. soralamaq. soğalamaq. sovalamaq. mürəttəb, münəzzəm edmək. 1. sırqalamaq. saplamaq.

sıralanan sırğan. uzanıb gedən. riştələnə.

sıralanıb -bayram, şənlik günlərində sapa sıralanıb, göydən salınan, asılan ışıq, bərbəzək nərsələr: sırsır. sırsıra.

sıralanmış -sapa sıralanmış bərbəzək: sırsır. sırsıra.
-dəğərinə görə sıralanmış, sıranmış olan: sırasır. sırsıra. silsilə. salsala.

sıralatma sırılatmaq. sırıqlatmaq.

sıralı qataqat. düzənli. müntəzəm.
- sıralı sırasız: sırılı sırısız: sırıqlı sırıqsız:yerli yersiz. çəkinə çəkinə, çağına yağına baxmadan.
- sıralı sırasız: sırılı sırısız. sırıqlı sırıqsız. yerli yersiz. çəkinə çəkinə, çağına yağına baxmadan.

sıralış sıraş. 1. çəkəş. çəkləş. səf bəndlik. səf çəkiş. sətir bəndlik. 1. düzüş. tənzim. tarazış. oxaş. oxlaş. çatğaş. çatğaşlama. suvalama. sıvalama. həmsəthləmə. miyzanlama.

sıralmaq sırılmaq. yapışmaq. - acından qarnı belinə sıralmış.

sıramaq 1. sırımaq. uzun uzadısı, sırayla düzmək, tikmək. - yorqan sıramaq. 1. sırımaq. boyamaq. sıraqlamaq. nəqşə, tərh çəkmək - genə nə sırırsın: sırıq, sıraq, nəqşə, tərh çəkisən. -sıramadan işə keçmə. 1. sırımaq. nərsiyə nəqşə salmaq. nəqqaşlıq edmək. 1. sərimək. oxumaq. 1. sımaq. sıymaq. sıyamaq. simək. siymək. siyəmək. istəmək. sivmək. sevmək. sevəmək. - susıramaq: su istmək. susuzlamaq. 1. sımaq. sıymaq. sıyamaq. simək. siymək. siyəmək. (sıy: siy: ehsas, hiss) sıyımaq. siyimək _. sezmək. seymək. ehsas, hiss edmək. - bunu eşidəndə nə sıydınız. - bir nərsə sıtmadan: heç nə bildirmədən. 1. sırmaq. sırımaq. iki nərsəni birbirinə bağlamaq, örtələmək. - yorqan sırmaq: yünü iki parça arasına yayıb tikmək. yorqan tikmək. 1. sırmaq. sırımaq. yapışdırmaq. - bu suçları kimə sıracağsız.
- sırıb bağlamaq: çəkib, dartıb bağlamaq.

sıramıq sırayla.

sıranmış -dəğərinə görə sıralanmış, sıranmış olan: sırasır. sırsıra. silsilə. salsala.