Turuz söZLÜGÜ 15-01-2017 1395- III 18 400 Başlıq Bey Hadi

verməqtə -almaqda (yeməkdə) var, verməkdə: utamaqda var, ödəməkdə.

verməməzliq -özündəkini eşiyə verməməzlik, dışdakın özünə almamazlıq: savallıq. sovallıq. ayıqlıq. ayiqlik.

vermətən -ölmü ölmədən tanı, yaşamı vermədən canı.

vermətiq - atalar dedi, bizdə dinlədik, vermədik qulaq, dura inlədik. (dura: durmadan).

verməyə -çalış qayıd uşaqlığıva, son verməyə yaşlığıvın tutaqlığına. (yaşlandıqca yaşın itər daduda , uşaqlığun versə verib dadını). (tutaqlığına: acizliginə. əsirliginə).

verməz -arpa buğda yağ verməz, yaş ötürsə dad verməz.

vermiş -kim vermiş yetimə malın, el yığıla alanmaz.
-körpə, yeni cücərmiş, baş vermiş bitgi, nərsə: sivrik.
-gördügün işlər verər öz pöhrəsin, gül əkirsin gül bitimiş, arpa əksən arpa vermiş toprağın.

versə -doğru kişi versə sözü ötürməz, heç bir kölgə artıq boya götürməz.

verti -yel kipli uça verdi: sarqın.

vertimə - aldın verdimə salmaq: pis duruma qoymaq.

vertin -varın verdin utunma, küsük yerdən umunma.

vertitmək verditmək. tapışdırmaq. çatışdırtmaq. çatdırtmaq. yetirtmək.

verөn -alan əl asğın, verөn əl üstün. (asğın: tabe'. alçaq).

vər -soluq al, vər: soluq solut. (dəm bazdəm).

vəranə -vəranə. -sayın. -yana. -qına. - ərsayın: ərqına: cəvanmərdanə. - dəlsayın: dəlyana: dilavəranə. dilavər qunə.

vərəm söggə. sökgə. sökə. sill.

vərtənə vərdənə. yoğurğuc.

vətərə -çox şişirib, hədərə vədərə söyləmək:satılamaq. qozalamaq. (gəzaf. bihudə) .

vətəsintə - dilin dolan başına, el qadasın al vədəsində!.

vırqın (qayanğ. cayanğ) çalınmış. çılqın. çırpıq. çırpınmış. çalanğ > çərənğ. salanğ. dəli. başsız. ağılsız.

vırqınlıq (qayanğlıq. cayanğlıq). salanğlıq. çalanğlıq > çərənğlik. çalınmışlıq. çılqınlıq. çırpıqlıq. çırpınmışlıq. dəlilik. başsızlıq. ağılsızlıq.

vırnıqmaq vırnığmaq. vurnuğmaq. seyrimək. səyrinmək. gəzinmək.

vız -qulaq vermək kötüyə, min yaxcını azdırar, min yaxcının öğüdü, min kötüyə vız gələr.

vur -vur tut: soxa. hammısı. - soxa yalnız: yapa yalnız. - soxa bir uşağım var. - soxa bircə çörəyim qalıb.
-boşanmış arvad alma tulalıdan uzaq dur, boşanmış alsa biri, ensəsindən birin vur.

vuraqan vurağan. atağan. sapıtqan. saplağan. durmadan atan, çırpan. salağan.

vurar -inanclar yapmaz iyi kişini, yapdıqları vurar dışa işini (içini).

vuraraq -birbirinə çırparaq, vuraraq çaxır, qor törədən nərsə: sıpışqa. çıpışqa. çaxmaq. kibrit.

vurqınmaq urqınmaq. orqınmaq. şişinmək. qurqınmaq.

vurqun sindəl. aşiq.

vurquş vurquş. vurma. (''quc. qoc. qoş'': ək olaraq ''ma. mə'' anlamın verir).

vurma vurquş. (''quc. qoc. qoş'': ək olaraq ''ma. mə'' anlamın verir).
- özüvü görməməyə vurma: özüvü görməməyə salma. (salmaq: vurmaq).

vurmaq 1. dövmək. sabamaq. sabmaq. çapmaq. çapamaq. 1. urbamaq > ribudən. çalmaq. oğurlamaq. qapqmaq. 1. salmaq. çırpmaq. - yumruq salmaq. - qılıc salmaq. 1. salmaq. çalmaq. çıpmaq. çırpmaq. çarpmaq. çapmaq. - ənsəsinə elə saldı ki iki qədd oldu. 1. qırmaq. - kəlləsin qırçayın (qırça kimi) vurmaq, qırmaq: başını sapçayın üzmək(sapcayın: sıpçayın. çapcayın. qırçayın). 1. sapmaq. sapımaq. sapıtmaq. atmaq. sallamaq. - qara (böhtan) sapma onun işidir.
- özün yuxuya vurmaq: yuxuya dalsınmaq
-sillə vurmaq, atmaq: siltəmək. (sallamaq. saltamaq: nərsəni atmaq)
- özüvü görməməyə salma: özüvü görməməyə vurma. - görməzgə salmaq: görməzlikdən gəlmək. - bilməzliyə salmaq: bilməzgə salmaq: bilməzlikdən gəlmək. 1. salmaq. döğmək. zərbə endirmək, düşürmək. 1. salmaq. döğmək. zərbə endirmək, düşürmək.
- sağ göstərib sol vurmaq: aldatmaq.
-nərsəni nərsiyə çırpmaq, vurmaq: sırımaq. sərimək. döşəmək. - şallağa sırıdı.

vurmaz -hər gələn sevməz, hər gedən qırmaz, ölüm ayrılıq olmasaydı, dolu yazda çiçək vurmaz.

vurmuş -elin güdən eldən önə keçənməz, könlün gəzən vurmuş aşmış dağları. (könlün gəzən: dilək gəzən).
-elin güdən eldən önə keçənməz, könlün gəzən vurmuş aşmış dağları. (könlün gəzən: dilək gəzən).

vurmuyasan - yıxılırsa biri əldən tutasan sən kişisən, düşənə vurmuyasan taqqa təkə sən kişisən, varasan malla davara yoluvu azmıyasan sən kişisən, əzilib ya əzələr olsana topraq təki bərk sən kişisən, istəyin salmaya əldən ələ, ovsarlıyasan sən kişisən, kar koru kəl keçəli manlamasan sən kişisən (istəyin: həvəsin. nəfsin). (manlamasan: ayıblamayasan).

vurnuqmaq vurnuğmaq. vırnığmaq. seyrimək. səyrinmək. gəzinmək.

vursan - yerə vursan göyə səkrəy: çox qımıldağan, şuluğ uşaq.

vurub -aytıb etdirib bolmasa, vurub etdirib bolmaz. (aytıb: deyib)
-vurub öldürmək: sapdırmaq. çapdırmaq. saldırmaq. çaldırmaq.

vurulan -(boya, parça, taxda, daş, qır kimilər) bir nərsəninin üzərinə vurulan, yaxılan, yapılan üzlük, örtük, qaplama: sarqıt. (salqıt: (bir yerin altına, üstünə, yuxarısına salınan, qouylan, döşənən nərsə)
-sancılanan yılığın (heyvanın) qarnına iyiləşdirmək inancıyla vurulan çubuğ: sancı çubuğu. sancı kötəyi. sancı kötüyü.
-əksik nərsəni tamamlamaq üçün vurulan tikə: sap.
-köpəyin, bir yılxının (heyvanın) qapmaması üçün vurulan ağızlığ: saçqı. ağızduruq. ağızlıq.

vurulmaq sancılmaq. çırpışmaq.

vurulub -təkərli aracları arxasına vurulub, su, palçıq sıçramağı önləyən enli tikə: sapqal. çapqal. gilgir.

vurun -xoşluqları vurun başa, qəm çanağı dəysin daşa, ömür güdə arzu uzun , qıssa diləklə yaşa.

vuruşmaq söktüğüşmək. söğüşmək. savaşmaq. toxuşmaq.
-göz vuruşmaq: səyrişmək. sayışmaq. sayrışmaq. göz qapağı atmaq.

ya yaxud. azu. -köçər oba keçər kərvan, atlu olda azu yayvan, mal davardan nə vardan, sözdən başqa heç bir neden iz qalmaz. (azu : yaxud). (yayvan: yaya. piyada).

yaba sakı. səki < saçu. xərmən savuran arac.

yabana -satamazdın məni sən heç yabana, küymüş olsaydiana, alca dilin. {(anadilin danan danalara (analara)}. (alca: qırmız). (yanar olseydi ana alca dilin: ay anam yanmış olseydi ağzındaki qırmız dilin).

yabancı -kəndinə yabancı:yadın. - dalqınlıq qaçırır uykularımı, kimsələr biləmir acılarımı, bir yadın oluram gecə olunca, illər ötür ata dan ışıq doğunca.

yabanılaşmaq yabanlaşmaq. gürələnmək. guralanmaq. azıqlanmaq. azqınmaq. ürkükünmək. ürkəkinmək. qupanmaq. qupaşmaq. qopanmaq. qopaşmaq. qoparlanmaq. qoparlaşmaq. qopunmaq. qopuşmaq. qopurlanmaq. qopurlaşmaq. vəhşiləşmək.

yabanlaşmaq yabanılaşmaq. gürələnmək. guralanmaq. azıqlanmaq. azqınmaq. ürkükünmək. ürkəkinmək. qupanmaq. qupaşmaq. qopanmaq. qopaşmaq. qoparlanmaq. qoparlaşmaq. qopunmaq. qopuşmaq. qopurlanmaq. qopurlaşmaq. vəhşiləşmək.

yabba 1. . sıxma. 1. sığıma. kərmə. təzəklə saman sığmasından, qarışığından yapılan yanacağ. 1. yapba. seşmə < saçma. saçqı (< saçmaq). pehinlə saman qarışığından oluşan yanacaq, yaxılacq.

yahaltmaq yaydırmaq. yayındırmaq. sapralamaq. salğalamaq. sapıtmaq. aldatmaq.

yaxcılıqa -yaxcılığa tapınnam, yamanlığı unutmam. (tapınnam: övərəm. sayqılaram).

yaxşıq yaxşıq. yaxışıq. yaxqış. yanğışıq. yanışıq. yanşıq. közmük. köznük. közmüş. qızmış. qızmıq. qors. qorsuc. qoruç. qorus. qorsaq. qorsalı. odşaq. odşıq. odanıq. odnaq. qızaqlı. oğurlu. oğralı. oxlu. şəhvətli.

yaq -yan yax: . oyan bu yan. - yan yaxa göz saldılar.

yaq yağ. sarıc. sarcu. sarcı.
-yaman çoğun bilənlərə qada çorun dağ verər, biləməzlərə əldən gələn yağ verər. (çoğun: fələk). (çorun: zulum. korluq)
-yağ bağlamaq: yağlanmaq. səmirmək. səmizmək.
- sağ yağ. ( sağ: teyxa. qatqısız. saf).
-arpa buğda yağ verməz, yaş ötürsə dad verməz.

yaqa -əlbəyaxa olmaq: saldaşmaq. satlaşmaq. birbirinə düşüşmək.
-qara yaxa: qərə yəxə: sərgil. sivil. (sarqıl: burkan. ruhani. malla).

yaqalaşmaq yaxalaşmaq. salımlaşmaq. salmalaşmaq.

yaqan yaxan. yaxıcı. alışdırıcı. sınaşdırıcı. alışdıran. tutuşdurucu. tutuşduran. odçu. odlayan. acıdan. acıtğan. kuyqaç. kuyçu. kuydurucu. küyqaç. küyçü. küydürücü.
-iti iti, iplik iplik uzanan, şıdırğı düşən, enən, yağan yağmur, nərsə: sağanaq. sağnaq.
-kül yaxan:külləyən. qurumadan. qaraçı. qarayaxan. qarasalan. böhtançı. sapqaçı. sapaqçı. iftiraçı.
-incə yağan yağmır, qar: səpgən. sərgən. sərili nərsə.

yaqar -yağış yağar yer gögər, alqış alar ər gögər. (gögər: gövərər. cücərər)
-yalvar yaxar, irca' edmək: sağınmaq.
-qutsuz quyuya girsə qum yağar.

yaqasın -yaxasın, kəndini nərsədən qurtarmaq, uzaqlatmaq, ayırmaq: sıyrılmaq. sıvrılmaq. savrılmaq.

yaqatarmaq yağadarmaq. yağdırmaq.

yaqboy yaxboy. boyqalı. xoşboy. xoşheykəl. sağday. sayaq. sıyaq.

yaqcı yaxcı. 1. sağa. eyi. mansız. ayıbsız. 1. iyi. sağday. sayaq. sıyaq. 1. saya. sayağı. sığıl. sığın. sıyıl. sıyın. gözəl. qəşəng. sulum. - çox sığıl uşaq. 1. yey. yeğ. iyi. -söyləyəndə az söylə, dinləyəndə yey dinlə.
-qonaq köçər durmaz, yaxcı (yaman) keçər qalmaz.
-iyilik, yaxcı dilək diləmək: kölün iyi tutmaq. iyiyə, yaxcıya düşünmək. xoşbinanə düşünmək. uyğu (iygi) sağınmaq.
-yox dəğəri sevginin, duysa qulaq söz ilə, yox gözəlin dəğəri , baxsan ona göz ilə, könüldədi sevgi seviş kişidə, ona yiyə yaxcı gedər işində.
- yaxcı pis, gecə gündüz birbirin qoğalar: seviş ağış, tün gün üzə yürkünər.
-birbirinə yaxcı görüşmək: sevişmək.
-yaxcı pisi ayırmaq: silikləmək. silgirləmək. silivləmək. (sığallamaq. cilalamaq) saralamaq. sağalamaq. savalamaq. soralamaq. soğalamaq. sovalamaq. arıtlamaq. seçib çəkitmək, çəkdələmək. ağartdamaq. çallamaq. arçamaq. arçılamaq. təmizləmək. pahlamaq. - başağı (> mağaşar. düğü, ləpə kimi burcəklər) ağartdamaq. - çigit, xarman savalamaq.
-çox gəzməsən aralı, tez tapılar yaralı, dərmanın qıl dərdin al, yaxcı bilə yaxcı işi aralı. (aralı: ıraqdan)
-arıtlama, təmizləmə, yaxcı pisi ayırma ayqıtı, qayağı, maşını: arıtlaqıc. seçəgic. çəkdəgic. çəkdəgic. saralaqıc. saraqıc. sağalaqıc. sağaqıc. savalaqıc. savaqıc. soralaqıc. soraqıc. soğalaqıc. soğaqıc. sovalaqıc. sovaqıc. (sərələmək (fars)}.

yaqcılar -acılar bitər, yaxcılar itər. (acılar bitir, yaxcılar itir).

yaqcılatmaq yaxcılatmaq. saralamaq. sağalamaq. savalamaq. soralamaq. soğalamaq. sovalamaq. iyilətmək. islah edmək.

yaqcılıq yaxcılıq. sayalıq. sıyalıq. arxallıq. yarqallıq. keyfiyyətlilik. (səlahiyyət. mənfəətli)
-yoxdu gücün eyləməyə yaxcılıq, olsun gücün kötülüyə yox demək!.

yaqcılıqı -kötülərdən yaxcılığı umarsan, toxmaq başda çomağıvı yığarsan.

yaqcılıqlar yaxcılıqlareyülüklər.

yaqcını - unutmamış acını, dadanmamış yaxcını.
-qulaq vermək kötüyə, min yaxcını azdırar, min yaxcının öğüdü, min kötüyə vız gələr.

yaqcının -qulaq vermək kötüyə, min yaxcını azdırar, min yaxcının öğüdü, min kötüyə vız gələr.

yaqcısın -sınayıb, yaxcısın axtarıb seçmək:sınalamaq. -çox sınalayan nə korun aldı, nə keçəlin.

yaqcıya -iyiyə, yaxcıya düşünmək: xoşbinanə düşünmək. kölün iyi tutmaq. iyilik, yaxcı dilək diləmək. uyğu (iygi) sağınmaq.

yaqı 1. yağı. bir nərsiyə, çətin çətin uydurub, baş əğən. salqaç. salqıç > sərkeş. basağan. asav. savuz. (# yasav. yasavan) 1. yaxı. boya. sıva. sarığ. sarqı. üslük. üzlük. nərsənin dış qaplaması, örtüyü. qaplağ. qapağ. yayıq. yayqı. duvağ (> doğab (fars)}. sürək. sürük. yalca. yalcı. üz (üs) qat, təbəqə. geyim. geyiz. taxım. paltar. kisvət. libas. bürgək. duruğ. durğ. üzüş. üsbaş. üzgöz. qiyafə. rukeş. puşeş. sətr.
-kərə yağı: kər yağı. kəryağ. saryağ (s <> z) zaryağ. sarıyağ. səriyəğ. zarıyağ. zəriyəğ.
-yağı, suyu, özü alınıb, artığı qalmış nərsə: küspə. köspə. çökbə. gövdən. gövdün. kövdən. kövdün.
-bol, gur yağışlı, yağı: sıryağmur. sığyağmur.

yaqıcı yaxıcı. yaxan. alışdırıcı. sınaşdırıcı. alışdıran. tutuşdurucu. tutuşduran. odçu. odlayan. acıdan. acıtğan. kuyqaç. kuyçu. kuydurucu. küyqaç. küyçü. küydürücü.
-şir, boya yaxıcı: sırçı. luğabçı. luğabkar.

yaqılacq - pehinlə saman qarışığından oluşan yanacaq, yaxılacq: seşmə < saçma. saçqı (< saçmaq). yabba .

yaqılan -(boya, parça, taxda, daş, qır kimilər) bir nərsəninin üzərinə vurulan, yaxılan, yapılan üzlük, örtük, qaplama: sarqıt. (salqıt: (bir yerin altına, üstünə, yuxarısına salınan, qouylan, döşənən nərsə)
-nərsə üzərə yaxılan öznə, boya, rəng: sır. sür.

yaqılı -yağışlı, yağılı bulut: sağı bulut.

yaqılmaq yağılmaq. sağılmaq. düşülmək {> duşidən (fars) }.

yaqım yaxım. çaxım. sevik. sevi. atığ. atış. coşu. şovq. əğilim.

yaqımaq yağımaq. sağımaq. iti yağmaq. şıdırğamaq. axmaq. tökülmək. - barığa sağır: yağış şıdırır, tökür.

yaqımlı yaxımlı. yaxışlı. qıyımsız. əsrikli. əsikli. yaslı. yasıq. yufa, yuvaş ürəkli. quturlu. gövətli. verəsili. saçılı. sərpili. eyqul. eyiqul. iyqul. iyiqul. edqul. ediqul. idqul. qutqul. qutavul. ehsanlı. mərhəmətli. kəramətli. kərim. lütflü. iltaflı. iltifatlı.

yaqın yaxın. səlim. tutşı. tutşu. tuştu. gəlişgin. yoğursaq. yoğsaq. isrik. isti qanlı (xungərm) yarsıy. yastağ. (qavışsın. yumuşaq. yola verən) ilisin. insinik. inənc. çin sıtqılıy, çıtqılıy. sındıq. sinsir. sinbat. içdən. candan. canciyər. doğus dürüst. doğru dürüst. içli dışlı. muxlis. sadiq. səmimi.
-birbirinə yaxın: sıx. az aralıqlı.
-göz yolu uzaq görər ayaq yaxın.
-cana yaxın: cana yatan. sarqan. tutşın. tutşun. tutsun. tuştun. tuşsun. - sarqan ər arvad.
-kimsə üçün ən sağın, qayın, yaxın, möhkəm olan arxadaşı: sadıç. sığdac. sığdıc. sığdış. sığdaş. sığdəş. sağdac. sağdıc. sağduş. sadış.
-ölüm yaxın görən yox, umut qıssa bilən yok, yollar uzun gedən yok, gedənlərdən dönən yok.
- qızqın, yaxın döğüş: saç saça baş baş.
-öğləyə yaxın olan çağ, öğən, zaman: qocaquşluq.

yaqına - çəkinə çəkinə, çağına yağına baxmadan: sırılı sırısız. sıralı sırasız. sırıqlı sırıqsız. yerli yersiz.
- çəkinə çəkinə, çağına yağına baxmadan:sıralı sırasız. sırılı sırısız. sırıqlı sırıqsız. yerli yersiz.

yaqınır yaxınır. xahiş olunur.

yaqınıram yaxınıram. xahiş edirəm.

yaqınış yağınış. yağunma. yağunuş. sağunma. sağunuş. sağınış. təğənni. sağu, sarkı, nəğmə söyləmə. məqamla oxuma.

yaqınlaşsan yaxınlaşsan. yoxlasan. -bir yaxşını yoxlasan, min bir kötü qarşıdar, min kötüyə qarşınaq, çalış sürsün iyi yol. (yoxlasan: yaxınlaşsan). (qarşıdar: əngəllər. mane’ olar). (qarşınaq: tərsinə. muxalif).

yaqınlıq -dincik kanı, pozuqlardan ıraqlıq, düzüklərə yaxınlıq. (dincik: huzur). (düzüklərə : təmizlərə).

yaqınmaq 1. . yağınmaq. salğınmaq. axınmaq. əğilmək. 1. . yaxınmaq. yoxunmaq. toxunmaq. bərxurd, mültəfit olmaq.

yaqır -ölməm deyən çox, sonu bir gün yox, biri əkir güllənir, bir yaxır küllənir.

yaqırlıq yağırlıq. yağlıq. (rəhmət) sıylıq. sürğat. ərməğan.

yaqış -iş tərsəsə deyin ha deyin, yağış qoxusu dincədər beyin.
-yağış yağar yer gögər, alqış alar ər gögər. (gögər: gövərər. cücərər)
-yağmış yağış cücərməmiş ayağ altda qalan gül. {ayağ altda qalmağın büktüsü budur. (büktüsü: hükmü)}.
-gün, yağış, qardan qorunma üçün bir yeri önünə qayrılan, yapılan sərgə: sayvan. qayvan. saçvan. (bir yerdən, bir yerə aşırmaqla, artırmaqa, qayırmaqla əklənən tikə, parça). saçağlıq. kölgəlik.
-kiçik, sevimli, yaxış oyandıran cocuq: quzucuq.
-yağış suyu yığışan çuxur: güv. -fırlanır tərsəsinə bax devranımız, su götürmək yerinə suv tökülür güv quyuya.
-gur yağış: sıryağın. sığyağın. sağanağ.

yaqışıq yaxışıq. yaxşıq. yaxqış. yanğışıq. yanışıq. yanşıq. közmük. köznük. közmüş. qızmış. qızmıq. qors. qorsuc. qoruç. qorus. qorsaq. qorsalı. odşaq. odşıq. odanıq. odnaq. qızaqlı. oğurlu. oğralı. oxlu. şəhvətli.

yaqışıqlı - hər nəyə yaxışıqlı söz söyləyən: söz əbəsi. söz qurdu. söz usdası. söz maması.

yaqışımsız yaxışımsız. sınayan. bükülü. bükütlü. əğri büğrü.

yaqışlı 1. yaxışlı. sınışlı. sinişli. uyquşlu. cana yatışlı. 1. yaxışlı. yaxımlı. qıyımsız. əsrikli. əsikli. yaslı. yasıq. yufa, yuvaş ürəkli. quturlu. gövətli. verəsili. saçılı. sərpili. eyqul. eyiqul. iyqul. iyiqul. edqul. ediqul. idqul. qutqul. qutavul. ehsanlı. mərhəmətli. kəramətli. kərim. lütflü. iltaflı. iltifatlı.
-yağışlı, yağılı bulut: sağı bulut.
-bol, gur yağışlı, yağı: sıryağmur. sığyağmur.

yaqışmaq 1. yaxışmaq. yapışmaq. xoşuna gəlmək. - bu sizə yaxışdımı. - ona yaxışmadım: onun xoşu gəlmədim. - yaxışsa: yapışsa. - yaxışdırt. yapışdırt. xoşuna gətirt. 1. yaxışmaq. sınışmaq. sinişmək. uyqun gəlmək. cana yatmaq. - bu sözə sizə sınışmazki. - qırmzı sənə sınışır. 1. yaxışmaq. alışınmaq. sınanmaq. sınaşmaq. tutuşunmaq. odlanmaq. odanmaq. qızışınmaq. kuyqaçlanmaq. kuycənmək. küyqaçlanmaq. küycənmək. küydürünmək.

yaqıt 1. yaxıt. (# sığıt) çaxıt. çaxt. saxt. çıxda. çıxat. sırt (< yırt. qırt). nərsənin dış üzü. nəma. numa. duruğ. durğ. çehrə. zahir. - savıq salıt: soyuq üz. - yağışdan çaxtı pozqun ev, iç toxusu sağlam dururu. 1. yağıt. payğaş. pağaş. payaş. padaş. şabaş. tapaş. saça (> səza (fars)}. ödül. savrın. sovrun. 1. yağıt. sıla. sılağ. sıyla. sıylağ. payğaş. pağaş. payaş. padaş. şabaş. tapaş.

yaqıtamaq yağıtamaq. yağıtlamaq. saçatmaq. saçamaq. ödülləmək. ödüllətmək. savrıtlamaq. sovrutlamaq. ödül, payaş, padaş vermək.

yaqıtlamaq yağıtlamaq. yağıtamaq. saçatmaq. saçamaq. ödülləmək. ödüllətmək. savrıtlamaq. sovrutlamaq. ödül, payaş, padaş vermək.

yaqıtmaq 1. yağıtmaq. saçmaq. dağıtmaq. tökmək. səpələmək. sərpələmək. sərələmək. sərpmək. 1. yağıtmaq. yağdırmaq. axqırmaq. axıtmaq. salğamaq. salğatmaq. salxamaq. salxatmaq. tökmək. (sərazir, cari edmək) .

yaqıya -alın dartıb yağıya, düzlük yalnız dosluğa. (alın dartıb: qızqın olub) .

yaqız 1. yağız. axız. sağız. şəhab1. yağız. sarğız. sağız. sağaz. sıvışqan, yapışqan, əsnək öznə, maddə.
-sarıyağız (s <> z) zarıyağız. saryağız. sarıbet. sarı bəniz, surat. - saryağız göy gözlü.

yaqqış yaxqış. yaxışıq. yaxşıq. yanğışıq. yanışıq. yanşıq. közmük. köznük. közmüş. qızmış. qızmıq. qors. qorsuc. qoruç. qorus. qorsaq. qorsalı. odşaq. odşıq. odanıq. odnaq. qızaqlı. oğurlu. oğralı. oxlu. şəhvətli.

yaqlamaq -əl sürüb, nərsə sunub yoğlamaq, yağlamaq, yoxlamaq: sıypalamaq. sıypamaq. sığpalamaq. sığpamaq. sıyqalamaq.
-oğub, sürərək yağlamaq, oxşamaq: sıyamaq. sığamaq.

yaqlanmaq yağlanmaq. yağ bağlamaq. səmirmək. səmizmək.

yaqlar yağlar. yağdar. sağıdar. sağdar. sağlar. 1. saxçı. xəsdə baxıcısı. ardıc. (ardında olan. muğayat, muraqib olan. muvazibət edən) pərəstar. (həmşirə) (saxçılıq: pərəstarlıq) 1. sanitar. behdaşt. behdari.

yaqlat yağlat. axlat. gürə. gürəli. gürək. gürəc. gürəvin. gürəcin. güvə. güvəli. güvək. güvəc. güvəcin. dinc. dinli. dinəli. rahat. toxdayın. toxdanlıq. asayişli. rifahlı.

yaqlı -özlü, yapışqan, yağlı topraq: sırnax. sıvax. sırvax. ət toprağı.

yaqlıq 1. yağlıq. silbiç. saçıq. çapıt. bulaşıq. salcığ. silcik. silgi. silək. seşlik. saçlığ. (silcə: siləc. siləci (dəsmalı) silinti. qab dəsmalı. qırma. qırmac. qırpa. qolluq. əllik. qırım. qurutma. hovlu. biçətə. peçətə. qırpa. qırba. qırım. dəsmal. dəsmal. - qırmanı ver əllərimi quylayım. 1. yağlıq. yağırlıq (rəhmət) sıylıq. sürğat. ərməğan.
-kiçik yağlıq: silcik. silbiç. dəsmal.

yaqma -suyuq nərsəni bir sürüb yaxma ayqıtı: sapqal. çapqal. kəsgit. kartək.

yaqmaq yaxmaq. 1. kuyqaçlamaq. kuycətmək. küyqaçlamaq. küycətmək. küydürmək. alışdırmaq. sınaşdırmaq. yalbırqlamaq. yanbırqlamaq. tutuşdurmaq. odlamaq. odamaq. 1. dağ salmaq.

yaqmaq -qara yaxmaq: sarığ sarmaq.
-yuxardan aşağı yağmaq, enmək: sağalmaq. sağılmaq.
-iti yağmaq: sağımaq. yağımaq. şıdırğamaq. axmaq. tökülmək. - barığa sağır: yağış şıdırır, tökür.
-incə incə yağmaq: sivələmək. səpələmək.

yaqmaqa -alışdırmağa, tutuşdurma, yaxmağa, sınaşdırmağa yarar nərsə: kuydaq. kuycaq. küydaq. küycaq.

yaqmalamaq yağmalamaq. çapalamaq. çapağanlamaq. alt üst edmək. sabanlamaq. sapanlamaq. sabalamaq. sapalamaq. çapağlamaq.