Turuz söZLÜGÜ 15-01-2017 1395- III 18 400 Başlıq Bey Hadi

süzünmək sezinmək. altdan altdan baxmaq.

süzürmək 1. sırmamaq. sırmalamaq. (nərsəni nərsədən ayırmaq). safaltmaq. - yağı tortasından sırmadıq. 1. siyirmək. zivirmək. axıtmaq.

süzüşmək süzmək. sıvışmaq.

süzütmək 1. sağurmaq. 1. siyritmək. siyirtmək. zivritmək. zivirtmək. axıtmaq. axdırmaq. tökdürmək.

süzütüb -boynuvu çox uzadıb ördəyikən qaz olma, nazlı qıza göz süzütüb kişilərə ar olma.

süzüzütü sızıntı. axıntı. sırğıntı. sızğıntı.

şabalıt - xırda şabalıt: quzu palıt.

şabaş 1. . tapaş. sıla. sılağ. sıyla. sıylağ. payğaş. pağaş. payaş. padaş. yağıt. 1. < saçab. (daşab) 1. səpəş. 1. <. saçığ. saçaş. saçığ. tapaş. 1. payaş. padaş. tapaş. payğaş. pağaş. saça (> səza (fars)}. ödül. savrın. sovrun. yağıt.

şaçıq şaşıq. səkcət. səkib. səkəli. diksindirici. səkincək. səkinəli. səknəli. səkdirici. səkic. şeşic. sesici. şaşırtıcı. çalıdan. çaltıc. qəribə. təəccüblü. çalıt. əcib. qeyri adi. - burda səkic nərsə yox. - çalıt çapıt: əcib qərib.

şah -şahdamar:saçsinir. saçsınır. seşmir.

şaha -atın şaha qalxması, iki dal ayağ üsdə durması: sırıtmaq. şahlanmaq.
-şaha qalxmaq: şeşə durmaq. saça durmaq. şeşlənmək.

şahin savan. savın. (təpici. iti). qartal.

şahlanmaq sırıtmaq. atın şaha qalxması, iki dal ayağ üsdə durması.

şahnama çaxnama. çaxlama. 1. lağ. alay. - çaxnama yapmaq: lağ edmək. 1. şuxluq. zarafat.

şahtamar şahdamar. saçsınır. saçsinir. seşmir.

şaqalar -sulu, boş, yüngül şakalar yapan kimsə: sırtıq. cıvık. sıvıq. sürbet. sırbit. qırnac. qırcanıq. qırnaşıq. sırnaşıq. sürnaşıq. çırnaşıq. qıynaşıq. yılışıq. bayıq. qaşqa. güctax. güstax. qoçtax. qurtax. gürtax. üzə girən. dürtük. qapıdan. üzü bərk. qıycıva. qıcıva. çındırqayış. sürtük. qoycan. quycan. tərs. qatuvaz. qatavuz. qatvaz. qısıq. qısıqçı. qısqaç. qısnaş. qıtnaş. girtiş. kitriş. inad. simic. < sinic. sinicən. sinitən. simitən. əl çəkməyən. əl üzməyən. - qırnacın biridir yenilməz, qarşındakın caydırır.

şaqə şaxə. səğə. sıx. sığ. dal. sap. rişdə.

şaqıçı şağıçı. şakırçı. şağırçı. şarkıçı. çağırçı. çağıçı. çaxırçı. ötücü. ötəçi. oxucu. əzgiçi. mahnıçı. türküçü. yırçı. nəğməçi. müğənni.

şaqıçı şağıçı. şakırçı. şağırçı. şarkıçı. çağırçı. çağıçı. çaxırçı. ötücü. ötəçi. oxucu. əzgiçi. mahnıçı. türküçü. yırçı. nəğməçi. müğənni.

şaqımaq şakımaq. sağımaq. 1. sağrımaq. səyrimək. oxumaq. ötmək. 1. şağırmaq. şağmaq. çağımaq. çağırmaq. çaxımaq. yalabımaq. yalımaq. birdən yanmaq. parlamaq. - şimşək şağır, çaxır. 1. şağırmaq. şağmaq. çağımaq. çağırmaq. çaxımaq. ötmək. təğənni, tərənnüm edmək.

şaqır şakır. şağır. şarkı. çağır. çaxır. 1. çaxış. yalabıq. yalabış. çalabıq. çalabış. birdən yanma, yanış. parlayış. - şimşək şağırı, çaxırı. 1. ötmə. ötüş. oxuma. təğənni. tərənnüm. (sarqa (sanskirit)) 1. oxuma. əzgi. türkü (xalq mahnısı) yır. nəğmə. 1. hava. melodi. 1. müzik.

şaqırçı şakırçı. şağırçı. şağıçı. şarkıçı. çağırçı. çağıçı. çaxırçı. ötücü. ötəçi. oxucu. əzgiçi. mahnıçı. türküçü. yırçı. nəğməçi. müğənni.

şaqırmaq şağırmaq. şakımaq. şağımaq. şağmaq. çağımaq. çağırmaq. çaxımaq. 1. yalabımaq. yalımaq. birdən yanmaq. parlamaq. - şimşək şağır, çaxır. 1. ötmək. təğənni, tərənnüm edmək.

şaqqa şəqqə. quşaq. tirə. nəsil.

şaqqamaq çaqqamaq. qaqqıldamaq.

şaqqatar -şar şaqqatar: sarcıq. sarqıclar. - donundan bu sarqıclar aç at.

şaqqıltaq şaqqıldağ. satır. sağır. batır. bələş. (saçılan, sağılan, axınan, sürtülən nərsədən qalan iz) pisgil. pasaq. kir. ləkə. - bu satır suynan yumaqla gedməz.

şaqlatmaq şaxlatmaq. sapartmaq. (# salxatmaq. solxatmaq. yiprətmək. yıpratmaq)
(sapar qulaq (# yıpar qulaq: salxaq, aslaq, solğaq) .

şaqmaq şağmaq. şakımaq. şağımaq. şağırmaq. çağımaq. çağırmaq. çaxımaq. 1. yalabımaq. yalımaq. birdən yanmaq. parlamaq. - şimşək şağır, çaxır. 1. ötmək. təğənni, tərənnüm edmək.

şaqurmaq şağurmaq. guruşmaq. xuruşmaq {> xuruşan (fars) }. - sellər sular quruşdu.

şallaq 1. . çalbağ. 1. sarqac. neçə teldən tovlanıb yasalan nərsə. qamçı.

şallaqlamaq şallağlamaq. çalbağlamaq.

şaltaq 1. şaltax. saltax. çaltax. şoltax. boltax. uzun, geniş geyim. 1. şaltax. saltax. biçimsiz iri, şişman. 1. şıltaq. şıllaq. çaltaq. saltaq. daltaq. çaltaqlama, saltaqlama, şıllaqlama işi.

şaltaqlamaq şaltaxlamaq. saltaxlamaq. biçimsizcə, çirkin görünəcək dək şişmanlamaq.

şaltaqlamaq şıltaqlamaq. şıllaqlamaq. çaltaqlamaq. saltaqlamaq. daltaqlamaq. çallaq, şıllaq atmaq.

şalvar -üstü gən, ağı körüklü (qat qat olub açılıb yığılan) dizdən dar şalvar çeşiti: sıxma.

şaman çaman. qaman. laman. çalman. talman. büyücü.

şan 1. . ək. - kimi. bu ''ək, səs dəğişmələri, səslərin yer dəğişməsi dolayı bu biçimləri alır. {san. şan. can. çan. zan. yan. tan. dan. ğan. man. naç. nas. naş. naz. nağ. nak. naq. nal. nab. nav}. - bağnaz: bağnağ: tıxnağ: mütəəssib. 1. san. savır. savrı. çavır. çavrı. çağır. çağrı. şöhrət. ün. səs səmir.

şanlı çanlı. çandalı. saya. məşhur. mə'ruf.

şap sap. 1. çanqıl. 1. yazma üçün gəc tikəsi.

şar -şar şaqqatar: sarcıq. sarqıclar. - donundan bu sarqıclar aç at.

şarıltamaq şarıldamaq. şığılamaq.

şarqı şarkı. şakır. şağır. çağır. çaxır. 1. çaxış. yalabıq. yalabış. çalabıq. çalabış. birdən yanma, yanış. parlayış. - şimşək şağırı, çaxırı. 1. ötmə. ötüş. oxuma. təğənni. tərənnüm. (sarqa (sanskirit)) 1. oxuma. əzgi. türkü (xalq mahnısı) yır. nəğmə. 1. hava. melodi. 1. müzik.

şarqı şarkı. sarkı. sarğı. sarın.

şarqıçı şarkıçı. çağırçı. çağıçı. çaxırçı. şakırçı. şağırçı. şağıçı. ötücü. ötəçi. oxucu. əzgiçi. mahnıçı. türküçü. yırçı. nəğməçi. müğənni.

şarlatan carlatan. boşuna söz carlayan, atan, dağıdan.

şarp çarp. şıp deyə. birdənbirə.

şarşaqqatarlı sırsıx. sıxsıx. sığsox. (sox: səğə).

şasi kürsü. qursu. çatı.

şaş (fars) < saç. (< saçmaq) .

şaşı çaşı. çapraz. çeri. alaqaraq. alqaraq. kəsişin.

şaşıq 1. çaşıq. çaşıt. çağış. xəta. 1. . şaçıq. səkcət. səkib. səkəli. diksindirici. səkincək. səkinəli. səknəli. səkdirici. səkic. şeşic. sesici. şaşırtıcı. çalıdan. çaltıc. qəribə. təəccüblü. çalıt. əcib. qeyri adi. - burda səkic nərsə yox. - çalıt çapıt: əcib qərib. 1. . şaşqın. müztərib. - şaşmaq: müztərib olmaq.

şaşırtan şaşırdan. çaşırdan. çıpqır. çınqır (moğol) çatan. qaydan. qaytan. qaydıran. qayırdan. sapan. azdıran. sapdıran. şeytan.

şaşırtıcı şeşic. sesici. səkincək. səkinəli. səknəli. səkdirici. səkic. səkcət. səkib. səkəli. diksindirici. çalıdan. çaltıc. qəribə. təəccüblü. çalıt. şaşıq. şaçıq. əcib. qeyri adi. - burda səkic nərsə yox. - çalıt çapıt: əcib qərib.

şaşırtmaq sıyıtmaq. sırıtmaq. daşlanmaq. disginmək. səkinmək. təəcüblənmək. - onu orda gördüyümə çox sıyıtdım.

şaşqın şaşıq. müztərib. - şaşmaq: müztərib olmaq.

şaşmaq 1. qaşmaq. 1. . müztərib olmaq.
-imi, hədəfi şaşmaq: qəymək. qaymaq. kırıxmaq. yozmaq. sapmaq. yön dəğişmək.

şat şad. 1. səpik. səvik. sevincli. şən. neşəli. səid. 1. sığ. sığa. sıy. sıya. sevinc. yoğuşq. xoş. kef. dinək. ləzzət. 1. -şad olduğ: sığaldığ. - biz çox sığaldığ: şad olduğ.
-şad edmək: sıyındırmaq. sıytıtmaq. söyündürmək. sevindirmək.
-şad olmaq. sıyınmaq. sıytınmaq. söyünmək. sevinmək. öğünmək. öğlənmək.
-şad olan: çağlan. -çağlan ürək, çox bir üzü güldürər, tutqun ürək, bənizləri söldürər.
-şad olmaq: sıynışmaq. sıyınmaq. sevnişmək. sevinmək. öğünmək. öğlənmək. xoşallaşmaq. (sıyındırmaq. sevindirmək) .

şataq şadağ. saçağ. çadlığ. şadlığ. xoşallıq. şənlik. sürən.

şatan şadan. sıycın. şadman.

şatlalanmaq şadlalanmaq. sığmaq. sığalmaq. sıymaq. sıyalmaq. sevinmək. yoğşunmaq. xoşallanmaq. əğlənmək. keflənmək. ləzzətlənmək.

şatlatan şadladan. sığlı. sığalı. sıylı. sıyalı. sevindirən. yoğşadan. yoğşayan. yoğuşluq. xoşalladan. suladan. sulum, kef, ləzzət, huzur, səfa verici. əğləndirici.

şatlıq şadlıq. 1. çatlıq. səriş. sürüş. kef. mutluluq. eşq. sürün. atığ. atış. coşu. şovq. xoşluq. xoşallıq. şənlik. yarğaşlıq. sevinc. sevginc. seviş. sevgiş. sevginiş. sövünc. sövgünc. sövüş. sövgüş. sövünüş. söyünc. söygünc. söyüş. söyüş. söygüş. söyünüş. sevələ. səvələ. ( - oynuyub gülüb, sevələnğni dartıb geddi) xursəndlik. sərxoşluq. behcət. neşə. mehr. məhbbət. ibtihac. məsərrət. zovq. eyş. səadət. xoşnudluğ. həzz. fərəh. nişat. bəşşaşlıq. 1. saçığ. saçaş. saçığ. 1. çadlığ. saçağ. şadağ. xoşallıq. şənlik. sürən. 1. sıyılıq. sıylığ. sıyınlıq. çınlıq. şənlik. söyünlük. sevinlik. tərəbnaki. 1. yoğşuluq. yoğuşluq. xoşluğ. sığalıq. sığlıq. sıyalıq. sıylıq. xurrəmlik. inanılmaz ''xoşluğu, sevinci'' göstərən söz. - çox sıya gəldiniz. - sığa gördük siz hara bura hara. - biz çox sığaldığ: şad olduğ. - sıya göz: arıt, təmiz, ilahi baxış. - sığayla: sevinərək. sulumuqla. məmnuniyyətlə. səfayi xatirlə. 1. sıycın. sürən. yarğaşlıq. məsərrət. xoşnudluq. xoşallıq.
-şadlıq xoşbəxlik: ayın şayın.

şatman şadman. sıycın. şadan.

şato (chateau (fırans) < çatu. dam.

şatov şadov (ingilis). (<> sayov) kölgə.

şayın -ayın şayın: şadlıq xoşbəxlik.

şeh 1. sis < siz. sız (< sızmaq. süzmək). çiğ. 1. sıvışıq. sıvşıq. suvşuq. nəmli. ıslaq. ritubətli.
-gün görməyən, şeh, nəmli, soğuq yer: quz. quy. quzey. quyaz.

şequfə şekufə (fars) şikaf (fars). {1. < çaqav. (çaqmaq: saçmaq açmaq. bölmək). 1. < saçav. saçmaq: açmaq} .

şelliq şellik < salqıt. saltıq.

şelliqləmək şellikləmək < salqatmaq. saltatmaq. salatmaq. atlatmaq. atşamaq.

şeş saz. (< saç. sanç). 1. qamış. 1. qarğı. neyzə. dirgən. dirən.

şeşə -şeşə durmaq. saça durmaq: şeşlənmək. şaha qalxmaq.

şeşic sesici. şaşırtıcı. səkincək. səkinəli. səknəli. səkdirici. səkic. səkcət. səkib. səkəli. diksindirici. çalıdan. çaltıc. qəribə. təəccüblü. çalıt. şaşıq. şaçıq. əcib. qeyri adi. - burda səkic nərsə yox. - çalıt çapıt: əcib qərib.

şeşlənmək şeşə durmaq. saça durmaq. şaha qalxmaq.

şeytançılıq şeytanlıq. çuğulçuluq. casutluq. dönüklük. sırtınçılıq. sırtınlıq. sıtançılıq. sıtanlıq. xəyanət. (şeytənət) .

şəqil şəkil. 1. cür. - bu şəkil yemişlər: bu cür meyvələr. - bu şəkil eləmə: bu cür edmə. 1. sımıq. simik. (< sımaq: istəmək. oxşamaq) əks. foto. rəsm. rəsim. surət. nəqş. təsvir. timsal. film. - sımıq çəkmək. - sımıq işləmək. - sımığa düşmək.

şəqilçi şəkilçi. sımıqçı. sımıçı. simikçi. simiçi. əkkas. fotoqıraf.

şəqiltə -uyğun biçimdə, şəkildə: sırısıyla. sırığıyla (> sırasıyla) yoluyla. usuluyca.

şəqq çaqq. seçənək. bölümlərdən, ehtimallardan, yörtələrdən, imkanlardan hər biri.

şəqqə 1. < satğa_. çatğa. ikiyə bölünmüş nərsənin bir tikəsi. 1. şaqqa. quşaq. tirə. nəsil.
-bir şəqqə: sanbud. - bir heyvan şəqqələnsə iki sanbud olur.

şəqqələmək < satğalamaq_. çatğalamaq. ikiyə bölmək.

şəlalə < şərşərə. şırşıra.

şələqtə -şələxdə (< sələxdə. salağda) götün işə verməyən: salpığ. səlpik.

şəltə salça. yalbıc. yalbiçək. uzun, sallaq ətək.

şəltə 1. səltə. < salta. {> səlitə (fars)}. 1. səltə. < salta. sələy. sələyən. sallayı. salayan. salağanda. salıvər. səlivər. səllim. işsiz. boşalaq. savığ. avara. - salıvar gəzməkdən nə çıxır. - şəltə qulpu: darqaşayırd. 1. səltə. < salta. saldırat. ətacı. acğıl. bədxasiyyət. - bu səltədən kimdi ki çəkinməsin. 1. səltə. < salta. gözü bərk. utmaz. ötməz. həyasız.

şəm sıvcın. sıvcın. mum.

şən səpik. səvik. sevincli. neşəli. şad. səid.
- şən huzurlu: salqın sayqın. gözəl bol. bolluq açıqlıq. (salqın: geniş. enli. engin. açıq).

şənə -qar, saman, ot alağ kimi nərsələri yığmaq, toplamaqa işlənən, kürək, şənə, bel biçimli arac: sıyırqa.

şənlənmək yasanmaq. bəzənmək.

şənliq şənlik. 1. səriş. sürüş. kef. mutluluq. eşq. sürün. atığ. atış. coşu. şovq. xoşluq. xoşallıq. çatlıq. şadlıq. yarğaşlıq. sevinc. sevginc. seviş. sevgiş. sevginiş. sövünc. sövgünc. sövüş. sövgüş. sövünüş. söyünc. söygünc. söyüş. söyüş. söygüş. söyünüş. sevələ. səvələ. ( - oynuyub gülüb, sevələnğni dartıb geddi) xursəndlik. sərxoşluq. behcət. neşə. mehr. məhbbət. ibtihac. məsərrət. zovq. eyş. səadət. xoşnudluğ. həzz. fərəh. nişat. bəşşaşlıq. 1. sıyılıq. sıylığ. sıyınlıq. çınlıq. söyünlük. sevinlik. şadlığ. tərəbnaki.
-bayram, şənlik günlərində sapa sıralanıb, göydən salınan, asılan ışıq, bərbəzək nərsələr: sırsır. sırsıra.

şənliqlərintə -el şənliklərində yığılıb, əğlənən sayıl, açıq, böyük alan: saylağ. saylanğ. səyləğ. səylənğ. seylək. seyləğ. (sayılqa. saylanqa. səyləngə. seyingə. seyləngə. salyanğa).

şəpə (təpə. çəpə. çapa) qoğuq. dığrıq (qəltək) bəhmən.
-şəpə, dalqa sıyan, sındıran: şəpəbasan. şəpəsiq. şəpəqıran. şəpəkəsən. dalqabasan. dalqakəsən. dalqaqıran. salpaqıran. yalpaqıran.

şəpəbasan şəpəsiq. şəpəqıran. şəpəkəsən. dalqabasan. dalqakəsən. dalqaqıran. salpaqıran. yalpaqıran. şəpə, dalqa sıyan, sındıran.

şəpəqəsən şəpəkəsən. şəpəbasan. şəpəsiq. şəpəqıran. dalqabasan. dalqakəsən. dalqaqıran. salpaqıran. yalpaqıran. şəpə, dalqa sıyan, sındıran.

şəpəqıran şəpəbasan. şəpəsiq. şəpəkəsən. dalqabasan. dalqakəsən. dalqaqıran. salpaqıran. yalpaqıran. şəpə, dalqa sıyan, sındıran.

şəpəsiq şəpəbasan. şəpəqıran. şəpəkəsən. dalqabasan. dalqakəsən. dalqaqıran. salpaqıran. yalpaqıran. şəpə, dalqa sıyan, sındıran.

şərit sərit. sərtə. quşaq. şərayit. məkan.

şəritmək səritmək. uzatmaq.

şərşərə şırşıra > şəlalə.

şətərə çətərə. çitərə. sıxgil.
-xırdagözlü şətərə, çətərə: silgil. silgir.

şiq şik. satanğ. gözəl geynişli. alaçam. arsat. yanıq. süslü. darat. daraş. nəzif.

şiqaf 1. şikaf (fars). < sökəv. 1. şikaf (fars). şekufə (fars) {1. < çaqav. (çaqmaq: saçmaq açmaq. bölmək). 1. < saçav. saçmaq: açmaq} 1. şikaf < sığav. şikaf, yarıq, aralıq -iki nərsənin arasında sığav, şikaf, yarıq, aralıq: sığra. dərə.

şiqaftən şikaftən (fars) < çaxratmaq. çəklətmək. açmaq. yarmaq.

şiqar şikar (fars) < çıxar. - şekar edmək (fars): çıxar edmək. çıxarmaq. birun randən (fars) .

şiqəncə şikəncə. sincir.

şıqıb -bir yerdən şığıb, iticə axan, saçan, çıxan, düşən nərsə: saçma. axın.

şıqılamaq şığılamaq. şarıldamaq.

şıqramaq şığramaq. şoğramaq. şor şor, şır şır axmaq.

şil səkit. (kəsit) > saqat. naqis. çolağ. kərtü. kərüt. bir yanı işləməyən, çalışmayan kimsə, nərsə.

şıllaq şıltaq. şaltaq. çaltaq. saltaq. daltaq. çaltaqlama, saltaqlama, şıllaqlama işi.
-birbirinə soncuq, şıllaq atmaq: soncuşmaq. soncuqlaşmaq.
-çallaq, şıllaq atmaq: şıltaqlamaq. şıllaqlamaq. şaltaqlamaq. çaltaqlamaq. saltaqlamaq. daltaqlamaq.

şıllaqlama -çaltaqlama, saltaqlama, şıllaqlama işi: şıltaq. şıllaq. şaltaq. çaltaq. saltaq. daltaq.

şıllaqlamaq 1. şıltaqlamaq. şaltaqlamaq. çaltaqlamaq. saltaqlamaq. daltaqlamaq. çallaq, şıllaq atmaq. 1. şıltaqlanmaq. həşərilənmək. saçıvmaq. savıcmaq.

şıltaq 1. şıllaq. şaltaq. çaltaq. saltaq. daltaq. çaltaqlama, saltaqlama, şıllaqlama işi. 1. < saltaq. saldıran. çapıtan. mütəcaviz.

şıltaqlamaq şıllaqlamaq. şaltaqlamaq. çaltaqlamaq. saltaqlamaq. daltaqlamaq. çallaq, şıllaq atmaq.

şıltaqlanmaq şıllaqlamaq. həşərilənmək. saçıvmaq. savıcmaq.

şımarımaq sırtılmaq. sıvımaq. sıvınmaq.

şımarlamaq 1. sığlamaq. sıylamaq. sığlatmaq. sıylatmaq. sımarlamaq. sıymarlamaq. oxşamaq. bağşatlamaq. sevirləmək. hörmət, təkrim, ikram edmək. 1. sımarlamaq. sıvazlamaq. sıvatlamaq. sıyazlamaq. sıyatlamaq. sığazlamaq. sığatlamaq. sığəçləmək. sıvazlamaq. sivəzləmək. sivətləmək. siğəzləmək. siğətləmək. oxşamaq. nazlamaq. tımarlamaq. tumarlamaq.

şimi simi. simya. kimi. kimya. himi. himya. -əl şimi:əl simi. şimya. (ş <> s <> k <> h) kimya. əl himya.

şinqir şingir. silgin. (< silkəmək) gəm. kəm. böyük toprağ ələyi.

şıp -şıp deyə: şarp. çarp. birdənbirə.

şır -şor şor, şır şır axmaq: şoğramaq. şığramaq.
- şır şır tər axmaq:sızıq sürmək.

şir -şir, boya yaxıcı: sırçı. luğabçı. luğabkar.
-üzərinə yapılan lay, qat, boya, şir: sıl. sıva. sıv. - otağların sıvın dəğişməliyik. - yapı təməldən dağılır, o sıva qayğısına qalıb.

şıratan suğul. suvul. soğul. sovul. borcıq. borqıc. novdan.

şirə 1. şirgə. cirgə. sağur. 1. çəkiz > çəkidə. cirgə. sağız. {nəğiz (qırqız) }. nərsənin özüyü, əsli. - sağız anlam: kök anlam, mə'ni.
-şirə şırtıq: sıvsıt. bulaşıq. bələşik. kirli.
-şirə kimi yapışqan, suvaşıb asılan hər nə: sağız. sağızan. axız. axızan. - sağız topraq: ət palçığı.

şirələnmək sırılmaq. luğablanmaq. - qapı pəncərə sırlandı.

şirəsi -üzüm cirgəsi, şirəsi: sıncıq. doşab.

şirəsin -sıxıb suyun, cirgəsin, şirəsin çıxartmaq: sağılamaq. - üzüm sağılamaq.

şırıq -hər yanı şırım şırıq, it yırtmış kimi olan: sallam saçaq. sallam sağçaq. salxım saçağ.
-nərsədən sallanan uzun şırıq: salma. - salma don.
-yol üsdə odlu aracların irtin, sürətin almaq üçün (azaltmaq üçün) qoyulan eninə uzanan, sarğan şırıq çıxıntılar: köstək. küstək. güvən. küvən. güpən. güpər. irtıq. sürətgir.

şırım sırım. sıyrım. dar, uzun olan nərsə.
-hər yanı şırım şırıq, it yırtmış kimi olan: sallam saçaq. sallam sağçaq. salxım saçağ.

şirin 1. süyün. sücün. sucuğ. səməli. sımalı. istəməli. sevməli. (. xoşməzə). (issəmək: isləmək. istəkmək. səmək. səymək. sələmək. sımaq. sılamaq. sıylamaq. sevmək). 1. dadlı. -dadlı, şirin olan: sağır. > sağər (< sağmaq) süci. süyçi. söyçi. çaxır, boza, şərab verən.
- şirin çay: salma çay.

şirinləşmək şirinmək. sucurmaq. sucunmaq. dadlanmaq.

şirinlət şirinlət! suçlut!.

şirinliq şirinlik. suçluq. - buda evlənməmin suçluğu.

şirinmək şirinləşmək. sucurmaq. sucunmaq. dadlanmaq.

şirqə şirgə. cirgə. şirə. sağur.

şırlanmaq qızlarda, qadınlarda aybaşı olmaq.

şirli -incə gilli, sırlı şirli saxsıdan yasalan nərsə:sırağıl. siramik.

şirnəşmək girnəşmək. dadanmaq.

şırşıra şərşərə. > şəlalə.

şırtıq -şirə şırtıq: sıvsıt. bulaşıq. bələşik. kirli.

şiş 1. {diş. xiş. }. ucu iti, dəlici olan. 1. . mil. milə. - şiş baş: iti uclu. - şiş tpəp: setiğ. qullə. 1. six < sox. 1. . six. sox. (soxucaq: sökücək: kiçik ox, şiş). 1. sik. sox. 1. . şüş (sik > six (fars)}.

şişə şişə. şüşə. sırça. -könül sırça qırıldısa yapışmaz, güvən gedsə birdə geri qayıtmaz.
-şişə (sixə) çəkib (soxub) od üsdə soğurmaq, qızartmaq: sikləmək. sixləmək. şişləmək. soğurmaq. soxurmaq. kabablamaq.
-sixə, şişə soxulmalı, çəkilməli gəvrək, yumşaq, körpə ət, nərsə: soğuş. soxluq. ox qabı. (siklik. sixlik) şişlik. kabablıq olan.

şişi - şişi çat görmək: biri iki görmək.

şişic şişmə. yel. (təvərrüm. vərəm. amas) .

şişiq -şişik, yelli, köpüklü nərsə: solumba < qopulqa. bərcəstə.

şişiqliq şişiklik. şişlik şişmə. şişməlik. götə. götəlik.

şişinmək 1. qurqınmaq. vurqınmaq. urqınmaq. orqınmaq. 1. savrulmaq. sovrulmaq. (bir yerdə duramamaq. yerdə göydə durmamaq) yellənmək. uçarımaq. uçar kimi davranmaq. - geyinib keçinib savrulan qızlar oğlar. - savrulanında bir gün qol qanadı qırılır.