Turuz söZLÜGÜ 15-01-2017 1395- III 18 400 Başlıq Bey Hadi

şişirən saxda < çaxat. çaxtan. soxda. atılqan. hobban.

şişirib -çox şişirib, hədərə vədərə söyləmək:satılamaq. qozalamaq. (gəzaf. bihudə) .

şişirtmək -yünü, nərsəni çırparaq şişirtmək: sabamaq. sabmaq. çapmaq. çapamaq.

şişiti mubailğə.

şişqil şişgil < saçqıl. çeşgil. canlıda, bitgidə ərkəklik yarağı.

şişqinliq şişginlik. şişmanlıq. qıcırlıq. tıqırlıq. tıxırlıq. qocurluq. kotulluq. köküllük. kötüllük. doluluq. kirtillik. kitrillik. kopanlıq. qopanlıq. gursuqluq. gürüşlük. gürüşlülük. guruş. topluluq. topuçluq. gömbəlik.

şişqo pota. çağ.

şişləmək 1. . şişlətmək. gedgedə ititmək, incətmək. 1. sikləmək. sixləmək. soğurmaq. soxurmaq. kabablamaq. şişə (sixə) çəkib (soxub) od üsdə soğurmaq, qızartmaq.

şişlənmək gedgedə itinmək.

şişlər -dəridə oluşan sallaq şişlər:salpa.

şişlətmək şişləmək. gedgedə ititmək, incətmək.

şişliq şişlik. 1. şişmə. şişiklik. şişməlik. götə. götəlik. 1. (siklik. sixlik) kabablıq olan. soğuş. soxluq. ox qabı. sixə, şişə soxulmalı, çəkilməli gəvrək, yumşaq, körpə ət, nərsə.

şişman ətinə dolqun. səmiz. tox. kök.
-biçimsiz iri, şişman: saltax. şaltax.

şişmanlamaq kökəlmək. köklənmək. səmrəmək. səbrəmək. bəsrəmək. bəcrəmək. becrəmək. səmrənmək. səbrənmək. bəsrənmək. bəcrənmək. səmizlənmək. bəsizlənmək. - çox yeyən səmrəb başlar.
-biçimsizcə, çirkin görünəcək dək şişmanlamaq: saltaxlamaq. şaltaxlamaq.

şişmanlıq şişginlik. 1. qıcırlıq. tıqırlıq. tıxırlıq. qocurluq. kotulluq. köküllük. kötüllük. doluluq. kirtillik. kitrillik. kopanlıq. qopanlıq. gursuqluq. gürüşlük. gürüşlülük. guruş. topluluq. topuçluq. gömbəlik. 1. ətinə dolqunluq. səmizlik. toxluq. köklük. 1. toxluq. səmizlik. ətinə dolqunluq.

şişmə 1. şişic. yel. (təvərrüm. vərəm. amas) 1. . şişlik. şişiklik. şişməlik. götə. götəlik.

şişmək 1. su toplamaq1. savlamaq. sovlamaq. savruqmaq. sovruqmaq. qabarmaq. - su qızışsa savlayar. - göz yaşı savladı.

şişməliq şişməlik. şişlik şişmə. şişiklik. götə. götəlik.

şiştə - şişdə pişmiş quzu kababı: quzuçevirməsi
-şişdə küdü, kababda. (küdü: küydü yandı).

şitil 1. çitil. qırıq. 1. çitil. çulq buruq. kilkə. pırtlaş. 1. sitil. (< sütül). körpə, yeni cücərmiş bitgi. 1. sitil. (< sütül). sütal. eğitimsiz. yoğursuz. mədəniyyətsiz. tərbiyəsiz. təməddünsüz.

şıtırqamaq şıdırğamaq. sağımaq. yağımaq. iti yağmaq. axmaq. tökülmək. - barığa sağır: yağış şıdırır, tökür.

şıtırqı -iti iti, iplik iplik uzanan, şıdırğı düşən, enən, yağan yağmur, nərsə: sağanaq. sağnaq.

şıtramaq şıdramaq. səkrəmək. sıdırı gedmək. - ağdı bulut kükrəyü, yağmur dolu səkrəyu, qalığ (hava. yel) onu əğrəyu (bürkələmiş), qança (hara) barur bəlgüsüz.

şivən sığın. -sığın sağın: zar oşivən.

şivnəşmək sivnişmək. sivnəşmək. şivnişmək. sirnişmək. sirnəşmək. siviriləşmək. itilmək. dadanmaq. - sirnəşibsin dolmaya, olsun bir gün olmaya.

şivnişmək sivnişmək. sivnəşmək. şivnəşmək. sirnişmək. sirnəşmək. siviriləşmək. itilmək. dadanmaq. - sirnəşibsin dolmaya, olsun bir gün olmaya.

şoqramaq şoğramaq. şığramaq. şor şor, şır şır axmaq.

şol salqa. solqı. solqa. boş. gəvşək. - salqa örkən.

şolay solay. ocur. öcür.

şollaşmaq saltanmaq. salqınmaq. solqunmaq. salqışmaq. solquşmaq. sovlaşmaq. soğlaşmaq. suslaşmaq. sustalmaq. astınmaq. yastınmaq. düşgünmək. salqıymaq. salığmaq. salınmaq. salğınmaq. solquymaq. soluğmaq. solunmaq. solğunmaq.

şoltaq şoltax. çaltax. saltax. şaltax. boltax. uzun, geniş geyim.

şor -şor şor, şır şır axmaq: şoğramaq. şığramaq.

şoraqlıq -sarı olan şoraqlıq bitgiləri: sarğan (< sarı).

şorba -undan yapılan şorba: yoğmac. oğmac. ovmac.

şortiqan şortikan. sarıtikan. quşqonmaz.

şovq 1. coşu. sevik. sevi. atığ. atış. yaxım. çaxım. əğilim. 1. coşu. səriş. sürüş. kef. mutluluq. eşq. sürün. atığ. atış. xoşluq. xoşallıq. çatlıq. şadlıq. şənlik. yarğaşlıq. sevinc. sevginc. seviş. sevgiş. sevginiş. sövünc. sövgünc. sövüş. sövgüş. sövünüş. söyünc. söygünc. söyüş. söyüş. söygüş. söyünüş. sevələ. səvələ. ( - oynuyub gülüb, sevələnğni dartıb geddi) xursəndlik. sərxoşluq. behcət. neşə. mehr. məhbbət. ibtihac. məsərrət. zovq. eyş. səadət. xoşnudluğ. həzz. fərəh. nişat. bəşşaşlıq. 1. atığ. atış. coşu. sürür. surur. xoşluq. xoşlanma. sovu. hovu. tova. döğü. qovu. qoğu. qor. qoğ. sulum. kef. sevinc. seviş. sevit. sevik. sevgi. sövünc. sövüş. sövüt. sövgü. söyünc. söyüş. söygü. söyüt. səfa. inbisat. həyəcan. həzz. ləzzət. fərəh. nişat .

şölən 1. şölənğ. şöləngə. qurama. yeyib içməkli qonağlıq. sallıq. tutşuq. tuştuq. rəsmi, təşrifatlı çağrış. 1. sərtə. sərdə. sərət. əğləncə. böyük qonağlıq. 1. sıylıq. sürğat. sürən. yürən. yürün. öğrün. qonağlıq. yortu. yorut. ziyafət.

şölənq şölənğ. şölən. şöləngə. qurama. yeyib içməkli qonağlıq. sallıq. tutşuq. tuştuq. rəsmi, təşrifatlı çağrış.

şölənqə şöləngə. 1. bayram, qonağlıq yeməyi, yığvası. 1. şölənğ. şölən. qurama. yeyib içməkli qonağlıq. sallıq. tutşuq. tuştuq. rəsmi, təşrifatlı çağrış.

şuqluq şuxluq. şahnama. çaxnama. çaxlama. zarafat.

şuqluqa - şuxluğa qoymaq: oyunluğa salmaq .

şuqum -yer sürmə, şuxum aracı: saban. sapan. sapar. səpər.

şuqumlayıb -şuxumlayıb əkilməmiş braxılan topraq:ködü. güdü. (ayiş).

şuluq 1. şuluğ. satanğ. çevik. tovuk. enerjik. 1. suçuş - şuluq uşaq: suçuş uşaq. qırışmal. (şuluğluq edmək: suçruşmaq. suçuşmaq).
-çox oynaq, şuluğ: sapdadurmaz. ipə sapa gəlməz.
- çox qımıldağan, şuluğ uşaq: yerə vursan göyə səkrəy.

şuluqluq -şuluğluq edmək. (suçuş uşaq. qırışmal) suçruşmaq. suçuşmaq.

şuluqpuluq şuluxpuluğ. sırqatnav. sıxqatnav. (sır. sıx. tıx).

şum -qayqan, şum yer: sallaq.

şumal -sıymal, şumal, yapır, yapın, hamar, saf olan üz, yer: silət.

şumlamaq salxanmaq. salğınmaq. qayqanmaq.

şunqar süyüngür. sunğur. < sivingir quşların ən alıcısı, ovcusu, itisi.

şurası -yaşam dedin iki dodaq arası, iyi olmaz dost dilinin yarası, yol dedigin uzaq değil şurası, gec qalmasan indi dursan yoluva, amac yolun başa yürüb yetərsən.

şürqüş şürgüş. kürgüş. dalqat. dalqaş. şuriş. (''quc. qoc. qoş'': ək olaraq ''ma. mə'' anlamın verir).

şüş şiş. (sik > six (fars)}.

şüşə 1. sırıcqa. sırça. 1. şişə. sırça. -könül sırça qırıldısa yapışmaz, güvən gedsə birdə geri qayıtmaz.
-lülə, şüşə kimi nərsələrin ağzı: sökün > sükün. ağız.

şüşüş südüş. siyiş. sidiş. siyiş. işəş. işəmə.

şüvlərtən -incə şüvlərdən, zuğlardan hörülərək toxunan qab: səbət. çəpət. sələ. çələ.

tab tov. dil. sil. güc. alğı (sığar. sığım. təvanayi) təvan. niru. - alğınınca, qıl yaxşılıq: qıla alğınınca, yaxşılıq: başadığın qədər iyilik ed.
- silləsi qurumaq.

taba - sözü gedirkən birindən taba çıxmaq, difa' edmək. uyğu (iygi) savınmaq. zikri xeyr edmək. (iygi: eyği. uyğu) .

tabaq tabağ. sərit.
-böyük təxdə tabağ: kürkə.
-hörüklü sini, tabağ: səbət. çəpət.

taban -him, daban, binövrə daşı: küt.

tabeş (tabeş (fars) < 1. tapış. 1. təpiş). saçış.

tabı tovu. taqəti. - gücü, taqəti qalmamaq: silləsi qalmamaq. yorulmaq. sillədən düşmək: - çox yeridim sillədən düşdüm.

tablular -yol yasaların göstərən imlər, işarələr, tablular, ışıqlar: sapan. savan.

taha daha. sonra. sora. qalı. artıq. - sonra nə deyim. - sən belə dediyindən sonra, mən nə edəbilirim. - bundan qalı yaşam nəyə gərək. - qalı nə oldu. - qalı qalı nə oldu, anlat baxlım. - öləndən qalı nə yapabilir.

taq dağ < tov . -danışanlar tov aşmış, danışmayan yol çaşmış. (danışmaq: tanışlıq, bilgi almaq).
-dağ görkü daş, ər görkü baş. (görkü: gözəlligi)
-yaman çoğun bilənlərə qada çorun dağ verər, biləməzlərə əldən gələn yağ verər. (çoğun: fələk). (çorun: zulum. korluq)
-dağ burnunda, qaşında olan uçurum: sınğır.
- bu dağ saysov, gədiklərinin girintisi qolay, çıxıntısı çoral (çoral: güc). (saysov: göründüyü kimi olmayan).
- dağ doruğu, sivrəsi, zirvəsi. dağ darağı.
-dağ təpəsi: səğir. səkir. səyir. sənğir. çəkir. (üzü aşağı, yüksək olan yer).
-alçaq kötü dağ başına çıxmaqilə ucalmaz.
-bilgivə görə biləyin olsa, dağ qoyarsan dağ üsdə.
-bir dağ cumar, min dərə yarar, min dərə dolar, bir dağ olar
- dağ salmaq: 1. iz qoymaq. 1. yaxmaq.
-güzlük yörəngəli (abıhavalı) dağ ətəyi: quzey yamac.
-tax deyə: saqqa. səkgə. taqqa. dikgə. düggə. birdən. - saqqa əlin çəkdi. - taqqa durdu. - taqqa tormuza basdı.

taqa -suya girən bata bilər, dağa qalxan düşə bilər
-bir başı dağa bağlı dərə, boğaz, utuc, yutuc: quyaq. quysaq. quyey. quzey. quzay. kovzay. kovzey. kövrəz. kövərəz.

taqalanmaq dağalanmaq. dağqalanmaq. dalqalanmaq. çalxalanmaq. səğirmək. səğrimək. bir sürü, kərvanın çevrəsində çapıb durmaq, qaçışmaq, qoşuşmaq. - göz qapağım səğirir. - yel əsib su örpəyin səğirir.

taqalatmaq dağalatmaq. dağıtmaq. sərələmək. sərələtmək. yayıtmaq. yaylatmaq. pəxş, müntəşir edmək. - günə qızıl saçların daratdı. - onun gəlim salığın tüm ölkəyə sərələdik.

taqar tağar. sağan. saxan. sağana. sehin. saxsı, enli ağızlı qab. süt sağmağa, qurud əzəməyə yarar qab. mətirət.

taqarcıqı -çobandağarcığı: quşəkməyi.

taqas -takas yapmaq: taxuşdurmaq. taxsaşdırmaq. taxazlaşdırmaq. satruşdurmaq. sağuşdurmaq. saçruşdurmaq. sayğuşdurmaq. sayışdırmaq. ayırbaşdamaq. biri birinə dəğişdirmək. başma baş, payma pay, paya pay sayışmaq, kəsişmək, qılışmaq. - o alverin, alım verimlə sağuşdurur: o alışın verişiylə yapdı.

taqazlamaq taxazlamaq. toqazlamaq. tökəzləmək. səkmək. ayağı taxılmaq.

taqazlaştırmaq taxazlaşdırmaq. taxuşdurmaq. taxsaşdırmaq. takas yapmaq. satruşdurmaq. sağuşdurmaq. saçruşdurmaq. sayğuşdurmaq. sayışdırmaq. ayırbaşdamaq. biri birinə dəğişdirmək. başma baş, payma pay, paya pay sayışmaq, kəsişmək, qılışmaq. - o alverin, alım verimlə sağuşdurur: o alışın verişiylə yapdı.

taqıl aşlıq . -aşlıq (taxıl) ambarı:silov. salov. salva. ambar. sərəndər. aşılqa.
-küləşdən, samandan, taxıl sapından hörülmü papağ: saput. sapıt. saçut. saçıt. savut. savıt.
-taxıl saplarının oğuntuları: sapan > saman.
-taxıl sovuran: savrığ. sovrığ.
-taxıl, mağaşar kimiləri saxlanılan yer, qab: sağan. saxan.
-biçin ardı qalan töküntü taxıl: salmanta.

taqılan -qulağın sallaq qalan sırqa taxılan alt bölümü: sırqalıq. asqalıq.
-im, iz, nişan olaraq tikilən, qoyulan, taxılan parça: seçil. seçlə. bələdçik. - yol üzəri seçil ağacları yel yıxmış. - yeni sinlər (qəbirlər) seçilsiz bıraxılsa itər.
-başmaqda bağlıq bacaların, dəliklərin çevrəsin qorumaq, sağlamaq üçün taxılan dəmir qoraq: quşgözü.
-baxca kimi yerlərin çevrəsinə salınan, taxılan incə, uzun, düz dirək, sırıq: saldal.
-eyvan, köpü, avlu kimilərin qıraqlarına taxılan qoruqluq: saçtağ. satağ. nərdə. barmaqlıq. mə'cər. mərcər.
-tüfəngin ucuna taxılan qəmə: salcıt. salcida. sal+ cida. salcut.
-taxılın yalnız başağın üzmə: siyirmə biçmə.

taqılan taxılan. -qaval kimi nərsələrə taxılan həlqə:sınc. sinc. çınğ. zınqırv.

taqılır dağılır. yıxılır . -kişi dediyin tuluğdur, ağzın açsan dağılır (yıxılır). (kişi gücü dilində). (dilində: sözündə).

taqılışmaq dağılışmaq. sərələşmək. sərələnmək. yayılışmaq. (pəhn) pəxş, müntəşir olunmaq. - oyun bitən son el sərələnib geddi.

taqılışması -bir yığvanın dağılışması: seyxəşmək. seyrəşmək. - el toydan seyxəşdi.

taqılıştırmaq -bir yığvanın dağılışdırmağ: seyxatmaq.

taqılmaq 1. dağılmaq. saçalmaq. səçəlmək. səpəlmək. tökülmək. 1. dağılmaq. saçılmaq. sınğınmaq. ayqanmaq. ayanmaq. uyqanmaq. uyanmaq. pərişan olmaq. 1. dağılmaq. pəxş olmaq. 1. dağılmaq. sinmək. yayılmaq. yayqınlaşmaq. pəxş olmaq. nifuz, şiyu' tapmaq. 1. dağılmaq. parçalamaq. ayırd edmək. ayrıştırmaq. dalqıcıtmaq. sapramaq. saprataq. savramaq. savratmaq. savarmaq. savartmaq. (< savmaq: uzaqlatmaq) ayırmaq. tanqamaq. tanlamaq. tanılamaq. bölmək. qaymağını almaq. ayrılmaq. ayrı yaşamaq. ayrışmaq. qopmaq. çıxmaq. təkləmək. təcrid edmək. (mücəzza, cüda, təfkik, məfruz, münfək edmək) 1. dağılmaq. savruqmaq. savruğmaq. sovruğmaq. savrulmaq. sovrulmaq. (əfşan olmaq. pəxş olmaq) 1. taxılmaq. sanıcmaq. 1. taxılmaq. sapılmaq. yanına düşmək. həmrah olmaq. - mən hara gedirəm mənə sapılır.
- səpələnib dağılmaq: səlsəbil olmaq.
-ayağı taxılmaq: səkmək. toqazlamaq. taxazlamaq. tökəzləmək.
-birbirinə güclə, basaraq girmək, taxılmaq: soxuşmaq.

taqılmış -yel, su ilə gətirilmiş, dağılmış, salınmış, atılmış olan:salıntı (atıntı). - salıntı küçələri qapamış.

taqıltıqı -nərsənin salındığı, töküldüyü, qoyulduğu, taxıldığı qab: . salğış. - qab salğış. - qaşığ salğış. - ox salğış. qələm salğış.

taqım taxım. 1. paltar. sıva. sarığ. sarqı. üslük. üzlük. nərsənin dış qaplaması, örtüyü. qaplağ. qapağ. yayıq. yayqı. duvağ (> doğab (fars)}. sürək. sürük. yalca. yalcı. yaxı. boya. üz (üs) qat, təbəqə. geyim. geyiz. kisvət. libas. bürgək. duruğ. durğ. üzüş. üsbaş. üzgöz. qiyafə. rukeş. puşeş. sətr. 1. taxıntı. quyruq. set. dəsd. -bir quyruq qab qaşıq.

taqımı -saçağ (süfrə) taxımı: servis.

taqın - dağın başı dumansız, ərin başı gümansız. (gümansız: xiyalsız). (dağlar başı dumansız, ərlər başı gümansız).
-dağın, ən yüksək, sivri ucu, təpəsi: sirgil. sırqıl.
-telim telim, darma dağın edmək:tarım tarım edmək.

taqınaq dağınaq. səprik. seyrək.
- əsrik, kefilyə tay davranan: dəngəsiz, olçüsüz, dalğaq, dağınağ kimsə. sərsəm < sərpəm. sərləm. sərcəm. sərgəm. sərgək. sərpik. salsağ. sarsağ. sərək. sərsərəm. sərəsərpə. avara.

taqınıq dağınıq. 1. sarsık. salsık. çalsıq. sarsuq. salsuq. çalsuq. sarasunğ. salasunğ. çalasunğ. (gic. məng) əl ayağın itirmiş. pərişan. aşüfdə. sərasimə. 1. saçıq. sınğın. ayqaş uyqaş. ayaş uyaş. pərişan.
-oyu (fikri) dağınıq olan, huşu başında olmayan kimsə: saçğın. saçığın.
-dağınıq nərsəni sağdırıb, axdırıb bir yerə yığmaq, bir yerdə sarıtmaq, ortalamaq, mahasirə edmək: . sağır. səğir. - sağır av: savır av: avları çevrələyib bir ortaya savırıb, qoğub tutma, avlamaq.

taqınmaq taxınmaq. 1. quşanmaq. 1. sarmaq. sarınmaq. sarılmaq. tapınmaq. bağalı, bağlı, sadiq qalmaq. yapışmaq. bağlanmaq. asılmaq. sallanmaq. ümüdün itirməmək. arayıb bulmağa çalışmaq. sinicləşmək.

taqıntı taxıntı. taxım. quyruq. set. dəsd. -bir quyruq qab qaşıq.

taqış taxış. sapış. keçiş. (# səpiş: sərpiş. sərpmə. töküş. tökmə) .

taqışış dağışış. təğşiş. pozuş. ifsad. tağyir. təğyir.

taqıt dağıt!. saç!. poz.

taqıtan dağıdan. 1. saçıcı. saçan. (# seçici: seçən. (ayıraraq) yığan. dərən. dərici. saylavçı. seçmən) 1. səpilçi. bol, bolluca. sərpəyən. xərcləyən. - bu il yemiş səpil.
- bir arxın suyun dəğşik yönlərə dağıdan bədlər: savaq - ana qoldan savaqla ayrılan qolar)
-boşuna söz carlayan, atan, dağıdan: şarlatan. carlatan.
-içgi süzən, dağıdan: sağər. sağar. (> saqi (fars)}.

taqıtımı -qurban, ehsan dağıtımı: sərpinti. səpinti. sapıntı. saçılqa. saçılqı.

taqıtma -bölmə, dağıtma qabı, ölçüsü: sağu. sağuq. kil. peymanə. məşgəfə. - qırqılım sağı: (qırqılım: qıpqılım: başınacan) keçmişdə alım satımda, başınacan doldurulduqda bir dartı, ölçü qabı.
- sağuq dolu gözləyu: gilas kimi dolmuş gəzləri.
- sağulamaq: sağu, peymanə ilə ölçmək .

taqıtmaq dağıtmaq. dağalatmaq. sərələmək. sərələtmək. yayıtmaq. yaylatmaq. pəxş, müntəşir edmək. - günə qızıl saçların daratdı. - onun gəlim salığın tüm ölkəyə sərələdik.

taqıtmaq dağıtmaq. 1. saçmaq. yağıtmaq. tökmək. səpələmək. sərpələmək. sərələmək. sərpmək. 1. sərpmək. sərmək. salmaq. sarçıtmaq. saçrıtmaq. yaymaq. 1. 1. dalğıtmaq. darmadatmaq. tarımar edmək. saçlatmaq. səlçətmək. yenğitmək. - su saçlatıldı. 1. saçalamaq. səçələmək. səpələmək. tökmək. 1. sıpmaq. sırpmaq. səpmək. sərpmək. yaymaq.
-birbiri üsdə qoymayıb, aralıqlı, seyrək bıraxmaq, sürmək, dağıtmaq, döşəmək, açmaq, yaymaq: sərmək. - tuxumu toprağda sərmək gərək.
-bol bol, bolluca sərpəmək, xərcləmək, dağıtmaq: səpilləmək. səpəmək.

taqqa dikgə. düggə. saqqa. səkgə. 1. birdən. tax deyə. - saqqa əlin çəkdi. - taqqa durdu. - taqqa tormuza basdı. 1. səkə səkə. daşlana daşlana. - səkgə danışma. - çox diggə düggə uşağdı.
- yıxılırsa biri əldən tutasan sən kişisən, düşənə vurmuyasan taqqa təkə sən kişisən, varasan malla davara yoluvu azmıyasan sən kişisən, əzilib ya əzələr olsana topraq təki bərk sən kişisən, istəyin salmaya əldən ələ, ovsarlıyasan sən kişisən, kar koru kəl keçəli manlamasan sən kişisən (istəyin: həvəsin. nəfsin). (manlamasan: ayıblamayasan).

taqqalanmaq dağqalanmaq. dağalanmaq. dalqalanmaq. çalxalanmaq. səğirmək. səğrimək. bir sürü, kərvanın çevrəsində çapıb durmaq, qaçışmaq, qoşuşmaq. - göz qapağım səğirir. - yel əsib su örpəyin səğirir.

taqqlıq - çox iri yarı, dağlıq olan: boluş. boloş. küt yarması.

taqlamaq dağlamaq. sıymaq. sınıtmaq. üzmək. qırmaq. yaralamaq. - ürəyin sıydı.

taqlar -siz aytan dallar, dirəklik olub, siz görən dağlar düzəlik olub . (siz aytan: söylədiyiz). (dallar: 1. söğütlər. 1. budaqlar).

taqları -elin güdən eldən önə keçənməz, könlün gəzən vurmuş aşmış dağları. (könlün gəzən: dilək gəzən).
-elin güdən eldən önə keçənməz, könlün gəzən vurmuş aşmış dağları. (könlün gəzən: dilək gəzən).

taqlıq dağlıq. salğaq. əngəbəli. yoxuş yenişli. daşlı çanqıllı.
-dağlıq yerlərdə otu çox, bol olan yer: quyaq. quysaq. quyey. quzey. quzay. kovzay. kovzey. kövrəz. kövərəz.
-dağlıq yer: sapqa. çapqa. çıpqa. sıpqa. qayalığ, sarp, çarp yerlər.

taqma daxma. gürvə. güvrə. qaradam. qorab. qorav. külbə. kövlə. kövəl. gümə. gömə. goma. cümə. cuma.
-taxma çatı: çaxma çatı. qondarma, qoyma çatı, tavan. asma tavan. kazib səqf.

taqmaq taxmaq. 1. sancamaq . 1. salmaq. qoymaq. - sap salmaq: yamağ salmaq. - küp salmaq. 1. saşmaq. saşımaq. sancmaq. sancımaq. soxmaq. - ətəklərin belivə sanc. 1. saplamaq. sapıtmaq. çaplamaq. çapıtmaq. sapdırtmaq. çapdırtmaq. sancmaq. saşmaq. çaqmaq. tikmək. keçirmək. ilişdirmək. tutdurmaq. yerləşdirmək. salmaq.
-ağzına savağ taxmaq: savlamaq. sovlamaq. suvlamaq. sarlamaq. yulavlamaq. cilovlamaq. maharlamaq.
-quyruğuna taxmaq: arxa sıra sürükləmək.
-saçağ taxmaq, işləmək: saçaqlamaq.
-sap taxmaq: sapmaq. saplamaq.

taqmamaq taxmamaq. sərmək. sərimək. salına bıraxmaq. asmaq. oluruna, axışına vermək, ötürmək. saymamaq. boş vermək. boşlamaq. önəmsəməmək. uğraşmamaq. ilgilənməmək. aldırmamaq. başısoyuğluq, qəflət edmək. boş tutmaq. ötürmək. qısrınmaq. qırsınmaq. ehmal edmək. - işin gücün sərib, gündən günə dalı düşdü. - ev eşiyin sərib, oynaş dalıca gəzir.

taqnıq dağnıq. saçığ. (pərakəndə) .

taqrıtmaq -sarılı, bükülü, qapalı nərsəni açmaq, yaymaq, dağrıtmaq: sərmək. - ip sərmək: ip açmaq, uzatmaq. (# sarmaq:nərsəni nərsənin çevrəsinə sərimək, devirmək, çevirmək. - ip sarmaq: ip çevirmək) .

taqsaştırmaq taxsaşdırmaq. taxuşdurmaq. taxazlaşdırmaq. takas yapmaq. satruşdurmaq. sağuşdurmaq. saçruşdurmaq. sayğuşdurmaq. sayışdırmaq. ayırbaşdamaq. biri birinə dəğişdirmək. başma baş, payma pay, paya pay sayışmaq, kəsişmək, qılışmaq. - o alverin, alım verimlə sağuşdurur: o alışın verişiylə yapdı.

taqsayın dağsayın. dağ kimi. (sayın: kimi) .

taqt taxt. təxt. ərgik. sərir < səkir. kürsü.
-üzərinə ölü sərilib yuğunan taxt: sartax. saltax.

taqta -(boya, parça, taxda, daş, qır kimilər) bir nərsəninin üzərinə vurulan, yaxılan, yapılan üzlük, örtük, qaplama: sarqıt. (salqıt: (bir yerin altına, üstünə, yuxarısına salınan, qouylan, döşənən nərsə)
-bir yerin çevrəsinə sınır kimi çəkilən enli taxda: sək. səkə.

taqtaların -atları edişə, törgəşə, törgüşə, idmana, yarışa öğrətmək üçün, ara ara düzülən enli taxdaların hər biri: sək. səkə. səxsə.

taqtasayaq taxdasayaq. taxdasillər. (sayaq: sillər. ada artırılaraq ''xırım xırda. arac gərəc. mütəəlliqat. ləvazim'' anlamın yetirir).

taqtası -ət taxdası: kütə. kitə. külə. kündə.
-hər çeşit döşəmə daşı, taxdası: sal.

taqtatan -taxdadan yasanmış qapaqlı qutu: sarnıc. sandıq.

taquşturmaq taxuşdurmaq. taxsaşdırmaq. taxazlaşdırmaq. takas yapmaq. satruşdurmaq. sağuşdurmaq. saçruşdurmaq. sayğuşdurmaq. sayışdırmaq. ayırbaşdamaq. biri birinə dəğişdirmək. başma baş, payma pay, paya pay sayışmaq, kəsişmək, qılışmaq. - o alverin, alım verimlə sağuşdurur: o alışın verişiylə yapdı.