Turuz söZLÜGÜ 15-01-2017 1395- III 18 400 Başlıq Bey Hadi

butaq budaq. saça. qol. şö'bə. inşiab. firqə. - saçalı ağac. - saçalı el: çox qollu, tayfalı millət. - dil saçaları: dil qolları, şö'bələri, inşiabları.
-qol budağ vermək: saçıtmaq.
-çiçək olsan solarsan, budaq olsan qoparsan, sözlər sözü söz olsan, könüllərdə yaşarsan.
-bir budağ, səğənin iki düğün arasında qalan bölümlərin hər biri: səksə. bənd.

butaqlanmaq -dallanıb budaqlanmaq: sərilmək. sərpilmək. gəlişmək. ösüşmək. göyərmək. göysərmək. yetişmək. daraqlanmaq. diriklənmək. (əfzayiş. urçalış. dirçəliş. rüşd. rovnəq. nəmovv. müvəffəq. pişrəft. kamyab. tərəqqi). - daraq bazar: dərik bazar: rovnəqli bazar. dirik işli: işləri yolunda, gəlişmədə. - kefi dirik: kefi kök). - gündən günə işlərimiz daraqlanır. - işlərimiz daraqlandı, dərikləndi: cürləndi.

butaqlanmaq -dallı budaqlanmaq: sapbalmaq. çapbalmaq.
-qol budağlanmaq: saçımaq. dallanmaq.

butaqlı -çox qol budağlı: sırsıx. sıxsıx. sığsox. (sox: səğə). sırşax. sırbudağ. sıx səğə.
-qollu budaqlı: sallısoplu. sallı sartlı.
-dallı budaqlı: sapbal. çapbal.

butaqsız -dalsız budaqsız ağac: sayıl. sıyıl. saylam. sıylım.

butala budala. sərsəm. səlsəm. bekara. axmaq. alıq. bacarıqsız. sərə. səkə. səmə. səpə. sələ. səfə. səvə. saşa. səçə (< saçımaq) .

butama -ağacların artığ, yeni çıxmış sürgün, dalların budama, qırma işi, çağı: sırat. sırıt.

butaslamaq butsamaq. qutsamaq (mutsamaq. mutaslamaq). təqdis edmək.

butatmaq söyəmək. söyətmək. sökətmək. kökətmək. tükətmək. yükətmək. dayamaq. dayatmaq. yaslamaq. yaslatmaq. isnad edmək. - uzun bağdatı altına dirək yükətilir. - öz sözlərin nəyə sökətir. - arxavı duvara tükət.

butlaq batlaq. salt. mütləq.

butsama butsayış. qutsama. qutsayış. mutsama. mutsayış. təqdis.

butsamaq butaslamaq. qutsamaq (mutsamaq. mutaslamaq). təqdis edmək.

butsayış butsama. qutsama. qutsayış. mutsama. mutsayış. təqdis.

buttan -gövdədə butdan ayağa dək olan bölüm: sağan. saçan. satan. qıç. bacağ.

buyaqların -yumuşaq, əğimli olan dalların, budaqların sarılmağı üçün işlədilən sap, ip, dirək: sərpənə < sarbanağ. sarvan (< sarmaq).

buynuz soğun. soxun. sox. suğ. sürün.

buynuzlu -uzun buynuzlu geyik: təkə.

buyruq 1. istək. həvəs. -yaşam yarısı buyruq, yaşam yarısı qoyruq. (qoyruq: istəmədən oluşan) . 1. sıylav. sılav. sovğat. nəsib. qismət. - özüvə sılav olsun: 1. özüvə nəsib olsun. 1. bizə gərək değil.

buyruqlu -yalançının sözü quyruqlu, yetim cocuq buyruqlu.

buyruquna -varı dünyanın, olur buyruğuna üzlülərin, vay onaki baxaraq özgələrə min utana.

buyum -bir avuc topraq, birazda suyum ben, nəyimlə övünəyim, işdə buyum ben. (mevlana).

buyursu self servis. self - servis. selfservis. (seçimlər içində seçmə ərkli (ixtiyari) olan). - burası buyursu tükan değil, nə istirsiz buyurun qulluq edmək. - buyursu yeməkevi.

buz -özəl başmaqlarla züvmək üçün qurulan buz alan: sırpancıq. sıpancıq. sırpıncağ. sıpıncağ. sürpüncək. süpüncək. (sığancıq_. sığaq) patinaj.
- sıpancıq atmaq: sıpaşlamaq. patinaj edmək.
-buz bölgəsi. don quşağı. (quşaq: bölgə. məntəqə. zon).
-üstündən keçiləbiləcək, su üzərində bağlanmış buz qatı: salbat. salqat.
-alçaq görməz ucalmaz, endirilmədən ər olmaz, duzlu sudan buz olmaz.

büq bük. dük. saçıtıq. saçıtqı. saçratıq. saçratqı. sıçıtıq. sıçıtqı. sıçratıq. sıçratıq. bənək. xal.

büqət bükət. büğət. 1. büvət. bənd. bağat. qayat. qaysat. (< qaytarmaq) tutat. danat. (< danmaq) sapat. savat. saçat. təpət. tüpət. duvat. sədd. 1. bütət. bülət. (büktə > müştə) sap. dəsdə. çatat. çaşat. çapat. çalat. sapat. saxat.

büqmək bükmək. 1. sərimək. sarımaq. sırımaq. burmaq. toğlamaq. tovlamaq. dəngitmək (> tənidən (fars)}. {# səritmək: salmaq. açmaq). 1. sırımaq. nərsəni nərsiyə sarımaq. tikmək. 1. sarmaq. sarımaq. salımaq. örmək. hörmək. dürmək. dürgəmək.

büqrü -əğri büğrü: sınayan. bükülü. bükütlü. yaxışımsız.
-çox əğri büğrü: sıraçın. sıxaçın. (sıxıq açıq) sırburma. sığburma. çox əzik büzük. çox çin çüllü.

büqrü -doğru büğrü: sağta satğa. düz əğri.

büqsələnmək büksələnmək. sıtqamaq. için çəkmək. munğlanmaq. tuxsalanmaq. tıxsalanmaq. tüstələnmək. tütsələnmək (< düd: tüstü) oysalanmaq. qussələnmək. könüklənmək. mütəəssir olmaq. kədərlənmək. kitirlənmək. darılmaq.

büqsəli büksəli. sıtqalı. oysalı. qussəli. tuxsalı. tıxsalı. tüstəli. tütsəli (< düd: tüstü) munğlu. darqın. könük. kədərli. matəmli. təəssüflü.

büqsəsiz büksəsiz. səvigil. səpigil. tasasız. qaysız. munğsız. tuxsasız. tıxsasız. tüstəsiz. tütsəsiz (< düd: tüstü) oysasız. qussəsiz. qeydsiz. laqeyd. fikirsiz. (səbük bar) .

büqüq bükük. sıx. sığ. dar. qatı. yoğun. (# sığ < sıy. sıyız dayaz. sayaz. dərinliyi az olan)
-içə doğru bükük, əğri: sınğıl. - sınğıl sınğıl yerimək: belin büküb yerimək.

büqülən -sallanan, sərilib bükülən, oynağan, təprənən nərsə: salvac. salvaz. sallab.

büqülmək bükülmək. sallanmaq. bel vermək. - qala duvarları sallanmadan ayaqda durar. - dağ başında bitən çinar, sallanmadan durur durar.

büqülü bükülü. bükütlü. sınayan. əğri büğrü. yaxışımsız.
-sarılı, bükülü, qapalı nərsəni açmaq, yaymaq, dağrıtmaq: sərmək. - ip sərmək: ip açmaq, uzatmaq. (# sarmaq:nərsəni nərsənin çevrəsinə sərimək, devirmək, çevirmək. - ip sarmaq: ip çevirmək) .

büqür -sən yazdığıvı yaz, əğirən bükür. (sən açdığıvı aç (yapdığıvı yap), toxuyan toxuyubda, bükərdə).

büqüt büküt. silən. selən. sel önləmək üçün əkilən bitgi, ağac, bağlanan, qurulan bənd, sədd.

büqütləmək bükütləmək. səkmək. mane', bənd, sədd yapmaq.

büqütlü bükütlü. bükülü. sınayan. əğri büğrü. yaxışımsız.

bülbül 1. sarısərçə. sarıköynək. sarduvac. sağduvac. sərduvac. qənarə. 1. sayrac. sayırğac. -sayrac olsan öz bağında sayra sən. (öz elin, öz dilin) .

bülət bütət. bükət. (büktə > müştə) sap. dəsdə. çatat. çaşat. çapat. çalat. sapat. saxat.

bür 1. . bürük. bur. buruğ. silət. yalıt. saya. sayağ. sıya. sıyağ. dur. duruğ. tür. türük. sifət. vəsf. 1. . bürük. bur. buruğ. sıy. saya. sayağ. sıya. sıyağ. dur. duruğ. tür. türüksifət. üz. - sıy sığat: üz iç. - sıyın atmış, sığın yox: üzün, donun dəğişmiş, için yox. - sıy atılır, sığ yox: üz, don dəğişir, iç yox. - sıylı sıysız: durlu dursuz. türlü ttürsüz. burlubursuz. sifətli sifətsiz. - sıxıylı: qalın durlu, türlü, burlu, duruğlu. türüklü, buruğlu, bürlü, bürüklü, sifətli. - sıyı sıyrılmış: üzü tökülmüş. - sıyıva lə'nət: üzüvə tüpürüm.

bürc dımığ. dumuğ. (durmuğ). göydələn.

bürçən burçan. qırxma. ucu kəsilib, alna bıraxılan saç. kəsmə. kakil. pərçəm.

bürqəq bürgək 1. > puşak. quşam. geyim. əlbisə. - geyim quşam: geyim keçim. 1. duruğ. durğ. üzüş. üsbaş. üzgöz. sıva. sarığ. sarqı. üslük. üzlük. nərsənin dış qaplaması, örtüyü. qaplağ. qapağ. yayıq. yayqı. duvağ (> doğab (fars)}. sürək. sürük. yalca. yalcı. yaxı. boya. üz (üs) qat, təbəqə. geyim. geyiz. taxım. paltar. libas. qiyafə. rukeş. puşeş. sətr. kisvət.

bürqüş bürgüş >puşiş. savan. örtük.

bürqüt bürküt. (hava) sarqın. puslu. tutqun.

bürqüz -sarıbürgüz:sarıbəniz. sarımişin. sarımsı. sarışınş .

bürlü türüklü. buruğlu. bürüklü. sifətli. sıxıylı. sıyıxlı. qalın durlu, türlü, burlu, duruğlu. (sıy: saya. sayağ. sıya. sıyağ. dur. duruğ. tür. türük. bur. buruğ. bür. bürük. sifət. üz).

bürüq bürük. 1. bür. bur. buruğ. silət. yalıt. saya. sayağ. sıya. sıyağ. dur. duruğ. tür. türük. sifət. vəsf. 1. bür. bur. buruğ. sıy. saya. sayağ. sıya. sıyağ. dur. duruğ. tür. türüksifət. üz. - sıy sığat: üz iç. - sıyın atmış, sığın yox: üzün, donun dəğişmiş, için yox. - sıy atılır, sığ yox: üz, don dəğişir, iç yox. - sıylı sıysız: durlu dursuz. türlü ttürsüz. burlubursuz. sifətli sifətsiz. - sıxıylı: qalın durlu, türlü, burlu, duruğlu. türüklü, buruğlu, bürlü, bürüklü, sifətli. - sıyı sıyrılmış: üzü tökülmüş. - sıyıva lə'nət: üzüvə tüpürüm.

bürüqən bürügən. buran. çatan. çatran. örtən. qapayan. gizlədən. sater. (# satan. açan. ifşa edən) .

bürüqlü bürüklü. türüklü. buruğlu. bürlü. sifətli. sıxıylı. sıyıxlı. qalın durlu, türlü, burlu, duruğlu. (sıy: saya. sayağ. sıya. sıyağ. dur. duruğ. tür. türük. bur. buruğ. bür. bürük. sifət. üz).

bürümək -qaba, qabığa, örtüyə, cildə bürümək, qoymaq: sırıtmaq. - pitik sırıtlamaq.

bürünmə -yapı təməldən pozuq, sıva qayğısına bürünmə.

bürünmək 1. sarınmaq. 1. sarınmaq. uğraşmaq. məşqul olmaq. - öz işivə sarınqıl. 1. sarınmaq. qurşanmaq. hazırlanmaq. hazırlıq görmək. - ötlək (zəmanə) ötər, yarın gələr, yar yarağın sarınqıl. 1. sinmək. sınğımaq. sınımaq. sinğmək. qərq olmaq. - dağlar alaqan ışığa sınğmışdı.
- quzu dərisinə bürünmək: qandırmaq üçün, özünü uysal, baş aşağı göstərmək.

bütərtə - sən açdığıvı aç (yapdığıvı yap), toxuyan toxuyubda, bükərdə. (sən yazdığıvı yaz, əğirən bükür).

bütət bükət. bülət. (büktə > müştə) sap. dəsdə. çatat. çaşat. çapat. çalat. sapat. saxat.

bütrəmək büdrəmək. saldıramaq. səndirəmək.

bütrəşmək büdrəşmək. salcışmaq. solcuşmaq. sırvışmaq. suçruşmaq. suçuşmaq. (nərsə olduğu yerdən oynağlamaq) suruşmaq. (ləğzidən).

bütrüş büdrüş. tökzüş. süytüş. səğiş. səkiş. səkiniş (> sekəndəri (fars) səhv. xəta. ləğziş.

bütün 1. salasal. salsal. hammı. tamam. - salasal el ora toplanmışdı. - birin bıraxmadan, kitanların salsalın yığıb götürdülər. 1. salbas. bir əl əksiksiz. kəsirsiz. tamam. kamil. naqis olmayan. 1. som. tom. sam. tam. - tamay: tomay: somay: bütün ay.
-əğri çürükü olmayıb bütün, teyxa olan kimsə, nərsə: sağ akçə.
-yumurta döğüşündə kəlləsi bütün qalan yumurta: sağa.
-böyük, bütün, bir tikə daş: sasur. sarsür.

bütünləmək -qoşub bütünləmək: saplamaq. sapıtmaq. çaplamaq. çapıtmaq. sapdırtmaq. çapdırtmaq. yamamaq. əksikliyin gidərmək, götürmək, aparmaq.

bütünlətmək -bütünlətmək üçün tikə artırmaq:sapmaq. sapamaq. saplamaq. sarımaq.

bütünü kürəni. kürəmi. hammısı. ocağlama. topdan. tümü. tamamı. - onlar ocağlama belədirlər. - dünya işləri ocağlama quruluşdan tərsdir. - ocaxlama alışveriş: ümdə ticarət. - tarlanın ortası ocağlama daşlıqdır, kotan batmır.

bütürər -çox qıdıran, bir büdürər. (qıdıran: təprəşən).

büvət bükət. büğət. bənd. bağat. qayat. qaysat. (< qaytarmaq) tutat. danat. (< danmaq) sapat. savat. saçat. təpət. tüpət. duvat. sədd .

büycü büyücü. cadıçı . -acısız süycü, üfüsüz büycü olmaz. (acısız: əməksiz. zəhmətsiz). (süycü: dadlı). (üfüsüz: püfüsüz: kələksiz).

büyücü 1. büycü. cadıçı . -acısız süycü, üfüsüz büycü olmaz. (acısız: əməksiz. zəhmətsiz). (süycü: dadlı). (üfüsüz: püfüsüz: kələksiz). 1. şaman. çaman. qaman. laman. çalman. talman.

büzqünmək büzgünmək. büzünmək. üzünmək. üzgünmək. çözünmək. çözgünmək. küzmək. küsümək. küsünmək. kürmək. kürümək. kürünmək. küsmək (1. < qıs. kis. 1. < qız. köz. qoz. qos. qoş. 1. < qaz. qas) 1. gizinmək. gizginmək. keşinmək. keşginmək. çəkinmək. çəkginmək. gücənmək. qırcıqmaq. gücünmək. incimək. incinmək. yançılmaq. qıncımaq. darılmaq. qıncınmaq. qırcımaq. qırcınmaq. qırılmaq. qırınmaq. (# qoşunmaq. qorunmaq. qurunmaq) 1. üz çevirmək. nərsədən darılıb qayğınmaq. tutulmaq. olduğu durumu bəğənməmək, xoşlamamaq. qırılmaq. üzülmək. gücənmək. qırcıqmaq. sıxılmaq. qısılmaq. 1. gərəkli gəlişməyi göstərəməmək. tapşırığın yapamamaq. 1. qısmaq. dinmək. çəkinmək. (# qusmaq: dışarı vermək. çıxartmaq) .

büzmək 1. . sıxıtmaq. sıxlamaq. qıvıtmaq. qıvırmaq. ıvırmaq. narazılığın bəllətmək. 1. . sıxmaq. sıxqamaq. acı vermək. çimrilik edmək. basqılamaq. əzmək. bunaltmaq. üzmək. qısmaq. qısıtmaq. qısqıtmaq. pısmıtmaq. darıtmaq. (əfsürdə, diltəng edmək) darıxdırmaq. basmaq. bezdirmək. gücləmək. dürtmək. dürtdəmək. zorlamaq.

büztüm büzdüm. 1. sınğırığ. qonun, keçi kimi heyvanların kiçik quyruğu. 1. quyurcuq.

büzüq - turşamış, büzük, sallaq üz, qiyafə: sıxıq üz. (sıxıq: boğuq).
-çox əzik büzük: sıraçın. sıxaçın. (sıxıq açıq) sırburma. sığburma. çox çin çüllü. çox əğri büğrü.

büzülmək 1. sığınmaq. sıxılmaq. 1. sinmək. çöməlmək. çökəlmək.
-suyu çəkilib yığılıb büzülmək: soğalmaq. - soğalıb solağmaq.

büzünmək büzgünmək. üzünmək. üzgünmək. çözünmək. çözgünmək. küzmək. küsümək. küsünmək. kürmək. kürümək. kürünmək. küsmək (1. < qıs. kis. 1. < qız. köz. qoz. qos. qoş. 1. < qaz. qas) 1. gizinmək. gizginmək. keşinmək. keşginmək. çəkinmək. çəkginmək. gücənmək. qırcıqmaq. gücünmək. incimək. incinmək. yançılmaq. qıncımaq. darılmaq. qıncınmaq. qırcımaq. qırcınmaq. qırılmaq. qırınmaq. (# qoşunmaq. qorunmaq. qurunmaq) 1. üz çevirmək. nərsədən darılıb qayğınmaq. tutulmaq. olduğu durumu bəğənməmək, xoşlamamaq. qırılmaq. üzülmək. gücənmək. qırcıqmaq. sıxılmaq. qısılmaq. 1. gərəkli gəlişməyi göstərəməmək. tapşırığın yapamamaq. 1. qısmaq. dinmək. çəkinmək. (# qusmaq: dışarı vermək. çıxartmaq) .

büzütqən büzütgən. somutqan. tomutqan. sumutqan. küsəgən. üzgöz sallayan.

büzütmək somutmaq. tomutmaq. sumutmaq. küsgünmək. üzgöz sallamaq.

ca - ca. -cə. sarı. sayın. ged gedə. barğanca: barğan sarı { - havalar, barğan sarı qızınır. } yaşladıqca: yaşladıq sarı { - yaşladıq sarı gücdən düşürəm}.

calaştırmaq calaşdırmaq. sapışdırmaq. ilişdirmək.

camı -dal qırılmadan camı sınmadan, can yerindəkən, bilək dəğərin.

camtan -oturumlarda birbirinin sağlığına dodağ ucu camdan içilən içgi: tapusqırağı.

can ək. - kimi. bu ''ək, səs dəğişmələri, səslərin yer dəğişməsi dolayı bu biçimləri alır. {san. şan. can. çan. zan. yan. tan. dan. ğan. man. naç. nas. naş. naz. nağ. nak. naq. nal. nab. nav}. - bağnaz: bağnağ: tıxnağ: mütəəssib.
- can sakınmaq: can qorumaq.
-can dolu: canlı. yaşa dolu. sıvaq. zıvaq. zivək. zibək.
-can qoymaq:sınaxt edmək.
-can sürtən kisə: yunaq kisəsi. siyəcən. siğəcən. sütəcən. (1. < sığallamaq: oğmaq. 1. < savallamaq: qoğarıb götürmək. 1. < sürtmək)
-tıxanıbdır boğazım, dadsız ağız, yox gümanım atmış ola birdə danım, yarı can düşmüşəm əldən quruyub əl ayağım, duvağımda yıxılıb yox dayağım. (qocalıqla yalnızlıq)
-qoşulan işləmlərə '' istəmək, çalışmaq, çabalamaq, qoşumaq, can atmaq, qeyrət, cəhd, sə'y edmək'' anlamın artırır: samaq. səmək. sımaq. (< sınmaq. sınanmaq). sınanışmaq. sınanışıqmaq. - qaçısamaq: qaçmaq istəmək. qaçmağa çabamaq. - çalışsamaq: işiksəmək: çalışmağa, işləməyə can atmaq.
-can atmaq: sarmaq. sarınmaq. sarılmaq. qatlanmaq. tutunmaq. ummaq. umursunmaq. umursanmaq. sanmaq. sağınmaq. sağanmaq. düşünmək. səbr edmək. bəkləmək. gözətləmək. dözmək. dayanmaq. durunmaq.
-yardım güdən özgədən, batalıqda can verir, hər gələn pay verən, ac qalıbən can verir.
-can sıkılmasa, tən çabanmasa, nə yazı qızışar, nə çağı çatışar.
-yaş tənində, can tinində.
-dal qırılmadan camı sınmadan, can yerindəkən, bilək dəğərin.
-can tənində, huş başında, güc əlində varkən, çalış yapın diləgin, çağ ötürsə, son yetirsə, heç bir əldən iş gəlməz
-can alıcı damıt, nuxdə: ən önəmli damıt, nuxdə. sins.

cana -cana sinən, yatan:singin. yatqın.
-cana yatışlı: sınışlı. sinişli. yaxışlı. uyquşlu.
-yaşam böylə, biri görməz tüstüsün, cana alar istisin
-cana gəldim: silə gəldim. bıqdım. - sənin əlindən silə gəldim. (siləmə: cana gəlmiş).
-cana süzən, işləyən nərsə: sazağ. sızağ. (sərin, soyuğ, ağrı)
-cana yaxın: cana yatan. sarqan. tutşın. tutşun. tutsun. tuştun. tuşsun. - sarqan ər arvad.
-cana yatan: sınışlı. sınğışlı. sınğışımlı. sınşımlı. sinişli. sinşimli. qanı isti. isti qanlı. söy söhbətli, otur durumlu kişi. elsevər. yovşan. xoşagəlim. sığışlı. sıyışlı. çəkici. duyarlı. sıyaz. siyəz. sıysağ. siysək. əris. sosyal. ictimai. maaşirətli. ünsiyyətli. simpatik. cəzzab. atifəli. rəhim. şəfiq. həssas. ləziz. mulayimül məzac. dilsuz. qəmxar
-cana yatmaq: sınışmaq. sinişmək. yaxışmaq. uyqun gəlmək. - bu sözə sizə sınışmazki. - qırmzı sənə sınışır.

canan sıyıl. sıylı. sıyca. sıycığ. sevil. söyülü. dürdənə. əziz. məhbubə. mə'şuqə.

canciyər içdən. candan. yarsıy. yastağ. (qavışsın. yumuşaq. yola verən) səlim. tutşı. tutşu. tuştu. gəlişgin. yoğursaq. yoğsaq. yaxın. isrik. isti qanlı (xungərm) ilisin. insinik. inənc. çin sıtqılıy, çıtqılıy. sındıq. sinsir. sinbat. doğus dürüst. doğru dürüst. içli dışlı. muxlis. sadiq. səmimi.

canı -sözün canı işdədir.
-. canı çıxmaq:quyruğu titrmək: ölmək. gəbərmək.
-quşca canı olmaq: arıq, çəlimsiz olmaq.
-ölmü ölmədən tanı, yaşamı vermədən canı.

canın -yollar uzsa ayrılar, yalnız könül yarılar, qıssa götür yoluvi, canın təndən ayrılar. (uzsa : uzansa)
-canın qurtarmaq: satığlanmaq. başından eləmək. qurtulmaq. xilas olmaq. - güclə ondan satığlandım.
-canın yaksın, tənin tinsin.

canına -canına yatmaq:sınışmaq. sinişmək. sınğışmaq. sınşınmaq. sinişmək. sinşinmək. qanı istinmək. isti qanlılaşmaq. söyləşmək. söy söhbətləşmək.

canıva -acınmasan canıva, hər iş gələr başıva.

canıvı -bağır çağır gələn olmaz dadıva, ölüm gəlsə tutub alar canıvı, keçirməsən boş boşuna yaşamı, günlər keçər sorur qurur qanıvı. (ölüm: əcəl). (qurur: qurudur) .

canlantırıcı -canlandırıcı ilkə: sins.

canlantırmaq canlandırmaq. gürələmək. gürələtmək. hərəkətlənmək.

canlatmaq gürələmək. gürələtmək. cürələmək. yığmaq.

canlı 1. diri. salım. salim. sağ. salğım > sağlam. sağlım. sağdım 1. . sıxı. qızlac. qıslac. qıylac. qəvi. qızıl. kötəl. kötəlli. sağlam. oyuşlu. oyluşlu. oluşlu. qurt. gürt. qapla. qaplu. güclü. güctük. güjtük. güjlü. onatlı. kökcək. köksək. köksük. qopar. qopat. qubat. qopur. bərk. qusqa. qozqa. qoyac. qoytac. quyac. quytac. qızıq. qızqın. qızışıq. gürdürümlü. gurdurumlu. güpdürümlü. gupdurumlu. acar. çağal. çağqal. sağlı. sağal. sağqal. laçın. yalçın. sürən. sırın. soxun. şiddətli. sovlı. hovlı. tovalı. tovlı. döğlü. qovlı. qoğlı. qorlı. zorlu. 1. yaşa dolu. can dolu. sıvaq. zıvaq. zivək. zibək.
-həmməşə göy, canlı, olduğun, yeniliyin itirmədən qalan, duran: həmməşə bahar. göyçağay. göycəğay. solmaz. solsamaz. sönməz. sönsəməz. cavidan.
-soylu, cis, canlı at: kükürən. kükrəgən.
-ətli canlı, boylu boslu olan: salvadur. sarvatur. sarbatur.

canlılıq sins. duyqu.

canlıta -canlıda, bitgidə ərkəklik yarağı: saçqıl > şişgil. çeşgil.

cansız 1. silik. zayıf. 1. sıyıq. sıyın. düz. sadə. - sıyın çöl. - sıyın saç: saf tük.

cansızlıqtan -cansızlıqdan, gücsüzlükdən axan tər: sızma - sızıq sürmək: şır şır tər axmaq.

cantan candan. içdən. canciyər. yarsıy. yastağ. (qavışsın. yumuşaq. yola verən) səlim. tutşı. tutşu. tuştu. gəlişgin. yoğursaq. yoğsaq. yaxın. isrik. isti qanlı (xungərm) ilisin. insinik. inənc. çin sıtqılıy, çıtqılıy. sındıq. sinsir. sinbat. doğus dürüst. doğru dürüst. içli dışlı. muxlis. sadiq. səmimi.
-sevərəm mən səni candan içəri, hər nə çəkir məni səndən ötəri.

car - sevincli car: sövüncülü sav: xoş xəbər.

carçı -kordan sağçı, laldan carçı olmaz. (sağçı: qaravul. bəkçi. keşik).

carlatan şarlatan. boşuna söz carlayan, atan, dağıdan.

carlayan -boşuna söz carlayan, atan, dağıdan: şarlatan. carlatan.

casus siyinçi. sinçi. ayğaqçı. ayğac. dil avçısı.

casutlamaq sırtınlamaq. sıtanlamaq. şeytanlamaq. çuğullamaq. dönüçütmək. xəyanət edmək.

casutluq şeytançılıq. şeytanlıq. çuğulçuluq. dönüklük. sırtınçılıq. sırtınlıq. sıtançılıq. sıtanlıq. xəyanət. (şeytənət) .

catıçı cadıçı. büycü. büyücü . -acısız süycü, üfüsüz büycü olmaz. (acısız: əməksiz. zəhmətsiz). (süycü: dadlı). (üfüsüz: püfüsüz: kələksiz).

catu -cadu, tilism sözü: sına. vird.

cayaq cayağ. cayvağ. sayağ. sayvağ. çərən. çırt. çırıt. çert. qıvır zıvır. qıvır savır. qatıq. qatqayır. sapıq. müzəxrəf. həzyan. latayir.

cayır çərtilir. qaçır. - ərdəmsizdən qut çərtilir. (qut: şans).