Turuz söZLÜGÜ 15-01-2017 1395- III 18 400 Başlıq Bey Hadi

çırpmaq 1. çıpmaq. silkəmək. silkmək. (1. salqamaq. çalqamaq. 1. ləmək) . 1. çıpmaq. çarpmaq. çapmaq. salmaq. çalmaq. vurmaq. - ənsəsinə 1. salmaq. çıpmaq. 1. salmaq. döğmək. - ürəyin salmasın: çırpmasın. 1. salmaq. vurmaq. - yumruq salmaq. - qılıc salmaq. 1. sarmaq. sarpmaq. səyirmək. səğirmək. səkirmək. sırıtmaq. yapışdırmaq. döğmək. - dəğərli bir dəğənək sardım biləsinə.
-nərsə çırpmağ üçün çubuğ, ayqıt:sıpqın. < çıpqın.
-nərsəni nərsiyə çırpmaq, vurmaq: sırımaq. sərimək. döşəmək. - şallağa sırıdı.
-atıb çırpmaq, vurmaq: güpülətmək. güpütmək. güplətmək. güpsəmək. güpsətmək. - uzaqlardan kimin birisi bir daş güpülətdi oda gəlib itə toxundu.

çırpmasın -keşgə qadın çığırmasın, erkək əli çırpmasın.

çırpmata -maldavar sürmədə, qoğmada, nərsə çırpmada işlənən dəğənək: soğat. soxat. sovat. soyat. əl ağacı.

çırt çırıt. çert. qatıq. qatqayır. sayağ. sayvağ. cayağ. cayvağ. çərən. qıvır zıvır. qıvır savır. sapıq. müzəxrəf. həzyan. latayir.

çırtıq -sınığ çırtıq: sınığ sunuğ. sınığ pərtik. sınığ bərtik. - sınığ çırtıq idişlər_. : qablar.

çırtqı (sırtqı). 1. görüntü. pədidə. 1. nərsənin eşik bölümüdə işlənən nərsə. - sırtqı darı: gövdənin eşik bölümünə özəl dava.

çis - çis çis: sis sis. saç saç. səp səp. sərp sərp. sin sin. sinə sinə. saçın saçın. çisin çisin. sisin sisin. səpər səpər. səpəliyə səpəlyə.
- ertingin (səhər çağı) çis çis yağış yağırdı.

çisələmək çiləmək. çilələmək. çisgələmək. saçmaq. saçımaq. (sprinkle (ingilis). saçalamaq.

çisi sisi. səpi. sərpi. səp. saçı.
- səp səp: sərp sərp. sin sin. sinə sinə. saç saç. çis çis. sis sis: saçın saçın. çisin çisin. sisin sisin. səpər səpər. səpəliyə səpəlyə. - ertingin (səhər çağı) çis çis yağış yağırdı.

çisin - çisin çisin. sisin sisin. saçın saçın. səpər səpər. səpəliyə səpəlyə. səp səp. sərp sərp. sin sin. sinə sinə. saç saç. çis çis. sis sis.

çisinti sisinti. səpildaş. səpilləş. saçıldaş. saçılğaş. sərpinti. səpinti. -səpin səpin: sərpin sərpin.

çısqa sısqa. tısqa. pısqa. çusqa. çuşqa. püsgə. 1. cürcə. cücə. cürə. 1. əlsiz ayaqsız.

çisqələmək çisgələmək. çiləmək. çilələmək. çisələmək. saçmaq. saçımaq. (sprinkle (ingilis). saçalamaq.

çiş (uşaq dilində) sızı. sıtı. işmə. - sızın varmı: çişin varmı. - sızı sıçı (poxu südüyü, pox püsyü) qarışmış birbirinə.

çitçal saltav. salçav. toxçal. qapçal. 1. qatar biçimində, toplum durumda birbirinə bağlanmış, bir yerə yığılmış nərsələr. məcmuə. müctəme'. totalitə. toplam. 1. kompozisyon. 1. sırvıc. uğdə. təəssüb. 1. koleksiyon. 1. toplanmış ea'nə, ianə. 1. qarmaşıq. hər hankı bir nəyin qarışığı, biləşiyi. kompilikə. kompileks. biləşik. muğləq. mö'zəl. (zıplatın) mürəkkəb. - alçağlığ, üstünlük salçavı: aşağılığ, süperyorluğ duyqusu. 1. bılok. sitə. -salçav sayı: kompileks sana.
- kompilekslik: salçavlıq. güclük. soxsuluğ. müşgülat.

çitələmək kitələmək. sırıtmaq. sırımaq. sığımaq. sığıtmaq. sığınlamaq. aralıqsız, incə tikişlə tikmək. kökləmək.

çitəmək 1. (neçə tikəni birbirinə) kitəkləmək. bağlamaq. yamıb yasqamaq. saplamaq. sapaqlamaq. 1. kitdəmək. sırıtmaq. sıxıtmaq. tikmək. tikəmək. bəddəmək.

çitərə çətərə. şətərə. sıxgil.

çitərmək çitirmək. ssincələmək. sincəmək. sinsəmək. sincimək. sinciləmək. sıncalamaq. sıncamaq. sıncılamaq. sıncılamaq. incimək. sinicimək. sınıcımaq. dəqiq olmaq. təvəccüh, diqqət edmək. təvəccühlü, diqqətli olmaq.

çitil şitil. 1. qırıq. 1. çulq buruq. kilkə. pırtlaş. 1. hər nəyin qutarmağına, sonuna yaxın bölümü. önson. ətək (# sonöt: sonötə: nərsənin qutarmasından son sürə) .

çıtılmaq çitilmək. sıtılmaq_. sitilmək_. çatçılmaq. qırçılmaq. kəsçilmək. (> qosəstən (fars)}. sökçülmək. didçilmək. - gözü sitiləsi.

çitilmək çıtılmaq. sıtılmaq_. sitilmək_. çatçılmaq. qırçılmaq. kəsçilmək. (> qosəstən (fars)}. sökçülmək. didçilmək. - gözü sitiləsi.

çitintən - əğindən çiğindən, ətəkdən asılıb sallanan qırmalar: sarvan.

çitir çıtır. çatır. sətir. sətr.

çıtır 1. sıtır. sarıt. sərit. sətr. sətir. xətt. - araba çıtırları. - çıtırlı kağaz. 1. çitir. çatır. sətir. sətr.

çitirli çıtırlı. çatırlı. sətirli. sətrli.

çıtırlı çitirli. çatırlı. sətirli. sətrli.

çitirmək çitərmək. ssincələmək. sincəmək. sinsəmək. sincimək. sinciləmək. sıncalamaq. sıncamaq. sıncılamaq. sıncılamaq. incimək. sinicimək. sınıcımaq. dəqiq olmaq. təvəccüh, diqqət edmək. təvəccühlü, diqqətli olmaq.

çıtqılıy -çin sıtqılıy, çıtqılıy: sındıq. sinsir. sinbat. yarsıy. yastağ. (qavışsın. yumuşaq. yola verən) səlim. tutşı. tutşu. tuştu. gəlişgin. yoğursaq. yoğsaq. yaxın. isrik. isti qanlı (xungərm) ilisin. insinik. inənc. içdən. candan. canciyər. doğus dürüst. doğru dürüst. içli dışlı. muxlis. sadiq. səmimi.

çitləliq çitləlik. kitləlik. kütləlik. cütləlik. yığşılıq. küməlik. komalıq. topluluq. kütləvi. kütlə, toplumla bağlı olan nərsə.

çitləşiq çitləşik. kitləşik. kütləşik. cütləşik. yığışıq. küməşik. komaşıq. topluşuq.

çıtmaq çitmək. sıtmaq_. sitmək_. 1. didmək. qırmaq. kəsmək. sökmək. yencmək. 1. itmək. itələmək.
- sıtıb çıxarmaq: güclə, çəkərək yencib çıxarmaq.

çitmək çıtmaq. sıtmaq_. sitmək_. 1. didmək. qırmaq. kəsmək. sökmək. yencmək. 1. itmək. itələmək.
- sıtıb çıxarmaq: güclə, çəkərək yencib çıxarmaq.

çivəliq çivəlik. ivərik. yivərik. yivəlik. somun. uçquruq. burqulu çivilərin (piçlərin) bir başına keçirilən, içi burqulu uzunsov tikə. möhrə.

çivi - sevgi suya oxşur, çivi (mıx) qatığa, daşa oxşur: söğüt suya, qazıq qata.
-kiçik çivi: sancıq. ayaqqabı civisi.
- söğüt ağacı suya gedər, dəmir (çivi) qatığlığa, bərkliyə gedər: söğüt suya, qazıq qata.
-qazma uclu yoğun çivi: qazıq
-yılığı (heyvanı), çadırı bağlamaq üçün yerə çaxılan qazığ, uzun, yoğun çivi: siy. siğ.

çiviq çivik. sivik. sivri, uzun olan.
- sivik çənəli. ( - bu uşağ böyüdükdə sivik olacaq.

çivilərin -burqulu çivilərin (piçlərin) bir başına keçirilən, içi burqulu uzunsov tikə: somun. ivərik. yivərik. yivəlik. çivəlik. uçquruq. möhrə.

çiyin siyn. siyin. boy. əndam.

çıymalamaq çiğmələmək. çırmalamaq. çığmalamaq. sıyırmaq. sıymalamaq. sıtğalamaq. sırmalamaq. siymələmək. sirmələmək. siğmələmək. siğgələmək. yuxarı qəddəmək. - tutacı sıymala otağa gün düşsün. - ətəyin, yenin sıtğayıb suya basdılar. - qamı el işə sıtğandı.

çobanı -sığır, mal çobanı: sığırtmac. koboy.

çobanın - almaz daşı bir çobanın əlində, çaxmaq daşı sanlanıbən kullanar. (almaz: almas). (sanlanıbən: güman edilərək).

çobantaqarcıqı çobandağarcığı. quşəkməyi.

çoq çox. 1. köp. - köp bilən ged, öz başnla yürə. (yürə: davran. rəfdar ed)1. sox. çıx. soxac. soxalac (soqale (fars)}. məhmiz. 1. sap. - sap güclü: çox güclü, quvvətli. - sap sökəl: çox xəsdə.
-çox, aşırı sivri, iti: sivsi. sipsi. səvsi. səpsi. sipsivri. sipsivir.

çoqaltmaq -kimi yolla birgəşdirmək, artırmaq, çoxaltmaq: soxmaq. qatmaq.

çoqan (< çoğ, çox xan). -çoğan, toy yığvasın dolandıran: sırbaş. sırıbaş. sırabaş. toyxan. toyxanı. tamata. tamada.

çoqanotu çoğanotu. savınçiçəyi. savınotu.

çoqaz çox az. salpal. səlpəl. bir az. endək. - salpal yağmır çilədi. - düşün (naharı) çox yedim, axşam səlpəldə yeyəmmədim.

çoqluq -çoxluq ağzı bir olsa, tək ağızlı duyulmaz.
-yanaşan sözün anlamına ''doluluğ, çoxluğ, tamlığ, teyxalığ'' anlamın artırır: sır. sir. - sır süt: sütdən dolu. - sır doğru: lap düz. - sır altın: tam qızıl. - sır yalan: dibdən yalan.
-bir tutşdurma, düzləmə biriminə, ölçüsünə görə oluşan azlıq, çoxluq: gözlənənlə, gərəkənlə oluşanın arasında düşən uzaqlıq, aralıq, ayrılıq, dalqıc, fərq, təfavüt. sapma. saçma. çapma. ox qabı. - sizin ölçüzə görə burda heç bir sapma görünmədi. - iki nümrə sapma ilə sınavdan düşdü. - qurşun iki metr sapma ilə imə (amaca) çatmayıb yerə düşdü. - iki dosd ara sapma düşməsin. - keçən dəprəmdə bu evin eşik duvarına yekə sapma (çat) düşdü.

çoqluquntan -nərsənin çoxluğundan, artıxlığından bezmək, bıkmaq, sinsimək: sıypalamaq. sıypamaq. sığpalamaq. sığpamaq. sıyqalamaq. yıpqalamaq.

çoqmaqtan - nərsəni sürürb çoxmaqdan (çoxatmaqdan), ona alışmaq:siyrə yapmaq. sirə yapmaq: (siyrə: sirə. uzun. uzanan). bir yerə çox gedib gəlmək. kimsənin, bir yerin görməyinə sürəli gedmək.

çoqtan -çoxdan çox ölər, azdan az.

çoqtur -qırıq könül yiyəsi, dərdi çoxdur deyəsi, çalış alıb yoğasan, iç keçmişin yuğasan. (yoğasan: toxdadasan. oxşayasan. dərman edəsən).

çoqu -sözün çoxu yalansız, pulun çoxu talansız (olmaz).

çoqun çoğun. 1. çovun. sırğan. sıyırğan. tufan. 1. fələk. -yaman çoğun bilənlərə qada çorun dağ verər, biləməzlərə əldən gələn yağ verər. (çoğun: fələk). (çorun: zulum. korluq)
-dönər çoğun: fırlanar fələk. devir çönər . -nə işlər var gəlməzki başa, dönər çoğun yoxsulda paşa.
- bu gün avçı yarın dönür avına, yalan dünya çoxun qoyar oyuna.

çoqunluq - salt çoxunluq: yüzdə əllidən çox olan sayı.

çoqunun çoğunun. fələyin . -eski aldışı qayuq çoğunun, oğrunu qoysun, doğrunu tuşsun. (tuşsun: tutsun). (qayuq çoğunun: qəhbə, namət fələyin).

çoquyla -(çoxuyla danış, öz bilənin ed) . -köp bilən get, özbaşınla yür. (yür: qıl). (köp : çox).

çolaq çolağ. 1. səkit. (kəsit) > saqat. naqis. şil. kərtü. kərüt. bir yanı işləməyən, çalışmayan kimsə, nərsə. 1. küs. çüt. qıt. götürüm. saqat. çotur. çalaq. nərsənin bir yeri, bir qolu işləməz, kəsik, naqis olmalıq.

çomaqıvı -kötülərdən yaxcılığı umarsan, toxmaq başda çomağıvı yığarsan.

çonq - çonğ söz: əsil söz.

çor -çor çor: kor kor. çil çil. sildirən. seyrək. sil sil. silikləri, pozuntuları olan. - tuxum pozuqmuş, əkin sildirən çıxıb.
- sapaçor: pis gözə, göz dəğmiyə qarşı, üzərlik, göz mıncığı kimi nərsələr. (sapa: sayladan. təmizləyən).
- çor eşitmək: söz eşitmək: paylanmaq. danlanmaq.
-çox gözləyən kor olar, susuz yerlər çor olar.

çoral güc. - bu dağ saysov, gədiklərinin girintisi qolay, çıxıntısı çoral (saysov: göründüyü kimi olmayan).

çoran koran. korba. çorba. qutumsuz. uğursuz. qarov. qur. küsbəx. küsbəxt. kütbəx. korbaxt. korbəx. bəxsiz. qutsuz. qutasuz. uğursuz. tutusuz. tutsuz. talehsiz. bədbəx.

çorba korba. koran. çoran. qutumsuz. uğursuz. qarov. qur. küsbəx. küsbəxt. kütbəx. korbaxt. korbəx. bəxsiz. qutsuz. qutasuz. uğursuz. tutusuz. tutsuz. talehsiz. bədbəx.

çormaşıq -sarmaşıq çormaşıq.

çorsaq çorsağ. sarsağ. sarsığ. sasığ. çürük. qoxumuş. (fəna) .

çorun zulum. korluq. -yaman çoğun bilənlərə qada çorun dağ verər, biləməzlərə əldən gələn yağ verər. (çoğun: fələk). (çorun: zulum. korluq).

çotur çolaq. çalaq. küs. çüt. qıt. götürüm. saqat. nərsənin bir yeri, bir qolu işləməz, kəsik, naqis olmalıq.

çov şayiə.

çovlamaq şayiə çıxartmaq.

çovun çoğun. sırğan. sıyırğan. tufan.

çöqbə çökbə. 1. küsbə. 1. küspə. köspə. gövdən. gövdün. kövdən. kövdün. yağı, suyu, özü alınıb, artığı qalmış nərsə. 1. küspə. köspə. çöktüş. uçğuq. çalağın. batqın.

çöqələq çökələk. çökgək. sırğıntı. sıyrıntı. sıyzıntı. sızıntı. siyrinti. sıxıntı. risub.

çöqəlmək çökəlmək. çöməlmək. sinmək. büzülmək.

çöqən çökən. güdük. kütük. küçük. çükük. it balası.

çöqət çökət. sorğat. soğat. soxat. qoçan. qarqıdalı dənələrinin oturduğu sorvası (sobası: uzun sovu) otrağ.

çöqqəq çökgək. çökələk. sırğıntı. sıyrıntı. sıyzıntı. sızıntı. siyrinti. sıxıntı. risub.

çöqqü çökgü. küsgü. kösgü. küsgüc. kösgüc. çökgüc. köşgüc. 1. çözgü. dəmir çatal, qələm. 1. qəmə. kündə, daş, bərk nərsəni aralamaqda, bölməkdə işlənən dəmir tikə. 1. közgü. odu, külü, közü qarışdırmaqda işlənən dəmir, yoğun dəğənək. 1. kağlac. ağac dibi kağlamaqa, bitgi kökün qazıb çıxartmaqda yarar arac.

çöqqüc çökgüc. küsgü. kösgü. çökgü. küsgüc. kösgüc. köşgüc. 1. çözgü. dəmir çatal, qələm. 1. qəmə. kündə, daş, bərk nərsəni aralamaqda, bölməkdə işlənən dəmir tikə. 1. közgü. odu, külü, közü qarışdırmaqda işlənən dəmir, yoğun dəğənək. 1. kağlac. ağac dibi kağlamaqa, bitgi kökün qazıb çıxartmaqda yarar arac.

çöqqün çökgün. çöşgün. küsgün. 1. yerindən, ornundan, gücündən olmuş, yıxılmış. -gənclik küsgünü. 1. küsmüş. gücənmiş. qırqın. darqın. üzü asıq.

çöqqütmək çökgütmək. küsümək. kösgümək. küsgütmək. kösgütmək. köşgütmək. ağır nərsəni yerindən təprətmək, oynatmaq.

çöqmək çökmək. sınğmaq. batmaq. dalmaq. dalınmaq. salınmaq. gömülmək. basınmaq. oturmaq (təhnişin) boğulmaq. qərq olmaq. dərinliyinə gedmək.

çöqmək çökmək. sallanmaq. aşağı düşmək, enmək, əğilmək. yatmaq.

çöqtüş çöktüş. küspə. köspə. çökbə. uçğuq. çalağın. batqın.

çöqülüş çökülüş. çövülüş. sökülüş. yıxılış. pozuluş.

çöqünmək çökünmək. sinmək. (sink (ingilis). batmaq. basınmaq. gömülmək. saplanmaq. qafasına girmək. dalınmaq. içinmək. düşünmək. sağınmaq. sağanmaq. eninmək. azalmaq. unutulmaq. yerləştirmək. örtbas edmək. yatınmaq.

çöqür -soyuq düşür, ölüm çökür varlıqlara, üşür yerdə qızıl güllər.

çöqütmək çökütmək. sınğıtmaq. basıtmaq. boğutmaq. qərq edmək. dərinliyinə aparmaq.

çöl səyrə. bayır. açıqlıq. səhra.
- sıyın çöl. (sıyın: sıyıq. düz. cansız. sadə).
-düz ova, çöl: səhra. (> sərdəşt (fars)}. sardaş. sərdəş.

çöllüqlə -alver ilə çöllüklə, dos kimliyin sınarlar.

çölmək -yekə küp, çölmək: gürbə. gürəb. kürbə. kürəb. gurba. gurab. gürəmbə. guramba.

çöltə çöldə. çölün. bayır. bayırda . -qutluq, içində yatır, çölün arama. (qutluq: xoşluq. xoşbəxlik).
-çöldə bayırda, eşikdə dolanmaq, gəzişmək, yolğarmaq: salyanmaq. bayralmaq. sayrılmaq. saylınmaq. səyrilmək. səylənmək. seyrilmək. seylənmək.

çölün çölün. çöldə. bayır. bayırda . -qutluq, içində yatır, çölün arama. (qutluq: xoşluq. xoşbəxlik).

çöməlmək çökəlmək. sinmək. büzülmək.

çömləq -çömlək çeşiti: küvbə. kövbə.

çönər fırlanar. -dönər çoğun: fırlanar fələk. devir çönər . -nə işlər var gəlməzki başa, dönər çoğun yoxsulda paşa.
-dəğirmanlar fırlanar, evrən çönər sırlanar, sıra düşər bizədə, tələsmə sən görərsən. (sırlanar: sır, boya, don dəğişər).
-yaşam çönər istədiyin duyquya, sayqı versən, dəğər biçsən özüvə. (duyquların uyqulanar, gerçəkləşər).

çönəsimək -dadı çönəsimək, qaçısımaq: savınsımaq. savısımaq. bayatsımaq. bayısımaq. savığınsımaq. savnısınmaq. geçginsimək. ötümsümək.

çönəz könəz. güvəz. gövəz. gürəz. görəz. böyüklənmə. ulanma. bəğəniş. bəğənic.

çönmətən - bəxdin, şansın çönmədən: qutun əldən uçmadan. qutquşluğun uçmadan.

çönmüş -çağı ötmüş, dadı çönmüş, qaçmış yemək, nərsə: savın. savıq. savuq. savğın. savnığ. bayat. geçgin. - savın yemək yməkdən bıqdıq.

çöp - çər çöp: çır çıplığ. çər çöplük. siyir siplik. sır sıplığ. sür süplüğ. töküntü.
-arıtlanan nərsədən arda qalan çər çöp, çıpıq, qabığ: sap. çap. xırım xırda. töküntü. - qoz sapı. - pambıq sapı.
-çöp, çıpıq, zibil qabı: silbiç. silbiş. silbinc. silvinc. > siviş. (sil: zibil)
-quru sür, çöp, çıpıq, dal, səğə: qurudal. qurdal.

çöplüq -çər çöplük: çır çıplığ. çər çöp. siyir siplik. sır sıplığ. sür süplüğ. töküntü.

çöpü -diş çöpü: diş xilalı. qurudal. qurdal. kürdan.

çörçüt çürçüt. kürküt. körküt. tiftih. (darax dibində qalan) incə, qıssa qıllar. toxuma araclarından tökülən qırıntılar.

çörəq -çörək döşəkcəsi: səpic. (1. < sərmək. sərpmək) üstün açılmış yoğuru sərib, təndirə çırpma, yapma döşəkcəsi.
-isdirsən bal çörək, al əlinə bel kürək.
-sininə, içinə dək pişib, xasa, quru, qızarmış (kəbabi, birişdə) çörək, yeralma: sınğaq. sındağ. singək. səngək. çağıldaq. - səngək çörək.
-təndirə çörək yoğurun (xəmirin) uzatıb sərmə aracı: kürək. küyrək. gürək.
- quru çörək. (quru: sadə)
-çörək pişirirkən gələn kimsəyə verilən isti çörək: saçısıcağı.

çörəqi -mən çıxan çay sandığı çindən gəlir, yuğru çındır, çörəgi daş, dadı yox undan gəlir. (yuğru: xəmiri) (yuğru: xəmiri).

çörəyi -qanmaza ver çörəyi, başında yığ kürəyi.

çörəyin -it hürər çörəyin kəsər.

çöşqən çöşgən. küskən. kütgən. köskən. üstünə oturulan kütük.

çöşqü çöşgü. köşgü. quşevi.

çöşqün çöşgün. çökgün. küsgün. 1. yerindən, ornundan, gücündən olmuş, yıxılmış. -gənclik küsgünü. 1. küsmüş. gücənmiş. qırqın. darqın. üzü asıq.

çötüq çötük. kütük. tutanaq. bəlgə. vəsiqə. sicil.

çötüqlüq çökütlük. kütüklük. kötüklük. fişənglik. fişəhlik.

çövərəq çövərək. çövrək. çevərək. çevrək. dövərək. dövrək. devərək. devrək. səbət. çəpət. sərbət. quşaq. şərayit. mühit.

çövrəq çövrək. çövərək. çevərək. çevrək. dövərək. dövrək. devərək. devrək. səbət. çəpət. sərbət. quşaq. şərayit. mühit.

çövülüş çökülüş. sökülüş. yıxılış. pozuluş.

çözələmək -incələyib çözələmək, gözələmək: sınğılamaq. sınqalamaq. sınalamaq. sınıtmaq. sınlamaq. sınamaq. diqqət yetirib düşünmək. - işin ilkin sonun sınğıla.

çözəlti salqı. sərt, tün araq, çaxır, içgi.

çözənməz -düğün salan düğünləri çözənməz, yaman olan yaxşılığı seçənməz, əz başını yaman görsən hər yerdə, yaman olan yaxşıları görənməz.

çözənsirəmək saçınsıramaq. bir tutudan, tutqudan, bənddən çözülmək, açılmaq istəmək.

çözqü çözgü. küsgü. kösgü. çökgü. küsgüc. kösgüc. çökgüc. köşgüc. dəmir çatal, qələm.

çözmək 1. çözümək. saçmaq. saçımaq. səçmək. səçimək. açmaq. açımaq. qutarmaq. - onun əlayağından ipi səç. 1. saçmaq. açmaq. 1. salıtmaq. savqıtmaq. savqırmaq. ayırmaq. boşamaq. açmaq. təcrid edmək. təfkik edmək. yaddan çıxarmaq. unutmaq. münfəsil edmək . 1. sağmaq. açmaq. boşaltmaq. {(# sarmaq: 1. dolamaq. 1. doldurmaq). - sap saran: sap dolayan. - sap sağan: sap açan. - o qərqərəni sağıb bu birinə sar. - biri sarınır biri sağılır. sarınan kim, sağılan kim: yoğunan kim, soyunan kim. - ey sardığın sağan dünya. - sən sardığın sar, o sağdığın sağacağ. - biri yükün sarır, biri yükün sağır: sarığın, ipin açır}.
-bağlı nərsəni çözmək, açmaq: sağmaq.

çözüq çözük. 1. saçıq. səçik. açıq. qutuq. yuçut. sərbəst. azad. bağsız olan hərnə. 1. sapsaq > sampaq. pozuq. əyyaş. hərzə. fasiq. çapqın. sapqın. uçqun.

çözülə - yoxdu işgil danışıqla çözülə olmuyasi.

çözülmək 1. saçılmaq. çasılmaq. açılmaq. - çətinliklər, düğnüklər saçıldı. 1. saçılmaq. səçilmək. açılmaq. 1. saçılmaq. səçilmək. açılmaq. qutulmaq. yuçunmaq. yuçğınmaq. sərbəsinmək. sərbəst, azad olmaq. - onun əlayağından ipi səç.
-bir tutudan, tutqudan, bənddən çözülmək, açılmaq istəmək: saçınsıramaq. çözənsirəmək.

çözüm -bir çözüm önündə aciz, qabiliyyətsiz, gücsüz olan: sakın. səkin.
-bir çözüm önündə acizlik: sakınc. gücsüzlük. yetisizlik. sığımsızlıq. sığasızlıq. qabiliyyətsizlik.

çözümək çözmək. saçmaq. saçımaq. səçmək. səçimək. açmaq. açımaq. qutarmaq. - onun əlayağından ipi səç.

çözünmək çözgünmək. küzmək. küsümək. küsünmək. kürmək. kürümək. kürünmək. büzünmək. büzgünmək. üzünmək. üzgünmək. küsmək (1. < qıs. kis. 1. < qız. köz. qoz. qos. qoş. 1. < qaz. qas) 1. gizinmək. gizginmək. keşinmək. keşginmək. çəkinmək. çəkginmək. gücənmək. qırcıqmaq. gücünmək. incimək. incinmək. yançılmaq. qıncımaq. darılmaq. qıncınmaq. qırcımaq. qırcınmaq. qırılmaq. qırınmaq. (# qoşunmaq. qorunmaq. qurunmaq) 1. üz çevirmək. nərsədən darılıb qayğınmaq. tutulmaq. olduğu durumu bəğənməmək, xoşlamamaq. qırılmaq. üzülmək. gücənmək. qırcıqmaq. sıxılmaq. qısılmaq. 1. gərəkli gəlişməyi göstərəməmək. tapşırığın yapamamaq. 1. qısmaq. dinmək. çəkinmək. (# qusmaq: dışarı vermək. çıxartmaq) .