Turuz söZLÜGÜ 15-01-2017 1395- III 18 400 Başlıq Bey Hadi

çəqşiçi çəkşiçi. çəşikçi. çaşnıçı. seçici. seçən. dadan. baxavul.

çəqşiq çəkşik. sevik. sevşik. olumlu. simpatik. səmpatik.

çəqtəqic çəkdəgic. çəkdəgic. arıtlaqıc. seçəgic. saralaqıc. saraqıc. sağalaqıc. sağaqıc. savalaqıc. savaqıc. soralaqıc. soraqıc. soğalaqıc. soğaqıc. sovalaqıc. sovaqıc. (sərələmək (fars)}. arıtlama, təmizləmə, yaxcı pisi ayırma ayqıtı, qayağı, maşını.

çəqtələmək -seçib çəkitmək, çəkdələmək: saralamaq. sağalamaq. savalamaq. soralamaq. soğalamaq. sovalamaq. arıtlamaq. ağartdamaq. çallamaq. arçamaq. arçılamaq. təmizləmək. pahlamaq. silikləmək. silgirləmək. silivləmək. (sığallamaq. cilalamaq) yaxcı pisi ayırmaq. - başağı (> mağaşar. düğü, ləpə kimi burcəklər) ağartdamaq. - çigit, xarman savalamaq.

çəqtən -çəkdən, həddən çıxma: sıçraş. saçraş.

çəqtirmək -öz içinə çəkdirmək: sindirətmək.
-nərsəni olduğu yerdən dışar çıxartmaq, çəkdirmək: savurtmaq. - arxa dişlərin hamısın savurtmuş.

çəqtüq çəktük. çəktüş. təktüş. təktük. sınış. sınaş. bazrəslik. müfəttişlik.

çəqtüqçü çəktükçü. çəktüşçü. təktüşçü. təktükçü. sınıçı. sınaçı. bazrəs. müfəttiş.

çəqtüş çəktüş. çəktük. təktüş. təktük. sınış. sınaş. bazrəslik. müfəttişlik.

çəqtüşçü çəktüşçü. çəktükçü. təktüşçü. təktükçü. sınıçı. sınaçı. bazrəs. müfəttiş.

çələ sələ. səbət. çəpət. incə şüvlərdən, zuğlardan hörülərək toxunan qab.

çələn - sələn çələn: səs sov. sorğa sorağ. xəbər ətər.

çələnq çələng. kakil. cıqqa.

çəli səli. seli. yük arabası. taksıbar.

çəliq -çaxmağ daşına çalınaraq, qığocılğım salan, çaxan, çəlik tikəsi: satıl. salıt. çatıl. çalıt. çəlit. sağut.
-çaxmağ daşından od almağ üçün çəlik tikəsi: savul.
-kəsər aracların ağzından pürüzlərin, qılovun çalıb salaraq, alıb götürərək itildən çəlik tikəsi: satıl. salıt. çatıl. çalıt. çəlit. sağut. sav.
- sındı çəlik: neçə tikədən oluşub, tikələri birbiri içinə girib, yaxud üst üsdə qətlənərək yığılan əsa. (sındı: qətli. neçə qətlənərək yığılan nərsə).
-çəlik kasa: sadaş. sadış. sağca. sadağ. sağdaq. sadaq. sağan. qavsənduq. kofr for.

çəlim səlləm. çəlləm. çalım. çox qısa. azacığ. - bir səlləm keçdi, sonra gəldi. - bir səlləmdə bizə düşdü.

çəlimsiz -quşca canı olmaq: arıq, çəlimsiz olmaq.

çəlit çatıl. çalıt. satıl. salıt. sağut. 1. sav. kəsər aracların ağzından pürüzlərin, qılovun çalıb salaraq, alıb götürərək itildən çəlik tikəsi. 1. çaxmağ daşına çalınaraq, qığocılğım salan, çaxan, çəlik tikəsi.

çəlqit çəlgit. çalgit. salqan. salkit. səlkit. baş düğün. çadırın tikələrin təpədə yığıb bağlayan düğün.

çəlləm səlləm. çəlim. çalım. çox qısa. azacığ. - bir səlləm keçdi, sonra gəldi. - bir səlləmdə bizə düşdü.

çəlmə çalla. çalma. səllə. səlmə. sərmə. salma. sarıq (əmmamə). - kəlləsinə səllə hörmüş.

çəmbər -çəmbər biçimdə sarılan nərsə: sarqa. > səllə. sələ.

çəmər > səmər. (> kəmər) malqaranın belinə salınan yüklük örtüyü. palan. paltan.

çəmətan çəmədan. saldağ. yəxdən. - geyimlərin saldağa salıb, bağlayıb çıxıb geddi. (salmaq: içinə qoymaq) .

çənə -çənə çalmaq: ağzına gələni söyləmək. sansıraşmaq. sanğıraşmaq.

çənəçi çalçənə. çərənçi. sayrağ. sayrağı. sayruc. sağraş. sağrac. sağruc. dilli. sözlü. qonuşqan. gəvəzə. çənəsi düşük. söz düşüyü. ağzı boş. boşboğaz. çox danışan, söyləyən. çəkəyi (çənəsi) açıq. (vərrac).

çənəli - sivik çənəli. - bu uşağ böyüdükdə sivik olacaq. (sivik: çivik. sivri, uzun olan).

çənənin -qadınların üzlərinə saldıqları, çənənin altından saqqal kimi sallanan saçağ bəzəkli üzlük: saqqal düzlük.

çənəsi çəkəyi. -çəkəyi (çənəsi) açıq: boşboğaz. ağzı boş. sayrağ. sayrağı. sayruc. sağraş. sağrac. sağruc. dilli. sözlü. qonuşqan. çənəçi. çalçənə. çərənçi. gəvəzə. çənəsi düşük. söz düşüyü. çox danışan, söyləyən. (vərrac).
-çənəsi düşük: sayrağ. sayrağı. sayruc. sağraş. sağrac. sağruc. dilli. sözlü. qonuşqan. çənəçi. çalçənə. çərənçi. gəvəzə. söz düşüyü. ağzı boş. boşboğaz. çox danışan, söyləyən. çəkəyi (çənəsi) açıq. (vərrac).

çənq -çəng olmaq: çəngəlmək. çanqalmaq. quyrulmaq. qurulmaq. damarların dartılıb, burulmasından doğan durumda olmaq.

çənqə çəngə . pəncə.

çənqəl çəngəl. 1. sınaq. qınaq. qıynaq. - sınağlı çivi: çəngəlli mıx. 1. saldan. qaynaq. iki nərsəni qovuşduran tikə. 1. qullab. qaymaq. sancaq. tutac. tutaş. tuşac. 1. sancağ. - qaşığ sancağ. 1. sancığ.

çənqələmək çəngələmək. pəncələmək.

çənqəli -əlin, çəngəli nərsiyə salıb ilişəni yerindən qoparmaq: sıvarmaq. sıyırmaq. - ağacın yapraqların, dalların sıyırıb qoydu ora.

çənqəlmək çəngəlmək. çəng olmaq. çanqalmaq. quyrulmaq. qurulmaq. damarların dartılıb, burulmasından doğan durumda olmaq.

çənqəlsiz çəngəlsiz. qınaqsız. qıynaqsız. sırnax. sıvax. sırvax.

çəntə çənti. kənti. santi. cızığ. bir ölçünü kiçik bölümlərə bölən cızığlar.

çəntələmək çəndələmək. dənələmək. çandalamaq. saydalamaq. gilələmək. - üzüm saxımların saydala.

çənti çəntə. kənti. santi. cızığ. bir ölçünü kiçik bölümlərə bölən cızığlar.

çəp 1. qara. (#ağ: rast) 1. savul. sol. (# sağul: sağ) .

çəpəq çəpək > kəpək > çapus. > səbus < 1. xırda. riz. rizə. - kəpək mıncıq. 1. döğülmüş buğda, dənənin arda qalan çapığ, oğuntulu qabığı. 1. qoğaq. başda oluşan dəri oğuntusu.

çəpələq çəpələk. səmələk. avara. səvgət. savğat. səhvət. səpə. çapa. səmə. səvsəx. savsax. axmaq. gic.

çəpət səbət. 1. sələ. çələ. incə şüvlərdən, zuğlardan hörülərək toxunan qab. 1. hörüklü sini, tabağ. 1. çevrədən ayrılmış yer. səhnə. 1. sərbət. bir konuya bağlı alan, meydan. 1. sərbət. dövərək. dövrək. devərək. devrək. çövərək. çövrək. çevərək. çevrək. quşaq. şərayit. mühit.

çəpmə < sapma. saçma. iki nərsənin birbirinə çapmasından oluşan açı.

çəpmək çərpmək. sapmaq. saraşmaq. sarpmaq. sarpışmaq. ayrılmaq. dalqınmaq. yol dəğişmək. qıvrılmaq. dönmək. - keşli parçanı tikmək qıvrıtmadan güc işdir. - az getdmişdiki yan yola qıvrılıb gözdən itdi.

çər -çər çöplük: çər çöp. çır çıplığ. siyir siplik. sır sıplığ. sür süplüğ. töküntü.
-arıtlanan nərsədən arda qalan çər çöp, çıpıq, qabığ: sap. çap. xırım xırda. töküntü. - qoz sapı. - pambıq sapı.

çərçi sərgiçi. əldə, küçə bazar qırağında sərib satan kimsə. əlsatıcı. dəsdfiruş.

çərçivə kürsü. qursu. qab. kadr.

çərən sayağ. sayvağ. cayağ. cayvağ. çırt. çırıt. çert. qıvır zıvır. qıvır savır. qatıq. qatqayır. sapıq. müzəxrəf. həzyan. latayir.

çərənçi çənəçi. çalçənə. sayrağ. sayrağı. sayruc. sağraş. sağrac. sağruc. dilli. sözlü. qonuşqan. gəvəzə. çənəsi düşük. söz düşüyü. ağzı boş. boşboğaz. çox danışan, söyləyən. çəkəyi (çənəsi) açıq. (vərrac).

çərənq çərənğ. çalanğ >. salanğ. (qayanğ. cayanğ) çalınmış. çılqın. çırpıq. çırpınmış. vırqın. dəli. başsız. ağılsız.

çərənqliq < çərənğlik. çalanğlıq . salanğlıq. (qayanğlıq. cayanğlıq) çalınmışlıq. çılqınlıq. çırpıqlıq. çırpınmışlıq. vırqınlıq. dəlilik. başsızlıq. ağılsızlıq.

çərq çərx. çığrıq. cəhrə. sarqac. dolab.

çərqə -çərgə çərgə:gərə gərə. gərgə gərgə. rizə rizə. zolağ zolağ. cubuğ cubuğ. cizə cizə. bizə bizə. sərə sərə. dərə dərə. yol yol. qol qol. lülə lüə. lola lola. nola nola. saz saz. dizə dizə.

çərqin çəngin. gərgin. qarqın. qağır. ağır. (# səngin. dəngin. dərgin. tərgin. yumuşaq. mö'tədil. musaid. mürəttəb).

çərqitmək çərkitmək. sızıtmaq. cızıtmaq. nəqş eddirmək.

çərqmək çərkmək. sızmaq. cızmaq. nəqş edmək.

çərpmək çəpmək. sapmaq. saraşmaq. sarpmaq. sarpışmaq. ayrılmaq. dalqınmaq. yol dəğişmək. qıvrılmaq. dönmək. - keşli parçanı tikmək qıvrıtmadan güc işdir. - az getdmişdiki yan yola qıvrılıb gözdən itdi.

çərtilir çərtilir. cayır. qaçır. - ərdəmsizdən qut çərtilir. (qut: şans).

çərtmək çertmək. qartanlamaq. çartanlamaq. sapınmaq. sapmaq. yoldan çıxmaq, çaşmaq.

çəşiqçi çəşikçi. çəkşiçi. çaşnıçı. seçici. seçən. dadan. baxavul.

çəşir çeşit. çəkər. çəkir. (< çəkmək). təhər. təhir. təkir. tür. cür. nov'. - iki çeşir. - üç çeşir. - dörd çəkər yemək. - bu hançı çeşirdəndi.

çətərə çitərə. şətərə. sıxgil.
-xırdagözlü şətərə, çətərə: silgil. silgir.

çətin eşik. buruşuq. -eşik işə tapa bilən çözüşlük. (eşik: buruşuq. çətin). (çözüşlük: həll yolu)
-çətin gördüm güclü olan dinc ola.
-keçmşləri daşıyan, çətin çata yarına, olmaq içrə ölməyini görməyən, çox zor çəkər anlam verə yaşına.
-çətin soru: çındır. -bir çındırı ya sindir ya sındır ya at. (çındır: 1. diş kəsmə qarın açmaz tikə. 1. çətin soru)
-çətin bəğənən: seçməci. seşməci.
-çətin soru, məsələ: sarqac
-bir nərsiyə, çətin çətin uydurub, baş əğən: yağı. salqaç. salqıç > sərkeş. basağan. asav. savuz. (# yasav. yasavan)
-sevmək ən dəğərli vergi, ən çətin öğrənməyə, ən ağır olan itirməyə.

çətinliqsizin çətinliksizin. gücüksüzün. qınıqsızın. -gücüksüzün yaşam yox, çalışmadan aşam yox. (aşam: müvəffəqiyyət).

çətinliyə -çətinliyə dözmək: salımsımaq. səlinsimək. burdbar olmaq.

çətir sınlığ. sındığ.

çi +çi. +güd. +baz. -qızgüd: qızbaz. - quşgüd: quşçu. quşbaz. - qadıngüd: arvadbaz.

çiçəq -olana yox demək olmazdı gülüm, nə bileydim çiçək açmaz solacaqdırdı gülüm.
-çiçək olsan solarsan, budaq olsan qoparsan, sözlər sözü söz olsan, könüllərdə yaşarsan.
-hər gələn sevməz, hər gedən qırmaz, ölüm ayrılıq olmasaydı, dolu yazda çiçək vurmaz.
-bitginin gec çiçək açması: güzləkləmək.

çiçəqlənmək çiçəklənmək. 1. başaqlanmaq. barlanmaq. gül salmaq. 1. saçarlanmaq. açılmaq. gəlişmək. böyümək. başarı qazanmaq.

çiçəqlənməsi -bitginin gec çiçəklənməsi, quruyub yenidən yəşərməsi: güzlükləmək. güzləkləmək.

çiq çiğ. 1. cirg. sığ. sığız. sıxız. tığ. özsu. qısıq. usarə. 1. sapam. savam. ayrım. ayırım. kəsəm. çala. fəsl. movsim. mövsim. 1. sis < siz. sız (< sızmaq. süzmək). şeh. 1. sıx. sığ. bağ. bağa. fəsl. movsim. - hər sıx üç aydan oluşur.
- çiğ yumurta sıyılmaz. (soymaq:sıymaq).

çıq çıx. sox. çox. soxac. soxalac (soqale (fars)}. məhmiz.
- qonaq gəlsə qarşı qıl, qalar oldu sayqı qıl, gedən çağı ardı çıx, birdə dönsün arzı qıl.

çıqacaq -batan günün çıxacaq, keçən günün qayıtmaz.

çıqacaqtur -mənə bax düz oturub düz deginən, tökdüyün hər nə aşan ol çıxacaqdur qaşığan.

çıqaq çıxaq. satağ. sıtağ. səkin. süröv. sürüv. süv. eyvan. balkon.

çıqan -birdən birə ortaya çıxan: sapşınan
-günün sökən, çıxan çağı: sökəh. sökək. sübh. sabah.
-iki dəmirin, nərsənin birbirinə sürtülməyindən çıxan incə, cığıq səs: sıyrığ. sığrığ.
-ilk çıxan göy gövərənti: saçva. saçav. sağav. sağva.
-yüz yaşından sonra kişilərdə çıxan diş: quzudişi.
-başdan çevrəyə (alna, üzə, yana, dala) çıxan, düşən, sarğan saç: saçağ <> sağac.
-bir yerdən şığıb, iticə axan, saçan, çıxan, düşən nərsə: saçma. axın.
-yol uzunluğuna çıxan: qurumsaq. yola salan.
-mən çıxan çay sandığı çindən gəlir, yuğru çındır, çörəgi daş, dadı yox undan gəlir. (yuğru: xəmiri)
-bir yerdən axan, süzən, çıxan nərsə: sızat. süzət. - sızat sular küçələri batalağlamış.

çıqantan çıxandan. sökəndən. -gün sökəndən sonrakı çağ: quşluq.
-günün çıxandan batana dək olan arası, salımı, sürümü: sabah. sapağ. savağ. (< sapmaq: çıxmaq) yarın. (< yarınmaq: açılmaq) açılan gün. gündüz.

çıqar çıxar. sığrış. kapasitə.
- tüstü çıkar yanandan, iş bəklənər qanandan.
-qonaq gələr eşikden, zumar çıxar deşikdən. (qonaqçıllığa çağrılar söz)
-düşər axşam qaranlıq, güdə gedər kölgələr, qaraldıqca qalanmaz, yoxa çıxar kölgələr.
-üzülməkdən nə çıxar, nərsə yapsan üzülməyin evin yıxar.

çıqaran çıxaran. seçici. seçən. tapan. aşgarladan.

çıqarıb -cocuqların ilkin çıxarıb, altı yeddi yaşında tökən dişləri: quzudişi.

çıqarılmaq çıxarılmaq. savrılmaq. sovrılmaq. soyulmaq. çəkilmək. sıyrılmaq. lütlənmək.

çıqarlı çıxarlı. sikkəli . -sikkəli toprağ.

çıqarma -sözü buruşdurub, dolaşdırıb, istədiyi sonucu çıxarma: savsata. səfsətə. çaxnaş. doğru nədənlərə toxunmadan sözü sözə satma, söz aldağac.

çıqarmaq çıxarmaq. 1. sökmək. (# soxmaq: girdirmək) . 1. salmaq. - paltarı, ötügün salıb oturdu. geyim başmağın çıxartdıb əyləşdi. 1. salmaq. tökmək. - su salmaq. tər salmaq. - pul salmaq. 1. savçamaq. soyunmaq. - başmaqların savçama. 1. soğurmaq. sıyırmaq. siyirmək. çəkmək.
- güclə, çəkərək yencib çıxarmaq: sıtıb çıxarmaq.
-iki dəmirin, nərsənin birbirinə sürtülüb səs çıxarmaq: . sıyrığmaq. sığrımaq. - qaşığı qazanın dibinə sürtmə, sığrır canım çimçəşir.
-yaddan çıxarmaq:salıtmaq. savqıtmaq. savqırmaq. ayırmaq. boşamaq. açmaq. çözmək. təcrid edmək. təfkik edmək. unutmaq. münfəsil edmək
- sıtıb çıxarmaq: güclə, çəkərək yencib çıxarmaq.
- sınğısın çıxarmaq: öcün almaq
- uçurun çıxarmaq: uçuğun çıxarmaq: anlamın açıqlamaq. - uçursuz: anlamsız.
-inləyib, sızlağ səs çıxarmaq: siniləmək.
-hər nəyini satıb bitirmək, təsfiyə edmək, əldən çıxarmaq: satsavmaq. satsapmaq.
-kişini daşıtmaq, çaşıtmaq, özündən çıxarmaq: sırsıtmaq. sıyrıtmaq. sarsıtmaq. satsıtmaq. bıqdırmaq. azarlayıb azdırmaq.

çıqarram -yetim dəğər bilirsə, sudan kərə çıxarram. (dəğər: qədir) .

çıqartıqları -cocuqları sevinrək çıxardıqları səs: güğül güğül.

çıqartmaq çıxartmaq. 1. salmaq. çalmaq. istixrac edmək. - altın salmaq. 1. savırmaq. sovurmaq. soymaq. soyutmaq. çəkmək. sıyırtmaq. lütləmək.
-nərsəni bir yerdən çəkərək çıxartmaq: saçılamaq. - qılıncı saçıladı cumdu. - acıdısa atıla (kmsə), batıbdısa saçıla (tikan)
-sıxıb suyun, cirgəsin, şirəsin çıxartmaq: sağılamaq. - üzüm sağılamaq.
-işdən çıxartmaq, salmaq:səkitmək. salıtmaq. atlatmaq. fələc edmək.
-nərsəni olduğu yerdən dışar çıxartmaq, çəkdirmək: savurtmaq. - arxa dişlərin hamısın savurtmuş.
-çəkib çıxartmaq, ayırmaq: sirmək. siyirmək. sırmaq. sıyırmaq. - yaşam dadın ağzımda sırdı. - nə tez dosdundan sırdın. - onun tutağı, durağı yoxdu, sarılmadan sırıb gedər.
-boşa, heçə çıxartmaq: silgəmək. silgələmək. silgətmək. siləmək. silmək. - bütün əməyim silindi.
-aşındırıb aradan çıxartmaq:sindirmək.
-işdən almaq, çıxartmaq:silgəmək. silgələmək. silgətmək. siləmək. silmək.
-qabığın almaq, çıxartmaq: saplamaq. savlamaq. sovlamaq. soymaq.
-incə ün, səs çıxartmaq: sığırmaq. sıyğırmaq. ısğırmaq. çığırmaq. (sutlamaq. səfir çəkmək) .

çıqartmaqta -ağac dibi kağlamaqa, bitgi kökün qazıb çıxartmaqda yarar arac: küsgü. kösgü. çökgü. küsgüc. kösgüc. çökgüc. köşgüc. kağlac.

çıqasıya çıxasıya. çıxmış olaraq.

çıqat çıxat. çıxda. yaxıt. (# sığıt) çaxıt. çaxt. saxt. sırt (< yırt. qırt). nərsənin dış üzü. nəma. numa. duruğ. durğ. çehrə. zahir. - savıq salıt: soyuq üz. - yağışdan çaxtı pozqun ev, iç toxusu sağlam dururu.

çiqər -çiğər kəsəllərindən: salğımqara.

çıqıb -çıxıb, süzüb sel kimi axmaq: savruğmaq. - göz yaşı savruğdi. - ürək yanar, yaşı gözdən savruğar.
-çıxıb, süzüb sel kimi axmaq: savruğmaq. - göz yaşı savruğdi. - ürək yanar, yaşı gözdən savruğar.

çıqıq -iğnə kimi iticə, sivri dışa doğru çıxıq biçim:soka. soxa. soba.
-içə doğru çıxıq, yığıq, avuca, belə yerləşən düğün, qopa: somut (# tomut: dışa doğru çəkik, yığıq, düğün)
-içə doğru çıxıq, yığıq: somurtuq. (# tomurtuq: dışa doğru çəkik, yığıq).

çıqıllamaq çıxıllamaq. çıxıldamaq. satmaq. təzahür, təsənnü', vanəmud edmək.

çıqılta çıxılda. 1. satav. satıv. dartış. dartışma. tutuş. çəkiş. çəkişmə. qavqaş. istək. tutsuq. da'va. iddia. 1. sav. iddia.

çıqıltaçı çıxıldaçı. savçı. savlayan. iddiaçı.

çıqıltaq çıxıldağ. sərgi. təzahür.

çıqıltalıq çıxıldalıq. savlıq. iddia namə.

çıqıltamaq çıxıldamaq. çıxıllamaq. satmaq. təzahür, təsənnü', vanəmud edmək.

çıqıltanmaq çıxıldanmaq. savlanmaq. savlamaq. savalanmaq. iddia edmək.

çıqımlı çıxımlı. sırçıxım. sıxçıxım. gedərli. 1. xərcli. 1. məsrəfli.

çiqinsimək çiğinsimək. siğinsimək. sirinsimək. sırınsımaq. (siğ < çiğ: bərk. boş, gəvşək olmayan) artığına çiğləşmək, ciqləşmək, tıxlaşmaq, bərkimək. üzə salıb dayanmaq. sırtılmaq.

çiqintən -hind qadın geyimlənə tay, bir ucu belə sarıb, öbür ucu döş üzərindən keçib, çiğindən aşan don: sarı. (< sarmaq) .

çıqıntılar -yol üsdə odlu aracların irtin, sürətin almaq üçün (azaltmaq üçün) qoyulan eninə uzanan, sarğan şırıq çıxıntılar: köstək. küstək. güvən. küvən. güpən. güpər. irtıq. sürətgir.

çıqıntısı - bu dağ saysov, gədiklərinin girintisi qolay, çıxıntısı çoral (çoral: güc). (saysov: göründüyü kimi olmayan).

çıqır - çığır bağır salmaq: səğrəkləmək.
- çığır salıb ağlamaq: hay küylə ağlamaq.

çıqırmaq çığırmaq. sığırmaq. sıyğırmaq. ısğırmaq. incə ün, səs çıxartmaq. (sutlamaq. səfir çəkmək)
-mal satarkən malın öğüb, alıcılar çığırmaq: satılamaq. bəğnitmək.

çıqırmasın -keşgə qadın çığırmasın, erkək əli çırpmasın.

çıqış -çıxış, qurtuluş yolu: ışıqlıq. (nəcat. fəcr) sabah. sapağ. savağ. (< sapmaq: çıxmaq) yarın. (< yarınmaq: açılmaq)
-eniş çıxış: sallantı.
-birdən birə ortaya çıxış: sapşınış.
-birdən birə ortaya çıxmaq: sapşınmaq. sapşınışmaq.

çıqışmaq - yerli yersiz gələnə çıxışmaq: güpürdəyib durmaq.

çıqışta - girişdə sandırış olsa, çıxışda qandırış olmaz. (sandırış: hesab kitab). (qandırış: qan tökmə) .

çiqit - sovuğ çiğid: çürük dənə. (sovuğ: soğuq. çürük. pozuq. yeyik. yenik) .

çiqitə çikidə. çirkit. cirgə.

çiqlə çiğlə. 1. çillə. kür. qor. bir nərsə üçün qoyulan, bəllətilən sürə, dövrə. 1. sağatıq. sağacıq. gücrəlik. gürdəlik. gurdalıq. kitlə. gücrəti. gücrütü. gücrüngü. götrəti. götrütü. götrüngü. bəsici. bəstiş. təqviyəti.

çiqləşmək -artığına çiğləşmək, ciqləşmək, tıxlaşmaq, bərkimək: siğinsimək. sirinsimək. sırınsımaq. çiğinsimək. (siğ < çiğ: bərk. boş, gəvşək olmayan) üzə salıb dayanmaq. sırtılmaq.

çıqma - sındıdan çıxma: yeni biçilmiş. acar. yeni. taza.

çıqmaq çıxmaq. 1. ( (#batmaq: sığınmaq. - günəş sığmış). 1. sapramaq. saprataq. savramaq. savratmaq. savarmaq. savartmaq. (< savmaq: uzaqlatmaq) ayırmaq. tanqamaq. tanlamaq. tanılamaq. bölmək. dağılmaq. parçalamaq. ayırd edmək. ayrıştırmaq. dalqıcıtmaq. qaymağını almaq. ayrılmaq. ayrı yaşamaq. ayrışmaq. qopmaq. təkləmək. təcrid edmək. (mücəzza, cüda, təfkik, məfruz, münfək edmək) . 1. (bir nərsədən nərsə) çıxmaq. salmaq. - bu il ağaclar gül salmadılar: çiçəklənmək. başaqlanmaq. barlanmaq. 1. sapmaq.
- sağatlı çıxmaq: satlı çıxmaq: həqli olmaq. ( sağat: sat. tanığ. tanğı. həqq. həq).
-canı çıxmaq:quyruğu titrmək: ölmək. gəbərmək.
-qoşunun salçı (önçü) gücləri yoxlayışa çıxmaq: salçılaşmaq.
- sələnğ çıxmaq: eşiyə, açığ alana çıxmaq. (sələnğ: sərənğ. sərənğ. sərinğ. sərin. saltay. bol. açıq. geniş. yazın. fərax).
-səs çıxmaq: salıq, xəbər düşmək. bilgi ulaşmaq.
- sudan silli çıxmaq: bir olaydan sağın, toxunsuz qurtulmaq.
-yoldan çıxmaq, çaşmaq: qartanlamaq. çartanlamaq. çərtmək. çertmək. sapınmaq. sapmaq.
-aradan çıxmaq: sıpışqulu ermək.
- sözü gedirkən birindən taba çıxmaq, difa' edmək. uyğu (iygi) savınmaq. zikri xeyr edmək. (iygi: eyği. uyğu)
-sonuna çıxmaq: silkmək. silkəmək. silkətmək. tökətmək. bitirtmək. üzmək.
-aradan çıxmaq: sapışqılı vermək.
-aşındığdan sapı çıxmaq: sapınmaq. nərsənin aşınaraq sapa dönməsi.
-birdən birə ortaya çıxmaq: sapşınmaq. sapşınışmaq.
-gizlicə qaçmaq, aradan çıxmaq: sıvırıqmaq. sıvırıqmaq. sıvığmaq. sırışmaq. sürüşmək.
-sürüşüb çıxmaq: sırpanmaq.
-yavaşca axıb aradan çıxmaq: sıvışmaq. sıyrılmaq. qaçışmaq.