Turuz söZLÜGÜ 15-01-2017 1395- III 18 400 Başlıq Bey Hadi

qoquşturan -iki tikəni birbirinə qoğuşduran tikə: salduvağ. salduv. saltuğ. saldığ. (> sandığ).

qoqut qoxut. qoxumuş. sasıq. saçıq. sapıq. samıq. salıq. mütəəffin.

qoqutmaq qoxutmaq. 1. qoxlatmaq. qoxulatmaq. qoxturmaq. gürgələmək. bıqdırmaq. beziqdirmək. gözümçıxdıya salmaq. - bu iş məni lap gürgələdi. 1. sasıtmaq. saçıtmaq. sapıtmaq. samıtmaq. salıtmaq. mütəəffin edmək.
-soxluncu qoğutmaq. qızartıb iyin çıxartmaq. {soxlunc: soxluncu. söxlüncü. kabab}.

qoqzamaq -nərsəni olduğ yerdə, bir az qoğzamaq, yuxarı saxlamaq üçün, altına tikə: saltımal. qaltımal.

qoqzayıb -nərsəni qoğzayıb titrətmək: saldamaq. salqamaq. yalqamaq. qalqamaq. - əlivi salqa.

qol 1. soxa. sap. ox. şiş. dəsdə . 1. saça. budaq. şö'bə. inşiab. firqə. - saçalı ağac. - saçalı el: çox qollu, tayfalı millət. - dil saçaları: dil qolları, şö'bələri, inşiabları.
- qol salmaq: əl qoymaq.
- qol salmaq: əl salmaq: əl uzatmaq. (salmaq: uzatmaq)
- qol salmaq: imza qoymaq. (salmaq: yazmaq).
-qol budağ vermək: saçıtmaq.
-qol budağlanmaq: saçımaq. dallanmaq.
-qol qol: yol yol. rizə rizə. zolağ zolağ. cubuğ cubuğ. cizə cizə. bizə bizə. sərə sərə. dərə dərə. gərə gərə. gərgə gərgə. çərgə çərgə. lülə lüə. lola lola. nola nola. saz saz. dizə dizə.
-fəri' qol, yol, soru: salma.
-qoşunun dalında (ardında) gedən qol: dalçı. (# salçı: qoşunun önündə gedən qol. pişqaravul< başqaravul. devriy. kəşf qolu)
-qoşunun önündə gedən qol: salçı. pişqaravul. devriy. kəşf qolu. (# dalçı: qoşunun dalında (ardında) gedən qol)
-çox qol budağlı: sırsıx. sıxsıx. sığsox. (sox: səğə). sırşax. sırbudağ. sıx səğə.
-qol boyun olmaq: sırışmaq. birbirinə suvaşmaq.
-qol qanadın sındırıb qırıb, əzərək, zəcr verərək öldürmək:sıncıratmaq.
- əlsilkəmək: qolsilkəmək: əl çəkmək, sallamaq.
- qol saltamaq, sallamaq: 1. əl edəmək, eləmək. 1. əl çəkmək. sərf nəzər edmək.
-qol açmazı, baş açır qolay. (baş: ağıl) (qol: əl) .
- qol dibək: soxan soxa. dibək dəsdə. həvəng dəsdə.

qola -bir qolun (çayın. nərsənin) neçə qola ayrıldığı yerində, ayrılan qolların arasında qalan bölüm: salavan. salıvan. çalavan. çalasal > çalasər. delta.

qolaclanmaq 1. gürəclənmək. güclənmək. 1. . sıxlışmaq. qızlaşmaq. qıslaşmaq. qıylaşmaq. qızlacmaq. qıslacmaq. qıylacmaq. qəviləşmək. güclənmək. bərkişmək. qızqınmaq. qızqanmaq. qızışınmaq. qızılmaq. qızışmaq. sovlanmaq. hovlanmaq. tovlanmaq. tovalanmaq. döğlənmək. qovlanmaq. qovulanmaq. qoğlanmaq. qoğulanmaq. qorlanmaq. şiddətlənmək. hiddətlənmək. qıstınmaq. gürəclənmək. çapdanmaq. zorlanmaq. 1. gürlənmək. gurlanmaq. gürəclənmək. güclənmək. gürdükmək. gürcükmək. gürdümək. gürcümək. gürdəğə, gurtuğa gəlmək. gurcuqmaq. gurcuqmaq. gurcumaq.

qolaç - qolaç qolaç: güpül güpül. gürül gürül. gurul gurul. bol bol. bolaq bolaq. kürək kürək. avuc avuc. ovuc ovuc.

qolaş qolşaq. quşaq. üzgü. ötgü. asqı. çalama. salama. asqır. asqur. - tüfəng asquru.

qolay 1. . sığ. sıy. sıyğın. törək. yörək. bəsit. yalın. saf. düz. süssüz. açıq. incə. yalxı. yalxoy. nazik. ilkəl. əsil. təməl. 1. saya. - saya yazılı pitik. 1. sıvıq. silik. sadə. rahat. - suvuq iş.
-qol açmazı, baş açır qolay. (baş: ağıl) (qol: əl)
-bir qolay əğilmək, meyillənmək: . səğirmək. səğrimək. - dəğirmanın su oluğynun əğriliyinə 'səğirmə' deyilir.
-qolay satılan, alınıb mal, nərsə: sıvıq.
- qolay qolay. səkin səkin. asda asda. yavaş yavaş. tədricən. nərm nərm.
- yavaş qolay: səğin asda. - səkin səkin: asda asda. yavaş yavaş. qolay qolay. tədricən. nərm nərm.
- yavaş qolay: səğin asda.
-bir qolay əğirmək, daralmaq: səğirmək. səğrimək. - otağ qapılarının arxa yanında daralan bölümünə 'səğirmə' deyilir.
-qolay qırılan, ayrılan nərsə: sayqal. savqal.
-qolay bəğənməmək: saçımaq. seçmək. tanqamaq. tanlamaq. tanılamaq. oy vermək. dalqıtmaq. fərq edmək. ayırmaq. görmək.

qolayca -olunmasına, görünməsinə qolayca alınmış, öğrənilmiş nərsə: silik. bayağı. kortol. kortul. qara nərsə. doğma. adi. mə'muli. - silik kişi. - silik öğrətmən.
-qolayca əğilib, yasılıb, qalxıb davrana bilən qılığ, arxa, yarqa, xəsiyət, keyfiyyət: sar. sər. yumşaq. yamşaq. yamışaq. initaf pəzir.

qolaylatmaq sayalatmaq. sayalaşmaq. rahatlatmaq.

qolaylıq sayalıq.

qolaylıqla -səni sevməyəni itirmək, dəğməz kitir qayğuya, əldə saxla sevənin, qolaylıqla sevilənlər tapılmaz.
-qolaylıqla seçiləbilən: saçıq. seçik. açıq.

qolbaq qolbağ. qulbağ. qolqa. sırasır. sırsıra. silsilə. salsala. qatın (tikələrin birbirinə qatılmasından oluşan nərsə. qıyınc. zəncir. séquence. catena (ingilis).

qolcıqlar -kökdən asılan qolcıqlar, pülcüklər: səçər. səçəl. saçağ.

qolçaq oxşuncuq. gözəl. -quş balası qusuncuq, it balası oxşuncuq (oxşuncuq: qolçaq. gözəl). (bular böyüdükdə tərsləşirlər).

qolçu quyruq. yandaş. yançı. sağdaş. sağdıc. tamada. tərəfdar. həvadar.

qolqa qolbağ. qulbağ. sırasır. sırsıra. silsilə. salsala. qatın (tikələrin birbirinə qatılmasından oluşan nərsə. qıyınc. zəncir. séquence. catena (ingilis).

qollar -ana qoldan ayrılan qollar: sağqal. (ana qoldan savaqla ayrılan qolar) .

qollara -yolun, axar suyun qollara ayrılan yeri: savdırma. (çavdırma). savaq.

qolları - dil qolları, şö'bələri, inşiabları: dil saçaları. (saça: qol. budaq. şö'bə. inşiab. firqə).
-kökün qolları: saçağ <> sağac. rişə.

qolların -bir qolun (çayın. nərsənin) neçə qola ayrıldığı yerində, ayrılan qolların arasında qalan bölüm: salavan. salıvan. çalavan. çalasal > çalasər. delta.

qollu -bir göbəkli, bir mərkəzli, çox qollu satış tükanları: qatamal, qatanal, zəncirli tükanlar. gürdək. gurdak.
- çox qollu, tayfalı millət: saçalı el: (saça: qol. budaq. şö'bə. inşiab. firqə).
-qollu budaqlı: sallısoplu. sallı sartlı.

qolluq əllik. qab dəsmalı. qırma. qırmac. qırpa. qırım. qurutma. hovlu. biçətə. peçətə. qırpa. qırba. qırım. dəsmal. silbiç. saçıq. çapıt. bulaşıq. salcığ. silcik. silgi. silək. seşlik. saçlığ. (silcə: siləc. siləci (dəsmalı) silinti. dəsmal. - qırmanı ver əllərimi quylayım.

qolşaq qolaş. quşaq. üzgü. ötgü. asqı. çalama. salama. asqır. asqur. - tüfəng asquru.

qoltaq qoltuq. quytaq. qoytaq. kortlan. kortıq. kort. kortmıq. çuxur. quynıq. quyaq. quysaq. quyey. quzey. quzay. kovzay. kovzey. kövrəz. kövərəz.

qoltan -ana qoldan ayrılan qollar: sağqal. (ana qoldan savaqla ayrılan qolar) .

qoltuq qoltaq. quytaq. qoytaq. kortlan. kortıq. kort. kortmıq. çuxur. quynıq. quyaq. quysaq. quyey. quzey. quzay. kovzay. kovzey. kövrəz. kövərəz.

qolu -nərsənin bir yeri, bir qolu işləməz, kəsik, naqis olmalıq: küs. çüt. qıt. götürüm. saqat. çotur. çolaq. çalaq.

qolun situn. sutun. - qolun (situn) daşı: sökə, bənayin daşı. səki. səkə. səkgi. sökə. söykə. bənayin.
-kötü gördün üz vermə, yaman gördün yol vermə, iyi tapsan qolun dola boynuna, yala yolun ipək döşə yoluna.
-bir ana yoldan ayrılan qolun başlanqıc çapası, nuxdəsi: sapağ. savağ. çapaq.
-yolun, qolun ayrıldığı yer: sapağ. savağ. çapaq. ayrım. ayırım. dalqıc.
-sözlə işin bir olsa, başın uca qolun zor.
-bir qolun (çayın. nərsənin) neçə qola ayrıldığı yerində, ayrılan qolların arasında qalan bölüm: salavan. salıvan. çalavan. çalasal > çalasər. delta.

qolunta -türkoloji qolunda baş bilən: türklükçü.

qoluntan -qoşunun dal qolundan gedən qol: qoşunun dal qolu. basqavul (> pəs qaravul) sırqavıl (< sırt) ardal. artal. ardalın (< arad dal) əqəbdar.
(#sürqavıl. başqavul: başqavıl: pişdar) .

qoma 1. koma. kümə. sığınğır. sığqır. sınğır. səngər. təpə. yığın. 1. (qoyma). koma. quyuz. (künğüz) püştə (< bükük). təlim. 1. goma. gümə. gömə. cümə. cuma. gürvə. güvrə. qaradam. daxma. qorab. qorav. külbə. kövlə. kövəl. 1. koma. qurum. topar. yığıq, toplanmış hər nə. - bu mal davar qurumu nəyivə gərək. - bir qurum mal yığdı.
-səngər, təpə, yığın, kümə, koma oluşdurmaq: sığınğırlamaq. sığqırlamaq. sınğılamaq.
-koma, yığın durumunda olmayan: (sərili nərsə) sərgən. səryək. sərsək.

qomaçı komaçı. saçlıq > saşlıq. peruk. qoyma başlıq, saç.

qomalıq komalıq. küməlik. kütləlik. cütləlik. kitləlik. çitləlik. yığşılıq. topluluq. kütləvi. kütlə, toplumla bağlı olan nərsə.

qoması -im, iz olaraq yığılan daş koması: quşqa.

qomaşıq komaşıq. küməşik. kütləşik. cütləşik. kitləşik. çitləşik. yığışıq. topluşuq.

qombaz gombaz. gümbəz. gömbəz. tümsək. dışardan üstü yuvarlaq olan (# govbaz: güvbəz. gövbəz. kövsək. içdən yuvarlaq oyuq olan) .

qonaq qonağ. 1. alğın. (# alğan: mizban. sıylac. sıylaçı. sığlaçı. saylac. saylaçı. qonağçı. satulçı. pəziralıq edən. 1. salaca. salbıca. qoyulaca yer.
-qonaq sevən:sıylac. sıylaçı. sığlaçı. saylac. saylaçı. qonağçıl. mehmandust.
- qonaq gəlsə qarşı qıl, qalar oldu sayqı qıl, gedən çağı ardı çıx, birdə dönsün arzı qıl.
-qaykişilərlər gizlər özün görsə qonaq uzaqdan. (qaykişilər: (qay: pis). namədlər)
-qonaq gələr eşikden, zumar çıxar deşikdən. (qonaqçıllığa çağrılar söz)
-qonaq oldun üç gün, üç gün sonra köçgün.
-qucaq açar ər yerdən , görsə qonaq qıraq yerdən uzaqdan, bir qapını qırx qapar, qaykişilər uzaq olsun qonaqdan. (qaykişilər: (qay: pis). namədlər)
-qonaq köçər durmaz, yaxcı (yaman) keçər qalmaz.
-qonağ, mihman edmək: sıylamaq. - bir çaya belə sıylamadı.
-qonaq birinci gün qızıldır, ikinci gün gümüşdür, üçüncü gün sürüşdür.

qonaqçı qonağçı. sıylac. sıylaçı. sığlaçı. saylac. saylaçı. satulçı. pəziralıq edən. alğan (# alğın: qonaq) mizban.

qonaqçıl qonağçıl. sıylac. sıylaçı. sığlaçı. saylac. saylaçı. qonaq sevən. mehmandust.

qonaqçıllıqa qonaqpərvəliyə. (qonaqçıllığa çağrılar söz) -qonaq gələr eşikden, zumar çıxar deşikdən.

qonaqı -yedit qonağı, yıxsın ocağı.

qonaqın -yekə, geniş bir qonağın, barkanın, salonun üstlüyü, gövərtəsi: saçar. saçavan. sayavan. (> çadorvan (fars)}.

qonaqlıq qonağlıq. sıylıq. sürğat. sürən. yürən. yürün. öğrün. şölən. yortu. yorut. ziyafət.
-bayram, qonağlıq yeməyi, yığvası: şöləngə.
- böyük qonağlıq vermək: səpər açmaq. (səprə:səpər. saçağ. süfrə).
-böyük qonağlıq: sərtə. sərdə. sərət. şölən. əğləncə.
-el içində, tanış tunuş arasında, sırayla savılan, verilən qonağlıq: gəzəgən, dolambac qonağlıq. soğduc. sovduc.
-tamtaraqlı, görməgəli qonağlıq: sayqat. yortu. yorut. ziyafət.
-gəzəgən, dolambac qonağlıq: el içində, tanış tunuş arasında, sırayla savılan, verilən qonağlıq. soğduc. sovduc.
-yeyib içməkli qonağlıq: şölənğ. şölən. şöləngə. qurama. sallıq. tutşuq. tuştuq. rəsmi, təşrifatlı çağrış.

qonaqtan -qucaq açar ər igidlər, görsə qonaq qıraq yerdən uzaqdan, bir qapını qırx qapar, qaykişilər uzaq olsun qonaqdan. (qaykişilər: (qay: pis). namədlər).

qonan -yerdə gizlətilmiş, saçılaraq qonan quşu tutan tələ çeşiti: saçratqu. saçratuq.

qoncalış > quncayiş (fars). sığar. sığım. həcm. zərfiyyət. - nə sığarda olsun. - dərin sığar qab. - oğul sığımın çatan işə giriş. - sığarıq idiş: sığarlı idiş: oyumlu qab.
- gəminin su sığımı: gəminin suya batma ölçüsü.

qoncı qoncıq. qoncuq. bucaq. qurun. qopcaq. qapcaq. künci. küncik. küncük. kovtan. quyaq. quysaq. quyey. quzey. quzay. kovzay. kovzey. kövrəz. kövərəz.

qoncıq qoncı. qoncuq. bucaq. qurun. qopcaq. qapcaq. künci. küncik. küncük. kovtan. quyaq. quysaq. quyey. quzey. quzay. kovzay. kovzey. kövrəz. kövərəz.

qoncuq qoncı. qoncıq. bucaq. qurun. qopcaq. qapcaq. künci. küncik. küncük. kovtan. quyaq. quysaq. quyey. quzey. quzay. kovzay. kovzey. kövrəz. kövərəz.

qoncuq qontuq. qansıq. qansuq. qors. qorus. qorsuc. qorsan. ölçüsüzcə, aşırı dərəcədə əşsi, cinsi istəkli. qızaqçı. qızaqul. oğurqul. oğurçul. oğraçıl. oxqul. oxçul. yanaçuq. şəhvətqulu. şəhvətran. şəhvətpərəst.

qoncuqmaq qontuqmaq. qansıqmaq. qansuqmaq. qorsunmaq. qorusınmaq. qorsanmaq. qızaqsınmaq. qızaqulsamaq. yancasınmaq. aşırı dərəcədə əşsi, cinsi istəkli olmaq. oğurqulluq. oğurçulluq. oğraçıllıq. oxqulluq. oxçulluq. şəhvətqulluq. şəhvətranlıq, şəhvətpərəstlik edmə.

qonçalı -uzun qonçalı, səğəli başmağ: sapaş. sapac. sapat.

qoni sivsi (> sipsi). süpsi. süvsi. sovu. sövü. sovsu. sopus. sopsi. sobı. söbi. məxrut. üzü, biçimi uzunsov hər nə.

qonqura onqura. onqurqa. omqurqa. bel gəmiyi. bel tirəsi. bel üstünü. beli üstün, dik, bərk tutduran gəmik. tiriz. güvən. küvən. güpən. güpər. sütuni fəqərat. - güpənin qırılsın.

qonmaq qoyunmaq. qonuqmaq. sığınmaq. örtünmək. bağınmaq. yerlənmək. qucaqlanmaq. sıxlınmaq. soxulmaq. - hammı bir otağa sığıb yatdılar. 1. tutmaq. - bu ikisi birbirinə sığır.
-quşu qonmaq: ilgilənmək. ürəyinə yatmaq. ürək bağlamaq. əlaqəmənd olmaq.

qonmaz -quşqonmaz: dirək, dayaq üzərə yatayına (üfüqi) qoyulan uzun ağaclar.
-quşqonmaz: sarıtikan. şortikan.

qonşu -qonşu vardır min qohumdan yaxşıdır, yas gününə kitir qussə oxşama, toyğa verən bəzək düzək baxşıdır.

qonşuluqta -birbiriylə ortağlıqda, barışda, qonşuluqda yaşamaq: sığışmaq.

qonşunu -yolçunu pula, qonşunu paya öğrətmə.

qontarma -qondarma , qoyma çatı, tavan: çaxma çatı. taxma çatı. asma tavan. kazib səqf.

qontuq 1. qoncuq. qansıq. qansuq. qors. qorus. qorsuc. qorsan. ölçüsüzcə, aşırı dərəcədə əşsi, cinsi istəkli. qızaqçı. qızaqul. oğurqul. oğurçul. oğraçıl. oxqul. oxçul. yanaçuq. şəhvətqulu. şəhvətran. şəhvətpərəst. 1. qonduğ. qunduğ. sığan. sifon. suyu birdən, iti axıtma üçün arac.

qontuqmaq qoncuqmaq. qansıqmaq. qansuqmaq. qorsunmaq. qorusınmaq. qorsanmaq. qızaqsınmaq. qızaqulsamaq. yancasınmaq. aşırı dərəcədə əşsi, cinsi istəkli olmaq. oğurqulluq. oğurçulluq. oğraçıllıq. oxqulluq. oxçulluq. şəhvətqulluq. şəhvətranlıq, şəhvətpərəstlik edmə.

qonturmaq -quş qondurmaq: çox gözəl biçimdə yapmaq.

qonuqmaq qonmaq. qoyunmaq. sığınmaq. örtünmək. bağınmaq. yerlənmək. qucaqlanmaq. sıxlınmaq. soxulmaq. - hammı bir otağa sığıb yatdılar. 1. tutmaq. - bu ikisi birbirinə sığır.

qonun -qonun, keçi kimi yılxıların kiçik quyruğu: sınğırığ. büzdüm.

qonusu - söz konusu olmamaq: söz düşməmək.

qonuş -. uşağa paradan yox, dəğərdən qonuş.

qonuşan gəpən. - qısa yol sapmaz, düz gəpən yormaz.

qonuşqan sayrağ. sayrağı. sayruc. sağraş. sağrac. sağruc. dilli. sözlü. çənəçi. çalçənə. çərənçi. gəvəzə. çənəsi düşük. söz düşüyü. ağzı boş. boşboğaz. çox danışan, söyləyən. çəkəyi (çənəsi) açıq. (vərrac).

qonuşma - gərəksiz, düzənsiz uzun qonuşma: söz salatı.

qonuşmaq - iğnəli qonuşmaq: söz toxundurmaq, ilişdirmək
- işsiz qalmayıb, gərəksiz qonuşmaq: söz olsun, torba dolsun.
-saçma sapan qonuşmaq: saçmalamaq. savçamaq. çalçamaq. çavçamaq. çalçığlamaq. - bitir çalçavı!.
-boşuna qonuşmaq: salaqıllamaq. sapaqıllamaq. samaqıllamaq. - nəmənə sapaqıllayır. - sapaqıllayıb durmada, barsana: səfeləyib durma çıx ged.
- gözəl qonuşmaq: dür saçmaq. sür saçmaq.
-iti iti, uca uca yüğürtmək, qonuşmaq: sağırdamaq. sağırdatmaq.

qonuşmamaq küsü tutmaq. darılmaq. danışmamaq.

qonuşmamaqı - kimsəylə darılmağı, danışmamağı, qonuşmamağı sürdürmək: küsülü durmaq.

qonuşturmaq danışdırmaq. gəpə baxmaq. qonuşdurmaq.

qonuşuq -aldatıcı qonuşuq: quşdili.

qonuşut quruşut. qoyuşut. saxtıman. imarət. bina.

qonuta -bir konuda durmamaq: konudan konuya keçmək. sıçramaq.

qonutan -konudan konuya keçmək: bir konuda durmamaq. sıçramaq.

qonuya -konudan konuya keçmək: bir konuda durmamaq. sıçramaq.
-bir konuya bağlı alan, meydan: səbət. çəpət. sərbət.

qopa kopa. coq. coqa. tuq. tuqa. tox. sürəv. sürü. axar. axır. kürək. gürək. gürüv. qurul. quruh. tüməv. kümə. küməv. cuq. cuqa. cuxa. çoxa. gürəm. gürəv. gürüm. gürüv. gürüp. guram. gurav. gurum. guruv. gurup. qurav. quruv. qurup. kürən. gürən. guran. qafilə. - gürüv gürüv: sürü sürü. axar axır. axır axar. kürək kürək. gürək gürək.
-içə doğru çıxıq, yığıq, avuca, belə yerləşən düğün, qopa: somut (# tomut: dışa doğru çəkik, yığıq, düğün) .

qopaqlamaq quzulamaq. köpmək. qarınlamaq. qarın vermək. - duvarın suvağı şehdən quzulayıb töküldü.

qopalıq qubalıq. qobalıq. quduruş. harlıq. azığlıq. vəhşilik.

qopanlıq kopanlıq. şişmanlıq. şişginlik. qıcırlıq. tıqırlıq. tıxırlıq. qocurluq. kotulluq. köküllük. kötüllük. doluluq. kirtillik. kitrillik. gursuqluq. gürüşlük. gürüşlülük. guruş. topluluq. topuçluq. gömbəlik.

qopanmaq qopaşmaq. qoparlanmaq. qoparlaşmaq. qopunmaq. qopuşmaq. qopurlanmaq. qopurlaşmaq. qupanmaq. qupaşmaq. gürələnmək. guralanmaq. azıqlanmaq. azqınmaq. ürkükünmək. ürkəkinmək. yabanlaşmaq. yabanılaşmaq. vəhşiləşmək.

qopar qopat. qubat. qopur. sıxı. qızlac. qıslac. qıylac. qəvi. qızıl. kötəl. kötəlli. canlı. sağlam. oyuşlu. oyluşlu. oluşlu. qurt. gürt. qapla. qaplu. güclü. güctük. güjtük. güjlü. onatlı. kökcək. köksək. köksük. bərk. qusqa. qozqa. qoyac. qoytac. quyac. quytac. qızıq. qızqın. qızışıq. gürdürümlü. gurdurumlu. güpdürümlü. gupdurumlu. acar. çağal. çağqal. sağlı. sağal. sağqal. laçın. yalçın. sürən. sırın. soxun. şiddətli. sovlı. hovlı. tovalı. tovlı. döğlü. qovlı. qoğlı. qorlı. zorlu.

qoparlanmaq qopanmaq. qopaşmaq. qoparlaşmaq. qopunmaq. qopuşmaq. qopurlanmaq. qopurlaşmaq. qupanmaq. qupaşmaq. gürələnmək. guralanmaq. azıqlanmaq. azqınmaq. ürkükünmək. ürkəkinmək. yabanlaşmaq. yabanılaşmaq. vəhşiləşmək.

qoparlaşmaq qopanmaq. qopaşmaq. qoparlanmaq. qopunmaq. qopuşmaq. qopurlanmaq. qopurlaşmaq. qupanmaq. qupaşmaq. gürələnmək. guralanmaq. azıqlanmaq. azqınmaq. ürkükünmək. ürkəkinmək. yabanlaşmaq. yabanılaşmaq. vəhşiləşmək.

qoparmaq -əlin, çəngəli nərsiyə salıb ilişəni yerindən qoparmaq: sıvarmaq. sıyırmaq. - ağacın yapraqların, dalların sıyırıb qoydu ora.

qoparsan -çiçək olsan solarsan, budaq olsan qoparsan, sözlər sözü söz olsan, könüllərdə yaşarsan.

qopaşmaq qopanmaq. qoparlanmaq. qoparlaşmaq. qopunmaq. qopuşmaq. qopurlanmaq. qopurlaşmaq. qupanmaq. qupaşmaq. gürələnmək. guralanmaq. azıqlanmaq. azqınmaq. ürkükünmək. ürkəkinmək. yabanlaşmaq. yabanılaşmaq. vəhşiləşmək.

qopat qopar. qubat. qopur. sıxı. qızlac. qıslac. qıylac. qəvi. qızıl. kötəl. kötəlli. canlı. sağlam. oyuşlu. oyluşlu. oluşlu. qurt. gürt. qapla. qaplu. güclü. güctük. güjtük. güjlü. onatlı. kökcək. köksək. köksük. bərk. qusqa. qozqa. qoyac. qoytac. quyac. quytac. qızıq. qızqın. qızışıq. gürdürümlü. gurdurumlu. güpdürümlü. gupdurumlu. acar. çağal. çağqal. sağlı. sağal. sağqal. laçın. yalçın. sürən. sırın. soxun. şiddətli. sovlı. hovlı. tovalı. tovlı. döğlü. qovlı. qoğlı. qorlı. zorlu.

qopatca kovanca. saldırma. böyük piçaq. satur.

qopay - qopay salbamaq: izləməkdə köpək bıraxmaq. bir yerə, biri üstünə it ötürmək. (salmaq: salbamaq: bıraxmaq. sərbəs ötürmək).

qopbayan -yapışıb qopbayan: sapcaq.

qopcaq bucaq. qurun. qapcaq. künci. qoncı. qoncıq. qoncuq. küncik. küncük. kovtan. quyaq. quysaq. quyey. quzey. quzay. kovzay. kovzey. kövrəz. kövərəz.

qopmaq sapramaq. saprataq. savramaq. savratmaq. savarmaq. savartmaq. (< savmaq: uzaqlatmaq) ayırmaq. tanqamaq. tanlamaq. tanılamaq. bölmək. dağılmaq. parçalamaq. ayırd edmək. ayrıştırmaq. dalqıcıtmaq. qaymağını almaq. ayrılmaq. ayrı yaşamaq. ayrışmaq. çıxmaq. təkləmək. təcrid edmək. (mücəzza, cüda, təfkik, məfruz, münfək edmək) .

qopuq 1. qırıq. köfük. kövük. kofı. kovı. koz. kovuz. qoğuq. qovuq. qoyuq. yararsız. yaraşsız. bihudə. qoşdurum. - bu iş qırığa çıxdı. - qırığ işlərindən əl çək, varın yoxuva olsun dəh. - başdan qırığ, dibdən cırığ. - qırığa çıxmamış inanmır yaqığın. 1. qoğuq. qovuq. qoyuq. koz. kovuz. qırıq. köfük. kövük. yararsız. yaraşsız. bihudə. qoşdurum. - bu iş qırığa çıxdı. - qırığ işlərindən əl çək, varın yoxuva olsun dəh. - başdan qırığ, dibdən cırığ. - qırığa çıxmamış inanmır yaqığın.

qopul gopul. gobul. güpül. küp.

qopulqa > solumba. şişik, yelli, köpüklü nərsə. bərcəstə.

qopunmaq qopanmaq. qopaşmaq. qoparlanmaq. qoparlaşmaq. qopuşmaq. qopurlanmaq. qopurlaşmaq. qupanmaq. qupaşmaq. gürələnmək. guralanmaq. azıqlanmaq. azqınmaq. ürkükünmək. ürkəkinmək. yabanlaşmaq. yabanılaşmaq. vəhşiləşmək.
-yerindən qopunmaq:saçınmaq. sıçranmaq. inziac.

qopur qopar. qopat. qubat. sıxı. qızlac. qıslac. qıylac. qəvi. qızıl. kötəl. kötəlli. canlı. sağlam. oyuşlu. oyluşlu. oluşlu. qurt. gürt. qapla. qaplu. güclü. güctük. güjtük. güjlü. onatlı. kökcək. köksək. köksük. bərk. qusqa. qozqa. qoyac. qoytac. quyac. quytac. qızıq. qızqın. qızışıq. gürdürümlü. gurdurumlu. güpdürümlü. gupdurumlu. acar. çağal. çağqal. sağlı. sağal. sağqal. laçın. yalçın. sürən. sırın. soxun. şiddətli. sovlı. hovlı. tovalı. tovlı. döğlü. qovlı. qoğlı. qorlı. zorlu.