Mühazir
ə
4
Litosfer
v
ə
onun inki
ş
afı, strukturu
Yerin daxili qurulu
ş
u.
Bildiyimiz kimi, Yerin daxilind
ə
3 sferik t
ə
b
ə
q
ə
mövcuddur: Yerin daxilind
ə
yerl
əşə
n nüv
ə
(daxili v
ə
xarici), mantiya (alt v
ə
üst)
v
ə
Yer qabı
ğ
ı.
Yerin m
ə
rk
ə
zind
ə
qalınlı
ğ
ı 3500 km-
ə
çatan daxili v
ə
xarici nüv
ə
y
ə
bölün
ə
n
temperaturun 3500-5500°C –y
ə
b
ə
r
ə
b
ə
r, atmosfer t
ə
zyiqi 1000000-3000000
atmosfer arasında d
ə
yi
ş
il
ə
n çox a
ğ
ır «nüv
ə
» (nife)yerl
əş
mi
ş
dir. Onun t
ə
rkibind
ə
ki
ə
rimi
ş
lakin b
ə
rk v
ə
ziyy
ə
td
ə
olan madd
ə
l
ə
rin 85-90% d
ə
mirli birl
əş
m
ə
l
ə
rd
ə
n ibar
ə
t
oldu
ğ
u güman olunur. Bu t
ə
b
ə
q
ə
Fe, Ni v
ə
s. elementl
ə
rd
ə
n t
əş
kil olunmu
ş
dur.
Yerin daxilind
ə
sıxlıq 6-12 qr/sm
3
-
ə
q
ə
d
ə
r artır.
Nüv
ə
ni h
ə
r t
ə
r
ə
fd
ə
n qalınlı
ğ
ı 2900 km-d
ə
n artıq olan madd
ə
l
ə
ri
ə
rimi
ş
, lakin
plastik v
ə
ziyy
ə
td
ə
olan «mantiya»
ə
hat
ə
etmi
ş
dir. Fiziki v
ə
kimy
ə
vi
xüsusiyy
ə
tl
ə
rin
ə
gör
ə
mantiyanı 2 hiss
ə
y
ə
alt v
ə
üst mantiyaya bölürl
ə
r. Üst
mantiyada yer s
ə
thind
ə
n 100-135 km d
ə
rinlikd
ə
«astanosfer» yerl
əş
mi
ş
dir. Orada
madd
ə
l
ə
r
ə
rimi
ş
, lakin yum
ş
aq haldadır. F
ə
aliyy
ə
t göst
ə
r
ə
n vulkanların vulkan
oca
ğ
ı v
ə
d
ə
rin fokuslu z
ə
lz
ə
l
ə
l
ə
rin hiposentri astenosferd
ə
yerl
əş
ir. Mantiyanın
t
ə
rkibi
ə
sas
ə
n maqnezium olan maqnezium–oksidd
ə
n d
ə
mir oksidd
ə
n, silisium
oksidd
ə
n (Fe,Ni,Si,Mg) ibar
ə
tdir. Oradakı madd
ə
l
ə
rin 8%-i d
ə
mirli birl
əş
m
ə
l
ə
r
oldu
ğ
u q
ə
bul olunmu
ş
dur. Üst mantiyada (sima) sıxlıq 2,8-3,4 qr/sm
3
, alt
mantiyada 4-6 qr/sm
3
t
əş
kil edir.
Yer qabı
ğ
ının qurulu
ş
u.
S
ə
thd
ə
ki b
ə
rk t
ə
b
ə
q
ə
is
ə
qalınlı
ğ
ı 1-5 – 70-90km
arasında d
ə
yi
şə
n «yer qabı
ğ
ıdır» (sial). Bura
ə
sas
ə
n Si, Al birl
əş
m
ə
l
ə
rd
ə
n t
əş
kil
olunmu
ş
dur v
ə
burada sıxlıq 2,3-2,7 qr/sm
3
-
ə
b
ə
rab
ə
rdir. Yer qabı
ğ
ı il
ə
mantiyanın
arasındakı s
ə
rh
ə
d bazalt t
ə
b
ə
q
ə
si il
ə
astanosfer arasında olan s
ə
rh
ə
ddir v
ə
o «Moxo
s
ə
rh
ə
ddi» adlanır. Çökm
ə
süxür il
ə
qranit arasındakı s
ə
rh
ə
d «Qutenberq», bazalt
t
ə
b
ə
q
ə
sil
ə
qranit arasındakı s
ə
rh
ə
d is
ə
«Konrad s
ə
rh
ə
ddi» adlanır. Bel
ə
likl
ə
yer
qabı
ğ
ı 3 laydan ibar
ə
tdir: çökm
ə
, qranit, bazalt. Okeanda is
ə
t
ə
dric
ə
n qranit
t
ə
b
ə
q
ə
si yoxa çıxır. Yer qabı
ğ
ının
ə
n nazik hiss
ə
si orta okean silsil
ə
l
ə
rind
ə
olan rift
d
ə
r
ə
l
ə
rind
ə
dir. Orada mantiya yer s
ə
thin
ə
1-3 km-d
ə
k yaxınla
ş
ır. D
ə
rin Sulu okean
növlarında is
ə
okean tipli yer qabı
ğ
ının qalınlı
ğ
ı t
ə
qrib
ə
n 5km-dir. Okean yata
ğ
ı
düz
ə
nlikl
ə
rinin yaxınlı
ğ
ında yer qabı
ğ
ının qalınlı
ğ
ı 10-15km-d
ə
k artır.
Düz
ə
nlikl
ə
rd
ə
yer qabı
ğ
ının qalınlı
ğ
ı 15-35km, Qafqaz da
ğ
larında 50-55 km,
M
ə
rk
ə
zi Asiyada 70-90km-dir. Vulkan ocaqlarının v
ə
d
ə
rin fokuslu z
ə
lz
ə
l
ə
ocaqlarının yerl
əş
diyi üst mantiyanın üst hiss
ə
n il
ə
birlikd
ə
yer qabı
ğ
ı
litosfer
adlanır. Onun qalınlı
ğ
ı 50-90km-l
ə
200-250km arasında d
ə
yi
ş
ilir. Litosferin üst
mantiya il
ə
alt s
ə
rh
ə
di Benyoff s
ə
rh
ə
di adlanır. Litosfer bütöv bir t
ə
b
ə
q
ə
olmayıb,
d
ə
rinlik qırılmaları vasit
ə
si il
ə
ayrı-ayrı hiss
ə
l
ə
r
ə
: litosfer tavalarına bölünür. Bu
tavaların t
ə
mas zonasında ba
ş
ver
ə
n endodinamiki prosesl
ə
r yer qabı
ğ
ının v
ə
yer
s
ə
thinin müasir strukturunu mü
ə
yy
ə
n edir.
Son 4,5-5 mlrd il
ə
rzind
ə
ba
ş
ver
ə
n geoloji prosesl
ə
ri t
ə
dqiq ed
ə
n
müt
ə
x
ə
ssisl
ə
r yerin geoloji inki
ş
af tarixini a
ş
karlamı
ş
lar. Bu hadis
ə
l
ə
rin ba
ş
verm
ə
mexanizmini açmaq üçün is
ə
müxt
ə
lif geotektonik n
ə
z
ə
riyy
ə
l
ə
r ir
ə
li sürülmü
ş
dür.
Bunlardan
ə
n geni
ş
yayılanlardan: geosinklinallar n
ə
z
ə
riyy
ə
si, materikl
ə
rin dreyfi
n
ə
z
ə
riyy
ə
si, rotasiya n
ə
z
ə
riyy
ə
si, konvensiya v
ə
XX
ə
srin 60-cı ill
ə
rind
ə
inki
ş
af
etdiril
ə
n «
yeni qlobal tektonika
» v
ə
ya «
litosfer tavaları n
ə
z
ə
riyy
ə
sini
»,
«
neotektonika»
göst
ə
rm
ə
k olar.
Litosfer tavaları n
ə
z
ə
riyy
ə
si.
Bildiyimiz kimi yer s
ə
thinin b
ə
rk cisiml
ə
r
kompleksin
ə
Yer qabı
ğ
ı
deyilir. Kant-Laplas f
ə
rziyy
ə
sin
ə
gör
ə
Yer qabı
ğ
ının ilkin
ə
rimi
ş
yerin soyuması n
ə
tic
ə
sind
ə
ə
m
ə
l
ə
g
ə
lm
ə
si güman edilirdis
ə
, müasir elmd
ə
is
ə
onun mantiyanın
ə
rimi
ş
madd
ə
sinin yer s
ə
thind
ə
soyuması n
ə
tic
ə
d
ə
ə
m
ə
l
ə
g
ə
ldiyi fikri q
ə
bul olunur. Eyni zamanda s
ə
th
ə
çıxan lavadan su buxarı v
ə
yüngül
qazlar ayrılıdıqdan sonra ilkin bazaltdan ibar
ə
t olan b
ə
rk yer qabı
ğ
ı formala
ş
ma
ğ
a
ba
ş
lamı
ş
dır. Bildiyimiz kimi, yer qabı
ğ
ının v
ə
litosfer tavalarının
ə
m
ə
l
ə
g
ə
lm
ə
si,
inki
ş
afı haqqında hamı t
ə
r
ə
find
ə
n q
ə
bul edil
ə
n tektonik n
ə
z
ə
riyy
ə
yoxdur. Onların
arasında a
ş
a
ğ
ıdakıları qeyd etm
ə
k lazımdır.
I. Fiksizl
ə
r n
ə
z
ə
riyy
ə
si (h
ə
r
ə
k
ə
tsiz, d
ə
yi
ş
m
ə
y
ə
n).
Onun t
ə
r
ə
fdarlarının firin
ə
gör
ə
materikl
ə
r h
ə
mi
şə
hazırda onların tutduqları yerd
ə
qalmı
ş
lar. Onlar relyefin,
paleo- iqlimin v
ə
üzvi al
ə
min bütün tarixini bu mövqed
ə
n izah etm
ə
y
ə
çalı
ş
ırdılar.
II. Mobilistl
ə
r (h
ə
r
ə
k
ə
tli) n
ə
z
ə
riyy
ə
si.
Bu n
ə
z
ə
riyy
ə
nin t
ə
r
ə
fdarları sübut
edirl
ə
r ki, litosfer tavaları mövcüddür. Onlar daim h
ə
r
ə
k
ə
t edirl
ə
r v
ə
yer s
ə
thind
ə
ged
ə
n bütün endogen prosesl
ə
rin kökü litosfer tavalarının h
ə
r
ə
k
ə
tind
ə
dir. Bu
f
ə
rziyy
ə
özünün t
ə
sdiqini okean dibind
ə
n
ə
ld
ə
olunan
ə
n yeni faktik materiallarda
tapmı
ş
dır.
Materikl
ə
rin h
ə
r
ə
k
ə
ti f
ə
rziyy
ə
si alman geofiziki A.Veqener t
ə
r
ə
find
ə
n 1912-ci
ild
ə
söyl
ə
nmi
ş
dir. Kontinentl
ə
rin h
ə
r
ə
k
ə
tini h
ə
l
ə
1856-cı ild
ə
Ş
reder, 1880-ci ild
ə
Bıxanov, 1912-ci ild
ə
Pelor t
ə
r
ə
find
ə
n söyl
ə
nmi
ş
dir. Bu fikir 1940-50-ci il
ə
q
ə
d
ə
r
“Göz
ə
l na
ğ
ıl” kimi q
ə
bul olunmu
ş
dur. Lakin Beyn
ə
lxalq Geofizika ilind
ə
n sonra
(1957-1958) artıq Yeni Geofizika
ə
sasında bu f
ə
rziyy
ə
kateqoriyasından
neomobilizm n
ə
z
ə
riyy
ə
sin
ə
çevrilmi
ş
dir.
III. Okean dibinin hesabına materikl
ə
rin böyüm
ə
si n
ə
z
ə
riyy
ə
si.
Bu
n
ə
z
ə
riyy
ə
nin t
ə
r
ə
fdarları hesab edirl
ə
r ki, materikl
ə
r
ə
vv
ə
lc
ə
nisb
ə
t
ə
n kiçik (indi
materikl
ə
rin platformalarını t
əş
kil ed
ə
n) massivl
ə
r
şə
klind
ə
ə
m
ə
l
ə
g
ə
lmi
ş
, sonralar
qurunun ilk nüv
ə
l
ə
rinin k
ə
narlarına biti
ş
ik okean dibind
ə
da
ğ
ə
m
ə
l
ə
g
ə
lm
ə
si
hesabına böyümü
ş
dür. Okeanların dibinin, xüsus
ə
n orta okean sıra da
ğ
larının
t
ə
dqiqi okean dibi hesabına materikl
ə
rin böyüm
ə
si n
ə
z
ə
riyy
ə
sinin do
ğ
rulu
ğ
unu
ş
übh
ə
altına alma
ğ
a
ə
sas verdi. Lakin son vaxtlar materikl
ə
rin
böyüm
ə
si
n
ə
z
ə
riyy
ə
si
kifay
ə
t q
ə
d
ə
r
inandırıcı sübutlarla t
ə
sdiq olunur.
IV. Geosinklinallar n
ə
Dostları ilə paylaş: |