Plan: 1. Qlobal problemlər anlayışı və elmi ədəbiyyatda işlədilməsi.
2.Qlobal problemlərin yaranmasının səbəbləri və dinamikası.
3.Qlobal problemlərin təsnifatı və həlli yolları.
4. Sosial proqnozlaşdırma anlayışı və tarixi əsasları
5. Sosial proqnozlaşdırmanın əmələgəlmə və inkişaf şəraiti
6. Sosial proqnozlaşdırmanın tipləri.
5. Sosial proqnozlaşdırmanın əhəmiyyəti.
"Olobal problemlər" anlayısı. Bu anlayış keçən əsrin 60-70-ci illərindən başlayaraq yayılmışdır və Yer kürəsindəki bütün ölkələr və xalqlar üçün həyati əhəmiyyət kəsb edən keyfiyyətcə yeni mürəkkəb problemlər barəsində işlədilir (lahnca Globus - Yer kürəsi deməkdir). Bu problemlər insarun və bəşəriyyətin gələcəyi məsələsini meydana çıxarmış və həqiqətən qlobal xarakter kəsb etmişdir. Həmin problemlori hətta iqtisadi baxımdan ən çox inkişaf etmiş ayrı-ayrı dövlətlərin pərakəndə şəyləri ılə həll etmək mümkün deyildir. Məhz bu səbəbdən onlar qlobal problemlər adlanır. Qlobal problemlər həm bütün planet, həm də onun istənilən regionu üçün aktualchr. Ikindsi, bu problemlər iqtisadi, siyasi, sosial,' hüquqi və mənəvi xarakterli məsələlərin geniş dairəsini əhatə edk Üçüncüsü, qlobal problemlər bilavasitə xalqlann öz ərazisi, resurslan, ətraf mühiti üzərində hakimiyyəti riecə başadüşməsi, onlann "rəqabət" anlayışmm məzmununun rıədən ibarət oldüğunu hesab etməsi, xalqlar və dövlətlər arasında hansı münasibətləri insana layiq olmayan və insaniyyət haqqmda təsəwürlə bir araya sığmayan münasibətlər kimi pisləməsi, hansı qarşıdurma münasibetlərini məqbul münasibətlər hesab etməsi ilə bağlıdır. Dördüncüsü, qlobal problemlər dünya inkişafınm obyektiv amilidir, mövcud və ya gələcəkdə gözlənilən vəziyyətlərdən irəlı gələ bilər. Bu halda inki- şafin tarazlığınm pozulması və disfunksional vəziyyətlər fəlakətli nəticələr vermiş və ya yaxm gələcəkdə bu cür nəticələr verə bilər. Beşindsi, qlobal problemlərin həll edilməməsi gələcək nəsillərin taleyi üçün təhlükə doğura bilər. Altmcısı, qlobal problemlərin həll edilməsi üçün planetin bütün xalqlarınm və dövlətlərinin səyləri, həmin problemlərin indiki məqamda bu və ya digər ölkə üçün aktuallıq və kəskinlik dərəcəsindən asılı olmayaraq birləşdirilmə- lidir, çünki onlar planetar miqyaslı problemlərdir. Müasir dövrün ən mühüm qlobal problemləri arasında ilk növbədə aşağıdakıları göstərirlər: • istilik-nüvə müharibəsi təhlükəsinin qarşısımn alınması; • demoqrafik dinamika ilə məhsuldar qüwələrin inkişafı arasmda kəskin fərqin aradan qaldırılması; • Şərq və Qərb ölkələrinin iqtisadi və mədəni inkişaf səviyyəsində get-gedə artan fərqin aradan qaldırılması; • planetin sayca sürətlə artmaqda olan əhalisinin ərzaq, elektrik enerjisi, içməli su və təhsil ilə təmin edilməsinin çətinlikləri; • ətraf mühitin - atmosferin, torpağm, su hövzələrinin çirklənməsi; antropogen amillərin təsiri nəticəsində ekoloji böhran; • təhlükəli yoluxucu xəstəliklərin, narkomaniya və alkoqolizmin yayılması; • elmi və texniki tərəqqinin mənfi noticoloı;inin qarşısının almması. Qlobal problemlərin bu siyahxsuu davam etdirmək olar. Bu gün, xüsusən 2001-ci il sentyabrm 11-də Nyu-Yorkda, Vaşinqtonda baş vermiş faciəli hadisələrdən sonra həmin siyahıya terrorizmi də daxil edirlər. Olobal problemlərin tədqiqi metodologimsı. Olobal modelləşdirmə. Qlobal problemlərin dünya sivilizasiyasmm taleyi üçün əhəmiyyəti onlarırt tədqiq edilməsini zərurətə çevirir. Qlobal proseslərin elmi baxıntdan öyrənilməsinin genişləndirilməsi aktual nəzəri və praktiki məsələdir. Bü məsələnin həlli müasir elmi biliklər sistemi qarşısında yeni üfüqlər açır, təbiət elmləri, texniki və humanitar elmlərin daha da iriteqrasiya etməsinə şərait yaradır; fundamental və tətbiqi tədqiqatların dialektikasını, elmi və sosial yanaşmalar arasmda qarşılıqlı əlaqəni üzə çıxarır; gələcəyin inteqrativrsintetik elmınin əsaslarmı və ilkin zəminini formalaşdmr. Bu elmin ^əruriliyi indiki dövrdə aşkar görünür. Qlobal problemlərin fəlsəfi təhlili onların həqiqətən elmi baxımdan öyrənilməsi, o cümlədən planetar ttıicjyaslı ziddiyyətlərin mövcudluğunun və kəskinləşməsinin səbəblərinin aşkar edilməsi üçün zəmin yaradır. Bu halda dünyamn inkişafı ilə əlaqədar qlobal proseslərin nəzərifəlsəfi təhlili üçün son dərəcə əhəmiyyətli olan bir sıra metodoloji prinsiplər (tarixilik, evolyusionizm və s.) fərqləndirilir. Qlobal problemlərin planetar xarakteri, onlarai bütün bəşəriyyət üçün aktuallığı modellaşdinnəni ideal modellərin konstruktiv şəkildə işlənib hazırlanması və yoxlanüması vasitəsi kimi zərurətə çevirir, insan həmin modellərin köməyi ilə dünyanı də- yişdirməyə çalışır. Təbiətin dəyişdirilməsi layihələri onların hə- yata keçirilməsinin bütün mümkün nəticələrinin hərtərəfli tədqiq edilməsini tələb edir. Bundan ötrü isə həmin layihələrin cəmiyyətin bütövlükdə təbiətlə qarşıhqlı fəaliyyətinin mürəkkəb sistemli təşkili çərçivəsində fəaliyyətini və inkişafını təhlil etmək zəruridiı. Modelləşdirmənin dəyişdirid funksiyası insanrn planlaşdırma fəaliyyəti, onun öz qarşısına məqsəd qoyması, məqsədlərin irəli sürülməsi və qərarlar qəbul edilməsi proseslərini tənzimləyən dəyərlərlə sıx əlaqədardır. Müxtəlif keyfiyyətli sosial, təbii və texniki sistemlərin qarşılıqlı fəaliyyətinin modelləşdirilməsinin fəlsəfi əsası təbiətin və cəmiyyətin vəhdəti haqqında təsəvvürlərdir. Təbiətin modelləşdirilməsi və dəyişdirilməsi zamanı çox sərt məqsədlər qarşıya qoymağa dəyməz. Çünki dəyişikliklərin predmetinin modelləşdirilməsi müvafiq dəyişikliyin məqsəd və vasitələrinin modelləşdirilməsi ilə, gələcəkdə ideal istehlak modelləri ilə vəhdətdə nəzərdən keçirilməlidir. Bununla bərabər, təbiətin dəyişdirilməsi fəaliyyətinə təkcə modelləşdirmənin dəyişdirici funksiyası və onunla əlaqədar məqsədlər, dəyərlər, gələcək istehlakm obrazlan ilə əlaqəli şəkildə deyil, həm də müasir elm və texnikamn ekoloji istiqamətinin dəyişdirilməsi, ekoloji məsuliyyətin, eləcə də onun ideya və mənəvi-emosional əsaslarmm formalaşması kimi fəlsəfi əhəmiyyətli proseslərlə əlaqəli şəkildə nəzərdən keçirilməlidir. Elmin və texnikamn bəşər mədəniyyətinin fenomeni kimi- ekoloji rolunu da sayıqlıqla dərk etmək lazımdır. Ekoloji baxımdan potensial mənfi nəticələr doğura biləcək xarakteristikalar sırası- na elmi biliyin simasızlığı; subyekt-obyekt münasibətlərində insana fəal rol ayrılması, təbiətin isə aşkar passiv mövqe tutması kimi spesifik hal; elmin analitik yönümü və eksperimentlər zamanı tədqiq edilən obyektin süni şəkildə təcrid olunması amilləri aiddir. Qlobal inkişaf proseslərinin modelləşdirilməsinə müasir elmin ən mühüm nailiyyətlərindən biri kimi baxmaq olar. Mütəxəssislər bu nəticəni aşağıdakı kimi əsaslandırırlar: əwələn, dünya inkişafmm müxtəlif aspektlərinə və cəhətlərinə aid məlumatlar bankmm yaradılması işi başlanmlşdır; ikincisi, həmin məlumatlardan istifadə edilməsinə şərait yaradan müvafiq texniki sistemlər işlənib hazirlanmışdır; üçüncüsü, qlobal proseslərə və onlann yüksək məhsuldarlığa malik müäsir kompyuterlərdə əks etdirilməsinə adekvat olan yeni riyazi metodlar irtkişaf etmişdir; dördüncüsü, dünya problemlərinin böhranlı xarakteri həmin prob- lemlərin səmərəli həll edilməsi üçün müasir elmin bütün potensialmın cəlb olunmasını tələb edir.
Olobal problemlərin təsnifatt. Qlobal problemlərin yaranması səbəblərinin ciddi elmi, təhlili, bu haldä tarixilik, evolyusioniztn və digər metodoloji prinsäplərin nəzərə alınması tədqiqatçılarm həmin problemlərin tipologiyasmm işlənib hazırlanmasmda irəliləməsinə imkan verir. Bu və ya digər qlobal problemin kəskinlik və aktuallıq dərəcəsini, bəzi qlobal problemlərin digərləri ilə müqayisədə prioritetinii onlarm iyerarxiyasmı və tabelik münasibətlərini təyin etmək üçün həmin problemlərin təsnifatı aparılır. j Qlobal problemlərin biri ilə əlaqədar proseslərin bir ve ya bir neçə başqa qlobal voziyyətlərə xas olan proseslərin dinamikasını əks etdirən xarakteristikalara təsirinin təsvirinə həsr edilmiş çoxlu tədqiqatlar apanlır. Əlbəttə, bu onu göstərir ki, qlobal problemlərin təsnifatı dolgun xarakter daşıyır. Lakin təsnifat əsas məqsəd deyil, o, inkişafa xas olan ziddiyyətlərin kəskinləşməsinin aydm görünən sahələrinin üzə çıxarılmasma xidmət edir. Təsnifat qlobal problemlərin qarşılıqh əlaqəsirü və bir-birini şərtləndirməsini müəyyənləşdirməyə kömək edir, bununla da bu və ya digər qlobal problemin ən yaxın nəticələrirıi və uzaq perspektivlərini aşkar etməyə şərait yaradır, oıüarm izahını və həll yollarını tapmağa imkan verir. mövcuddur. V.A.Engelqardt befo hcsalp edir H ekoloji probteın'- lərin çoxu müxtəlif elmlərin ksşflərinə yə natliyystləMEiə əsaslanan müasir istehsal texnologiyasının nəticəsi kimi yaranır. O, maddi və mənəvi xarakterli qlobed problemləri fərqləndirir, bunlardan birincisinə xammal, energetika, ərZaq və ekologiya problemlərini, ikinrisinə isə informasiya, dezinformasiya, identikliyin böhranı, yəni, insanın daim dəyişən müasir dünyada öz yeri və rolu haqqında aydm təsəvvürünü itirməsi, işsizlik nəticəsində yaranan mənəvi düşkünlük və s. problemləri aid edir. Bəzi tədqiqatçılar qlobal problemləri dörd qrupa bölür və eyni zamanda, onları müəyyən iyerarxiya üzrə təqdim edirlər: 1) sülhün qorunub saxlanması və möhkəmlənməsi; 2) ictimai tərəqqi şəraitinin təmin edilməsi (dirıc yanaşı yaşama prinsiplərinin hə- yata keçirilməsi, iqtisadi və mədəni geriliyin aradan qaldırılması); 3) şəxsiyyətin seçim azadlığmın müdafiəsi (elmi-texniki tərəqqinin humanistləşməsi, əsas tələblərin təmin edilməsi); 4) ictimai və fərdi mövcudluğun təbii şəraitinin qoıunub saxlanması (sosial-iqtisadi ziddiyyətlərin aradan qaldırılması). Bəzi mütəxəssislər qlobal problemləri onların kəskinlik və aktuallıq dərəcəsinə görə təsnif edir və bu halda üç qrupu fərqləndirirlər: 1) intersosial qlobal problemlər (istilik-nüvə müharibəsinin qarşısmm almması, yeni beynəlxalq iqtisadi qaydalann müəyyən edilməsi); 2) "cəmiyyət-təbiət" sistemi ilə əlaqədar qlobal problemlər (əhalinin enerji, içməli su ilə təmin edilməsi, digər iqtisadi problemlər); 3) "insan-cəmiyyət" sistemi ilə əlaqədar qlobal problemlər (demoqrafiya, səhiyyə, təhsil problemləri və s.). Göründüyü kimi, fərqləndirilən problemlərin qrupları arasmda qarşılıqlı əlaqə vardır. Lakin eyni zamanda, bu problemlər onlardan ən kəskin və aktual olan - sülhün qorunub saxlanması və dünyada istilik-nüvə fəlakətinin qarşısırun almması probleminin həllindən asılıdır. Qlobal problemlərin təsnifatı onlarm öyrənilməsində və həllində müəyyən ardıcıllıq gözlənilməsini diktə edən səbəb-nəticə əlaqələri prizmasmdan yanaşmağa imkan verir. Lakin son illər tədqiqatçılar bəşəriyyətin mədəni inkişafmın zamandan geri qalmasma təkidlə diqqəti cəlb edirlər. Bu geriləmə nəticəsində bəşəriyyət dünyada özünün yaratdığı reallıqlara tam uyğunlaşa bilmir. Məsələn, Roma klubunun ■ prezidenti A.Petçei bütün dünyada "insan keyfiyyətinin" müvafiq inkişafı ideyasmı irəli sürür. "İnsan keyfiyyəti"nin bərqərar olması vasitəsi kimi insan- la təbiət arasında harmoniyaru bərpa etməli, mənəvi, fəlsefi, etik və sosial xarakterli yeni dəyərləri həyata gətirməli olan "yeni humanizm" prinsipi elan edilir. Müasir qlobalistikada insuna tərəf dönüs. Olobal şäur. Ekoloji problemlər müasir insanrn sərvət meyillərinə müəyyəh dəyişikliklər və düzəlişlər edir. Bu gün hər bir insanm şəxsi ıttaddi rifahı barədə öz anlayışma təkcə yaşayış mühitinin keyfiyyətini deyil, bütövlükdə Yer kürəsinin keyfiyyətini daxil etməsi həmişəkindən daha vacibdir. Bu amilin nəzərə almmasınm mürəkkəbliyi və onunla əlaqədar hər bir insanm psixologiyasınm əsaslı şəkildə yenidən qurulması zərurəti o halda daha arılaşıqlı olar ki, "Homo sapiens" deyilən bioloji növə xas olan fərdiyyətçilik, ailə və qəbilə psixologiyasının ən azı bir neçə milyärd il ərzində formalaşdığıru yada salaq. Bu amillər şəxsiyyətin psixdiogiyasmda demək olar ki, genetik şəkildə təsbit olunmuşdur. Müasir vəziyyət isə tələb edir ki, bəşəriyyətin şüurımda cəmi bir neçə onillik ərzində yenidənqurma baş versin. Əks hälda ¥er kürəsində təbii şəraitin pisləşməsi bəşəriyyətin labüd depopulyasiyasma gətirib çıxaracaqdır. Yeni şüur insanlarm beynində müdriklik ilahəsi Afina Zevsinba- şmdan tam hazır və qüwələrinm çiçəkləndiyi veziyyətdə çıxdığı kimi hazır şəkilde yarana bilməz. Yeni şüurun formalaşması üçün kifayət qədər uzun müddət iazımdır. Deyə bilərik ki, yeni şüur özünün "inşaat pilləkənləri" ilə biriikdə yaıamr, sonradan.onlar atılacaqdır, lakin onlarsız yeni şüur, sadəcə olaraq, yarana bilmə2. Yeni ideyalarm, prinsiplərin və normalarm hazır və aydm şəkildə təqdim olunmasma adət edənlər Uğura təminät verməyən yol və istiqamətlərin mürəkkəb çulğaşmasıru görəndə məyus ola bilərlər. Bu, intellektual sahərıin keçid vəziyyətidir və onun təşəkkülü üçün çox səy göstərmək tələb olunur. Beləliklə, qlobal problemlərin həlli yeni qlobal şüurun formalaş- ması zərurəti ilə bağlıdır. Qlobalist tədqiqatçılann əksəriyyəti üçün "insanm yeni keyfiyyətləri"ni vurğulamaq sədyyəvidir. Yeni bəşəri dəyərlər səviyyəsinə çıxış "qlobal insaniyyət" cəmiyyətinin formalaşması üçün ilkin şərt hesab edilir. Müasir şüurda inqilab qlobal problemlərin həlli üçün başlanğıc məqam hesab edilir. Əhali artımına nəzarətin, bərpa edilə bilməyən resurslara qənaətcil münasibətin zəruriliyinin başa düşülməsi kimi yeni şüur förmalarınm inkişafı yeni, dolğun, həqiqətən ümumbəşəri özünüdərkin yaranması üçün zəmin ola bilər. Təklif edilən fəaliyyət proqrammda fərdi meyilli və qısamüddətli məqsədlərdən bütün insanların mənafeyi naminə uzunmüddətli, bəşəriyyətə meyilli məqsədlərə tərəf dönüş etmək nəzərdə tutulur. Bu proqrama müvafiq olan yeni dünya nizamı etimada və həmrəyliyə, dövlət fəaliyyətinin ən mühüm sahələrinin hamısında normaya çevriləcək yeni humanizm standartlarma əsaslanan yeni qlobal şüurun yaranması nəticəsində başlamalıdır. Planetdə həyatm qorunub saxlanması hər cəhətdən - sosial, siyasi, fəlsəfi və etik baxımdan müasir sivilizasiyanm ən birinci vəzifəsidir. Məhz bu imperativ istər fərdi, istərsə də ictimai şüurun ali dəyəri, insan, cəmiyyət və təbiət arasında qarşılıqlı münasibətlərin ən mühüm cəhətlərini əhatə edən elmi fəaliyyətin və sosial praktikamn çox vacib elementi və prioritetlərin seçiminin əsası kimi çıxış edir. Qlobal problemlər sisteminin səmərəli və konstruktiv həlli elə Uzunmüddətli proqramm həyata keçirilməsini nəzərdə tutur ki, onun elementləri öz aralarında əlaqələnmiş və əsas məqsədə - bəşər övladmm fiziki mövcudluğu üçün adekvat şəraitin təmin olunması məqsədinə tabe edilməlidir. Bəşəriyyətin qarşısmda duran məsələlərin həllində sabit və dinamik meyilli qlobal fəaliyyət üçün zəruri olan bu proqramm əsasım qlobal qərarlar qəbul edilməsi kimi mürəkkəb prosesin bütün iştirakçıları tərəfindən bəyənilmiş ümumbəşəri mədəni dəyərlər sistemi təş- kil edə bilər. Başqa sözlə desək, qlobal problemlər fenomeninin şərhində və həllində sosiomədəni yanaşma dünyagörüşü dəyər və mənəvi məqsədlərin humanist başlanğıclar əsasmda inteqrasiyası üçün zəmin yaradır. Bu, sivilizasiyanm ümumbəşəri problemlərinin dərk edilməsinin mühüm elementidir.
Hazırda insanın fəaliyyəti ekoloji baxımdan xeyli dərəcədə təhlükəli vəziyyət yaradır: atmosferə atılan karbon qazı və digər kimyəvi qazlar və tullantılar çoxalır, nəticədə «turşu yağışları» havanı zəhərləyir, ozon təbəqəsi tükənməyə başlayır. Təkcə hava yox, həm də çaylar və okeanlar çirklənir, bir çox ərazilərdə bitki və heyvan növlərinin nəsli kəsilir. İçməli su ehtiyatları sürətlə azalır. Yer kürəsində 600-700 milyon nəfər adam yaşayan ərazinin səhraya çevrilmək qorxusu durmadan artır.
Sivilizasiyalı kapitalist ölkələri ilə keçmiş müstəmləkə zülmündən azad olmuş ölkələrin inkişaf səviyyəsi arasında fərqin dərinləşməsi də hazırda ciddi təhlükə mənbəyidir. BMT-nin məlumatına görə hzırda inkişaf etmiş ölkələrlə inkişaf etməkdə olan ölkələr arasında mlli məhsula görə fərq 12:1 nisbətindədir. Hesablamalar göstərir ki, bu nisbət yaxın illərdə demək olar ki, dəyişilməyəcəkdir. Hazırda dünya üzrə təbii ehtiyatların 60 faizi, kənd təsərrüfatı üzrə yararlı əkin sahəsinin 70 faizi və əmək qabiliyyəti əhalinin 2/3 hissəsi inkişaf etməkdə olan ölkələrin payına düşür. Lakin onların xüsusi çəkisi dünya sənaye məhsulunda cəmi 7 faizi, kənd təsərrüfatı məhsulu üzrə 1/3-ə qədər və milli gəlir üzrə də 1/3-dən azı təşkil edir. Bu ölkələrdə 1815 milyon yoxsul vəziyətdə, o cümlədən 706 milyon nəfər mütləq mənada dilənçi vəZiyyətində yaşayır. İnkişaf etmiş kapitalist ölkələri ilə müstəmləkə ölkələrinin səviyyəsi arasında fərq çoxaldıqca, milyonlarla adamın aclıq, yoxsulluq və xəstəlikdən ölməsi ehtimalı da çoxalır. Qeyd olunan hal bir çox sosial münaqişələr, təhlükəli toqquşmalar, yeni müharibələr törədə bilir. Beləliklə, beynəlxalq münasibətlər sisteminə sarsıdıcı zərbə vurur.