Ədəbi mühit. Dünyanın ən zəngin ədəbiyyatlanndan birini yaratmış Azərbaycan xalq ı tarix boyu haqq-ədalət,
bərabərlik, azad lıq idealları ilə yaşamış, bu idealla r uğrunda daim mübarizə aparmışdır. Hə min ideallar və onlar uğrun-dakı
mübarizə xalqın əsrlərcə yaratdığ ı edəbiyyatda - istər fo lklorda, istərsə də yazılı bədii əsərlərdə əksin i tap mışdır. "Kitabi-
Dede Qorqud", "Koroğlu" eposlarmda, digər qəh-rəmanlıq dastanlannda, Nizami Gəncəvi, Xaqani Şirvani, İmadəddin
Nəsimi, Şah İsmayıl Xətai, Məhəmməd Füzu li və b. ədəbiyyat korifey lerinin eserlərində ümu mbəşəri ide-a lla r, hu manizm,
haqq-ədalət, o cümlədən insan haqları, azadhq və vətənpərvərlik ideyaları tərennü m edilmişdir. Bütün bunlar 19 əsrdən
etibarən azərbaycançıhq ideyala-rının meydana gəlməsinə zə min yaratmışdır. Bu dövrdə milli birlik, müstəqil dövlətçilik
idealları üzərində daha ar-dıcıl, daha dərindən düşünme - milli özünüdərk Azərbay-can xalqın ın daxili ehtiyacı id i. 19 əsrin
sonu - 20 əsrin əv-vəllərində, hətta sonralar da, bütün milli a zadhq hərəka-tlarmın ideoloji əsasmda Abbasqulu ağa
Bakıxanov, Mirzə Fətəli A xundzadə, Cəmaləddin Əfqani, Həsən bey Zərdabi və bu dövrün digər görkəmli yaradıcı
ziyalıları dayanırdı. Bu ideyalar, nəhayət, 20 əsrin əwelinde azerbaycançıhq ideologiyasının təşəkkülünə daha güclü təkan
verdi. Azə r-baycançılıq ideologiyası, Azə rbaycanda milli dövlətçilik tə-fə kkürü dövrün Cə lil Mə mmədquluzadə, M irzə
Ələkbər Sab ir, Nəriman Nerimanov, Əbdürrehim bəy Haqverdiyev, Əli bəy Hüseynzadə, Hüseyn Cavid, Məhəmməd Had i,
Abbas Səhhət, Abdulla Şaiq, Süley man Sani A xundov, Yusif Və zir Çe mənzə min li, Firidun bəy Köçerli ve onla rca digər
yazıçı, publisist və maarif xadimlərin in əsərlərində, konkret fealiyyetlerində əksini tapdı. Bu dövrün ədəbiyyatında xalq
kütlələrin in azadlıq istəyi, inqilabi hərəkatın güclən mesi, milli şüurun güclü oyamşı ilə əlaqədar o laraq tənqidi rea-lizm
aparıcı istiqamətə cevrildi. Həmin dövrdə Azərbay-canda geniş vüsət alan istiqlaliyyət uğrunda siyasi mübarizə ilə bağlı
azerbaycançıhq ideologiyası məzmunca və keyfıy-yətcə yeni mərhələyə qədəm qoydu və Azərbaycan Xalq
Cü mhuriyyətinin qurulması ilə yüksək zirvəyə çatdı. Azər-baycanın şimalmda müstəqil dövlətçilik ənənelerinin d irçe-lişi və
xalq ın milli təfəkküründə baş verən oyanış, mədə-niyyətin mü xtəlif sahələrində olduğu kimi, ədebi müh itdə də böyük
canlanmaya səbəb oldu.
Azərbaycan Xalq Cü mhuriyyəti A zərbaycan xalquun tarixi, siyasi və mənevi-psixo loji həyatında, o cümlədən o
dövriin ədəbi-bədii fikir nümunəlerində silin məz izlər buraxmışdır. Cü mhuriyyət dövrünün öz böyük poeziyası, nəsri,
dramaturg iyası və publisistikası o lmuşdur. Araşdır-malar göstərir ki, hətta ay da, u lduz da rəmz ve obraz kimi rəs miləşən
milli simvolikaya - üçrəngli bayrağa və gerbə poeziyadan, ro mantik nəsrden ve inqilab i publisistikadan keçərə k gəlmişdir.
Aşkar həqiqətdir ki, Cü mhuriyyət dövrünün ədəbiyya-tını ilk dəfə araşdıran və dəyərlendirən lər də elə Cü mhu-
riyyeti və onun mədəniyyətini yaradanların ö zlə ri olmuşla r. Ədəbi prosesi tənzim edənlər və yaradanla r - Məhe mməd Əmin
Rəsulzadə, M irzəba la Mə mməd zadə, Pa rla mentin sedri Əlimə rdan bəy Topçubaşov, s ədr müavin i Həsən bəy Ağayev,
Cü mhuriyyət höku mətin in sədri Fətəli xan Xoyski, həmçinin Əli bəy Hüseynzadə, Əh məd bəy Ağaoğlu, Üze-yir və Ceyhun
bəy Hacıbəyli qardaşları, Hüseyn Cavid, Cəlil Mə mmədqulu zadə, Məhə mməd Hadi, Əh məd Cavad,
86
Abdulla Şaiq, Salman Mümtaz, Əlabbas Müznib və başqa-ları idilər. Xüsusən, "Cümhuriyyət şairi" Əhməd Cavadın,
Əli Yusif, Ümmügülsüm, Əmin Abid (Gü ltəkin), Cəfər Cabbarlı, Bədri Seyidzadə, Mürşid, Davud (Ağamirzadə), Əli Şövqi
kimi gənclərin şeirləri el arasında süretlə yayılır, marşa, himnə, nəğməyə çevrilirdi. Azerbaycamn istiqlalma, milli dövlətə,
bayrağa və gerbə, türkçülük idealma, ü mum-bəşəri və islami dəyərlərə həsr olun muş en yaxşı ədəbi-bədii, elmi-publisistik,
fəlsefı-tarixi əsərlər məhz Cü mhu-riyyət dövründə yaranmışdır. Azərbaycanın tam müstəqil-liyi və istiqlah ideyası əksər
ziyalıları bir bayraq altında birləşdirir və ədəbi hərəkat da en çox bu yöndə irəliləyird i. Məhəmməd Əmin Rəsulzadə, Əh məd
bəy Ağaoğlu, Əli bəy Hüseynzadə, Ceyhun bəy Hacıbəyli kimi xad imlər Avropada və Rusiyada vüsət tapan xristian birliyi
hərəkatı müqabilində "türkləşmə, isla mlaşma və müasirləşmə" ide-yasını irəli sürür və onun qəlebəsinə çalışırdılar. Bu ideya
Azərbaycanda siyasi, sosioloji ve fəlsəfı istiqamətə yönəlir, azərbaycançılıq təlimi ilə qaynayıb-qarışırdı.
Məhəmməd Əmin Rəsulzadə 1919 ildə "Azərbaycan" qəzetində yazıçı və şairləri bu ideyanı əks etdirməyə çağırır və
yazırdı: "Mətbuatın, ədəbiyyatın millətin qəlbinə mil-liyyət və
istiqlal toxumu saçan bir əməl olduğu məlum-dur...
Ey millətin lisanül-qeybi olan şairlər, ədiblər! Millətin
əməllərini, ülvi niyyət və məqsədlərini oxşayımz, kəndisinə millət
sevgisi, vətən məhəbbəti, hürriyyat eşqi təlqin ediniz".
1918-20 illə rdə gənc edebi qüvvələrin bir a ma l uğ-runda
təcrübəli nəsillərə birləş mək a rzusu duyulurdu.
"Gəliniz əsrlərlə millətin ürəyində daş bağlayan
dərdlərini açıb tökək!" - deyən Mirzə Cəlil güneyli, quzey li
Azər-baycan m taleyin i düşünürdü.
Cü mhuriyyətin əvvəlcə Ukraynada, sonra isə Türki-yədə
rəsmi elç isi olan Yusif Və zir Çə mən ze minli " Bu gün yazıçıya nə
gərəkdir?" sualına be lə cavab verirdi: "Dil a zadlığı, qələ m
azadlığı!". Başqa görkəmli sənət ustalan da
87
Cü mhuriyyətin verd iyi qələm azadhğından bəhrələnird ilər. Nəcəf bəy Vəzirov, Süley man Sani A xundov, Yusif
Vəzir Çə mən zə minli, Sey id Hüseyn, Abdulla bəy Divanbəyoğlu və başqaları pedaqoji işdə, publisistika sahəsinde, dövlət
işlərində çalışır, siyasi həyata qoşulurdular. Firidun bey Köçərlini, Yusif Vəzir Çəmənzəmin lini, Seyid Hüseyni və Salman
Mümtazı daha ço x ədəbiyyat tarixi məsələləri dü-şündürürdü. Belə ki, Yusif Vəzir "Litva tatarların ın tarixi" , "Azərbaycan
ədəbiyyatı tarixinə bir nəzər" kitablarım yazır, Salman Mü mtaz A zerbaycanın klassik şairlərinin əsərlərini toplayırd ı.
Əbdürrəhim bəy Haqverdiyev, Əliqulu Qəmküsar, Ömer Faiq, Eynəli bəy Sultanov, Hüseyn Minasazov və başqaları
Tiflisdə çalışırd ılar.
1919 il avqustun 26-da "Yaşıl qələ m" ədəbi b irliy i yığ mcağ mın Parla ment binasmda keçirilməsi, Məhə mməd
Əmin Rəsulzadənin o rada iştirakı və çıxışı da milli dövlətin ədəbiyyata və ədəbiyyat xadimlərinə qayğısmdan xəbər verird i.
Seyid Hüseynin sədrliyi ilə keçən iclasda birliy in məramnaməsi qəbul edildi. Salman Mü mtazın təklifı ilə məramnaməyə
"itib-batmış tiirk lüğətlərinin toplanması" da bir bənd kimi art ırıldı.
Yeni quru luşun tələblərinə ən ço x publisistika və lirik şeir kimi kiçik və çevik janrlarda yazılan əsərlər uyğun
gəlird i. İstiqlal dövrü ədəbiyyatmın ən geniş yayılmış qolu poeziya idi. Xa lq m 20 əsrin əvvəlindən uğrunda mübarizə
apardığı milli istiqlal ideallarmm artıq qalib gəldiy i dövrün poeziyası olan Cü mhuriyyət şeri bu ideallarm qorunub
saxlan ması uğrunda mübarizənin əksi idi. A zərbaycan şair-lərin in 1918-20 illərdə istiqlala qoşduqları h imn, marş və
mah mlar bütöv bir silsilə təşkil ed ir. Məhəmməd Əmm Rəsulzadə elə o günlərdə şairləri bu işə həvəsləndirmək üçün
yazırd ı: ''Bir alay əsgərin milli nəğmələr ötərək bir-dəfəlik keçişi mətbuatın 10 sənəlik təbliğatından əhali üzə-rində daha
böyiik təsir buraxır".
Cü mhuriyyətin bayrağındakı rənglərin - türkçülük, müasirlik və islam ideallarmın, türk və islam tarixin in tə-
rənnümü, ilk müstəqil, suveren milli dövlətin dəstəklən-məsi, onun salnaməsinin yaran ması, milli dövletçilik ideo-
logiyasınm ifadesi, təsbiti, ordunun hərbi uğurların m bədii təminatı, ermənilərin Qarabağ qiyamı, Azərbaycanda ermə-nilərin
dinc əhaliyə qarşı törətdiklə ri soyqırımları, vəhşi-liklə r, əra zinin qəsb və talan olun ması, daşnakların Bakıda tarixi abidə ləri,
elm və mədəniyyət ocaqlarını yandırması, mart qırğ mları, milli keç miş v ə isla m tarixində şehidlik və qəhrə man lıq
səhifələrinin mədhi və yada salmması, şimal-dan ya xmlaşan qara buluddan və vətənin başı üstünü al-maqda olan təhlü kədən
doğan həyəcan və təşviş istiqlal dövrü poeziyasının ü mdə mövzuları idi.
Milli intibah, hürriyyət düşüncəsi ve istiqlal ovqatı Cü mhuriyyət romantizmin in parlaq nü mayendesi Məhəm-məd
Hadinin də şeirlə rin in leytmot ivini təşkil edir. Milli müstəqillik və a zad lıq uğrunda mübarizə aparan şair A zər-baycan Xalq
Cü mhuriyyətinin quru lmas mı ruh yüksəkliyi i'ıə qarşılamış, ona "Şühədayi-hürriyyətimizin ərvahına it-
88
haf', " Əsgərlərimizə, könüllülərimizə", "Məfkureyi-aliy-yəmiz" ("Azərbaycan dövləti-növzadımıza") şeirlərin i həsr
etmişdir. Məhəmməd Hadi sonuncu şerdə xalqm milli istiq-lal ruhunu və əzmini ifadə edərək yazırdı:
Çıxsın dilərsə, qarşımıza həp məzarımız, Dönməz məzaridən bu dili-əzmkarımız... Vicdani-millətə yazılıbdır bu
ayəmiz, Ən şanlı, ən şərəfli həyat iştə qayəmiz.
("Məfkureyi-aliyyə miz")
Bu əhvali-ruhiyyə şairin "Zəfəri-nahiyyəyə doğru", "Aydınhq bir gecedə təfəkkür dəqiqələ ri", "Kor - soqqur",
"Baharm ilhamları və ictimai rəmzlər", "Hərarətli şeir və yaxud qızd ırmalı hahmda saçmalarım" şeirlərində də davam eləyir.
Məhəmməd Hadi "Şühədayı - hürriyyətimizin ərva-h ma ithaf' şerində "Sizinlə buldu bu millət şərəfli istiqlal", - deyə
Azərbaycanm müstəqilliy i uğrunda mübarizedə şəhid olmuş vətən övladlarımn müqəddes ruhunu həzin təranələrlə o xşayır,
"Əsgərlərimizə, könüllülərimizə" sil-silə şeirlərində isə yurddaşlarını bu istiqlalm qorun masma çağın rdı.
Müsavat və istiqlal amalları A.Şaiqin "İntizar qarşısm-da", "Arazdan Turana", " Yeni ay doğarkən", " Vətənin ya-
mq səsi", "Türk ədə mi-mə rkə ziyyət fırqəsi" ("Marş") şeirlə rində də əksini tapmışdır. "Birləşəlim, türk oğlu, bu yol millət
yoludur", - deyən şair hamım milli b irliyə səsləyir, A zərbaycan istiqlalmm qorunmas ma, vətən yolunda əzmkarlığa
çağırırdı:
Ildırımlar gurlasm,
Buludlanm hazırlansın tufana!
Dağım, daşım boyansın həp al qana,
Şimşəklərim parlasm...
"Ölüm " deyə, "Vətən " deyə coşarız.
Bu torpaqlar qammızla boyansa,
Nəfəsimiz qalınca öc alarız.
Eyni motiv o dövrdə nəşr olunmuş "Milli şərqilər" (1919) adh seçmə şeirlər toplusunun da əsas mövzusunu və
vahid ideya-bədii pafosunu təşkil edirdi:
Türküstan yelləri öpüb alnını,
Söyləyir dərdini sana, bayrağım!
Üçrəngli əksini Quzğun dənizdan
Ərməğan yollasın yara, bayrağım!
(Əh məd Cavad, "Azorbaycan bayrağına")
Cəfə r Cabbarhmn istiqla l möv zulu şeirləri 1918-20 illərin inqilab i və ro mantik əhval-ruhiyyəsini xüsusilə qabarıq
ifadə edən fəlsəfı-rə mzi nümunələ r idi. Şair " Yaşıl donlu, al yanaqlı, mavi gö zlü sevdiyim" dediyi məşuqəyə eşq elan edir
və onun tarixi simvo likasım belə aç ırd ı:
Bu göy boya göy moğoldan qalmış bir türk nişanı,
bir türk oğlu olmalı.
Yaşıl boya islamlığm sarsılmayan inamı, ürəklərə dolmalı.
Al boya da azadlığın, təməddünün gümanı,
mədəniyyət bulmalı. Səkkiz guşə bu ulduz da səkk iz hərfli "Odyurdu".
Əsarətin gecəsindən fiirsət bulmuş quş kimi
səhərlərə uçmusdur.
Bu hilal da türk bilgisi, düzgün sevgi nişanı,
yurdumuzu qucmuşdur.
Gənc şairin "Sevdiyim", "Sevimli ölkə m",
"Salam" şeirlərində də müstəqil Azərbaycan, türkçülük,
turançılıq ideyaları tərənnüm edilird i.
Cü mhuriyyətin ilk qadın şairi Ümmügülsü mün
şeirləri vetənin sabaha uçuş və döyüş cəngisi kimi
səslənirdi:
Annəciyim, mənim bu yaşıl dağlar,
Mənsiz nəşə bulmaz çiçəkli bağlar.
Mənsiz bülbül ötməz, çəmənlər ağlar,
Yurduma buraxmam alçaq düşməni...
Ey buzlu şimaldan qopan ruzigar,
Toxunma qəlbimə, atəşi parlar.
Saqın, gəlmə, səni nəfəsim boğar,
Dəf ol, vətənimdə görəməm səni...
("Çəkil, dəf ol")
Bu dövr poeziyasmda " Cü mhuriyyət şairi"
Əh məd Cavad m səsi daha gur eşidilirdi. Əh məd Cavadın
həyat və yaradıcıhğ mm ən parlaq və məhsuldar dövrü 20
əsrin 10-cu illerinin ortalarına və A zərbaycan Xalq
Cü mhuriyyəti döv-rünə təsadüf edir. Bu illərdə onun
"Qoşmalar" (1916) və ―Dalğa‖ (1919) adlı şeir topluları
nəşr edilmişdir. Hə min dövrdə
89
Əhməd Cavadın fəaliyyəti bilavasitə M.Ə. Rəsulzadə ilə bağlı olmuşdur. Əhməd Cavad məhz M.Ə.Rəsulzadənin təklifl ilə
"Müsavat" partiyasına daxil olmuşdur.
Daim ictimai-siyasi hadisələrin mərkəzində olan Əhməd Cavad Cümhuriyy ətin qurulmasını "Azərbaycan, Azərbaycan!" və
"Canım-gözüm, gözüm-canım Azərbaycanım" şeirləri ilə alqışlamışdır. 28 May - istiqlal günü, milli ordu, türk birliyi, üçrengli, səkkiz
guşəli ay-ulduzlu bayraq onun şeirlərinin əsas atributları idi.
Azərbaycan hərbi birlikləri ilə türk ordu hissələri Bakıya daxil olduqda, Əhməd Cavad əs gər yoldaşlan ilə bərabər Bakmın
Yasamal dağındakı səngərlərdə düşmənlə vuruşurdu. "Bismillah" şerini də o, həmin döyüş meydanın-da yazmışdır:
Atıldı dağlardan zəfər topları,
Yürüdü irəli əsgər, Bismillah.
O, Xan sarayından çiçəkli bir qız,
Bəkliyor bizləri zəfər, Bismillah.
Ey hərbin taleyi, bizə yol ver, yol.
Sən ey coşan dəniz, gəl türkə ram ol.
Sən ey sağa, sola qıhnc vuran qol,
Qollarma qüvvət gəlir, Bismillah.
Şair "Ey əsgər" şerində Azərbaycan əs gərinin döyüşdə göstərdiyi şücaəti belə tərənnüm edirdi:
Dağa-daşa sancağını öpdürüb,
Duman kimi bu dağları bürüyən.
Dənizlərə salam rəsmi yapdırıb,
Göylərdəki bulud kimi yürüyən.
Yürü-yürü, batan günün izinə,
Gülümsəyir doğan günəş üziinə.
Əhməd Cavadın ikinci şeir kitabı olan "Dalğa"da (1919), əsasən, istiqlal dövründə yazdığı şeirləri toplan-mışdı. Şair tükənməz
ilhammı sonsuz, ülvi məhəbbətlə sevdiyi Azərbaycan milli istiqlalının tərənnümüne həsr etmişdi ("Nədən yarandın", "Azerbaycan
bayrağına", "Al bayrağa", "Gəlmə", "Bakı deyir ki...", "Qardaş", "İngilis" və s. şeirlər).
"Mən çeynənən bir ölkənin haqq bağıran səsiyəm ", -deyən Əhməd Cavad milli azadhğı təhdid edən şimal yelinə, azad dağları
bürümək istəyən dumana, milli dövləti devirmeye çalışan təcaviizkar qüvvələrə qəzəblə xəbərdar-lıq edirdi:
Bu dağlar mənimdir, yeni gün gördü,
Boğar səni ahım, ey duman, gəlmə!...
Sən ey gözlərimə batan quruntu,
Sağlam bir imanə səndən nə qorxu?!
Bəslərsə vicdanlar pək böyük duyğu,
Yıxılmaz qaladır hər vicdan, gəlmə!
("Gəlmə")
Əhməd Cavad ömrünün sonuna qədər milli istiqlal ideallarına sadiq qalmış və bu yolda şəhid olmuşdur. Bunu onun
Cümhuriyyətin süqutundan, Aprel işğalından (1920) sonra yazdığı əsərlər də sübut edir. 1925 ildə yazdığı "Göy-göl" şerində şair müstəqil
Azərbaycanın dövlət bayrağındakı ay-ulduza işarə edərək deyirdi:
90
Sənin gözdlliyin gəlməz k i saya, Qoynunda yer vardır ulduza, Aya, Oldun sən onlara mehriban daya, Fələk büsatmı
quralı, Göygöl.
Şair bu şerə görə həbs olunmuşdu.
Milli istiqlahn qorunmasına çağınş ruhu Ə.Müznib in "Azərbaycan", Balaqardaş Mürşidin "Əsgər şeirləri" silsi-ləsi
("Əsgər hərbə gedərkən", "Ana deyir", "Bu günün gənclerinə", "Qarabağda helak olmuş arkadaşımın ruhuna ithaf'),
Davudun "Əsgər şərqisi", "Məqsədimiz", "Azər-baycan ordusuna", "Bir əsgərin dilindən", Ümmügülsümün "Əsgər
anasma", "Bir mayıs günündə", Əli Şövqinin "Azərbaycana", Ümid Gəncəlin in "Azərbaycan vətən şər-qisi", Əli Yusifın
"Bayraq", "Azərbaycanlıya" əsərlərində də güclü id i. Mürşid "Sühədayı-Vətən" şerində yazırdı:
Sən dəfəxr et, bambaşqadır bu ölüm, Bənzəməzsən sən bir adi ölmüşə. Cismin əgər gömülmüssə məzara, Ruhun
millət qəlbindədir həmişə.
İstiqlal poeziyas mda orijinalhğı ilə seçilən gənc sima-lardan biri də istedadlı şair Əli Yusif idi. İstiqlalı böyiik se-
vinclə, ruh yüksəkliy i ilə qarşılayan gənc şair istibdad zən-cirindən qurtarmağı A zerbaycan üfüqündə doğan sönməz u lduz
kimi mənalandırır, ilk dəfə milli dövlət elan edil-məsindən qürurla öyünürdü:
Ey vətəndaş, bu gün sənin taleyinə Bir əbədi sönməyəcək ulduz doğur.
..Bıından sonra Azərbaycan ölkəsində, Azadhğın, istiqlalın kölgəsində Sənin dəxi bir müqəddəs vətənin var,
Bayrağın var, buludlardan uca qalxar'.
1918-20 illərdə Cü mhuriyyət şeri nü munələri, əsasən, "Azerbaycan", "Açıq söz", "Müsavat", "Bəsirət", "İstiq-lal"
qəzetlərində, "Övraqi-nə fısə", "Qurtuluş" jurnalların-da dərc olunurdu. Bu illərdə Ə.Cavadm "Da lğa", türk şairi Fey zulla
Sacidin "Fə ryad" kitablan, habelə "Milli şərqilər", "Ordu marşlan" topluları nəşr edilmişdir.
Poeziyadan fərqli olaraq, yeni həyatı öyrən mək, mü-rəkkəb ictima i-siyasi duru mu qavramaq və sənətə gətirmə k
prosesinin mürəkkəbliyi ilə əlaqədar o laraq bu dövrün nəs-rində yeni quruluşla bilavasitə bağh olan, onu alqışlayan, onun
teləblərinə cavab verən əsərlə r az o lsa da, ənənəvi a ilə-mə işət və tarixi mövzu larda yazılan bir ço x nəsr əsər-lərində dövrün
ictima i-siyasi, milli-mənəvi proble mlərinin bədii ə ksinə, cərəyan edən hadisələrin mahiyyətinə nüfuz et məyə müəyyən
cəhdlər göstərilirdi.
"Molla Nəsrəddin" jurnalı ilə ədəbi hərə katı canlan-d ıran Cə lil Mə mmədquluzadə bu illərdə "Konsulun arvadı",
"Qəssab", "Xanm təsbehi", "Nigarançılıq", "Rus qızı", "Zırra ma" hekayələrində ənənəvi sosial, ailə-məişət mövzula rı ilə
yanaşı, vətenin, millətin taleyi, insan, o cü m-lədən qadm hüquqlan kimi ən ü mdə problemlərə de to xu-nurdu. Bu
hekayələrdə za ma mn ruhuna uyğun olaraq, ö ldü-rücü satiradan daha ço x yu mşaq, düşündürücü yumor güclü id i. Əla mətdar
cəhətdir ki, bu hekayələ rdə ədib ziyalı anla -yış ma yeni, müasir ba xımdan yanaşırdı. Cəlil Mə mməd -
91
quluzadə bu dünyaya gözünü Azərbaycan dərdi ilə, bu mil-lətin ö zünüdərki a rzusu ilə aç mışdı. İlk irihəc mli nəsr
əsəri olan "Danabaş kəndinin əhvalatları" povestində bu dərdin yüksək bədii ifadəsi öz əksini tap mışdır. Milletin geriliy ini
və onun bu gerilikdən qurtulması yollarmı göstərməyə çalı-şan Mirzə Cə lil belə məqa mlarda tip ikliye daha çox diqqət
yetirirdi.
"Molla Nəsrəddin" edəbi məktəbin in nü mayəndəsi Əbdürrəhim bey Haqverdiyevin "Şair" hekayəsində milli dövlət
quruculuğu dövründe ziyalı p roblemi müstəqil döv-lət üçün milli kadrlar yetişdirilmesi problemi ilə səsleşirdi. Əsərin
qehrəma m Mirzə Sə fər mühəndis və həkim oğlan-larına xa lqa ö zü kimi namusla xid mət göstərməyi vesiyyət edir.
Abdulla Şaiq in "Əsrimizin qəhrəmanları" ro manında Azərbaycan genclərinin həyatı, arzu və amalları, dünyaba-xışı
və əmə llə ri ön plana çəkilir. Müəllifin ilk bölü mlərini hə lə 1909 ildə yazd ığı bu əsərə 9 ildən sonra, 1918 ildə yenidən
qayıtmasın m bir səbəbi də bu dövrdə milli istiqlal arzularımn gerçəkləşməsi imkan mın güclənməsi və bu yol-da gənclərə
olan ümidi, inamı ilə bağlı id i.
Ağababa Yusifzadənin ro mantik ruhlu "Sın ıq qanad" əsəri 1918-20 illərdə Abdulla Şaiqin "Əsrimizin qehre-
man larr'ndan sonra meydana çıxan ikinci ro man nümunə-sidir. Əsər ənənəvi məhəbbət mövzusunda olsa da, burada örtülü
şəkildə ictimai məsələlərə də to xunulur. Müəllif göstərirdi ki, dbvlətin milli kadrlara ehtiyacını ödəmək, istedadh gənclərə
arxa durmaq üçün varlılar da vətən-daşlıq qeyrəti göstərməli, onlara arxa olmahdırlar; millətin müstəqilliyi və xoşbəxtliyi
hamının birliyindən, bir-birinə yardıntından asıhdır.
Azərbaycanm müsteqilliyə can at ması Antanta döv-lətlərini, rus bolşeviklərini və daşnakları təşvişə salmışdı.
Bolşevik Rusiyası hər tərəfdən A zərbaycana qarşı fıtnələr törəd ir, ermən i daşnaklanndan istifade edirdi. Belə fıtnə-lərdən ən
böyüyü 1918 ilin martmda erməni daşnaklarmın Bakıda, həmçinin Azərbaycamn başqa yerlərinde azerbay-canlılara qarşı
törətdikləri soyqırımları idi. Bakı sovetinin əsasən daşnak quldurlarından ibarət olan qoşunları Bakıda min lərlə
azərbaycanlın ı qətlə yetirdile r, qədim b inaları, məscidlə ri dağıtdıla r, əlya zmala rmı, kitab xanaları yandırdı-lar. Məhə mməd
Əmin Resulzade, Əlimərdan bəy Topçu-başov, Üzeyir bəy Hacıbəyli, Mirzəbala Məmmədzadə, Seyid Hüseyn, Abdulla
Şaiq kimi qabaqcıl A zərbaycan ziyalıları ö z əsərlerində bu vəhşiliy i lenətləyird ilər.
Bakıda ermen i daşnakların ın vəhşicəsinə yandırdıqları abidelərdən biri də milyonçu Musa Nağıyevin oğlu İsma -
yıhn xatirəsinə ucaltdırdığ ı İs mailiyye binası idi. Binanm yandırılması bir yana, millətə qənim kəsilən daşnaklar İs-
ma iliyyənin sökülməsinə ça lışırdılar.
Azərbaycanlılara qarşı hazırlanan bu qəsdin üstünü aç-maq üçün Seyid Hüseyn "Hezin bir xatirə. İs ma iliyyə"
hekayəsini yazmışdı. Dərin lirizmi, güclü vətəndaşlıq duy-ğusu və publisistik ruhu ilə seçilen bu hekayə İsma iliyyənin tarixi
bədii salna məsidir. Vətəndaş yazıç rya görə, binanın xa lq qarşısındakı b ir-birindən dəyərli xid mətlə rindən ən q iy mətlisi onun
siyasi cəreyanlar meydanına çevrilə rək, xa lqın milli-mənəvi tarixində əvəzsiz rol oyna masıdır. Qabaqcıl A zərbaycan
ziyalıları bu binanı xalq m, millətin amal və əməl dayağı, müqeddəs və toxunulmaz məbədi sayır, azadlıq və istiqlal rəmzi
kimi dəyərlendirirdilər. He -kayənin sonluğu son dərəcə həyəcanlı və dərin vətəndaş narahatlığı ilə dolu çağırış notları ilə
bitir:
"Ey bakıh qardaş, ey azərbaycanh vətəndaş, niyə dayanıb baxıyorsan? Coş! İsmailiyyənin, hər vaxt böyük
salonunda öz gələcəyin iiçün gün ağladığın İsmailiyyənin qarşısına gəl. Onu səndən ayırırlar. Onu lüzumsuz bir meyit kinti
dəfn ediyorlar. Həm də sənin gözünün qaba-ğında dəfn ediyorlar. Halbuk i onun məhzun gözləri səni gözləyir, sənin
həsrətini çəkir".
Maraqlıd ır ki, Seyid Hüseynin bu hekayəsinden sonra "Yaşıl qələm" ədəbi birliy i "İsmailiyyə" müsabiqəsi elan
edərək, he min mövzuda, he mçin in Azərbaycan bayrağına həsr olunan bir neçə poetik əsərin de üzə çıxmasına nail olu r,
başlıcası isə, "İsmailiyye"nin dağıdılmasımn və onun timsalında azərbaycanhlann azadlıq və milli istiqlaliyyət duyğularımn
qırılmasınm qarşısı alın ır.
Bu mövzuya bir də qayıdan Seyid Hüseyn 1920 ildə "İsmailiyye" adlı yeni hekayə də yazmışdır. Həmin yazıda da
binanm xa incəsinə və alçaq niyyətlə yandırıldığ ı, bundan doğan vətəndaş qəzəb və hiddəti dərindən duyulmaqdadır.
"İsmailiyyə" Cü mhuriyyət dövrü ədəbiyyatında zaman m ən başlıca probleminə to xun maqla milli dövlətçiliyi, milli Hö-
ku məti, "üçrəngli, səkkizguşə ulduzlu" bayrağı be lə böyük ürəklə alq ışlayan, xa lqı onun qədrini bilməye çağıran yega-nə
bədii nəsr əsəri idi.
Cü mhuriyyət dövrü ədəbi prosesinin canlan masında dramaturgiya da ehəmiyyətli yer tuturdu. Bu dövr drama -
turgiyası müasirliy i ilə seçilird i. A zərbaycanm o zamankı duru mu və gələcək müqəddəratı ilə sıx bağlı o lan məsə-lələr -
milli oyanış, milli azad lıq hərəkatı, istiqlaliyyət, müstəqil dövlətçilik məsələləri, əski inanclara, xalq ın yad-daşma qayıd ış
kimi duyğular onun en yaxşı nümunəlerin in əsas mövzusu idi. Bu dövr dramaturg iyasında Azərbaycan, Turan, Qafqaz, Türk
dünyası obrazları ço x qabarıq verilmiş-dir.
Cə lil Mə mmədquluzadə, Hüseyn Cavid, Cəfə r Cabbarlı kimi tanın mış sənətkarlar daha məhsuldar çalışırdılar. Azər-
baycan dramaturgiyasımn şah əsərlərindən olan "Anamın kitabı" (C.Məmmədqulu zadə), "İblis" (H.Cavid), "Aydm"
(C.Cabbarlı) məh z bu dövrdə yaranmışdır. Cəfər Cabbar-lın ın "Ədirnə fəthi" və "Trablis müharibəsi", yaxud "Ul-duz"
pyeslərin in mövzusu Ya xm və Orta Şərqdə, o cü m-lədən Türkiyədə milli azadhq hərəkat mdan götürülmüşdür. Xüsusilə
"Ədirnə fəthi" Balkan müharibələri dövründə türk xalq ın m istiqlal mübarizəsi ilə zəngin tarixin in parlaq bir səhifəsindən
bəhs edir. Öz ölkəsinin və xalq ımn istiqla liy-yət və a zad lıq yollan barədə düşünən C.Cabbarlı hə min əsərləri ilə bu ideyaları
alqışlayırdı. Müəllif milli istiqlal və dövlətçilik amallannın gerçəkləşdiyi, tarixi yetkinlik çağ-
93
larının yaxınlaşdığı ərəfədə qardaş türk xalqın m istiqlal savaşmdan nümunə götürməyə çağırır, vətənpərverlik
hissini oyatmağa çalışırdı. İsa bəy Aşurbəylinin istiqlal möv-zusunda yazdığı "Azerbaycan" pyesi də böyük maraqla qar-
şılan mışdı.
Mirzə Cə lilin bu illə rdə "Ka mança", "Anamın kitabı" kimi əsərlə rlə yeni möv zula ra ü z tut ması böyük əhə miyyət
kəsb edirdi. Bu əsərlə rdə o, hadisələri qavra maqda ve də-yərləndirmə kdə mütəfə kkir vətəndaş kimi çıxış ed ird i. "Anamın
kitabı"nda ədibin vətən, millət, ana dili an layış-larmın ideya-estetik tutumu Cü mhuriyyət istəkleri ilə tam səsləşirdi.
Müəllifin milli özünəqayıdış, milli ö zünüdərk ideyası üç qardaşın münasibətlərində, rəmzi obraz kimi verilən "Anamm
kitabı"n m yozu munda üze çıxır. Pyesdə son dərəcə mühüm bir mövzu-tarixi ədalətsizlik nəticə-sində parçalan mış, ayrı
düşmüş Azərbaycan xalq mın bir-ləş mesi ideyası yüksek bedii şəkildə ü mu miləşdirilmişdir. "Kamança"da isə çarizmin,
eləce də bolşeviklərin təhriki və daşnaklarm bilavasitə iştirakı ilə azə rbaycanlılara qarşı törədilən qırğınla rın ibrətli tarixi
bədii əksini tap mışdır. Əsərdə Azərbaycan xalq ın m yüks ək insanpərverliyi, en ağır cinayətləri belə bağışlaya bilməsi rə mzi
baş qəhrəman Kamança obrazında son dərəcə təsirli ifadə olunmuşdur.
Hüseyn Cavidin bütün zamanlarm ən kəskin və əbədi bir problemin in - xey irlə şərin, iblislə bəşərin əzəli və əbədi
mübarizəsinin yüksək bədii-fəlsəfı şəkildə ü mu mi-ləşdirildiy i "İblis", C.Cabbarlın m "pulun şeytana namaz qıldırdığı"
altun dünyasmda insan arzuların m daşlara çır-pılıb puç olduğunu yüksək sənətkarlıqla əks etdirən "Aydm" faciələri təkcə o
dövrün deyil, ü mu miyyətle, Azər-baycan dramaturg iyasının nailiyyəti idi.
Bütövlükdə, bu illərdə yaranan pyeslər milli-mənəvi, inqilabi-fəlsəfi tutumu, mövzu və ideyası ilə birlikdə janr,
üslub və obrazlar aləmi ilə də seçilirdi. Sey id Hüseyn və başqa tənqidçilər, haqlı olaraq, həmin pyesləri ədəbi mühitə yeni
nəfəs gətirən əserlər kimi dəyərləndirird ilə r.
1918-20 illərdə Azərbaycanda ideoloji müba rizənin bütün ağırlığı dövri metbuatın kesərli silah ı olan publisis -
tikan m ü zərinə düşürdü. Azərbaycan publisistikası ideya-mövzu cehətdən çox rengarəng və zengin idi: çarizm əsa-rətindən
yenicə qurtulmuş Şima li A zərbaycanın milli müs təqilliyinin qorunub saxlan ması, milli ordunun yaran ması, ö lkədə
demokratik parlament seçkiləri ve islahatlarm keçirilməsi, bolşevik və Denikin təhlükəsinin dəf edilməsi, Qarabağda erməni
millətç ilə rinin törətdiyi müharibə yanğı-nmm söndürülmesi, ölkə da xilindəki təfriqəç ilik, Ba kı neft i uğrunda xa ric i
imperialistlerin didiş məsi və s. publisisti-kanın to xunduğu əsas məsələlər idi. Milli publisistikan m esasında xalq ın gələcəyi
ilə bağh böyük siyasi-ictimai kon-sepsiya dayanırdı. Bu konsepsiya 20 əsrin əvvəllə rində Azərbaycanda intişar tapmış
"türkleşmək, islamlaşmaq, müasirləşmek" ideahnda təcəssüm olunurdu.
1918-20 illə r milli publisistikasımn ön sırasmda "Azər-baycan" qəzeti, onun əsas redaktorlarından olmuş Üzeyir
bəy Hacıbəyli dururdu. Üzey ir bəyin publisistikasmda milli b irliye, milli hə mrəy liyə çağırış, da xili siyasi pəra kəndə-liyin
tənqidi daha geniş yer tuturdu ("Mühüm mes ələ lər", "Part iyalan mıza", "Teessürat", "İstiqlal və istiqbal ümidi", "Qara
təhlükə", "Bir yaş", "Seddi-İskəndər" və s. məqa-lələ r). O, A zerbaycanın istiqla lım hədələyənlərin təkcə e r-mən i daşnaklan
ve rus şovinist generalı Den ikindən ibarət olmad ığ mı xalqa başa salır, "diinənə qədər əsir və qul olan bir milləti bu gün
azad və sərbəst görmək istəməyən, lal edilmiş bir millətin dilinin bu gün açılıb söz söyləməsini eşitmək istəməyən, bir əsrdən
artıq məhkum qalan bir mil-lətin bu giin müstəqil və azad olmasını qəbul etmək istə-məyən " "içimizdəki denikinlər" -
Azərbaycanm milli müs -təqilliyini görmə k istəməyən mü xa lifətçi part iyala r barədə mə lu mat verirdi.
1918-20 iller A zərbaycan publisistikasmın ən parlaq nümunələ ri Məhəmməd Əmin Rəsulzadəyə mə xsusdur.
Cü mhuriyyətin ilk günlərində qələmə ald ığı "Azərbaycan paytaxtı" adlı tarixi-publisistik yazısı indi də öz ictimai təsir
qüwəsini saxlamaqdadır. A zərbaycan türklərinin tarixi keç-mişindən, yaşadığı ərazin in coğrafi hüdudlarmdan behs edən
silsilə məqa lələ rdən ibarət bu yazı vətəni, milləti sev məyə çağırırdı. Məhə mməd Əmin Rəsulzadənin siyasi məqalə ləri
ideya-mə zmun zənginliyi ile yanaşı, həyat fakt-ların ı seç mek və onları ü mu miləşdirmə k bacarığ ı ilə də fə rqlənirdi. Bu
cəhətdən onun "Samoupravleniye" ("Özü-nüidarə") adlı məqaləsi Azə rbaycanı da xili-siyasi çəkiş-mə lərlə parçala mağa
çalışan mü xalif partiyalara kesərli cavab id i. M.Ə.Rəsulzadənin A zərbaycan Parlamentindəki çıxışları natiqlik sənətinə və
publisistikaya gözəl nü mu-nədir. Bu çıxışlarında o, respublikadakı ağır siyasi-iqtisadi durumun səbəblərini açır, xalqın
gələcəyə ina mmı səfərbər ed irdi.
Yusif Və zir Çe men zə minlinin Azə rbaycanda müstəqil dövlətin qurulması ərə fəsində "Açıq söz" qəzetində çap
etdirdiyi "Türk millətinə xitab" adlı silsilə məqalələri xal-qımızm milli azad lıq şüurunun oyamşmda mühüm rol oyna-mışdır.
Müəllif Rusiya imperiyasmın dağılmasmdan sonra yaranmış imkandan istifad ə etməyə, milli azad lıq amalı uğ-runda bürün
siyasi qüvvələri b irləşməyə çağırırdı. Ya zıç ı bütün mü xa lif qüvvələrə mü raciətlə yazırd ı: "İndi əqidə davası eləmək zamam
deyil...". Yusif Və zirin 1919 ilin ağır
95
erməni-daşnak təcavüzü dövründə yazılmış "Ermənilər və biz" publisist məqaləsində bu təcavüzün tarixi kökləri
və siyasi-ictima i dayaqları təhlil edilir, onun iki yüz illik tarixi araşdırılırd ı.
Ceyhun bəy Hacıbəyli, Hüseyn bəy Mirzəcama lov, Fə rhad Ağazadə, Əlabbas Müznib və başqalarının ya zıla rında
ən mühü m ictimai-siyasi məsələlər ço x sərrast şəkildə, vətəndaşlıq mövqeyindən işıqlandırılırdı. Bu dövrdə Azərbaycan
publisistikası cəmiyyətə təsir etnıək üçün daha çox tarixi yaddaşa müraciət ed ir, keçmişin qəhrəmanhq ənənələrin i yada
salır, xalqı milli ö zünüdərkə çağırırd ı. Lakin 1920 ilin Aprel işğalı nəticəsində Cü mhuriyyət dövrünün istiqlalçı ədəbi
qüvvələrinə ağır zərbə vuruldu. Qan lı repressiyalar, təqiblər A zərbaycan Xalq Cü mhuriyyəti dövründə başlanmış yeni ədəbi
oyanışın, müvəqqəti olaraq qarşısını ald ı.
Dostları ilə paylaş: |