O`zbekiston maktablarida geografiya ta’limini (darsliklar va dasturlari mazmunini, o`qitish
metodlari, o`quv moddiy bazasi, kadrlar tayyorlash va boshqa xususiyatlariga ko`ra ) 4 ta bosqichga
ajratish mumkin.
I bosqich 1918-1934 yillarni o`z ichiga oladi. Bu davr o`zbek sovet maktablarida geografiya
o`qitishni yo`lga qo`yish bosqichi hisoblanadi. Bu bosqichda yangi tipdagi maktablar bilan eski
tipdagi sovet maktabi geografiyasiga asos solinadi. Yangi dasturlar asosida 1922-1923 yillarda
“o`qitishning kompleks dasturlari” ishlab chiqildi. Bu turli variantlarda bo`lib, bir necha marta
o`zgardi va 10 yil mobaynida qo`llanildi. Geografik materiallar kompleks mavzular orasida singib
ketdi. Geografiyani o`rganish juda past saviyada olib borildi. Kompleks dasturlarining uzoq
hukmronligi maktab geografiyasi uchun og`ir davr bo`ldi. 1925-1926 yillarda maktablarning yuqori
sinfida geografiya dasturlaridan umuman chiqarib tashlandi. Geografiya tibbiyot, fizika, ijtimoiy
fanlar tarkibida o`rganiladi. Kartani o`rganish nihoyatda zaif bo`ldi. Yuqoridagi fanlar geografiyani
o`qitish vazifalarini mutlaqo bajara olmadilar. Kompleks metod asosida predmetsiz o`qitish yo`li
edi.
II bosqich 1934-1935 yillarni o`z ichiga oladi. O`zbek maktablarida geografiya o`qitishning
muayyan bir tartibga tushish bosqichi. Bu davrda yagona dastur asosida muayyan darsliklar yaratildi.
O`quvchi va o`qituvchilar uchun o`quv qo`llanmalari ko`proq nashr etila boshlandi. O`zbek tilida
metodik qo`llanmalar vujudga kela boshladi.Maktab geografiyasiga hissa qo`sha oladigan
metodistlar , geografiya o`qituvchilari yetishib chiqa boshladi. Ko`proq metodik kitoblar o`zbek
tiliga o`girildi.
III bosqich 1956-1966 yillar . Bu davrni maktab geografiyasini turmush bilan bog`lash
bosqichi desa ham bo`ladi. Bu davrda maktab geografiyasi bo`yicha ilmiy tadqiqot ishlari olib
borildi. O`qitishning samarali xillari tobora kengroq joriy qilina boshlandi. Mahalliy aholidan milliy
kadrlar, yirik geograf va metodistlar yetishib chiqdi. O`quvchi va o`qituvchilar uchun ilmiy
ommabop va metodik adabiyotlar tarjima qilindi. Geografik atama va nomlar ma’lum bir tizimga
tusha bordi.