YAŞLI HASTADA TİROİD HASTALIKLARI Hipertiroidi Yaşlılarda hipertiroidi prevelansı 0,5-4 % civarındadır. Graves hastalığı en sık neden olarak gö-
rülse de toksik adenom ve toksik multinodüler guatr genç erişkinlere göre özellikle iyot eksikliği
olan bölgelerde daha sık görülür. Bu yaş gurubunda, yüksek iyot içeren, amiodaron gibi ilaçlar
veya radyo kontrast maddeler nedeniyle de tirotoksikoz gelişebilir. Bu nedenle amiadaron başla-
nan hastalarda başlangıçta ve ilaç başlandıktan 3 ay sonra tiroid fonksiyonları değerlendirilme-
lidir. Yaşlı hastalarda levotiroksin emilimindeki değişkenlikler nedeniyle iyatrojenik tirotoksikoz
da akılda tutulmalıdır. Bazı ilaçlar (glukokortikoid, dopamin gibi) ve tiroid dışı hastalıklar hiper-
tiroidi olmaksızın TSH düşüklüğüne neden olabilir. Tanı için tiroid fonksiyonları değerlendiri-
lirken bu durum göz önünde tutulmalıdır.
Yaşlı bireylerde hipertiroidi tanısı atlanabilir. Yüksek tanısal şüphe gereklidir. Yaşlıların 2/3 ünde
genç erişkinlere benzer semptomlar görülürken, (tremor, anksiyete, çarpıntı, kilo kaybı, sıcak in-
toleransı gibi sempatik hiperaktivite semptomları) 1/3 ‘ünde apetetik hipertiroidizm görülür. Bu
hastalar, başlıca atrial fibrilasyon ve kalp yetersizliği gibi kalp hastalığı bulguları ve açıklanamayan
kilo kaybı ile başvurabilirler.Bu hastalarda klasik semptomların olmaması tanıda gecikmeye ve
daha kötü klinik seyire neden olabilmektedir.
Hiperitiroidizm tespit edilen veya şüphenilen bütün hastalarda olduğu gibi yaşlılarda da önce-
likle öykü, kan basıncı, nabız sayısı, solunum sayısı, ve vücut ağırlığını içeren fizik muayene ya-
pılmalı, Ek olarak tiroid boyutu, hassasiyet, simetri, nodül varlığı, periferik ödem, göz bulguları,
pretibial miksödem, pulmoner, kardiyak ve nöromuskuler fonksiyonlar değerlendirilmelidir.
Etiyolojiye yönelik yaklaşım yaşlı tirotoksikozlu bireylerde genç erişkinler ile aynıdır. Gerekli
durumlarda tiroid fonksiyonlarına ek olarak tiroid sintigrafi ve uptake, TSH reseptör antikoru,
ultrasonografi ve dopler incelemesi yapılmalıdır. Yaşlı hastalarda genç erişkinlerden farklı ola-
rak kardiak değerlendirme (EKG, eko, holter ve gerekirse miyokard perfüzyon sintigrafisi) ile
değerlendirilmelidir.
Kalıcı hipertiroidi saptanan hastalarda antitiroid tedavi (tercihen metimazol) başlanmalıdır.
Beta bloker lerin yanı sıra eşlik eden miyokard iskemisi, konjestif kalp yetmezliği ve kardiyak
aritmiler etkin şekilde tedavi edilmeli ve atrial fibrilasyon varlığında, hasta antikoagulan tedavi
açısından değerlendirilmelidir.
Hastada ötiroidi sağlandıktan sonra TMNG ve TNG mevcut ise kalıcı tedavi olarak radyoaktif
iyot ilk planda düşünülmelidir. Graves hastalarında ise kalıcı tedavi için uzun süreli(12-24 ay)
antitiroid tedavi radyoaktif iyot tedavisine alternatif olarak kullanılabilir.
Büyük guatr, bası semptomu veya malignite varlığında cerrahi tedavi kalıcı tedavi olarak tercih
edilmelidir.