bo ‘ lar oziq lar esa tuproqqa singib ketgan yomg‘ir suvlaridan bahramand, ammo jaladan oldingi ko‘tarilgan to‘s-to‘polondan bexabar yotar edi. Kechagi yomg‘irdan keyin o ‘ yib oldim, o ‘ rni yo ‘ q ariq‘-u anhorlarning qirg‘oqlaridan toshib chiqib ketgudek bo‘lib 17
Topshiriqlar Chilonzor pedagogika kolleji o‘quvchilari tonidan bajarilgan.
102
to‘lqinlanib oqar edi. Kecha kun bo‘yi osmonni qoplagan katta chelak teshildi, undan ko ‘ p suv to ‘ kildi lar orasidan yorug ‘ kunni boshlaydi, undan borliq yashnaydi ba’zi-ba’zida nurin sochib, olamga iliqlik taratar edi. Lekin ko‘proq qo ‘ lsiz, oyoqsiz eshik ochar daraxtlarning qizg‘ish, sariq barglarini u yoqdan bu yoqqa uchirar, mevalarini esa yerga uzib tushirar edi. JONSIZ NARSAGA YOZILGAN MAKTUB Gullarga maktub Salom, mening har uyga borganda ko‘zimni quvnatadigan, uyimizga o‘zgacha ko‘rk, yashillik taratib turgan, sog‘ligimiz tayanchi bo‘lgan mening aziz anvoyi gullarim! Hozirda sizdan ancha yiroqdaman. Sizlarni yana chiroyli bo‘lib ochilib turganingizni esladim-u, sizlarga maktub yozishga kirishdim. Gullar, bilasizmi, men sizlarga o‘xshagim keladi. Nega, deysizmi? Sababi, sizlarning chiroyingizdan barchaning bahri-dilini ochiladi, hech kimga ziyon- zahmatingiz tegmaydi. Umringiz davomida faqat insonlar uchun beminnat xizmat qilasiz. To‘g‘ri, sizlarning ichingizda tikanakli yoki umuman gullamaydiganlari ham bor. Lekin ular ham foydali – insonlar uchun kislorod manbaidir. Ha, sizlar doimo biz insonlar uchun keraksiz! Yozib turibman-u, sizlarga nisbatan ba’zan nohaqlik qilganimni, vaqtida suv, o‘g‘itingizni bermagan paytlarimni esladim. O‘z-o‘zimga so‘z berdim: bundan keyin sizlarga o‘zgacha mehr beraman, bundan ham yaxshiroq parvarish qilaman!