T. C. Sağlik bakanliği okmeydani e



Yüklə 0,72 Mb.
Pdf görüntüsü
səhifə1/8
tarix03.02.2017
ölçüsü0,72 Mb.
#7545
  1   2   3   4   5   6   7   8

T.C. 

SAĞLIK BAKANLIĞ

OKMEYDANI EĞ T M VE ARAŞTIRMA HASTANES   

ENFEKS YON HASTALIKLARI VE KL N K M KROB YOLOJ  KL N Ğ  

KL N K ŞEF : UZ. DR. M. TANER YILDIRMAK 

 

 



 

 

 



SANTRAL VENÖZ KATETER  L ŞK L  

NFEKS YONLARIN SIKLIĞI VE R SK 

FAKTÖRLER N N ANAL Z  

 

 

 

(UZMANLIK TEZ ) 

 

Dr.  smail Necati Hakyemez 

 

 

 

 

 

STANBUL - 2008 

 

 



 

 



 

ÖNSÖZ 

 

 

       Uzmanlık eğitimimde sırasında yetişmemde büyük emeği olan saygı değer hocam 

Klinik  Şefi  Uz.  Dr.  M.  Taner  YILDIRMAK’a,  Klinik  Şef  yardımcısı  Uz.  Dr.              

Elvin 

D NÇ’e, 

3.Dahiliye 

Klinik 

Ş

efi 



Doç. 

Dr. 

Necati 

YEN CE’ye,                      

Anesteziyoloji  ve  Reanimasyon  Kliniği  Klinik  Şefi  Doç.  Dr.  Aysel  ALTAN’a,  Çocuk 

Hastalıkları  Klinik  Şef  Yardımcısı  Dr.  Figen  PEKÜN’e,    Tez  danışmanım  ve  tez 

çalışmamda  yardımlarını  gördüğüm  Uz.  Dr.  Gül  ÇETMEL ’ye,  Eğitimim  süresince 

bilgi ve tecrübelerinden yararlandığım Uz. Dr. Funda Ş MŞEK ÇELENER’e, Uz. Dr. 

Erdoğan AĞAÇ’a, Uz. Dr.  smail AYDIN’a, Uz. Dr.  lkay AKD K’e, Uz. Dr. Nur EFE 

R S’e, Uz. Dr. Arzu KANTÜRK’e, Uz. Dr. Tülay ERKMEN’e, Uz. Dr. Muret ERSÖZ 

ARAT’a  ve    tüm  asistan  arkadaşlarıma,  Tez  hastalarıyla  ilgili  yardımcı  olan  diğer 

bölümlerdeki  (özellikle  Reanimasyon)  asistan  arkadaslarıma,  nfeksiyon  Hastalıkları 

ve Klinik Mikrobiyoloji Kliniğinin değerli hemşirelerine, laborantlarına ve personeline 

en içten teşekkürlerimi sunuyorum. Ayrıca, yardım ve özverilerini esirgemeyen değerli 

eşim Zahide HAKYEMEZ’e teşekkürü bir borç bilirim.  

 

 



 

 

 



 

 

 



 

 

 



 

 

 



 

 



Ç NDEK LER 

 

 



 

KISALTMALAR 

TABLO D Z N  



II 

Ş

EK L D Z N  



III 

G R Ş  


GENEL B LG LER 

 

 



ET YOLOJ  

 



 

PATOGENEZ 

 

 



EP DEM YOLOJ  VE R SK FAKTÖRLER  

11 


 

 

KL N K 



15 

 

 



TANI 

17 


 

 

TEDAV  



20 

 

 



KORUNMA 

26 


GEREÇ VE YÖNTEM 

32 


BULGULAR 

35 


TARTIŞMA 

52 


ÖZET 

60 


SUMMARY 

62 


KAYNAKLAR 

64 


 

 

 



 

 

 



 

 

 



 

 

 



KISALTMALAR 

 

 

 

APACHE II: Acute Physiology and Chronic Health Evaluation II 

BCYB: Beyin Cerrahi Yoğun Bakım 

CDC: The Centers for Disease Control 

CFU: Colony Forming Unit 

CLSI: Clinical and Laboratory Standards Institute 

D K: Damar  çi Kateter 

EDTA: Etilen Diamin Tetra Asetikasit 

ELISA: Enzyme-Linked ImmunoSorbent Assay 

GCYB : Genel Cerrahi Yoğun Bakım 

KA : Kan Akımı  nfeksiyonu 

KNS: Koagülaz Negatif Stafilokok 

KB : Katetere Bağlı  nfeksiyon 

KBKA : Katetere Bağlı Kan Akımı  nfeksiyonu 

LK : Lokal Kateter  nfeksiyonu 

MRSA: Metisiline Dirençli Staphylococcus aureus 

MRKNS: Metisiline Dirençli koagülaz negatif stafılokok 

MSKNS: Metisiline Duyarlı koagülaz negatif stafılokok 

MSSA: Metisiline Duyarlı Staphylococcus aureus 

NNISS: Ulusal Nozokomiyal Sürveyans Sistemi 

PPN: Parsiyel Parenteral Nütrisyon 

S YS: Sistemik  nflamatuar Yanıt Sendromu 

SVK: Santral Venöz Kateter 

TPN: Total Parenteral Nütrisyon 

YBÜ: Yoğun Bakım  Üniteleri 

YBDÜ: Yoğun Bakım Dışı Üniteler 

 

 



 



TABLO D Z N  

 

 

Tablo 1. Vakaların cinsiyet ve ünitelere göre dağılımı 



35 

Tablo 2. Vakaların yaş analizi 

35 


Tablo 3. Vakaların altta yatan hastalıklarının  dağılımı 

36 


Tablo 4. Kateterlerin takılı kaldığı sürelerin analizi 

37 


Tablo 5. Katetere bağlı infeksiyonların (KB ) dağılımı 

37 


Tablo 6. KB ’lerin cinsiyet ve ünitelere göre dağılımı 

40 


Tablo 7. KB  ve kateter kolonizasyonu olan vakaların altta yatan hastalıklarının 

dağılımı 

41 

Tablo 8. TPN, PPN,  kan ürünü kullanımı ve immünsupresif tedavinin KB ’ye 

etkisi 


42 

Tablo 9. KB  ve kateter kolonizasyonu olan opere edilmiş olan vakaların cerrahi 

yara tiplerine göre karşılaştırılması 

43 

Tablo 10. KB  olan vakaların hastaneden çıkış durumuna göre dağılımı 

44 


Tablo 11. Sağ ve exitus olan vakalarda etken mikroorganizmaların dağılımı 

44 


Tablo 12. Kateter kültür sonuçları ve KB ’lerin takıldığı vene göre 

karşılaştırılması 

45 

Tablo 13. KB  ve kateter kolonizasyonu olan hastaların kateter takılma 

işleminin yapıldığı ünite ve kateter takılma durumuna göre dağılımları 

46 

Tablo  14.  Yoğun  bakım  ünitelerinde  KB   ve  kateter  kolonizasyonu  saptanan 

vakalarda ortalama APACHE II skoru ve prediktif mortalite oranları 

47 

Tablo 15. Vakaların kateterlerinin çıkartılma sebeplerine göre dağılımı 

47 


Tablo 16. KB  olan vakalarda kateter çekilmesi sırasındaki klinik bulgular 

48 


Tablo 17. Kateter süresiyle KB  ve kateter kolonizasyonu arasındaki ilişki 

48 


Tablo 18. KBKA  ve LK ’de etkenlerin dağılımı 

50 


Tablo 19. KBKA  vakalarında SVK ve periferden venden eş zamanlı alınan kan 

kültürlerinde üreme zaman farkının değerlendirilmesi 

50 

Tablo 20. Ünitelere göre SVK ilişkili kan akımı infeksiyonu hızları 

51 


 

 

 



 

 


 



 

Ş

EK L D Z N  

 

 

Ş

ekil 1. Kateterlerin takıldığı vene göre grafiksel dağılımı 

36 

Ş

ekil 2. KB ’lerin grafiksel dağılımı 



38 

Ş

ekil 3. Kateterlerin takıldığı ven ile kültür sonuçları arasındaki ilişki 

46 

Ş

ekil 4. Kateter ucundan izole edilen etkenlerin dağılımı 



49 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 



 

 

 



 

 

 



 

 

 



 

 

 



 

 

 



 



G R Ş 

 

       Günümüzde  tıp  uygulamalarında  tedavi  amaçlı  çok  değişik  kateterler 



kullanılmaktadır.  Amerika  Birleşik  Devletler’indeki  sağlık  merkezlerinde  her  yıl  150 

milyondan  fazla  damar  içi  kateter  (D K)  kullanılmaktadır  ve  bunların  5  milyondan 

fazlasının  santral  venöz  kateter  (SVK)  olduğu  rapor  edilmiştir.  CDC  (Centers  for 

Disease Control )’nin  2002 yılındaki D K kılavuzunda yılda 250000’den fazla katetere 

bağlı infeksiyon (KB ) görüldüğü bildirilmiştir (1,2). Kateter kullanımına bağlı olarak 

başta infeksiyon olmak üzere bir takım komplikasyonlar oluşabilmektedir. Alınan tüm 

önlemlere  karşın  kateterlerin  daha  sık  kullanımıyla  doğru  orantılı  olarak,  kateter 

infeksiyonlarında  bir  artış  söz  konusudur.  ABD’de  yoğun  bakım  ünitelerinde  (YBÜ) 

her yıl 80000 santral katetere bağlı kan akımı infeksiyonu (KBKA )  gelişmektedir ve 

bunun infeksiyon başı maliyeti 6000-40000 $ arasında değişmektedir. Yoğun bakımlar 

içerdikleri  hasta  popülasyonu  nedeniyle  (özellikle  travma  hastaları,  cerrahi  girişim 

sonrası izlem, yanık hastaları, nörolojik hastalar) damar içi kateter uygulamalarının en 

sık  yapıldığı  ünitelerdir.  Bu  hastalarda  yaşamın  idamesi  ve  hastalığın  tedavisi  için 

SVK’lar  yaşam  desteği  ve  tedavi  anlamında  büyük  öneme  sahip  araçlardır  (3).  SVK 

infeksiyon  hızı  ve  risk  faktörlerinin  belirlenmesi,  KB ’lerin  önlenmesi  ve  buna  bağlı 

olarak sıklıklarının azaltılması açısından  oldukça önemlidir.  Bu çalışmada;   

1-

 

SVK ilişkili infeksiyon ve kateter kolonizasyonu ile hastanın yaşı ve cinsiyeti, 



solunum  yetmezliği,  kalp  hastalığı,  kronik  böbrek  yetmezliği,  serebrovasküler 

hastalık,  diabetes  mellitus,  yanık,  travma,  cerrahi  müdahale,  malignite,  sepsis,  

kateterin takıldığı ven, kateterin kalış süresi, kateterin takıldığı ünite, kateterin 

takılma  durumu,  kateter  öncesi  ve  sonrası  antibiyotik  kullanımı,  total  ve 

parsiyel  parenteral  nütrisyon,  kan  ürünü  kullanımı,  immünsupresif  tedavi, 

APACHE II skoru, prediktif mortalite oranı arasındaki ilişkiyi değerlendirmek,  

2-

 

Opere  vakalarda  cerrahi  yara  tiplerinin  KB ’ye  etkisi,  kateterin  çıkarılma 



sebepleri,  kateter  çekilmesi  sırasındaki  klinik  bulgular,  pozitif  üreme  zaman 

farkının KBKA  tanısındaki yerini belirlemek, 

3-

 

KB  ve kateter kolonizasyonunda etkenlerin dağılımını saptamak, 



4-

 

SVK ilişkili infeksiyon hızını saptamak amaçlanmıştır. 



 

 



 



GENEL B LG LER 

 

       Modern  tıp  uygulamaları  içerisinde  vazgeçilmez  araçlardan  biri  olan  damar  içi 



kateterler,  başta  yoğun  bakım  ünitelerinde  olmak  üzere  değişik  ünitelerde,  belirli 

amaçlarla  (ilaçlar,  kan  ürünleri,  elektrolitler,  sıvılar,  parenteral  besinlerin  verilmesi; 

total  parenteral  beslenme;  hemodinamik  izleme;  tetkik  amacıyla  kan  alınması; 

hemodiyaliz  uygulanması  vb.)  damar  içine  uygulanmakta  ve  uzun  süre 

kullanılabilmektedir.  Bu  geniş  amaçlı,  yararlı  kullanımlarıyla  kateterler,  hastalar  için 

büyük yararlar sağlamakla birlikte; gerek mekanik (pnömotoraks, hemotoraks, trombüs 

oluşumu, emboli  oluşumu, fistülleşme) gerekse  infeksiyöz  komplikasyonlar  sebebiyle 

önemli derecede mortalite ve morbiditeye neden olurlar (1,4,5).  

       Kateterden  başlayan  bulaşma  ile  bölgesel  selülit,  apse,  bakteriyemi,  endokardit, 

septik trombofilebit, metastatik infeksiyonlar (osteomiyelit, artrit, endoftalmit, akciğer 

apsesi,  beyin  apsesi)  gelişebilmesine  ek  olarak,  infüze  edilen  sıvıların  kontamine 

olabilmesi, D K’lerin önemli infeksiyöz komplikasyonları arasındadır (6,7). 

D K’lere bağlı gelişen lokal ve kan akımı infeksiyonları hastane infeksiyonları arasında 

ciddi  ve  giderek  artan  bir  sorun  oluşturmaktadır  (1000  kateter  günü  başına  2.1-30.2 

KBKA ).  Hastanede  edinilen  bakteriyemilerin  en  sık  nedeni,  D K’lerdir.  Kateter 

infeksiyonları; hastane masraflarını, hastanede kalış süresini, morbidite ve mortaliteyi 

artırmaktadır  (2,8,9,10,11).  Kateterle  ilişkili  infeksiyon  tanımları  Tablo  I’de 

özetlenmiştir. 

        Kateterler boylarına göre uzun, orta, kısa; uygulama süresine göre uzun süreli (> 

30  gün),  kısa  süreli;  uygulama  yerine  göre  periferik  veya  santral  diye  alt  gruplara 

ayrılır.  Kateter  yapımında  en  sık  kullanılan  materyal,  silikon,  poliüretan, 

polivinilklorid, polipropilen ve teflondur (1,6). Kateter tipleri ve özellikleri Tablo II’de 

özetlenmiştir. 

 

 



 

 

 



 



Tablo I. Kateterle ilişkili infeksiyon tanımları  



Tanım 

Özellik 

Kolonize 

kateter 

Eşlik eden klinik semptomlar yokken, semikantitatif veya kantitatif 

yöntemle  kateter  ucu  veya  kateter  hubundan  önemli  miktarda 

[semikantitatif  kültürde  ≥15  fazla  koloni  oluşturan  birim  (cfu), 

kantitatif kültürde ise ≥10³ cfu] bakteri üremesi durumudur. 

Filebit 


Kateter  takılı  venin  inflamasyonu  olup,  kateter  çıkış  yeri  etrafında 

endürasyon, eritem, sıcaklık ve hassasiyet gelişir. 

Çıkış yeri 

infeksiyonu 

Kateter  çıkış  yerindeki  deri  kısmının  <2  cm  kısımda  kızarıklık, 

hassasiyet, şişkinlik, pürülan akıntı, ateş gibi bulguların olması veya 

kateter çıkış yeri eksüdasında mikroorganizma üremesini ifade eder. 

Cep (port) 

infeksiyonu 

Tamamen implant edilebilen  kateterin  rezervuarı üzerindeki  deride 

hassasiyet, eritem, endürasyon veya rezervuarı içeren deri altı cepte 

pürülan eksüdanın varlığıdır. 

Tünel 

infeksiyonu 



Tünelli  bir  kateterin  (Hickman-Broviac)  giriş  yerinden  >2  cm 

bölgede; deri altı tünel boyunca kızarıklık, ağrı, şişkinlik belirtileri 

yani selülit olması durumudur (±KA ). 

Kan akımı 

infeksiyonu 

KBKA   bulguları  (ateş,  üşüme,  titreme,  hipotansiyon,  taşikardi, 

lökositoz)  olan  ve  başka  infeksiyon  odağı  saptanamayan  hastada, 

kateter  parçasından  alınan  örnek,  SVK  ve  periferik  ven  kanından 

benzer biyotip ve rezistotipe sahip bakteri veya mantar üremesi. 

Tanıda aşağıdaki durumlardan biri olmalıdır:  

  Kateter ucunda yarı kantitatif kültürle ≥15 cfu, kantitatif kültürle 



10³ cfu üreme olması  

  Kantitatif  kültürlerde,  kateterden  alınan  kanda  olan  üremenin, 



periferik venöz kana göre koloni sayısının 5-10 kat fazla olması 

  SVK  kanındaki  üremenin  perifer  venden  en  az  2  saat  önce 



olması 

Septik 


trombofilebit 

Ven içi kateter  yerinde infekte pıhtı varlığı durumudur. 

 


 

10 


 

Tablo II. Kateter tipleri ve özellikleri  

Kateter tipi 

Özellik 

Periferik venöz 

kateter 

laç  uygulamaları  için  ön  kol  ve  el  venlerinde  kısa  süreyle 

kullanılır;  uzun  süreli  kullanılırsa  filebite  neden  olur;  Kan  akımı 

infeksiyonu (KA )’ye yol açması nadir. 

Periferik arteriyel 

kateter 


Kısa süreli kullanım içindir; hemodinamik durumu ve kan gazları 

takip etmek için kullanılır. KA  riski SVK'lere benzerdir. 

Orta boy kateter 

Periferik  kateterdir  (7.6-20.3  cm),  ön  kol  venlerinden  uygulanır 

ama  santral  venIere  ulaşmaz.  SVK'lere  göre  filebit  ve  KB  

oranları düşük. 



Tünelsiz SVK* 

En  sık  kullanılan  SVK'dir.  KBKA ’nin  %90'ının  nedenidir; 

uygulamada subklavian, juguler veya femoral ven kullanılır. 

Pulmoner arteriyel  

(Swan-Ganz) kateter 

Hemodinamik  incelemeler  için  kullanılır.  Kullanım  süresi 

ortalama üç gündür. Kullanılan kateterler genellikle heparinlidir.  

Basınç monitör 

sistemi 

Sürekli  kan  basıncı  izlemi  için  arteriyel  kateter  ile  birlikte 

kullanılır.  Epidemik  ve  endemik  nozokomiyal  KA ’ye    neden 

olur. 


Santral periferik 

kateter 


Periferik venlerden  uygulanan ve  vena  kava  süperiora  ulaştırılan 

alternatif  santral  kateterdir.  Tünelsiz  SVK'lere  göre  daha  az 

mekanik komplikasyona yol açar. 

Tünelli SVK 

(Hickman-Broviac) 

Uzun  süreli  intravenöz  kemoterapi,  evde  infüzyon  tedavisi  veya 

hemodiyaliz  gereken  hastalarda  kullanılır.  Cerrahi  olarak 

yerleştirilen kateter çıkış yerine kadar subkütan tünellenir ve deri 

çıkış  yerinde  mevcut  Dacron  "cuff",  katetere  doğru  fibroz  doku 

oluşumuna imkan verir ve kateter yüzeyince mikroorganizmaların 

migrasyonu inhibe eder. 

mplant kateter  

 

Tümüyle  implant  edilmiş  kateterdir.  Deri  altına  yerleştirilen 



kateter  ceplerine  (port)  septumdan  sokulan  iğne  ile  gerekli 

maddeler verilir; infeksiyon riski düşüktür. 

* Çalışmamızda yer alan vakaların tamamında bu tip kateterler kullanılmıştır. 


 

11 


 

ET YOLOJ  

 

       Başta  deri  flora  mikroorganizmaları  olmak  üzere,  çeşitli  bakteriler  ve  mantarlar 



KB ’lere neden olurlar. Kateter tipi, kateter yeri, konağın durumu, hastanın bulunduğu 

üniteler gibi faktörlere göre etkenler farklılık gösterebilir. Koagülaz negatif stafilokok 

(KNS)'lar, Staphylococcus aureus, aerobik gram negatif çomaklar ve Candida albicans 

kateter infeksiyonlarından en sık üretilen etkenlerdir (1,6).  

       Stafilokoklar,  kateter  infeksiyonlarının  en  sık  nedenidir  ve  tüm  katetere  bağlı 

bakteriyemilerin  %50-75'ine  neden  olur  (S.epidermidis  %35-50,  S.aureus  %15-25). 

KNS’ler ve bunlar içerisindeki hidrofobik suşlar, kateterlerin polimer yüzeylerine diğer 

etkenlere  göre  daha  kolay  yapışmaktadır.  Bazı  KNS’lerin  pili  benzeri  ve  adezin 

molekülleri  mevcuttur.  Bu  yapılar  sayesinde  bu  etkenlerin  kateterlere  yapışmaları 

kolaylaşmaktadır.  Aynı  zamanda  ekstrasellüler  polisakkarid  yapısında  biyofilm 

salgılayarak  konak  savunması  ve  antibiyotiklerden  kendilerini  koruyabilmektedirler. 

S.aureus’a  bağlı  kan  akımı  infeksiyonlarının  çoğu  deriden  köken  almaktadır  ve 

dolayısıyla  etkenin  burunda  taşınması  ile  ilişkilidirler.  Nötrofillerin  S.aureus’a  karşı 

konak  savunmasında  önemli  rolleri  vardır  ve  buna  bağlı  olarak  immünsuprese 

hastalarda S.aureus’a bağlı kateter infeksiyonlarında artmış risk mevcuttur. S.aureus’un 

ipek  gibi  yabancı  cisim  varlığında  virulansının  arttığı  gösterilmiştir.  Venöz  mural 

tromboz varlığında S.aureus’a bağlı KB  oluşma riskinin diğer etkenlere göre daha sık 

olduğu  gösterilmiştir.  Enterococcus  spp.,  Corynebacterium  türleri  (özellikle 

C.jeikeium),  Propionibacterium  acnes,  Bacillus  spp.,  Micrococcus  spp.  diğer  sık 

rastlanan gram pozitif bakterilerdir (12,13,14).  

       Gram  negatif  bakterilerden  (yaklaşık  %  15-30)  Enterobacteriaceae  üyeleri 

(Esherichia  coli,  Enterobacter  cloacae,  Klebsiella  spp.,  Citrobacter  spp.), 

nonfermentatif  gram  negatif  çomaklar  (P.aeruginosa  ve  diğer  Pseudomonas  türleri, 

Acinetobacter  spp.,  Stenotrophomonas  maltophilia,  Aeromonas  hydrophila)  etkenler 

arasındadır  (3,15).  Gram  negatif  basiller  (özellikle  K.pneumoniae  gibi  geniş 

spektrumlu beta-laktamaz üreten Enterobacteriaceae üyeleri), YBÜ’lerde, yoğun bakım 

dışı ünitelere göre daha yüksek oranda kateter ilişkili infeksiyonlardan sorumludur. Bu 

mikroorganizmalar,  özellikle  invaziv  monitorizasyon  cihazlarının  kontaminasyonu, 



 

12 


komplike  uzak  alan  infeksiyonları  veya  yüksek  düzey  orotrakeal  kolonizasyonlardan 

kaynaklanabilir (16).  

        Mikobakteriler  de  (M.  chelonae,  M.  fortuitum)  kateter  infeksiyonlarına  neden 

olmaktadır (17,18).  

       Özellikle  bağışıklığı  baskılanmış  hastalar  ve  geniş  spektrumlu  yoğun  antibiyotik 

kullananlarda  Candida  (C.  albicans,  C.  parapsilosis)  ve  diğer  mantarların  (Fusarium, 

Malassezia  furfur,  Rhodotorula,  Trichosporon  spp.)  sıklığı  giderek  artmaktadır 

(19,20,21). Farklı hastane ve birimlerde etken sıklığı değişkenlik gösterir. C.albicans’ın 

etken  olduğu  KBD ’lerde  kateter  giriş  yerinden  alınan  örneklerin  ancak  %50’sinde 

C.albicans  üretilmiştir  (22).  Bu  çalışmaya  dayanarak  C.albicans’a  bağlı  kateter 

infeksiyonlarının  hematojen  yolla  oluştukları  hipotezi  ileri  sürülmüştür.  C.albicans’a 

bağlı  KBD ’lerde  çoğunlukla  başka  odakta  infeksiyonun  eşlik  etmesi  bu  hipotezi 

desteklemektedir.    Deriden  kaynaklanan  C.albicans’a  bağlı  KB ’lerde  kateter  giriş 

yerindeki derinin bütünlüğü çoğunlukla bozulmuştur. TPN alan hastalarda, verilen sıvı 

etkenin çoğalmasına katkıda bulunduğundan, C.albicans’a bağlı kateter infeksiyon riski 

artmaktadır (23,24,25). 

       Kateter  tipleri  ve  takılma  yerine  göre  etken  sıklığı  değişebilir  (5,6,26).  KNS'ler 

bütün kateter tiplerinde en sık etkendir (%30-60), ama femoral santral venöz kateterde 

en  sık  etken  Gram-negatif  çomaklar  (Enterobacteriaceae  ve  Pseudomonas  spp.)  ve 

enterokoklardır.  Uzun  süreli  SVK'lerde  KNS'ler  %40-60,  S.  aureus  %20-30,  Gram-

negatif  bakteriler  %  15-25,  Candida  spp.  %5-20  oranında  etken  olur.  Tünelsiz  kısa 

süreli SVK ve pulmoner kateterlerde KNS'ler %30-50, S. aureus %5-15, enterokoklar 

%5-10,  Gram-negatif  bakteriler  %30-40,  Candida  spp.'ye  %3-5  sıklığında  rastlanır. 

Uzun  süreli  tünelli  SVK'de  KNS'ler  %40-60,  S.  aureus  %3-5;  enterokoklar  %5-10, 

Gram-negatif  bakteriler  %20-30,  Candida  spp.  %  10-20  ve  küfler  %0-5  etken 

olmaktadır (5,7).  nfüze edilen sıvıların neden olduğu sepsislerde etken olarak sıklıkla 

Enterobacter, Citrobacter ve Serratia ile karşılaşılmaktadır (27). 

 

 



 

 


Yüklə 0,72 Mb.

Dostları ilə paylaş:
  1   2   3   4   5   6   7   8




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©azkurs.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

gir | qeydiyyatdan keç
    Ana səhifə


yükləyin