Sakkiz dalali alm ashlab ekishda o‘g ‘itlash tizim i, g o ‘ng t /g a ,
mineral o ‘g ‘itlar s/ga hisobida
(O 'zbekiston sh olich ilik tajriba stansiyasi, 2000y)
Ekinlarning
navbatlanishi
A so siy o ‘g ‘itlash
Q o ‘shim cha oziqlantirish
g o ‘ng
azot
fosfor
kaliy
azot
fosfor
kaliy
Beda
—
100
120
60
—
—
—
Beda
—
—
120
60
—
—
—
Beda
—
—
120
60
—
—
—
S h o li
—
—
3 0 - 5 0
—
80
- 1 0 0
3 0 - 4 0
—
S h o li
—
—
30
—
110
30
—
Biind sh ud gor
(oqjo'xor i
ku zg i vika)
—
5 0
90
100
100
—
—
S h o li
3 0 - 4 0
4 0
30
30
100
0 - 3 0
30
S h o l i
—
4 0 - 5 0
30
30
120
0 - 3 0
30
S a b z a v o t e k in la r n i o ‘g ‘itla sh n in g o ‘z ig a
x o s x u su siy a tla r i
Sabzavot ekinlar va kartoshka boshqa dala ekinlariga qaraganda
tuproq harorati, namligi va oziq moddalar miqdoriga ancha talabchan.
Ayni ekinlar ildizi tuproqning chuqur qatlamlariga tushib bormasdan,
a s o sa n hayd alm a q a tl a m i d a tarqaladi. S h u n in g u c h u n ham bu
ekinlarning unum dorligi yuqori, aeratsiya sharoiti yaxshi bo'lgan
tuproqlarda yetishtirish maqsadga muvofiqdir.
Turli sabzavot ekinlar hosili tuproqdan har xil miqdordagi oziq
moddalarni olib chiqib ketadi. Bu xususiyat bo'yicha sabzavot ekinlarni
to ‘rt guruhga bo'lish mumkin: oziq m oddalarni ko‘p m iqdorda olib
chiqib ketadigan ekinlar: karamning o ‘rta va kechpishar navlari; oziq
moddalarni o'rtacha miqdorda olib chiqib ketadigan ekinlar: p o m id o r ,
bodring, piyoz; oziq moddalarni kam m iqdorda olib chiqib k e t a
digan ekinlar: qandlavlagi, sabzi; eng kam miqdorda oziq m o d dala rn i
olib chiqib ketadigan ekinlar: rediska va boshqalar.
Sabzavotlar tom onidan oziq m oddalarni kam yoki ko'p m iq d o r d a
o'zlashtirilishi o'sish davrining davomiyligi, ildiz tizimining rivojlanishi
va yana bir qator biologik xususiyatlari bila bog'liqdir. Kuzatish n a tija -
lariga qaraganda, sabzavot ekinlar o'g 'it tarkibidagi oziq m o d d a la rn i
turlicha o'zlashtirishi bilan farqlanadi (95-jadval)
9 5 -ja d v a l
Sabzavotlar tomonidan o ‘g ‘itlar tarkibidagi oziq
moddalarni o ‘zlash tirilish i, %
Ekin turi
Azot
F osfor
K aliy
Kara m n in g k e c h k i navlari
6 0
30
8 0
K aram n in g ertagi navlari
5 0
2 0
70
Bodring
4 0
9
2 6
Sabzavotlar tuproqdagi oziq m oddalar nisbatiga ham o'ziga xos
munosabat bildiradi. Masalan, karam uchun birinchi navbatdagi tansiq
elem ent — azot, pomidor uchun — fosfor, piyoz va qandlavlagi
uchun kaliy hisoblanadi.
Tuproqning muhiti (pH) ta ’sirida ham sabzavotlarning hosildorligi
sezilarli darajada o'zgaradi: kuchsiz n o rd o n va m o ‘tadil t u p r o q la r
sabzavot ekinlarni yetishtirish uchun eng qulay hisoblanadi. T u p ro q
xossalari va o 'g ‘it m e’yoiiariga turlicha munosabat bildirgani sababli
asosiy sabzavot ekinlarini o'g'itlash masalalariga alohida to‘xtalib o'tam iz.
K aram ni o ‘g ‘it la s h
Karam — asosiy sabzavot ekinlaridan hisoblanadi. Naviga bog'liq
ravishda o ‘sish davri 60—140 kunni tashkil etadi. K aram ning o ‘q
ildizi tuproqning 50—60 sm chuqurligiga tarqaladi.
Z.I. Jurbiskiyning ta ’kidlashicha, 100 s karam hosili bilan tu p ro q d a n
o'rtacha 31 kg azot, 12 kg fosfor va 40 kg kaliy chiqib ketadi.
Eng ko'p oziq moddalari karambosh shakllanayotgan davrda o'z-
lashtiriladi.
Karam sepma usulda va ko'chat qilingan holda yetishtirilishi
rnumkin. Ko'chatlar muhiti (pH) 6—7 bo'lgan quyidagi tarkibli maxsus
aralashmada (75% torf, 22% chirindi. 2—3% qoramolning yangi
go'nggi) yaxslii rivojlanadi. Bir kvadrat metr maydon uchiin mahalliy
o'g'itlarga 1,5 kg ammiakJi selitra, 1,7 kg oddiy superfosfat, 0,6 kg
kaliv xloridi, 0,5— 1,0 g bura va 0,4 g amm oniy inolibdat qo'shiladi.
Karam azotli o'g'itlarga o ‘ta talabchanligi bilan boshqa sabzavot
ekinlaridan ajralib turadi. U azotni toyig'im-terim davrigacha o'zlash-
tiradi. Azot bilan yuqori darajada ta ’minlangan tuproqlarda ham azotli
o'g'itlarni qo'llash, karam hosildorligini oshiradi. Bir ga maydonga
o ‘rtacha 90—180 kg azot qo'llash tavsiya etiladi.
Karam tup ro qdan fosforni kam m iqdorda olib chiqib ketishi
sababli, fosforli o ‘g‘itlarga uncha talabchan emas. Haqiqatan ham,
harakatclian fosfor bilan yuqori darajada ta ’minlangan tuproqlarda
tosforli o'g'itlarning samarasi yaqqol ko'rinmaydi. Shuning uchun
ham karam yetishtiriladigan paykallarning bir gektariga 300—90 kg
t'osfor (P20 .) tavsiya qilinadi. Fosfor karam hosildorligini oshirishi va
sifatini yaxshilashi bilan birga kiritilgan azot va boshqa moddalarning
k o 'p r o q o 'z la s h tirilis h ig a y ordam beradi. M asalan, Respublika
sabzavot, poliz ekinlari va kartoshkachilik institutida amalga oshi-
rilgan dala tajribalarida gektariga 100 kg azot bilan birga 100 kg
fosfor qo'llanilgan. Blinda karam hosili 278 s dan 300 s ga, tarkibidagi
quruq modda miqdori 6,30% dan 6,64% ga, qand miqdori 4,13% dan
4,37% ga, С vitaminining miqdori esa 30,6 mg/% dan 32,2 mg/% ga
oshgan.
Shuningdek, karamga yillik fosfor m e’yorini qo'shim cha oziq-
lantirish paytida qo'llash ham yuqorida aytilgan ko'rsatkichlarni bir
m uncha oshishiga olib keladi, chunonchi, fosfor gektariga 150 kg
miqdorda (200 kg azot va 150 kg kaliy fonida) berilganda, hosildorlik
gektariga 407 s ga yetib, karam boshlardagi quruq modda 6,11% ni,
qand modda miqdori esa 4,34% ni tashkil etgan. Ayni shu fonda
fosfor yillik m e’yorining 20 kg ga yaqini ko'chatlarni o'tqazish paytida
berilganda, hosildorlik gektariga 20 s ga, quruq m odda miqdori 0,21%
ga, qand moddasi esa, 0,34% ga ko'paygan.
Karamning kaliyli o'g'itlarga bo'lgan talabchanligi tuproqning
almashinuvchan kaliy bilan ta’minlanganlik darajasiga bog'liq. Umuman
olganda, gektariga 80— 180 kg atrofida kaliy qo'llab, karamdan mo'l
va sifatli hosil yetishtirish mumkin. 0 ‘zbekiston sabzavot, poliz ekinlari
va kartoshkachilik institutida o'tkazilgan tajribalarning natijalariga
ko'ra, gektariga 100 kg kaliy kiritilganda ( 200 kg azot va 150 kg
t'osfor bilan birgalikda) hosildorlik kaliysiz variantga nisbatan 62 s ga,
quruq modda va qand moddalari mos ravishda 0,19 va 0,20% ga
osligan. Mahalliy va minerai
0 ‘g‘itlar birgalikda qo'llanilganda eng
ko'p qo'shimcha hosil olisli mumkinligi isbotlangan.
Shudgor ostiga kiritiladigan o'g 'itlardan sabzavot ekinlari rivoj-
lanishning 20—30 kunlaridan keyin foydalana boshlaydi, tabiiyki, rivoj-
lanish davrining boshlang'ich davrlarida oziq elementlarining tanqisligi
yaqqol seziladi.Buning oldini olish ucliun urugMarni ekish bilan birga
gektariga 10— 15 kg fosfor beriladi. K o'chatlarni o'tqazish paytida
ertapishar navlar ekiladigan paykallarning gektariga 10 kg azot, 20 kg
fosfor va 10 kg kaliy kiritiladi. Kechpishar navlar ekiladigan paykallarda
esa har uch elementdan 15 kg dan qoMlash lozim. Karamni qo'shim cha
oziqlantirislilar soni va muddatlarini belgilash bevosita asosiy va ekish
oldidan amalga oshiriladigan oziqlantirishlarga bog‘liqdir. Karambosh
shakllanayotgaji davrda gektariga 30—40 kg azot berilsa, hosildorlik
sezilarli darajada oshadi.
B o d rin g n i o ‘g ‘it la s h
Bodring tuproqning oziq rejimiga ju d a ham talabchan sabzavot
ekini bo'lib, buni quyidagicha izohlash m umkin:
— birinchidan, vegetatsiya davri a n c h a qisqa, turli n av lard a
40—75 kunni tashkil etadi;
— ikkinchidan, boshqa sabzavot ekinlaridan farqli oMaroq, o ‘g ‘itlar
tarkibidagi oziq elementlarini juda kani o ‘zlashtiradi;
— uchinchidan, ildiz tizimi ancha kuchsiz shakllangan.
Bu sabzavot ekinini chirindiga boy, unumdorligi yuqori bo‘lgan
tuproqiarda mahalliy o'g'itlarni qoMlagan holda yetishtirish m a ’qul.
0 ‘simlik tuproq muhitiga sezgir boMib, pH 6,5—7,0 bo‘lganda yaxshi
o ‘sib rivojlanadi.
Bodring 100 s hosil bilan tu proqdan 28 kg azot, 19 kg fosfor va
44 kg kaliy olib chiqib ketadi. Rivojlanishning dastlabki o ‘n in c h i-o ‘n
beshinchi kunlarida azot va fosfor, o ‘ttiz kun mobaynida kaliy sekin
o ‘zlashtiriladi. Oziq moddalarning eng k o‘p o ‘zlashtirilishi hosilning
shakllanish davriga t o ‘g ‘ri keladi. Bodring u ch u n go‘ng eng m u h im
o ‘g‘it hisoblanadi. Yangi go‘ng bahorda qo'llanilganda, tuproqning
issiqlik rejimini yaxshilaydi, tuproq unumdorligini oshiradi, nihollarni
ko'p miqdorda karbonat angidrid va oziq m oddalar bilan ta ’minlaydi.
Kiritiladigan mahalliy o'g 'itlar miqdoriga mos ravishda bodring hosili
ham oshib boradi.
Minerai o 'g 'itla r gektariga 45—60 kg
berilsa kifoya. Bodring
tuproq eritmasining konsentratsiyasiga o ‘ta sezgir bo ‘lganligi sababli,
mineral o'g'itlarning yillik m e’yori boMib-bo'lib berilishi kerak. Minerai
o ‘g‘itlar q o'shim cha oziqlantirish sifatida (gektariga 15 kg azot, 20 kg
fosfor va 20 kg kaliy) faqatgina m o ‘tadil muhitli tuproqlarga kiritiladi.
Birinchi qo'shimcha oziqlantirish bir-ikki chin barg chiqarganda, ikkin-
chisi tugunchalar hosil bo'lganda yoki birinchi terimdan keyin beriladi.
Bodring minerai o'g'itlarning turiga ham talabchan bo'lib, yuqori
konsentratsiyali o ‘g ‘itlarni xush ko'radi.
Suyuq mahalliy o ‘g ‘itlar
(go'ng suyuqligi, g o 'ng shaltog'i) ni qo'llash ham yaxshi natija beradi.
Mevalar mayda, uchlari buralgan holda uchray boshlasa, b o ‘rli
o'g'itlar ildizdan tashqari oziqlantirish yo‘li bilan (200—250 g bo'rni
bir ga maydonga) beriladi. Shuningdek, urug‘larni ekish oldidan 0,1%
li bo'r eritmasi bilan ishlash ham yaxshi samara beradi.
P o m id o r n i o ‘g ‘itla s h
Pomidorning vegetatsiya davri 110— 120 kun bo'lganligi sababli,
odatda, ko'chat qilib o'tqazish yo‘li bilan yetishtiriladi. lldiz tizimi
popuk ildiz bo ‘lib, tuproqqa 100— 130 srn kirib boradi.
Oziq m oddalarning o'zlashtirilishi butun o ‘suv davrida bir tekis
bo'lmay, asosiy qismi meva tugish davriga to ‘g‘ri keladi.
0 ‘sish va rivojlanishning dastlabki bosqichlarida azot m e ’yorining
oshib ketishi salbiy pomidorning o ‘sish qismlarini tez rivojlanishiga,
hosil organlarining esa rivojlanishdan orqada qolishiga olib keladi.
Azotli o ‘g‘itlar m e ’yorining yarmi ko‘chatlar o'tqazilayotgan paytda,
qolgan yarmi esa ko‘chat o'tqazilgandan keyin bir oy o ‘tgach beriladi.
Azotga boy tuproqlarga azotli o ‘g‘itlar va go'ng kiritish yaxshi samara
bermaydi, aksincha, o'simliklarning kasallikka chidamliligini susaytiradi,
mevalar sifatini pasaytiradi.
Pomidor hosildorligini oshirish, meva sifatini yaxshilash va hosilning
pishishini tezlatishda fosforli o ‘g‘itlar muhim ahamiyatga ega. Tuproqda
kaliy yetishmasa, assimilyatlarning harakati sekinlashadi, poya juda
sekin rivojlanadi, barglarning chekkalari sarg'ish-jigarrang tusga o'tadi,
buralib, qurib qoladi.
Respublikamiz hududidagi aksariyat tuproqlar almashinuvchan kaliy
bilan yaxshi t a ’minlanganligi sababli, u la rd a kaliyli o ‘g ‘itlarn ing
samaradorligi yuqori emas. Sug‘oriladigan bir kg b o ‘z tuproq tarkibida
160—200 mg almashinuvchan kaliy bo 'lganda (kam ta ’m inlangan),
b irg a maydonga qo'llanilgan 100 kg kaliy (K 20 ) hosildorlikni 49 s/ga
oshiradi. Quruq m odda, qand va vitaminlarning miqdori ham sezilarli
darajada ko'payadi.
K o 'c h a tla rn i o ‘tqazish bilan bir va qtda gektariga kiritiladigan
10 kg azot, 20 kg fosfor va 10 kg kaliy nihollarni durkun rivojlanishiga,
ildizdan tashqari purkaladigan 2,5% li fosforli o'g'it eritmasi mevani
tezroq pishib yetilishiga olib keladi.
Pomidorning o'sib-rivojlanishi va hosildorligiga bo'r, marganes
va
rux kabi mikroelementlar ijobiy t a ’sir ko'rsatadi. Ayniqsa b o 'r
mevalardagi qand moddasi va C vitamin miqdorini oshiradi. B o 'r
gektariga 3 kg m iqdorda kiritiladi yoki 350 g miqdorida o'simliklarga
purkaladi.
Mikroelementlarni to'la mineral o 'g 'it (N P K ) m e’yorlari bilan
birgalikda qo'llash pomidor hosildorligini sezilarli darajada oshiradi.
P iy o zn i o ‘g ‘it la s h
Piyoz ham tuproq muhitiga sezgir ekinlardan hisoblanadi
(pH
6,0—7,0 bo'lganda yaxshi rivojlanadi). Vegetatsiya davri 90— 105 kun.
Ildiz tizimi kuchsiz taraqqiy etganligi sababli oziq moddalarni kam
o 'zlashtirad i. 100 s piyozbosh shakllanishi u c h u n 30—50 kg az o t
11 — 15 kg fosfor va 30—40 kg kaliy saroflanadi.
Oziq m oddalar rivojlanishning dastlabki ikki oyida juda sekinlik
bilan o'zlashtiriladi. Eng ko'p o'zlashtirilish piyozboshlar shakllanayot-
gan davrga to'g'ri keladi. Piyozga beriladigan mineral o'g'itlarning
yillik m e ’yori rejalashtirilgan hosil va tupro qn ing oziq moddalar bilan
ta’minlanganlik darajasini e ’tiborga olgan holda, gektariga 100— 150
kg azot, 100—150 kg fosfor, 75-90 kg kaliy qilib belgilash kerak. Ayni
m e ’yorining 2 /3 qismi shudgor ostiga va 1/3 qismi q o 's h im c h a
oziqlantirish paytida beriladi. Azotning miqdori yuqorida keltirilgandan
oshib ketsa, piyozning o'sish davri cho'ziladi, vegetativ massasining
miqdori ko'payadi, piyozboshlar yumshoq bo'lib, saqlanish xususiyatlari
yom onlash ad i.B u n day salbiy hollar ayniqsa, faqat azot bilan bir
tom onlam a oziqlantirilganda ro'y beradi. O 'g 'itla r m e ’yorida qo'lla-
nilganda yuqorida aytilgan qusurlar keskin kamayadi.
Fosforli o ‘g ‘itlar ekish oldidan gektariga 10—20 kg m e ’vorida
kiritiladi. Vaziyat taqozo qilgan hollarda qo'shim cha oziqlantirish
yozning birinchi yarm ida amalga oshiriladi, cliunki kechki qo'shinicha
oziqlantirishlar piyozboshlarning yetilishini sekinlashtirib yuboradi.
Pivoz ekiladigan maydonlarga chirigan yoki chala chirigan go'ng
kiritilsa, hosildorlik sezilarli darajada ortadi. Yangi go'ng ishlatilganda
ha m h o s il d o r li k o s h a d i , lekin b u n d a q ish g a g ‘a m l a n a d i g a n
piyozboshlarning saqlanish xususiyatlari yomonlashadi.
S a b z in i o ‘g ‘itla sh
Sabzi nuihim sabzavot ekini boMib. olinadigan ildiz meva sifati
bevosita qoMlaniladigan o ‘g‘it m e’yorlariga bog'liq.
Azotli o ‘g‘itlar ildiz meva tarkibidagi karotin miqdorini oshiradi,
oqsil almashinuvini yaxshilaydi, ba’zi hollarda qand va quruq modda
miqdorini kamaytiradi.Sabzi azot bilan keragidan ortiqcha oziqlan-
tirilganda, ildizmeva scrsuv bo'lib, o'zak qismi ksilema hujayralarining
odatdagidan tez rivojlanishi natijasida g'ovak b o ‘lib qoladi. Ildizmeva
tarkibida nooqsil shakldagi azot ko'p miqdorda t o ‘planadi, natijada,
zamburug* va bakteriyalarning tez ko'payishi uchun qulay oziqlanish
muhiti yuzaga keladi, saqlash uchun ajratilgan sabzilar chiriydi,
ko‘karib nobud bo'ladi.
0 ‘zbekistonning sug‘oriladigan bo’z tuproqli yerlarida olib borilgan
tajribalarning natijalariga qaraganda (X.Z. Umarov, 1981) bir ga
niaydonga 150 kg azot, 100 kg fosfor va 50 kg kaliy kiritilganda,
sabzining Sariq Mirzoi 304 navi uch yil davomida o ‘rtacha 277 s hosil
bergan. Tarkibidagi quruq modda 12,5% ni, qand moddalari 7,4%
ni, karotin 7,4% ni va C vitamini 6,4% ni tashkil qilgan.
Azot miqdorining yanada oshirilishi (gektariga 200 kg) mahsulot
sifatiga salbiy t a ’sir ko‘rsatgan. Hosil olti oy saqlangandan keyin uning
tarkibidagi quruq m odda va qand miqdori mos ravishda 0,7 va 0,4%
ga kamayganligi, tabiiy nobudgarchilik 1,5—2,0 marta
oshganligi
aniqlangan.
Fosforli o ‘g ‘itlar sabzi hosilining o'zgarishiga uncha kuchli ta ’sir
ko'rsatmaydi. Fosforli o ‘g‘itlarning ta’siri ko‘p jihatdan tuproqlarning
harakatchan fosfor bilan ta ’minlanganlik darajasiga bog‘liq.
M e’yorida qoMlanilgan fosforli o‘g‘itlar sabzining ildiz
mevasi
tarkibidagi q um q m odda, qand, karotin moddalar miqdorini sezilarli
darajada oshiradi.
Sabzi hosili sifatining oshishida kaliyli o ‘g‘itlar o ‘ziga xos ahamiyat
kasb etadi. Tuproqda kaliyning tanqisligi sezilganda, o ‘simliklar
tanasida uglevod almashinuvi buziladi, ba rg la rd a ko'p m iqdorda
monosaxaridlar t o ‘planadi. reutilizatsiya, fotosintez jarayonlari va
slnmingdek, oddiy qand moddalarining m urakkab qand moddalariga
aylanishi buziladi. Sabzidan yuqori va sifatli hosil yetishtirish uchun
liar ga maydonga 50—75 kg kaliy (K 20 ) qo'llash tavsiya etiladi.
Kartoshkani o‘g‘itlash
Kartoshka barcha tuproq tiplarida o ‘sib rivojlanadigan, keng tar-
qalgan qishloq xo‘jalik ekini. Undan yengil va o ‘rta qumoqli tuproqlarda
(ayniqsa, qora va qayir tuproqlarda) m o ‘i hosil olish mumkin. Nordon
va eritma konsentratsiyasi yuqori bo'lgan tuproqlarda ham yaxshi
o'sadi. Lekin yuqori hosil yetishtirish uchun tu p ro q d a oziq moddalar
m o ‘l bolishi shart, bu bevosita lining ildiz tizimini kam taraqqiy
etganligi bilan bog'liq. lldizning 60% dan ko‘pro g‘i tuproqning 0 —20
sm qatlamida, 20—25% i 20—40 sm qatlamida, 7— 10% i 40—60 sm
qatlamida va atigi 2—3% i chuqur qatlamlarda tarqalgan.
Kartoshka rivojlanishining turli davrlarida turli miqdorda oziq
moddalarni o ‘zlashtiradi va to ‘playdi. M asalan, gullashning oxirida,
y a ’ni poya t o 'l a sh ak llan ib b o ‘lg a n d a , bu o ‘sim lik yalpi oziq
moddalarning 2/3 qismini o'zlashtiradi (96-jadval).
96-jadval
Kartoshkaning m oddalarni o ‘zIashlirilish
dinam ikasi,
(% )
Rivojlanish davrlari
A zot
F o sfo r
Kaliy
S h o n a la sh g a ch a
13
10
11
G u lla s h g a c h a
4 0
30
33
P oya t o ’liq sh akllan gan d a
80
70
70
Y i g ï m - t e i ï m g a c h a
100
100
100
Unib chiqqandan to shonalashning boshlanishigacha o ‘rta kech-
pishar navlar 20—27% oziq modda to'plasa, shonalashdan gullashning
oxirigacha 40—60 va gullashdan keyin 20—33% oziq modda to ‘playdi.
10 t kartoshka tuganaklari fshunga mos ravishdagi poya va barglari
bilan birga) navlariga bog‘liq holda turli tuproq-iqlim sharoitlarida
tuproqdan 40—70 kg azot, 15—20 kg fosfor va 60—90 kg kaliyni olib
chiqib ketadi. Bu albatta ko'p miqdorda mineral o ‘g‘itlarni qo'llashni
taqozo qiladi. Lekin tuproqqa kiritiladigan o'g'it m e’yorlari, qo'llash
muddatlari va o 'g ‘it tarkibidagi asosiy oziq moddalar (N PK ) ning
nisbati kartoshka hosildorligi va hosil sifatiga turlicha ta ’sir ko'rsatadi.
Kartoshkani o 'g ‘itlash tizimida azot miqdorining ustun b o ‘lishi
fermentativ t a ’sir yo'nalishini kraxmal to ‘planishiga teskari tomonga
qarab siljitadi. Bu fikr 0 ‘zbekiston sabzavot, poliz ekinlari va kartosh-
kachilik ilmiy-tadqiqot institutida o'tkazilgan tajriba natijalarida ham
o ‘z ifodasini to p g a a . 97-jadvalda sug'oriladigan b o ‘z tu p ro q la r
sharoitida turli m e ’yordagi azotning kartoshka hosildorligi va hosil
sifatiga t a ’siri k o ‘rsatilgan. Yalpi hosil miqdori azot m e ’yoriga bog‘liq
ravishda ortib borsada, hosilning sifat ko'rsatkichlari azot miqdori
gektariga 200 kg dan oshganda keskin kamayadi. Shu bilan bir
qatorda hosil miqdorini bir tomonlama oshib borishini, ya’ni olinayot-
gan q o ‘shim cha hosilning iqtisodiy samarasi o ‘g‘it m e’yori oshgani
sari kamayib borishini
ta’kidlash lozim.
97-jadval
Dostları ilə paylaş: |