1-Mavzu Psixologiyani dastlabki va o‘rta asrlarda rivojlanishi
Abu Ali Ibn Sinoning psixologik qarashlari IX-XII asrlar musulmon Sharqi, xususan Markaziy Osiyo xalqlari
tabiiy-ilmiy va ijtimoiy-falsafiy fikrlarining rivojiga о‘zining buyuk
hissasini qо‘shgan qomusiy olimlardan yana biri Abu Ali Husayn Ibn
Abdulloh Ibn Sino (980-1037)dir.
Abu Ali Ibn Sino Buxoro yaqinidagi Afshona qishlog‘ida tug‘ilib,
sо‘ng Buxoroda о‘qib ulg‘ayadi. Bu yerda u turli ustozlardan ta’lim olib,
о‘z davri ilmlari: matematika, mantiq, astronomiya, huquqshunoslik,
fizika, kimyo, falsafa kabi dunyoviy ilmlarni chuqur о‘rganadi. Ayniqsa,
u tibbiyot ilmini kuchli va zо‘r qiziqish bilan egallaydi. Tabobat saboqlari
uning uchun shu qadar kuchli ta’sir qiladiki, u 16 yoshga kirganda bu soha
ilmlarni nazariy о‘zlashtirish bilan cheklanmay, balki amaliy tibbiyot
bilan shug‘ullanib, tabiblik ham qila boshlaydi. Abu Ali Ibn Sino 18
yoshga tо‘lganda juda kо‘p ilm sohalarini egallagan bо‘ladi. U shu
davrdan boshlab о‘zi ham bu sohalarga oid asarlar yarata boshlaydi.
Abu Ali Ibn Sino о‘z davrining barcha ilg‘or ta’limotlarini, xususan,
qadimgi Hind, Yunon, Turon, nihoyat, О‘rta asr arab, Uyg‘onish davri
Markaziy Osiyo ilmiy merosi bilan chuqur tanishadi, ularni о‘z
dunyoqarashida umumlashtiradi. U о‘zidan oldin о‘tgan Sharq olimlari,
vatandoshlari: al-Xorazmiy, al-Kindiy, ar-Roziy, Forobiy asarlari bilan
birga, yunon olimlari: Galen, Gippokrat, Yevklid, Arximed, Pifagor,
Porfiriy, Platon, Aristotel asarlarini ham chuqur о‘rganadi. Ayniqsa,
Forobiyning asarlari uning falsafiy va ijtimoiy qarashlariga katta ta’sir
kо‘rsatadi. Ibn Sinoning bizgacha yetib kelgan asarlari orasida 5 tomdan
iborat “Al-Qonun fit tib” (“Tib qonunlari”) asari, 18 tomdan iborat
mantiq, fizika, matematika va metafizika (Falsafa)ni tо‘liq о‘z ichiga
olgan “Kitob ash-Shifo”, “Kitob an-najot”, shuningdek 20 tomlik “Kitob
al-Insof” (“Insof kitobi”), “Donishnoma” asarlarini alohida kо‘rsatib
о‘tish mumkin. Ibn Sino insonni tana va jondan tashkil topadi, deydi.
Miya esa jonni boshqaruvchi markazdir. Uning fikricha, hasharotlar,
о‘simliklar, hayvonlar va insonlar qandaydir ichki kuch - jon (“an-
nafas”)ga egadir. Inson joni bunda eng oliy va yetuk jondir. Shuning
uchun inson fikrlash hislatiga mavhum tushunchalarni о‘zlashtirish, bilish
mavjudotning mohiyatini tushunish, maqsadli faoliyatlarni amalga
oshirish qobiliyatiga egadir. Inson aqli jonning oliy darajadagi ifodasidir.
Inson mavjudot mohiyatini bilishi uning tafakkurining dunyoviy aql bilan
qо‘shilishi asosida vujudga keladi.