Oltin mis qotishmasi 2-tur holat diogrammasiga xos, uzluksiz eritma qatorini hosil
qiladi. Bu eritmada eriy olish minimumi 884 oS da 18% Su ga teng. Au-Su qotishmasi
qizil-sariq tusga kiradi. Tish-protez texnikasida keng ishlatiladi. Au-Su qotishmasi Ai ga
qaraganda qattiq va mustahkamdir. Mis odatda oltin va kumush pullariga qattiqlik berish
va ishlatilganda yemirilib ketishdan asrash uchun liggatura sifatida qushiladi.
Oltin bilan qo‘rg‘oshin qotishmasi, «verkbley» ya’ni oltin-qo‘rg‘oshin aralashma
eritmalaridan oltinni kupelyatsiya (qo‘rg‘oshinni bug‘lantirib haydash) yo‘li bilan
rafinatsiya (tozalash) uchun amaliy ahamiyatga ega.
Oltin qo‘rg‘oshin qotishmasi 2 ta kimyoviy birikmalar Au2 Rb va AuRb2. Au-Rb
qotishma 15% Rb da evtetik qotishma hosil qiladi. Qo‘rg‘oshin
oltin kristallari orasida
erimay qotadi va shu boisdan bu qotishma mo‘rt bo‘ladi. Taxminan 700-800 oS da RbO
sifatida bu qotishma tarkibidan qo‘rg‘oshin uchib ajraladi.
1. Amaliy pirometallurgiya jarayonida qo‘rg‘oshin erigan holda oltinni o‘zida
«yutib» tuplay oladigan kollektorga aylanadi.
Qo‘rg‘oshin erigan holda oltinni 14,8% Au gacha to‘play oladi.
Oltin surma donogramma sistemasi 25% Rb da evtektika hosil etib, 460 oS da
eriydi.
Oltin tarkibidagi surma, oltinga yomon xislat beradi, qotishma sifatini buzadi.
Surmali oltin past navli hisoblanadi. Oltin va qalay AiSn2 va AuSn4 birikmalarini hosil
qilib 250 va 309 oS da eriydi.
Oltin-rux birikmasi katta ahamiyatga ega. Bu qotishmaning Au3Zn, AuZn, AuZn3
kimyoviy birikmalari mavjud. Oltin va simob qotishmasi katta fazaviy va amaliy
ahamiyatga ega. Bu birikma asosida oltinni amalgamalash yo‘li bilan rudalar tarkibidan
ajratib olish kashf etilgan. Oltin-simobning uchta AuHg2, Au2Hg, Au3Hg
birikmasi
mavjud. Simob 16,7 % bo‘lsa evtektika beradi. Oltin va simob birikmasi 310 oS da ajrab
ketadi.
2. Oltinning minerallari va rudalari
Ruda tarkibida uchraydigan oltinlar asosan katta va kichik bo‘lgan, turli
shakllardagi tug‘ma oltinlardir. Oltin boshqa elementlar bilan kimyoviy birikmalar hosil
qilmaydi. Uning boshqa metallar bilan eritma-qotishmalari tabiatda uchraydi.
Kimeviy
birikmalarida tellurid va selinid shaklda minerallari uchraydi. Oltin minerallari
tarkibidagi aralashmalar-kumush, mis va temirdir.
Oltin zarralarining o‘lchamlari va qaysi minerallar tarkibiga aralashgan bo‘lishi
uni tanlab eritish,
sorbsiya, ekstraksiya, amalgamatsiya yo‘li bilan ajratib olinishini
belgilovchi xossa hisoblanadi. Ayrim hollarda oltin zarralar usti kislorod-oksidlar pardasi
bilan qoplanib, uning ajratib olnishini qiyinlashtiradi.
Oltin ya’ni nodir metallar metallurgiyasi ustida katta xizmatlari bo‘lgan I.
N.Plaksinning ko‘rsatishicha, oltin sirtidagi oksid parda quyidagicha bo‘lishi mumkin .
1.Sulfidli minerallar bilan birikkan oltin zarralar (arsenopiritli, galenitli).
2.Temir oksidining mustahkam qobig‘i.
3.Argentitli
qora tusli qobiq
4.Oltin ustidagi rangli tovlanmalar
5.Oksidning qora pardalari
Oltin va kumushning asosiy minerallari 2-jadvalda keltirilgan.
Oltin zarrachalarning shakllari ularni gravitatsiya usuli, gidrometallurgiya usullari
bilan ajratib olinishida qo‘l keladi.
Masalan «ilmoqli» shakldagi oltin zarralari gravitatsiya
dastgohlarida yaxshi
ilinadi va ajratib olinadi.
Oltin zarrachalarining o‘lchami rudalarni qaysi o‘lcham (sinf-klass) gacha
maydalaydi, ya’ni oltin sirtini «ochish» lozimligini bildiradi. Tajribalardan ko‘rinadiki,
oltin zarralari qancha yirik bo‘lsa, uni ajratib olish oson, qancha mayda bo‘lsa
ajratib
olish ham juda murakkablashadi.
Dostları ilə paylaş: