Birinchi qism — personal muammosini aniqlash. Bu — ishlab chiqarish uchun personal ta’minoti bo’yicha nima talab qilinadi, degan savolga javob izlash kerak bo’ladi. Ishlab chiqarish dasturlarining hajmi hamda firmaning tashkiliy tizimi (xo’jalik strategiyasini amalga oshirishi kerak bo’lgan bo’limlar) talab etilayotgan ishchi kuchi miqdorini (faoliyatning har bir turi, ijtimoiy majburiyatlar va hokazolar bo’yicha mehnat sarfi hajmini hisob-kitob qilish asosida) va uning sifatini (bilim, tajriba, ko’nikma darajasi) aniqlaydi.
Ikkinchi qism (resursli) — muammoni hal etish manbalaridir. Bu hal qiluvchi bo’g’in hisoblanadi. Bu masalada nima mavjud hamda nima zarurligi uchun nima etishmaydi, degan savolga javob berilishi kerak. Boshqacha aytganda, ushbu qismda korxona personali resurslarini baholashning bir qancha yo’nalishlari o’z aksini topgan.
Uchinchi qism — muammoni hal etishdir. Unda qo’yilgan barcha savollarga javob bo’ladi. Ya’ni mavjud resurslarni hisobga olgan holda ishlab chiqarish talablarini amalga oshirish ishga yollash, ishga ko’niktirish, tayyorlash va malaka oshirish, martaba (lavozimda vertikal va gorizontal siljitish), ishdanbo’shatish bo’yicha dasturlar yaratiladi.
4. Personalni rejalashtirish yo’nalishlari
Personalni rejalashtirish yo’nalishi, hal qilinadigan vazifalar jihatlari va rejalash davrining davomiyligiga qarab, rejalashtirish quyidagi uch turga bo’linadi:
strategik, istiqbolli (uzoq muddatli) rejalashtirish (3 yildan 10 yilgacha);
o’rta muddatli rejalashtirish (1 yildan 3 yilgacha);
qisqa muddatli, joriy rejalashtirish (1 yilgacha).
Personal bilan ishlash doirasida hal etiladigan vazifalarning
xilma-xilligi personalni rejalashtirishning quyidagi turlarini keltirib chiqaradi: