31. Kütləvi kommunikasiya vasitələri və effektləri
Auditoriya. Kütləvi kommunikasiyanın auditoriyası hələ də əksəriyyət tərəfindən passiv, iradəsiz
və loyal məhsul kimi qəbul edilir. Yalnız kommunikatorun aktiv olduğu, auditoriyanın isə passiv
obyekt kimi çıxış etdiyi belə subyekt-obyekt yanaşması kütləvi kommunikasiyada olan
manipulyativ istiqaməti əks etdirir.. Son onilliklərdə situasiya dəyişilmişdir. Subyekt-obyekt
sxeminin effektivliyi azalmağa başlamışdır. Bu fonda subyekt-subyekt yanaşması inkişaf edir.
Kommunikativ məlumat. Bizim dilimizdəki “məlumat” sözü, ingilis sözü “message”-nin
tərcüməsi olsa da onu tamlıqla əks etdirmir (o yalnız nə haqqındasa informasiya verən məlumat
olmayıb, nəsə doğuran, nəyə isə çağıran “göndəriş”dir). Ən sadə anlamda bu baş verən hadisə
haqqında informasiyanın verilməsidir
Radio. Onun üstünlüyü – maksimal operativliyi və həmçinin məlumatın formalaşma və
yayılmasının texniki cəhətdən sadə olmasıdır. Onun əsas üstünlüyü sürətliliyidir (öz məlumatını
auditoriyasına tez bir anda çatdırma imkanı). Çatışmazlığı isə bundan ibarətdir ki, məlumat
eşitməklə qəbul edilir. Deməli çoxlu sayda faktlar, detallar, rəqəmlər qavramanı çətinləşdirir.
Televiziya. Onun başlıca üstünlüyü, adından məlumdur. Belə ki, o, aşkar “mənzərəyə” malikdir.
Məhz bu, televizion təsirə heç nə ilə müqayisəyə gəlməyəcək emosional qüvvə verir. Görmə və
eşitmə obrazlarına malik olmaqla, hadisələri dinamikada göstərməklə televiziya bütün kütləvi
kommunikasiya sistemində ən yoluxdurucu vasitədir.
Mətbuat. Qəzet operativlik cəhətdən televiziyadan da arxa planda qalır. Adətən, radio birinci
olaraq, ən qısa formada da olsa baş vermiş hadisə haqqında məlumat verir. Bir qədər keçdikdən
sonra televiziya bunun necə baş verdiyini nümayiş etdirir. Yalnız sonrakı gün, bəlkə də bir az
gec, oxucu məhz niyə tamamilə başqa birinin deyil, bunun baş verdiyini aydınlaşdıran
kommentləri oxuyacağı qəzeti alır.
Əks əlaqə. Kütləvi kommunikasiyanın effektivliyini mənbə ilə auditoriya arasında sabit “əks
əlaqə” olmadan qiymətləndirmək olmaz. Kommunikator əgər təxribatçıdırsa kütləvi
kommunikasiyanı “kor-koranə” qura bilməz. o mütləq auditoriyasını tanımalıdır, auditoriya
nümayəndələrinin tipik psixi keyfiyyətləri, qavrayış, təfəkkür, emosiya, stereotip, yönəlişlik,
dəyərlərinin və s. xüsusiyyətləri haqqında məlumatlı olmalıdır. Əks əlaqə 4 suala cavab
verməlidir: 1) auditoriyanı kimlər təşkil edir (kəmiyyət portreti)?; 2) auditoriya üzvləri necədirlər
(psixoloji məzmunlu portret)?; 3) onlar nə istəyirlər (ehtiyac və tələbatların xüsusiyyətləri)?; 4)
onlar verilənlərdən nə dərəcədə razıdırlar (təminolunma dərəcəsi və mənbəyə olan inam)?
Kütləvi kommunikasiya effektləri. “Oreol effekti”. Bəzən onu “nur haləsi effekti” də
adlandırırlar. Bildiyimiz kimi, nur haləsi Allah və onun apostollarının, müqəddəslərin başında
olur. Adətən müasir kütəvi kommunikasiyada “oreol effekti” adı altında teleekranın fərqləndiyi
və çox zaman teleekranda “parıladayan” şəxslərə ötürülən “mavi işıqlanma” anlaşılır. Ənənəvi
sosial psixologiyada “oreol effekti” adı altında konkret şəxsin nüfuz və populyarlığının
yayımlanması və ya onların tərəfdar və ardıcıllarına olan hər hansı ümumiləşmiş simvolun
yayımlanması başa düşülür. Gündəlik həyatdan məlumdur ki, teleekranda tez-tez görünməklə
zahirən tanınan insan sadə insanlar tərəfindən “rəis” kimi qavranılır. Bu ona görə belədir ki,
kütləvi kommunikasiya yalnız kəmiyyət deyil, həm də keyfiyyət baxımından həqiqətən də
kütləvidir. Və teleekrandan kütlə ilə əlaqəsi olan hər bir şəxs dərkolunmadan bu müasir mavi
rəngli səcdəgahın yeni kahininə çevrilir. Təkrarlamaq mənasızdır ki, deputat və prezidentləri
insanlar seçmir. Onları ilk öncə televiziya seçir. Bundan sonra “seçilmişlər”də “mavi qartal
effekti” yaranır.
“Bumeranq effekti”. Əvvəlki nümunə “televiziya hökmranlığının” mexanizmlərinə aid idi. İndi isə
onun əlaqədə olduğu insanlara qarşı gücsüzlüyünü və hətta neqativ rolunu nəzərdən keçirək. O
“bumeranq effekti” adlanır. Öz işini görən bumeranq onu atan bacarıqlı əllərə qayıdır. Düzgün
istifadə edilmədikdə isə, bumeranq qəfil olaraq və düzgün olmayan trayektoriyaya qayıdır.
“Bumeranq effekti” pis təxribatın disfunksional effekti kimi nəzərdən keçirilir. İnsana həddən
artıq informasiya verilməsi ilə bağlı olan çoxsaylı faktlar məlumdur. Bu həddin aşılması neqativ
nəticələr verir. Məsələnin mahiyyəti aydındır. İnsan hətta ən dadlı qidadan belə çox yedikdə
bezə bilər.
Dostları ilə paylaş: |