Onun səxavəti elə bəllidir.
O məni böyüdüb, vermişdir çörək,
Mədh edəm mən onu qələmlə, gərək.
Sənətdə Azərdi, söhbətdə İsa, Tabut
qayırardı o, Xəlilasa,
Onun qayırdığı tabutlar, yəqin,
Qoyulur qəbrinə musəvilərin. O da
bir Əliydi adda, ehsanda, Mən isə
Qənbərdim hazır fərmanda, Azad
bəsləyirdi dünyada məni, Jan-başla
sevərdim bu ailəni.
Girərdi qəlbimə o şəfqətilə,
Qəlbim qızınardı məhəbbətilə.
Dünyada səhv edib, dadsaydım əgər,
Janları məhv edən acı bir zəhər.
Sataraq, ən əziz hər nəyi vardı, O,
zəhri məhv edən dərman alardı. O,
can sərf edərdi hər istəyimə. Quş
südü düşsəydi gər ürəyimə, Hansı
yolla olsa tapardı, inan! O mənə
canını edərdi qurban, Bəslədi, can
quşum pərvaza gəldi, Atamın dənini
yeyib yüksəldi. O, bir sultan kimi
fərman verərkən, Quş kimi hazırdım
qulluğunda mən.
Dostları ilə paylaş: 
