L.A.Karpenko
maqsadga
ko„ra muloqotning sakkiz xil vazifasini belgilaydi:
aloqaviy –
xabarlarni qabul
qilish va etkazish, hamda o„zaro aloqada bo„lishga ikkala tomonning shayligi
holati sifatida aloqa o„rnatish;
axborotli – xabarlar, fikrlar, maqsadlar, echimlar va
boshqalar
almashinuvi;
chorlovchi – muloqot bo„yicha sherikni u yoki bu
harakatlarni bajarishga yo„naltiruvchi faolligini rag„batlantirish;
boshqaruvchi –
hamkorlik faoliyatini tashkil etishda haraktlarni o„zaro yo„naltirish va
muvofiqlashtirish;
anglash
vazifasi–etkazilgan
ma‟lumotning
mohiyatini
mutanosib holda idrok qilish va tushunishgina emas, balki,
sheriklarning ham
o„zaro bir-birlarini tushunishlari (istaklari,
mayllari, kechinmalari,
holatlari va
h.k.larni);
amotiv –sherikda zarur hissiyotli kechinmalarni uyg„otish («hislar
almashinuvi»), shuningdek, uning yordamida shaxsiy kechinma va holatlarni
o„zgartirish;
munosabatlarni
o‘rnatish – individ
mavjudligi
kutilayotgan
jamiyatdagi rolli, darajali, ish bo„yicha, shaxslararo va boshqa aloqalari tizimlarida
o„z o„rnini anglash va qayd etish;
ta’sir o‘tkazish – sherikning holati, hulq-atvori,
shaxsiy-mazmunli
hosilalari, shuningdek, istaklari, mayllari, fikrlari, echimlari,
tasavvurlari,
ehtiyojlari, harakatlari, faolligi va boshqalarni o„zgartirish.
B.F.Lomov
muloqotning quyidagi vazifalarini taklif etadi: axborotni qabul qilish-
etkazish jarayonlarini o„z ichiga olgan
axborot-kommunikativ; hamkorlik
faoliyatini
amalga
oshirishda
harakatlarni
o„zaro
tuzatish
bilan
bog„liq
boshqaruvchi-kommunikativ, inson hissiyotlari sohasiga tegishli bo„lgan
va o„z emotsional holatini o„zgartirishdagi
ehtiyojlarga javob beruvchi affektiv-
kommunikativ vazifalardir.
