Biz onda böyük millət olarıq ki, ana öz oğlunun vətən
uğrunda Ģəhid olmasına heyifsılənməsin! M ü ə l l i f
kim olmamızı müəyyən etmək üçün pusqu quraraq bizə yaxınlaşmışdılar.
Onlardan öyrəndim ki, Təkəqaya dağının zirvəsindəki və oradan bizə
tərəf gələnlər də bizimkilərdir, kəşfiyyatdan gəlirlər. Mən Murovdağdan
enən batareyanı işarə ilə başa saldım ki, təhlükə yoxdur və onlar
dayanmadan aşağı ensinlər...
* * *
Axşam biz artıq müvəqqəti qərərgahda-yaylaq damlarında idik.
Tabor əməliyyata başlamaq üçün orada bir bölüklə bizi gözləyirdi. Orada
tabor komandiri, zabit yoldaşlarla və əsgərlərlə görüşdük. Mən
komandirə məlumat verdim və minaatanı, onun 80 ədəd mərmisini,
üstəlik də çörək və ərzaq gətirdiyimizi bildirdim. Onlar bildirdilər ki, bir
sutkadan çoxdur ki, acdırlar. Bir azdan minaatan batareyası da gəlib
çıxdı. Biz ərzağı və çörəyi əsgərlər arasında bölüşdürdük.
Axşam əməliyyatı keçirmək üçün biz -zabitlər son
məsləhətləşmələr apardıq. Komandir bildirdi ki, kəşfiyyat aparmışıq,
bizim qarşı tərəfimizdəki Susuzluq dağının zirvəsində və Təkəqayası
dağında düşmənlərin postu yoxdur. Ona görə düşmən heç yerdən buranı
görmür. O, düşmənin Bozdu, Təkəqaya və Babaşlar kəndində 5-6 zirehli
texnikasının və 100 nəfərədək əsgərinin olduğunu da bildirdi.
Sonra komandir yuxarı komandanlıqla ilə əlaqəyə girdi və döyüşə
hazır olduğumuzu bildirdi. Bizim çağırış ”Göyçə-1” idi. Ratsiya ilə
şifrlənmiş məlumat aldıq: “Göyçə-1 əvvəlcə Bozlu və Təkəqaya
kəndlərini hücumla götürür, sonra irəliləyərək Qanlıkənd və Dəmirçidam
kəndlərinə daxil olur, Göyçədən Ağdərəyə gedən avtomobil yoluna
nəzarəti öz əlinə alır. Hər cür kömək ediləcək”. Məlumat bütün zabitlərə
çatdırıldı və biz son hazırlıqlara başladıq.
Kəlbəcər polislərindən 60 nəfər də bizimlə bərabər döyüşə
gəlmişdi. Gündüzdən aparılan kəşfiyyat məlumatlarına əsasən Bozlu,
Babaşlar və Təkəqaya kəndlərində azı bir bölük, 2-3 ədəd tank, PDM və
digər zirehli texnika var idi. Hava işıqlanana qədər biz kəndi mühasirəyə
almalı və gözlənilmədən hücum etməliydik. Mən təkid etdim ki, gecikə
bilərik, çünki hər tərəf qarla örtülüdür, qarlı cığırlarda isə hərəkət etmək
çətindir, saat ikidə hərəkətə başlayaq. Lakin tabor komandiri mənim
təklifimlə razılaşmayaraq, səhərəyaxın-saat 4 radələrində əməliyyata
başlamaq üçün əmr verdi. Saat 4-dək dincəlmək üçün icazə verildi.
Leytenant Abbasov Əziz, gizir Abutalıbov Telman, əsgərlərdən
Allahverdiyev Vidadi, Şükürov Nemət, Süleymanov Qənimət və
minaatan batareyasının digər əsgərləri ilə qazma yaylaq evlərinin birində
200
ocaq yandırıb, tüstüdə boğula-boğula ayaqqabılarımızı və paltarlarımızı
qurutduq, yemək yedik və iki-üç saat dincəldik.
* * *
Saat dördün yarısında əsgərləri qaldırdım və onların silah-
sursatını bir daha yoxladım. Digər bölüklər də hazır vəziyyətə gətirildilər.
Hərəkətə başlamaq əmri verildi. Biz bir cərgə ilə irəlidə gedən bölüyün
arxasınca dağ yamacı ilə səssiz gedirdik. Minaatanı və mərmilərini də
aparırdıq. Yolda polislərin komandiri öz döyüşçülərini də geri çağıraraq
döyüşməkdən imtina etdi. Lakin Kəlbəcər polislərindən Ayaz, Arzuman,
Xəyyam, İlqar, Elman, İlham, Əliyəddin, Qalib, Vaqif bizdən ayrılmadan
bizimlə bərabər döyüşməyi qərara aldılar və komandirlərinin çağırışı ilə
geri qayıtmadılar. Polis komandirinin bu hərəkəti bizim əsgərlərə də çox
pis təsir göstərdi. Mən əsgərlərə onlarsız da döyüşə biləcəyimizi
bildirdim və “İrəli” komandası verdim.
Artilleriya zabiti baş leytenant Hicran Abbasov, rabitəçi əsgər
Aqil və kəşfiyyatçı Qurban Susuzluq dağına qalxırdılar. Onlar
Daşkəsənin Zivlən kəndində yerləşdirilmiş qrad və toplarla düşmən
mövqelərini və düşmənin görünməyən hədəflərini vurmaq üçün oradan
müşahidə aparıb məlumat verməli idilər.
Səhərəyaxın idi. Hər tərəf səssizliyə qapılmışdı. Ayağımızın
altında xırpıldayan qardan, əsgərlərin pıçıltılarından və bir də aşağıdakı
meşədə qaratoyuğun səsindən başqa bir səs eşıdilmirdi. Səhər açılanda
biz artıq Bozlu kəndinə yaxınlaşmışdıq. Lakin, bir qədər gecikmişdik.
Səhər açıldığından kəndi mühasirəyə almaq mümkün olmadı; düşmən
bizi görə bilərdi. Ermənilər kəndin salamat qalmış bir evinin qarşısında
arxayın odun doğrayırdılar. əvvəlcədən hazırlanmış əməliyyata uyğun
olmasa da bölüklərə sağ, sol və düzünə kəndə hücum əmri verildi. Bir
dəstə dayanmadan kəndin üst tərəfindən keçərək Çəpli kəndi istiqamətinə
gedən rabitə xəttini kəsməli və sol təpəliyi ələ keçirməli, ikinci dəstə-
kəşfiyyatçılar (komandir Abutalıbov Telman) sağ cinahdan kəndin aşağı
tərəfinə enməli, üçüncü dəstə (komandir kapitan Mürşüd Məmmədov) isə
yamacla kəndə hucuma keçməli idi. Minaatan batareyası isə döyüşən
bölüklə hücum edərək, kəndin yuxarısındakı təpəlikdə mövqe tutaraq atəş
açmalıydı. Belə də etdik. Əsgərlər “Ura” qışqırtıları ilə atəş açaraq kəndə
girdilər, düşmən gözlənilmədən yaxalanmışdı. Mən leytenant Abbasov
Əzizlə və əsgərlərlə tələsik minaatanı döyüşə hazırladıq, birinci mərmi
atılmadı, lülənin içərisinə qar dolaraq buz bağlamışdı. Minanı çıxarıb
lüləni sildik, ikinci dəfə də mərmi atılmadı. Dörd dəfə lüləni sildikdən
sonra ilk atəş açıldı. Bu bir neçə saniyə ərzində baş verdi. Elə bu vaxt
arxa tərəfdə-Susuzluq dağında atəş səsləri eşitdik. Ora baxdıqda orada
|