Oturaraq Yatanın Dəstəmazının Pozulmamasına Dəlil
212. Ənəs demişdir: “(Bir dəfə) namaza iqamə verildi, Peyğəmbər isə hələ
də məscidin bir tərəfində kiminləsə gizli söhbət edirdi. O, namaz qılmaq üçün
ayağa qalxanda (əshabələrdən) bəziləri artıq yuxulamışdı.” (Buxari 642,
Muslim 376, 564, 859)
106
Namaz Kitabı
107
Azanın Başlanması
213. İbn Ömər rəvayət edir ki, müsəlmanlar Mədinəyə hicrət etdikdən sonra
(əvvəl-əvvəl) namaz vaxtını təqribi hesablayıb bir yerə toplaşardılar. Çünki o
vaxt heç kəs (camaatı) namaza çağırmırdı. Bir gün müsəlmanlar bu haqda
söhbət açdılar və onların bəzisi dedi: “Xristianlar kimi zəng çalın.” Bəziləri də:
“Yox, yəhudilər kimi buynuzabənzər bir alətdən istifadə edin” dedi. Ömər:
“Bəlkə bir adam təyin edəsiniz (camaatı) namaza çağırsın?”. Peyğəmbər: “Ey
Bilal, qalx, (camaatı) namaza çağır!” (Buxari 604, Muslim 377, 568, 863)
Azanın İki-İki İqamənin Tək Olmasının Əmr Edilməsi
214. Ənəs rəvayət edir ki: “Atəş qalamağı və zınqırov çalmağı zikr etdilər,
Yəhudi və Xristianları da zikr etdilər. Bilala Aznın sözlərini cüt sayda
İqamənin sözlərini tək sayda söyləməyi əmr olundu”. (Buxari 603, 3457,
Muslim 864, 867, 378/2)
Müəzzinin Sözlərinin Eşidənə Onu Təkrarlaması Sonra
Peyğəmbərə Salavat Gətirməsi Və Onun Üçün Vəsilə
İstəməsi
108
215. Əbu Səid əl-Xudri rəvayət edir ki, Peyğəmbər buyurdu: “Azanı
eşidəndə müəzzinin dediklərini təkrar edin”. (Buxari 611, Muslim 383, 574,
874)
Azanın Fəziləti Və Şeytanın Onu Eşitdikdə Qaçması
216. Əbu Hureyra rəvayət edir ki, Peyğəmbər buyurdu: “Namaz üçün
azan veriləndə şeytan bərkdən yel buraxaraq qaçır ki, bu çağırışı eşitməsin,
azan qurtardıqda isə geri qayıdır. İqamə veriləndə yenə dönüb qaçır, iqamə
bitdikdə isə geri qayıdır və nəhayət, insanla onun qəlbi arasında dayanıb ona:
“Filan şeyi və filan şeyi yadına sal” deyərək (namazı qurtarana qədər) onun
yadına düşmədiyi şeyləri ona təlqin edir. Axırda o adam neçə (rükət) qıldığını
(yadına sala) bilmir”. (Buxari 608, Muslim 389, 585, 885)
Ehram Təkbirində, Rukuda Və Rukudan Qalxdıqda Əlləri
Çiyinlərə Qədər Qaldırmağın Müstəhəb Olması, Səcdədən
Qalxdıqda İsə Bunun Edilməməsi
217. Abdullah İbn Ömər rəvayət edir ki, Peyğəmbər belə edərkən gördüm:
“Namaza durduğu zaman əllərini çiyinlərinə qədər qaldırardı (Yəni,
Təkbirdə). Bu əməli həmçinin Rukuya getdikdə və Rukudan qalxdıqda da edər
və Səmiallahu Limən Həmidəh – deyərdi. Lakin Səcdədə belə etməzdi (əllərini
qaldırmazdı)”. (Buxari 736, Muslim 390, 587, 888)
109
218. Əbu Kiləbə rəvayət edir ki, Məlik İbn Huveyrisin namaz qıldığını
gördüm. Təkbir gətirdi və əllərini qaldırdı. Ruku etmək istədiyi zaman (Təkbir
üçün) əllərini qaldırdı. Rukudan başını qaldırdıqda əllərini də qaldırdı. O,
Peyğəmbərin belə etdiyini söylədi”. (Buxari 737, Muslim 391, 588, 890)
Hər Əyilib Qalxdıqda Təkbirin İsbati, İstisna Olaraq
Rukudan Qalxdıqda İsə Yalnız Səmiallahu Limən Həmidəh –
Deyilməsi
219. İbn Şihab, Əbi Sələmədən rəvayət edir ki, Əbu Hureyrə onlara namaz
qıldırdıqda hər əyilib durduqda Təkbir gətirərdi. Namazı bitirdikdən sonra:
“İçinizdə namazı Rəsulullahın namazına ən çox bənzəyən mənəm” dedi.
(Buxari 785, Muslim 392, 590, 893)
220. Əbu Hureyra rəvayət edir ki, Peyğəmbər namaza durarkən “Allahu
Əkbər” deyərdi. Habelə, rükuya gedərkən də “ Allahu Əkbər” deyərdi. Rüku-
dan qalxıb belini dikəldərkən “Səmi Allahu limən həmidəh” deyər, qalxıb
dikəldikdən sonra isə “Rabbənə ləkəl həmd” deyərdi. Sonra başını qaldırdıqda
“Allahu Əkbər” deyərdi. Sonra səcdə etdikdə “Allahu Əkbər” deyərdi,
səcdədən başını qaldırdıqda “Allahu Əkbər” deyərdi. Sonra namazın sonuna
qədər bütün namazlarında belə edərdi. İkinci rükəti bitirib oturduqdan sonra
ayağa qalxmaq istədikdə “Allahu Əkbər” deyəb qalxrdı”. (Buxari 789, Muslim
392, 591, 894)
110
221. İmran İbn Huseyn, Mutarrif İbn Abdullahdan rəvayət edir ki, Əli İbn Abu
Talibin arxasında namaz qıldım. Mən və İmran İbn Huseyn, O səcdə
edərkən, səcdədən başını qaldırarkən və ikinci rükətdən qalxarkən “Allahu
Əkbər” deyərdi. Namazı bitirdikdən sonra İmran İbn Huseyn əlimdən tutdu
və: “Bu kimsə mənə Peyğəmbərin namaz qılmasını xatırlatdı və ya bizə
Muhəmmədin namazını qıldırdı” dedi. (Buxari 786, Muslim 393, 594, 899)
Hər Rükətdə Fatihənin Oxunmasının Vacib Olması Və
Əgər Fatihəni Gözəl Şəkildə Oxumağı Bacarmasa Və
Öyrənmək İmkanı Olmasa Ona Asant Gələnin Oxunması
222. Ubadə İbn Samit rəvayət edir ki, Peyğəmbər buyurdu: “əl-Fatihəni
oxumayanın namazı yoxdur!” (Buxari 756, Muslim 594, 394,900)
223. Əbu Hureyra demişdir: “Hər namazda (Quran) oxumaq lazımdır.
Peyğəmbər (namazda Quran oxuduqda) nəyi bizə səslə oxumuşdursa, biz də
onu sizə səslə oxuyuruq və nəyi bizə səssiz oxumuşdursa, biz də onu sizə
səssiz oxuyuruq. (Namazda) ancaq “əl-Fatihə” surəsini oxusan, bu kifayət
edər, əgər əlavə etsən, bu daha yaxşı olar.” (Buxari 772, Muslim 394, 600, 909)
111
224. Əbu Hureyra rəvayət edir ki, Peyğəmbər məscidə daxil olduqda, bir
nəfər də daxil oldu və namaza durdu. (Namazı bitirdikdən) sonr Peyğəmbərin
yanına gələrək ona salam verdi. Peyğəmbər onun salamını qaytardıqdan
sonra buyurdu: “Qayıd namazını qıl! Çünki sən namaz qılmadın”. O, kimsə
namazı yenidən qıldıqdan sonra Peyğəmbərin yanına gələrək ona salam
verdi. Peyğəmbər onun salamını qaytardıqdan sonra buyurdu: “Qayıd
namazını qıl! Çünki sən namaz qılmadın”. Bu hal üç dəfə təkrarlandı. Sonra o,
kimsə dedi: “Səni Haqq ilə göndərən Allaha and olsun ki, mən bundan
başqasını bacarmıram. Məni öyrət”. Peyğəmbər: “Namaza durduğun zaman
Təkbir gətir, sonra Qurandan sənə asant olanı oxu! Sonra ruku et və rukuda
rahat olana qədər dur, sonra (rukudan) başını qaldır və bütün əzalar öz yerini
tutana qədər dur, sonra səcdə et və səcdədə rahat olana qədər dur, sonra
(səcdədən qalxaraq iki səcdə arasında) rahat olana qədər dur, sonra səcdə et və
rahat olana qədər dur, sonra namazın bütün rükətlərində belə et”. (Buxari 793,
6251, 6667, Muslim 397, 602, 911)
Bismilləhin Səslə Deyilməməsini Söyləyənlərin Dəlili
225. Ənəs demişdir: “Peyğəmbər , Əbu Bəkr və Ömər namazı
“Əlhəmdulillahi Rabbil Aləmin” kəlməsi ilə başlayardılar. (Buxari 743, Muslim
606, 918)
Namazda Təşəhhüd
112
226. Abdullah İbn Məsud rəvayət edir ki, biz Peyğəmbər ilə bərabər
namaz qılarkən: “Qullarından öncə Allaha salam olsun, Cəbrailə və Mikailə
salam olsun, filankəsə salam olsun” deyərdik. (Bir dəfə) Peyğəmbər namazı
bitirdikdən sonra bizə tərəf üzünü döndərib buyurdu: “Həqiqətən, Salam
Allahın Özüdür. Qoy sizlərdən biri namazda təşəhüddə oturduqda belə desin:
“Ət-Təhiyyətu Lilləhi, Vəs-Səlavatu Vət-Tayyibat, Əs-Səlamu Aleykə
Əyyuhən-Nəbiyyu Və Rahmətullahi Və Bərəkatuhu, Əs-Səlamu Aleynə Və Alə
Ibadillahis-Salihin -
Salamlar, dualar və gözəl şeylər Allaha məxsusdur. Ey
Peyğəmbər, sənə salam olsun, Allahın mərhəməti və Onun bərəkəti (yetişsin)!
Bizə və Allahın əməlisaleh qullarına salam olsun!” Əgər siz bu sözləri desəniz,
bunlar Allahın göylərdə və yerdə olan hər bir əməlisaleh quluna yetişər. (Sonra
desin:) “Mən şahidlik edirəm ki, Allahdan başqa ibadətə layiq məbud yoxdur
və şahidlik edirəm ki, Muhəmməd Onun qulu və elçisidir. Sonra istədiyi
xeyirli sözləri söyləyə bilər (Yəni, dua etmək)” (Buxari 831, 6230, Muslim 402,
609, 924)
Təşəhhüdən Sonra Peyğəmbərə Salavat Gətirmək
227. AbdurRahman İbn Əbi Leylə deyir ki, Kəb İbn Ucra ilə qarşılaşdım.
Mənə dedi: “Peyğəmbərdən eşitdiyim bir hədiyyəni sənə hədiyyə etməyimi
istəyirsənmi?”. Mən: “Bəli, mənə hədiyyə et!” dedim. Biz: “Ya Rəsulullah!
Sizin Əhli Beytinizə slavat necə olmalıdır? Həqiqətən Aallah sizə necə salavat
deməyi bizə öyrətmişdir”. Peyğəmbər: “Deyin Allahummə Salli Alə
Muhəmmədin Və Alə Əli Muhəmməd Kəmə Salleytə Alə İbrhimə Və Alə Əli
İbrahim İnnəkə Həmidun Məcid, Allahummə Bərik Alə Muhəmmədin Və Alə
Əli Muhəmmədin Kəmə Bəraktə Alə İbrahimə Və Alə Əli İbrahim İnnəkə
Həmidun Məcid”. (Buxari 3370, 6357, Muslim 406, 614, 935)
113
228. Əbu Humeyd əs-Saidi rəvayət edir ki, (bir dəfə) əshabələr soruşdular:
“Ya Rəsulullah, salavatı sənə necə gətirməliyik?”. Peyğəmbər: “Deyin:
“Allahummə Salli Alə Muhəmmədin Və Əzvacihi Və Zurriyyətihi, Kəmə Sal-
leytə Alə Ali Ibrahim, Və Barik Alə Muhəmmədin Və Əzvacihi Və Zurriyyətihi,
Kəmə Barəktə Alə Ali Ibrahim. İnnəkə Həmidun Məcid” (Buxari 3369, 6360;
Muslim 407, 615, 938)
Təsmiy Təhmid və Təmin (Amin)
229. Əbu Hureyra rəvayət edir ki, Peyğəmbər buyurdu: “İmam
“Səmiallahu Limən Həmidəh” dediyi zaman, Deyin: “Allahummə Rabbənə Və
Ləkəl Həmd”. Kimin sözü mələklərin sözü ilə üst-üstə düşərsə keçmiş
günahları bağışlanar”. (Buxari 796, 3228, Muslim 409, 617, 940)
230. Əbu Hureyra rəvayət edir ki, Peyğəmbər buyurdu: “Sizdən biriniz
“Amin” deyəndə göydəki mələklər də ”Amin” deyirlər, əgər bu sözlər eyni
vaxtda deyilərsə, (“Amin”) deyən adamın keçmiş günahları bağışlanar.”
(Buxari 781, Muslim 410, 620, 944, 945)
231. Əbu Hureyra rəvayət edir ki, Peyğəmbər buyurdu: “İmam: Ğeyril
Məğdubi Aleyhim Vələddallin” deyərsə, siz deyin: “ Amin”. Kimi sözü
mələklərin sözü ilə üst-üstə düşərsə keçmiş günahları bağışlanar”. (Buxari 782,
4475, Muslim 410, 621, 947)
114
İmamın Arxasında Olanların Namazı İmamla Birlikdə
Tamamlamaları
232. Zuhri deyir ki, Ənəs İbn Məlikin belə dediyini eşitdim: “Peyğəmbər
atından yıxıldı”. Sufyan deyir ki: “An Fərasin – yerinə - Min Fərasin”. Sağ
tərəfini yaraladı. Bizlər xəstə ziyarəti etmək üçün yanına getdik. Namaz vaxtı
gəldi. Peyğəmbər bizə oturduğu halda namaz qıldırdı. Biz də oturduq”.
Sufyan bir dəfə də: “Biz də oturaraq qıldıq” dedi. Peyğəmbər namazı
bitirdikdən sonra buyurdu: “İmam yalnız ona tabe olmaq üçün təyin
edilmişdir. İmam təkbir gətirdikdə siz də təkbir gətirin, imam ruku etdikdə siz
də ruku edin. Rukudan başını qaldırdıqda siz də qaldırın, Səmiallahu Limən
Həmidəh dediyi zman siz də Rabbənə Və Ləkəl Həmd – deyin. Səcdə etdiyi
zaman siz də səcdə edin. (Buxari 734, 805, Muslim 411, 622, 948)
233. Aişə
rəvayət edir ki, Peyğəmbər xəstələndiyi zaman öz evində
oturmuş vəziyyətdə namazı qıldı, arxasındakı camaat isə namazı ayaq üstə
qıldı. O, onlara (əli ilə) işarə etdi ki, otursunlar. Namazı qılıb qurtardıqdan
sonra buyurdu: “İmam ona görə təyin olunmuşdur ki, (arxasında) namaz
qılanlar ona tabe olsunlar. O, rükuya gedəndə siz də rükuya gedin, o, (başını)
qaldıranda, siz də (başınızı) qaldırın, o, oturmuş vəziyyətdə namaz qılarsa, siz
də (namazı) oturmuş vəziyyətdə qılın”. (Buxari 688, Muslim 412, 623, 953)
234. Əbu Hureyra rəvayət edir ki, Peyğəmbər buyurdu: “İmam ona görə
təyin olunmuşdur ki, (arxasında) namaz qılanlar ona tabe olsunlar. O, təkbir
etdikdə siz də təkbir edin, rükuya gedəndə siz də rükuya gedin, o, Səmiallah
Limən Həmidəh – dedikdə, siz də: Rabbənə Və Ləkəl Həmd – deyin. Səcdə
115
edərsə siz də səcdə edin. O, oturmuş vəziyyətdə namaz qılarsa, siz də (namazı)
oturmuş vəziyyətdə qılın” (Buxari 689, 734, Muslim 414, 625, 957)
Xəstəlik, Səfər Və S. Kimi Üzürlü Səbəblərə Görə İmamın
Əvəzinə Başqasının İnsanlara Namaz Qıldırması Üçün
Təyin Edilməsi
235. Aişə
rəvayət edir ki, Peyğəmbərin vəziyyəti ağırlaşdığı zaman
soruşdu: “Camaat namaz qılıbmı?” Biz dedik: “Xeyr, onlar səni gözləyirlər.” O
dedi: “Təknəyə (taxta qab) mənim üçün su tökün!” Biz onun dediyini yerinə
yetirdik, sonra o yuyundu və ayağa qalxmaq istədikdə huşunu itirdi.
Peyğəmbər ayıldıqdan sonra (yenə) soruşdu: “Camaat namaz qılıbmı?” Biz
dedik: “Xeyr, onlar səni gözləyirlər, ya Rəsulullah!” O (yenə) dedi: “Təknəyə
mənim üçün su tökün!” O, (təknəyə) oturub yuyunduqdan sonra ayağa
qalxmaq istədi, amma (yenə də) huşunu itirdi, ayıldıqdan sonra (yenə)
soruşdu: “Camaat namaz qılıbmı?” Biz dedik: “Xeyr, onlar səni gözləyirlər, ya
Rəsulullah!” O (yenə) dedi: “Təknəyə mənim üçün su tökün!” O, (təknəyə)
oturub yuyunduqdan sonra ayağa qalxmaq istədi, amma (yenə də) huşunu
itirdi, ayıldıqdan sonra (yenə) soruşdu: “Camaat namaz qılıbmı?” Biz dedik:
“Xeyr, onlar səni gözləyirlər, ya Rəsulullah!” Bu əsnada camaat məsciddə
oturub Peyğəmbəri gözləyirdi ki, onlara axırıncı (namazı) – işa namazını
qıldırsın. Peyğəmbər Əbu Bəkrə xəbər göndərdi ki, camaata namaz
qıldırsın. (Peyğəmbərin) göndərdiyi adam onun yanına gəlib dedi: “Allahın
elçisi sənə əmr edir ki, camaata namaz qıldırasan.” Əbu Bəkr ürəyiyumşaq
adam idi deyə belə dedi: “Ey Ömər, camaata namazı sən qıldır!” Ömər isə ona:
116
“Sənin buna daha çox haqqın var” deyə (etiraz etdi). Beləliklə, həmin günlərdə
camaata namazı Əbu Bəkr qıldırdı. (Bir neçə gündən) sonra Peyğəmbərin
halı yaxşılaşdı və iki nəfər onun (sağından və solundan) qoluna girib zöhr
namazını qılmaq üçün onu (məscidə) apardı. (Onun qoluna girən) iki nəfərdən
biri Abbas idi. (Peyğəmbər məscidə gəldikdə) Əbu Bəkr (camaata)
namaz qıldırırdı. Əbu Bəkr onu görən kimi geriyə çəkilmək istədi, lakin
Peyğəmbər əli ilə ona işarə etdi ki, geriyə çəkilmə. Peyğəmbər (o iki nəfərə):
“Məni onun yanında otuzdurun!” dedi və onu Əbu Bəkrin yanında
otuzdurdular. Bundan sonra Əbu Bəkr Peyğəmbərə , camaat da Əbu Bəkrə
tabe olaraq namaz qıldı. Peyğəmbər (namazı) oturmuş vəziyyətdə qıldı.
(Buxari 687, Muslim 629, 963)
236. Aişə
demişdir: “Peyğəmbərin vəziyyəti ağırlaşdığı və ağrıları
şiddətləndiyi zaman o, öz zövcələrindən xahiş etdi ki, ona mənim evimdə
baxsınlar və onlar da buna razılıq verdilər. Sonra Peyğəmbər bir tərəfində İbn
Abbas, digər tərəfində bir kişi olmaqla iki nəfərin çiyinləri arasında ayaqları
yerlə sürünərək (cəmaata) çıxdı. (Hədisin Ravisi) Ubeydullah Aişənin
söylədiklərini İbn Abbasa danışdı. İbn Abbas: “Aişənin ismini
söyləmədiyi kişinin kim olduğunu bilirsənmi?” dedi. Mən: “Xeyr” dedim. O:
“O, Əli İbn Abu Talib idi” dedi. (Buxari 665, 2588, Muslim 418, 630, 964, 965)
237. Aişə
deyir ki, And olsun ki, Əbu Bəkrin insnlara imam olub
namaz qıldırsın əmri xüsusunda Rəsulullaha çox müraciət etdim. Məni
Rəsulullaha çox müraciət etməyə sövq edən səbəb bu idi: “Rəsulullahın
yerinə keçən kimsəni insanların sevə biləcəyini qəbul heç düşünmürdü. Və elə
düşünürdüm ki, Rəsulullahın yerinə keçən kimsəni insanlar qəbul
etməyəcəklər. Buna görə də mən Rəsulullahın, Əbu Bəkrin imamlıq etməsinə
dir əmrini israrla istəmişdim”. (Buxari 4445, Muslim 418, 632, 966)
117
238. Aişə
rəvayət edir ki, Peyğəmbər ölümü ilə nəticələnən xəstəliyə
tutulduğu zaman namaz vaxtı yetişdikdən və azan verildikdən sonra buyurdu:
“Əbu Bəkrə deyin, camaata namaz qıldırsın!” Ona dedilər ki: “Əbu Bəkr
ürəyiyumşaq adamdır, əgər sənin yerinə imamlıq etsə, (çox ağladığı üçün)
camaata namaz qıldıra bilməyəcək.” Peyğəmbər sözünü təkrar etdi,
yanındakılar da ona eyni cavabı verdilər, üçüncü dəfə o buyurdu: “Siz Yusufa
gözü düşən qadınlar kimisiniz. Əbu Bəkrə deyin, camaata namaz qıldırsın!”
Beləlilkə, Əbu Bəkr (məscidə) gedib camaata namaz qıldırmağa başladı. Bu
əsnada Peyğəmbərin halı yaxşılaşdı və iki nəfər onun (sağından və solundan)
qoluna girib onu (məscidə) apardı. Mən onun xəstəliyi üzündən ayaqlarını
yerlə sürüdüyünü, sanki, indi də görürəm. Əbu Bəkr (onun gəldiyini hiss
etdikdə) geriyə çəkilmək istədi, lakin Peyğəmbər əli ilə ona işarə etdi ki,
yerində qal. Sonra onu (imamın durduğu yerə) apardılar və o, Əbu Bəkrin
yanında (yerə) oturdu. Peyğəmbər namaz qılmağa başladı, Əbu Bəkr
namazına davam etdi və camaat da Əbu Bəkrə tabe olaraq namaz qıldı.
(Buxari 664, 683, Muslim 418, 635, 970)
239. Aişə
rəvayət edir ki, Rəsulullahın xəstəliyi ağırlaşdığı zaman Bilal
gəlib namaz vaxtını bildirdi. Peyğəmbər: “Əbu Bəkrə insanlara namaz
qıldırmasını əmr edin” deyə buyurdu. Aişə: “Ya Rəsulullah! Əbu Bəkr qəmli
və hissiyatlı bir insandır. Heç şübhəsiz ki, o sənin məqamında durduğu zaman
(ağladığı üün) insanlara oxuya bilməyəcəkdir. Bu işi Ömərə əmr etsən”
dedim. Peyğəmbər: “Əbu Bəkrə əmr edin insanlara namaz qıldırsın” deyə
buyurdu. Mən Həfsəyə
də: “Heç şübhəsiz ki, Əbu Bəkr qəmli bir
kimsədir. O, sənin məqamına durduğu zaman qiraəti insanlara eşitdirə
bilməyəcəkdir. Ömərə əmr etsən” dedi. Peyğəmbər: “Yusuf Peyğəmbərin
118
sahibləri siz qadınlarsınız. Əbu Bəkrə insanlara namaz qıldırmasını əmr
edin” deyə buyurdu. Əbu Bəkr namaza durduğu zaman Peyğəmbər özündə
bir rahatlıq hiss etdi və qalxaraq iki adam arasında ayaqları sürünə sürünə
məscidə gətrildi. Əbu Bəkr Onun gəlişini hiss etdiyi üçün geriyə çəkilmək
istədi. Peyğəmbər ona yerində qalması üçün işarə etdi. Peyğəmbər gələrək
Əbu Bəkrin solunda dayandı. Əbu Bəkr ayaq üstə namaz qıldırdığı halda
Rəsulullah isə oturaraq namaz qılırdı. Əbu Bəkr. Rəsulullahın namazına
uyurdu, insanlar da Əbu Bəkrin namazına uyurdular”. (Buxari 713, Muslim
418, 634, 968)
240. Ənəs İbn Malik rəvayət edir ki, Peyğəmbər vəfatına səbəb olan
xəstəliyə tutulduğu zaman (yatağa düşdükdə) camaata namazı Əbu Bəkr
qıldırırdı. Nəhayət, bazar ertəsi camaat namaz qılmaq üçün cərgəbəcərgə
düzüldükdə Peyğəmbər (qaldığı) hücrənin pərdəsini qaldırdı və ayaq üstə
dayanıb bizə baxmağa başladı. Onun üzünün (gözəlliyi), sanki Quran kağızı
idi. Sonra o gülümsədi. Biz Peyğəmbəri görəndə sevincimizdən az qaldı ki,
namazdan çıxaq. Əbu Bəkr Peyğəmbərin namaz qılacağını zənn etdi və
dala çəkilərək arxasındakı cərgəyə keçdi. Peyğəmbər bizə “Namazınızı
tamamlayın” işarəsi etdi. Sonra pərdəni aşağı saldı və həmin gün də vəfat etdi.
(Buxari 680, Muslim 419, 636, 971)
241. Ənəs rəvayət edir ki, Peyğəmbər üç gün çıxmadı. Namaza iqamə
olundu. Əbu Bəkr irəli keçib namaza durdu. Peyğəmbər əli ilə pərdəni
qaldırdı. Peyğəmbərin üzü göründü. O, anda onun üzündən daha xoş bir şey
görməmişdik. Peyğəmbər, Əbu Bəkrə irəli keçsin deyə əli ilə işarə etdi və
pərdəni endirdi. Ondan sonra vəfat edənə qədər gözəl üzünü bir daha görmək
müyəssər olmadı”. (Buxari 681, Muslim 419, 637, 974)
119
242. Əbu Musa rəvayət edir ki, Peyğəmbərin xəstəliyə tutuldu və xəstəliyi
şiddətləndi. Peyğəmbər: “Əbu Bəkrə əmr edin insanlara namaz qıldırsın”
deyə buyurdu. Aişə: “Əbu Bəkr qəlbi yumşaq bir kimsədir, sənin
məqamında durduğu zaman insanlara namaz qıldıra bilməyəcəkdir” dedim.
Peyğəmbər: “Əbu Bəkrə əmr edin insanlara namaz qıldırsın” deyə buyurdu.
Aişə
yenə sözlərini təkrar etdi. Peyğəmbər: “(Ey Aişə) Sən Əbu Bəkrə
əmr et insanlara namaz qıldırsın. Siz qadınlar Yusuf Peyğəmbərin sahibləri
olan qadınlarsınız” deyə buyurdu. Əbu Bəkrə xəbər verildi və o
Peyğəmbərin həyatında ikən insanlara namaz qıldırdı”. (Buxari 678, Muslim
420, 638, 975)
Dostları ilə paylaş: |