Allahyar xocali

GÜLABLI DAĞLARINDA 

 

Quliyev Mürsəl Xankişi oğul:— Saat   11-də kənd bütün müasir silahlardan atəşə tutulmuşdu. 

[32-33] 

Təkcə Məhsəti türklərinin yaşadığı məhəllə yox, həm də ortalarda evlər yanmağa başladı. 

Biz aşağı poçtun qarşısına gəldik. Burda çoxlu adam vardı. Telefonçu Gülşənin səsi Ağdamdan, 

Şuşadan kömək istəyirdi. Ancaq bu yalvarışlara, deyəsən, fikir verən yox idi. Naəlac qalaraq çayı paltar-palazlı 

---

19 

 

keçib, meşəyə üz qoyduq. hansı kəndə tərəf gedirdiksə, atəşlə qarşılanırdıq. Dəstəmizdə cəsur silahlı oğlanlar 

vardı. Qurban Pənahov, Hüseyn Quliyev, Məhəmmədəli Rzaquliyev, Nicat Məmmədovun atıcılığı bizə çox 

kömək etdi. Ancaq ölənlər, yaralananlar çox idi. Əmim  Əliş, Musəvi, qardaşım Mərkəz ağır yaralandı, türk 

Abdulla öldürüldü. Atışma bərkidikcə camaat pərən-pərən düşürdü. Minə yaxın adamdan 15-20 nəfərimiz 

Gülablı  səmtə çata bildik. Gülablı yaxınlığında daşlarda yazılmış ermənicə yazılar bizi bir daha karıxdırıb 

ermənilər tərəfə apardı. Atəş ara vermədiyi üçün yenidən dərəyə düşdük. Bizi Gülablı  uşaqları qarşıladı. 

Camaatı maşınlara yığıb Ağdama yola saldılar. Onlar yaralanıb meşədə qalmış qardaşım Mərkəzi, Musəvini və 

başqa yaralıları da atəş altından çıxarıb gətirdilər. Gülablı  uşaqları, bibim oğlu Elman olmasaydılar, Mərkəz, 

Musəvi və başqaları meşədə qalıb tələf olacaqdılar.