Allahyar xocali

 

ONLAR AYRI DÜŞÜBLƏR 

 

Rəhim Kərimov ilə Almara Kərimova birlikdə 20 il ömür sürmüşlər. Ermənilərin kəndi yandırdıqlarını 

görüb, camaatla birlikdə bu vəhşilikdən qurtarmağa can atıblar. Onlar meşədə Malik İmaninin ağır 

yaralanmasının, həyat yoldaşının onu qoyub getməməsinin  şahidi olublar. Dəfələrlə rastlaşdıqları güllə yağışı 

onları meşənin başqa-başqa səmtinə salıb. 

Rəhimin dediklərindən:  Möhkəm qar yağmışdı. Yerimək çətin olduğundan ayaqqabılarımızı  çıxarıb 

ayaqyalın gedirdik. Mən, Xasay Xəlilov, Heyran, Kifayət və  oğlu Mübariz, Əzim, Füzuli bir yerdə idik. 

Xasayda avtomat, Füzulidə beşatılan vardı. Zirvədəki atışmada Xasay iki erməni öldürdü. Özü isə budundan 

---

18 

 

yaralandı. O, yarasına qar doldurdu. Bu, qanın axmasını bir az ləngidirdi. Atışmadan sonra başqa səmtə üz 

tutduq. Xasay hələlik özü gedə bilirdi. Mən həm Heyranın əlindən tutur, həm də Xasayın patron dolu torbasını 

aparırdım. Artıq üç gün idi ki ac, yuxusuz meşədə atəşdən o tərəf-bu tərəfə qaçırdıq. Yolda Heyran yıxıldı, 

yeriməyə taqəti olmadı. Yüz metr getməmiş Xasay da uzandı  və bildirdi ki, məni gözləməyin, siz gedin. 

Kifayətin çılpaq ayaqları qıpqırmızı olmuşdu. Kifayət də oturub getməyəcəyini bildirdi. On yaşlı oğlu Mübariz 

də yanında qaldı.   Biz bir az 

[30-31] 

getmişdik ki, Mübariz gəlib, bizə çatdı və bildirdi ki, anam gələ bilmədi. 

Amma Xasay dayı durub yavaş-yavaş  gəlirdi. Beləliklə, Heyran, Heyranın həyat yoldaşı Firdovsi və Kifayət 

meşədə qaldılar. Biz gəlib bir posta çatdıq. Orda azərbaycanca danışırdılar.  Əvvəl elə  zənn etdik ki, 

ermənilərdir, qəsdən belə edirlər ki, bizi tutsunlar. Sonradan onların Şelli uşaqları olduqlarını yəqin edib, onları 

köməyə çağırdıq. Bizi xəstəxanaya çatdırdılar. Bərdə rayon xəstəxanasının cərrahı Xasay həkim onlarla adamı 

həyata qaytardı.