Ossa cranii (Kafatası kemikleri)
l. Neurocranium kemikleri : 8 kemikten ibarettir.
a. Os frontale (alın kemiği) : Kafatasının ön üst bölümünde yer almış, orbita'nın (göz yuvaları)
üst bölümü ile alnın şekillenmesini sağlayan, sığ bir şapkayı andıran bir kemiktir. Skuamoz,
orbital ve nazal olmak üzere üç bölümü (Squama frontalis, pars orbitalis ve pars nasalis) vardır.
41
Squama frontalis, frontal kemiğin dikey konumda duran dış yüzü konveks, en büyük bölümüdür.
Squama frontalis'in dış yüzünde orta hattın iki yanında görülen kabartılara tuber frontale denir.
Tuber frontale'lerin aşağısında açıklığı aşağıya bakan, kavisli kaş çıkıntıları (arcus superciliaris)
bulunur. İki arcus superciliaris arasında kalan düz alana glabella denir. Os frontale'nin squama
frontalis'i içinde paranazal bir sinüs olan sinüs frontalis yer alır. Squama frontalis'i pars
orbitalis'ten margo supraorbitalis ayırır. Sağ ve sol orbitaların tavanlarını oluşturan iki kemik
lamı şeklindeki pars orbitalis'ler arasında incisura ethmoidalis bulunur. Margo supraorbitalis'in
devamı şeklinde uzanan proc. zygomaticus. os zygomaticum ile birleşir.
Doğumda frontal kemik iki parça halindedir. İki parça sutura frontalis (veya sutura metopica) ile
birbirine bağlanır.
b. Os parietale (çeper kemik) :Neurocranium'un yan duvarları ve tavanının büyük bir bölümünü
oluşturan çift kemiktir. Tipik membranöz orijinli bir kemik olan os parietale koruma
fonksiyonuna sahiptir.
Dış yüzündeki kabarıklığa tuber parietale denir. Kemiğin arka üst bölümündeki delikten parietal
emissar venalar geçer. Parietal kemik önde frontal kemikle sutura coronalis, arkada oksipital
kemikle sutura lambdoidea aracılığı ile birleşir.
c. Os occipitale (ardkafa kemiği) : Kafatasının arka bölümünü oluşturan tek kemiktir. Tabanında
kafatası boşluğu ile omurga kanalını birbirine bağlayan for. magnum adı verilen oval büyük bir
delik bulunur. Os occipitale, pars basilaris, 2 pars lateralis ve squama occipitalis olmak üzere 4
bölüme ayrılarak incelenir. For. magnum'un önünde kalan pars basilaris, os sphenoidale'nin
cismi –corpus-ile birleşir. Bu bölümün üst yüzü (cerebral yüz) oluk şeklinde olup clivus olarak
adlandırılır. Alt yüzünde bulunan tuberculum pharyngeum'a raphe pharyngis ile lig.
longitudinale anterius tutunur. For. magnum'un yanlarında yer alan pars lateralis'lerin alt
yüzlerinde atlas'la eklemleşen condylus occipitalis'ter kondillerin önünde canalis hypoglossi
arkasında canalis condylaris bulunur. Squama occipitalis. Oksipital kemiğin en büyük bölümü
olup os parietale ve os temporale ile eklemleşir. Squama occipitalis'in dış yüzünün ortasındaki
belirgin çıkıntıya protuberantia occipitalis externa denir. İç yüzünün ortasındaki kabarıklığa da
eminentia cruciformis denir. Protuberantia occipitalis externa'nın her iki yanında uzanan kavisli
çizgisel çıkıntılar linea nuchae suprema superior et inferior olarak adlandırılır.
d. Os temporale (şakak kemiği) : Neurocranium'un tabanı ve yan duvarlarının oluşumuna katılan
çift kemiklerdendir. Os temporale kitlesi içinde işitme ve denge organını taşıması yanında bazı
damar ve sinirlerin geçişine imkan sağlaması nedeniyle ayrı bir öneme sahiptir.
Os temporale; pars squamosa, pars tympanica, pars mastoidea ve pars petrosa olmak üzere dört
bölüme ayrılarak incelenir.
-Pars squamosa; temporal kemiğin en büyük bölümü olup ince bir yaprak şeklindedir. Dış
yüzünün alt bölümünden çıkarak öne doğru uzanan çıkıntıya proc. zygomaticus denir. Proc.
zygomaticus yanak kemiğinin proc. temporalisi ile birleşerek arcus zygomaticus'u oluşturur.
Processus zygomaticus'un arka alt bölümünde altçene kemiğinin condili ile eklem yapacak olan
fossa mandibularis bulunur.
-Pars tympanica; temporal kemiğin en küçük bölümü olup porus acusticus externus (dış işitme
deliği)'u çevreler, proc. styloideus etrafında bir kılıf oluşturur.
42
-Pars mastoidea; temporal kemiğin arka bölümünü oluşturur. İçinde, cavitas tympani ile
bağlantılı cellulae mastoideae bulunur. Pars mastoidenın aşağıya doğru uzanan konik çıkıntısına
proc. mastoideus denir.
-Pars petrosa; kafatası tabanında, oksipital ve sphenoid kemikleri arasına sokulan kama
şeklinde bir bölümdür. Oldukça sert kompakt kemik yapısında olan pars petrosa içinde işitme ve
denge ile ilgili yapılar bulunur.
Pars petrosa'nın bir tepesi üç yüzü vardır. Alt yüzünden aşağıya-öne doğru uzanan ince çıkıntıya
proc. styloideus denir. Proc. styloideus'un arkasında, canalis facialis'in dış deliği olan
for.stylomastoideum bulunur. Arka yüzün ortasında porus acusticus internus (iç işitme deliği)
yer alır. Pars petrosa içindeki orta kulağa ait boşluk cavitas tympani olarak adlandırılır. İşitme
kemikçikleri (malleus. incus. stapes) bulunur. Pars petrosa içinde ayrıca, n. facialis'in geçtiği
canalis facialis a. carotis interna'nın geçtiği canalis caroticus yer alır.
Os sphenoidale (kamamsı kemik); kafatasını oluşturan kemiklerin birçoğu ile eklem yapan
sphenoid kemik, basis cranii (kafatası tabanı)'nin ortasında bulunur. İzole olarak incelendiğinde
kanatlarını açmış bir yarasaya benzer; basis cranii'de ise bağlantı kurduğu kemikler arasında bir
kama gibi durur.
Os sphenoidale'nin 4 bölümü vardır:
-Corpus ossis sphenoidalis (Sphenoid kemik cismi)
-Alae majores (Büyük kanatlar)
-Alae minores (Küçük kanatlar)
-Proc. pterygoidei (Kanatsı çıkıntılar)
Kemiğin ortasındaki içi boş. kübik bir kutuya benzeyen bölüme corpus denir. Corpus içindeki
boşluk sinüs sphenoidalis olarak adlandırılır. Sinüs sphenoidalis, paranazal sinüslerden biridir.
Corpus'un üst yüzündeki tüm üst yüz oluşumları (tuberculum sellae, dorsum sellae, fossa
hypophysialis vb.) bir Türk eyerini andırdığı için sella turcica olarak adlandırılır.
Küçük kanatlar, corpusun ön-üst bölümünden iki kökle başlayıp, öne ve yanlara doğru uzanan
trianguler oluşumlardır. Herbir kanadın iki kökü arasında canalis opticus oluşur.
Corpusun yan yüzlerinden çıkarak dışyana ve kavis yaparak yukarıya doğru uzanan geniş sağlam
çıkıntılara alae majores (büyük kanatlar) denir. Büyük kanatlar, fossa cranii media'nın büyük bir
bölümünü oluşturur. Büyük kanatlar üzerinde damar ve sinirlerin geçişine olanak sağlayan
önemli delikler for. ovale, for. spinosum, for. rotundum) bulunur. Büyük ve küçük kanatlar
arasında fissura orbitalis superior, büyük kanadın ön kenarı ile maxilia'nın orbital yüzü arasında
da fissura orbitalis inferior oluşur.
Kanatsı çıkıntılar (proc. pterygoidei), corpus ile büyük kanalların birleşme yerinden başlayıp
aşağıya doğru uzanırlar. Herbiri lamina mediatis et lateralis'ten oluşur. Lamina medialis'in
ucundaki çengel şekilli çıkıntıya hamulus pterygoideus denir. Kanatsı çıkıntıların tabanı canalis
pterygoideus (vidi kanalı) ile delinmiştir.
f. Os ethmoidale (kalbur kemik); Ethmoid kemik neurocranium oluşumuna katılan tek
kemiklerden biri olup, basis cranii'nin ön bölümünde incisura ethmoidalis'e sokulmuş olarak
sphenoid kemiğin önünde yer alır. Os ethmoidale, burun boşluğunun tavanı, dışyan duvarları,
burun bölmesi ile sağ-sol orbitaların içyan duvarlarının oluşumuna katılır.
Etmoid kemik dört bölüme ayrılarak incelenir.
43
Delikli bir levha tarzındaki horizontal bölümüne lamina cribrosa denir. Buradaki deliklerden
koku sinirlerinin fila olfactoriusları geçer.
Yassı, ince, dört köşe bir levha tarzındaki dikey bölümüne lamina perpendicularis denir. Lamina
cribrosa'nın iki yanına bağlanmış yan kitleler, labyrinthus ethmoidalis olarak adlandırılır.
Labyrintler içinde ethmoidal havalı hücreler (cellulae ethmoidales) bulunur. Burun, üst ve orta
konkaları da etmoidal labirintlere aittir.
2. Splanchnocranium kemikleri (Yüz kemikleri) :
a. Os maxilla (üstçene kemiği): Neurocranium iskeletinde sphenoid kemiğin "anahtartaş"
rolünü üstlenmesi gibi, maxilla'da yüz kemikleri arasında anahtar rol üstlenmiş çift kemiktir.
Herbir rnaxilla, diğer maxilla ile birleştiği gibi, os nasale, os zygomaticum, concha nasalis
inferior ve os palatinum'la da eklemleşir.(yüz kemiklerinden sadece mandibula maxilla ile
eklemleşrnez). Maksilla ağız boşluğunun tavanını orbita'nın tabanını burun boşluğunun tabanı ve
dışyan duvarının oluşumuna katılır. İçinde, paranazal sinüslerin en büyüğü olan sinus maxillaris
bulunur.
Maxilla'nın bir corpus’u, dört çıkıntısı vardır.
Corpus maxillae (ütçene kemiği cismi); maxilla'nın merkezi bölümlü olup içinde sinüs
maxillaris bulunur. Corpusun; ön yüzü , infratemporal, orbital ve nazal olmak üzere 4 yüzü
vardır. Ön yüz ile orbital yüzü birbirinden ayıran margo infraorbitalis'in aşağısında görülen
deliğe for.infraorbitalis denir. Orbital yüzde, bu deliğe bağlanan canalis infraorbitalis bulunur.
Proc. frontalis yukarıya doğru uzanarak os frontale ile eklemleşir.
Proc. zygomaticus, corpustan dışyana doğru uzanan irregüler piramidal bir çıkıntı olup os
zygornaticum ile eklem yapar.
Proc. alveolaris, corpusun aşağıya doğru bir uzantısı olup karşı taraf maksilla ile eklemleşerek
arcus alveolaris superior (üst dış kemeri)'u oluşturur.
Proc. palatinus; maksilla cisminin içyan yüzünün en alt bölümünden çıkarak içyana doğru
horizontal olarak uzanan kalın, sağlam bir çıkıntıdır. Karşı eşi ile birleşerek palatum durum (sert
damak) ve burun boşluğu tabanının ön 2/3'ünü oluşturur.
b. Os zygornaticum (elmacık kemiği); kafatasının en güçlü kemiklerinden biri olup orbita'nın alt-
dış bölümünde yer alır. Splanchnocranium ile neurocranium arasındaki bağlantıyı kuran bir
köprü kemik olarak kabul edilir. Os zygomaticum, proc. frontalis'i ile frontal kemiğe, proc.
temporajis'i ile temporal kemiğin proc.zygornaticus'una, gövdesi ile de maksillaya bağlanır.
c. Os lacrimale (gözyaşı kemiği); orbita'nın içyan duvarında, maxilla'nın proc. frontalis'inin
arkasında yer alan ince bir kemiktir. Sağ-sol iki tanedir.
d. Os nasale (burun kemiği); çift, yassı küçük kemikler olup, maksillaların proc. frontalis' lerinin
arasında yer alır.
e. Os palatinum (damak kemiği); maxillalar ve sphenoid kemiğin pyterigoid çıkıntıları arasında
yer alan L şeklinde çift kemiktir. Kemiğin yatay duran bölümüne lamina horizontalis, dik duran
bölümüne ise lamina perpendicularis denir. Lamina horizontalis, sert damağın 1/3 arka
bölümünü, lamina perpendicularis ise burun boşluğunun dışyan duvarının arka bölümünü
oluşturur. Lamina horisontalis'in posterolateral açısına yakın olarak bulunan delikler foramina
palatinae majores et minores olarak adlandırılır. Bu deliklerden a. palatina descendens, n.
palatinus majör et minor'un dalları çıkar.
44
f. Concha nasalis inferior; burun boşluğunun dışyan duvarında yer alan, alt conchanın
oluşumunu sağlayan ayrı bir kemiktir.
g. Mandibula (altçene kemiği); mandibula yüz iskeletini oluşturan kemiklerin en büyüğü ve en
sağlamı olup baş iskeletinin de tek hareketli (işitme; kemikçikleri ile dil kemiği hariç
tutulmuştur) kemiğidir.
Mandibula'nın sağ-sol yarımları gelişim esnasında symphysis mentide birleşmişlerdir.
Mandibula, corpus ve ramus mandibulae olmak üzere iki bölümden oluşur. Corpus ve ramus
arasında oluşan açıya angulus mandibulae denir. Herbir ramus'un üst ucunda, derince bir çentik
olan incisura mandibulae ile birbirlerinden ayrılmış iki çıkıntı bulunur. Bunlardan, ince ve önde
olanı proc. coronoideus, kalın ve arkada olanı proc. condylaris olarak adlandırılır. Os
temporale'deki fossa mandibularis'le eklemleşen proc. condylaris'in yuvarlak ucuna caput
mandibulae denir. Ramus mandibulae'nin iç yüzünde görülen for. mandibulae, canalis
mandibulae ile uzanır. Bu kanal corpustaki for. mentale'ye açılır. Canalis mandibulae’ den n. et
vasa alveolaris inferiorlar geçer. Corpus'un pars alveolaris olarak adlandırılan üst bölümü,
altçene dişlerinin yer aldığı arcus alveolaris'i oluşturur, corpusun ön yüzünde ortada görülen
çıkıntıya protuberantia mentalis denir.
h. Os hyoideum (dil kemiği); gırtlağın üst kısmında, dil kökünün aşağısında yer alan, U şeklinde
küçük bir kemiktir. Bir cismi. iki boynuzu (cornu majus et minus) vardır.
Dostları ilə paylaş: |