Psixologiyada qobiliyatlar individual-psixologik xususiyatlar sifatida tavsiflanadi va buning asosida bir insonning boshqa insondan tafovutlanadigan xislatlari, fazilatlari yotadi. Shuning uchun har bir shaxsdan bir xil natija, bir xil sifatni kutish mumkin emas, chunki insonlar o‘z qobiliyatlari bo‘yicha bir-birlaridan muayyan darajada farq qiladilar, binobarin, ular o‘rtasida farqlar sifat va miqdor jihatidan bir talay bo‘lishi mumkin. Qobiliyatlarning sifat tavsifi shaxsning qaysi individual-psixologik xususiyatlari faoliyat muvaffaqiyatining majburiy sharti tariqasida xizmat qilishini anglatadi. Ularning miqdoriy tavsifi esa faoliyatga qo‘yiladigan talablarga shaxs tomonidan qay yo‘sinda bajarish imkoniyati mavjudligini bildiradi, ya’ni mazkur inson boshqa odamlarga qaraganda malaka, bilimlardan nechog‘lik tez, yengil, puxta foydalana olishini namoyish qiladi.
Qobiliyat xususiyatlarining sifat jihatidan talqin qilinishida, birinchidan, maqsadga turlicha yo‘llar orqali erishishga imkon beruvchi «o‘zgaruvchan miqdor» to‘plami tariqasida, ikkinchidan, faoliyat muvaffaqiyatini ta’minlovchi shaxsning individual psixologik xislatlari (fazilatlari) murakkab majmuasi ko‘rinishida gavdalanadi. Masalan, fakultet dekanati va o‘qituvchilar jamoasi tomonidan yuksak tashkilotchilik qobiliyatiga ega deb baholangan IV kurs boshlig‘i («oqsoli») Mahkamda mana bunday psixologik xususiyatlar majmuasini ko‘rish mumkin, chunonchi, tashabbuskorlik, talabchanlik, mehribonlik, e’tiborlilik, kuzatuvchanlik, tengdoshlarini tashxis qila olishlik, kashfiyotchilik, javobgarlik, hamdardlik, jozibadorlik, hamkorlik, samimiylik, hissiy yaqinlik kabilar. Mahkamning qobiliyatini boshqa tashkilotchilar qobiliyati bilan qiyoslanganda ko‘lami keng, mohiyati chuqur bo‘lish bilan birga, balki o‘zining sifati bilan ham ajralib turadi. Xuddi shu fakultetning III kurs boshlig‘i («oqsoqoli») Adham ham tashkilotchi, uddaburon shaxs, lekin faoliyatni amalga oshirish, o‘zgalarga ta’sir ko‘rsatish mutlaqo boshqa omillarga asoslanadi. Shuning uchun tashkilotchilik qobiliyati boshqa psixologik xislatlar majmuasini (turkumini) tashkil qiladi, chunonchi, zaiflarga nisbatan shafqatsizlik, jamoa a’zolariga tazyiq o‘tkazishlik, uddaburonlik, amalparastlik, maqtanchoqlik va boshqalar.
Keltirilgan misollardan ko‘rinib turibdiki, u yoki bu faoliyatni amalga oshirishda o‘zaro o‘xshash yoki bir-biri bilan farqlanuvchi turlicha qobiliyatlar turkumi (majmuasi, birikmasi) ishtirok etishi mumkin ekan. Bu psixologik hodisa tahlili orqali shaxs qobiliyatlarining muhim jabhalari yaqqol ko‘zga tashlanadi, jumladan, shaxsdagi bir xislatning o‘rnini boshqasi bosishi (kompensatsiya qilishi, lotincha compensatio o‘rnini bosishi, muvofiqlashtirish ma’nosini bildiradi) vujudga keladi, buning uchun inson o‘zi ustida sabr-toqat, chidam bilan mehnat qilishi tufayli yuksak ko‘rsatkichlarga erisha oladi.
Shaxsning qobiliyatida mavjud bo‘lgan o‘rnini bosish(kompensator)lik imkoniyati va eshitishdan mahrum insonlarni maxsus o‘qitish orqali ro‘yobga chiqadi. Hayotda ko‘r musiqachi, artist, shoir, rassom, muhandis va boshqa shu kabi kasb egalari yetishib chiqqanligi ko‘p uchraydi. Hatto eshitish qobiliyati past yoki umuman yo‘qligi ham kasbiy musiqaviy qobiliyatining rivojlanishiga keskin xalaqit bermasligi mumkin. Bu psixologik hodisa (bir qobiliyatni boshqa qobiliyat yordami bilan o‘stirish, ya’ni kompensatorlik xususiyati) har bir shaxs uchun kasb tanlash va qayta kasb tanlash (ikkinchi yoki uchinchi kasbni egallash ishtiyog‘i) sohasida mislsiz keng ko‘lamdagi imkoniyatlarni ochadi. Ushbu voqelikni tasdiqlovchi qator misollarning o‘zida silliq duradgor, mohir tikuvchi bo‘lishi; yirik fan allomasi yirik san’atkor, yetuk sportchi ekanligi uchrab turadi. Qobiliyatli shaxslar ijtimoiy turmushning turli sohalari hamda jabhalarida o‘z o‘rnini topa oladilar hamda yuksak yutuqlarga erishadilar, hatto bir necha faoliyat turida tekis muvaffaqiyatlar qozonish ham mumkin.
Qobiliyatlarning miqdoriy tavsifi va ularni o‘lchash muammosi psixologiya fanida o‘ziga xos rivojlanishning tarixiy o‘tmishiga ega. Hozirgi davrda fanning mumtoz psixologlariga aylangan Spirmen, Pirson, Kettell va boshqalar XIX asrning oxirlari va XX asrning boshlaridayoq muayyan ixtisoslar uchun kasb tanlashni ilmiy asosda yo‘lga qo‘yish zaruriyatidan kelib chiqadigan talablar tazyiqida o‘quv yurtlarida saboq olayotgan shaxslarning qobiliyat darajasini aniqlashga kirishdilar. Ularning taxminlaricha, insonning lavozimiga loyiqligi, uning mehnat faoliyatiga layoqatini, shuningdek, oliy o‘quv yurtlariga, harbiy xizmatga, rahbarlik martabasini egallashga nisbatan imkoniyatlarini aniqlash mumkindir. O‘tgan asrda qobiliyatlarni o‘lchash usuli, mezoni tariqasida aqliy iste’dod testlari ishlab chiqildi va AQSh, Buyuk Britaniya kabi mamlakatlarda o‘quvchilarni saralash, harbiy xizmatga zobitlarni tanlash, ishlab chiqarishda rahbarlik lavozimiga tavsiya qilishda foydalanildi. Hatto Buyuk Britaniyada universitetga kirish huquqini beruvchi test sinovi tizimi ham yaratildi. «Aqliy iste’dod» testlari ball yoki ochkolar bilan baholanib, yechimga sarflangan vaqtni hisobga olib natijalar yig‘indi holiga keltirilar edi. Masalan, Buyuk Britaniya maktablarida 11 yoshli o‘smirga beriladigan test ko‘rinishi: «Pyotr Jemsga qaraganda balandroq, Edvard Petrdan pastroq. Kim hammadan ko‘ra balandroq?» va tanlagan javobning tagiga chizib qo‘yish talab qilinadi: 1) Pyotr, 2) Edvard; 3) Jeyms; 4) «ayta olmayman». Boshqacharoq testlar berilgan beshta so‘zdan boshqalariga o‘xshamaganini sinaluvchi tanlab olish kerak: 1) qizil, yashil, ko‘k, ho‘l, sariq; 2) yoki, ammo, agar, hozir, garchi va shu kabilar. Testlar murakkabligi ortib borish tamoyili bo‘yicha «Testlar batareyasi» tizimi yaratiladi. Testlar tuzilishi bo‘yicha faqat so‘zlardan iborat (verbal) sinovlar bilan cheklanmasdan, balki turlicha mohiyatli «labirintlar» (yunoncha labyrinthos - chigal holat, murakkab, chalkash ma’nosini bildiradi), «boshqotirma» va shunga o‘xshash sinovlar kiritiladi.
Odatda sinaluvchilar «Testlar batareyasi»ni bajarib bo‘lganlaridan so‘ng natijalar hisoblab chiqiladi va ularda «aqliy iste’dod koeffitsenti» (inglizcha intellectual quotient, IQ so‘zidan olingandir) aniqlanadi. Misol uchun, 11,5 yoshli o‘quvchi to‘plangan ballarning o‘rtacha yig‘indisi 120ga teng bo‘lishi lozim. Bunda 120 ball to‘plagan har qanday tekshiriluvchi 11,5 yoshida “aql yoshiga” egadir. Xuddi shu yo‘sinda “aqliy iste’dod koeffitsienti hisoblab chiqiladi:
Sinaluvchining aqliy iste’dodi koeffitsienti
IQ q aql yoshi X 100
sinaluvchining haqiqiy yoshi
Mabodo test sinovda 11,5 va 14 yoshli o‘smirlar 120 ochko to‘plagan bo‘lsalar, u holda tekshiriluvchilarning «aql yoshi» 11,5 ga tenglashtirilsa, quyidagi holat yuzaga keladi:
IQ birinchi sinaluvchi q 11, 5 X 100
10, 5 q109, 5;
IQ ikkinchidan sinaluvchi q 11, 5 X 100
14 q82, 1.
Mazkur yo‘nalish namoyandalarining e’tirof etishlaricha, «aqliy iste’dod koeffitsienti» qandaydir o‘zgarmas mezon sifatida «umumiy intellektni» (inglizcha general intelligence) ro‘yobga chiqarish imkoniyatiga egadir. Shuni ta’kidlash joizki, «aqliy iste’dod koeffitsenti» nazariyasida bahsli jabhalar mavjudkim, bunda shaxsning aqliy qobiliyatlari namoyon bo‘ladi. Rus psixologi L. S. Vigotskiy yuqoridagi nazariyaga o‘z e’tirofini bildirgan holda ikki bosqich orqali, ya’ni «eng yaqin taraqqiyot zonasi», «aktual faoliyat zonasi» qobiliyatni to‘g‘ri aniqlash mumkinligini ko‘rsatib bergan edi.
Hozirgi zamonda qo‘llanayotgan test sinovlari o‘tmishdoshlaridan ko‘p jihatdan ajralib turadi, lekin ko‘pincha xotira mahsullarini ochishga xizmat qiladi, ijodiy tafakkur natijalari esa diqqat markazidan chetda qolib ketish hollari uchraydi.
Dostları ilə paylaş: |