Günev Atalı: Onda sözü verək Soylu Atalıya, bütün bu suallara
cavab versin. Çünkü mən şəxsən bu deyilənləri qəbul eləmədim.
Məgər Dünya elə o böyük kişilərin çiynində bu günə gəlib çıxma-
yıbmı?
Soylu Atalı (Ataya səcdə ilə sözünə başladı – T.A): Ocağın Ailə
Günü törənində onun prinsiplərinə uyğun söz deməzdən öncə Bayra-
ğımızı öpürəm və Ataya səcdə qılıram.
Mən söhbətimi sizləri rahatsız eləyən bu qonudan başlayacam.
Yəni Amallaşma, Kamilləşmə, Xalqlaşma hesabatı verməzdən öncə.
Bu gün bu xalqın, toplumun ağrısını, acısını məndən çox içdən duyan
adam ağlıma gəlmir. Bunu xahiş eləyirəm təvazökarlıqdan uzaq
olmaq kimi qəbul eləməyin. Mən bunu sizə səmimiyyətlə deyirəm.
Mən bunu yaşayıram.
Doğrudan da, bir var toplumun günü, gedişi, bir də var toplumun
həyatını nizama gətirəcək qlobal qonular. Hər birimizi qayğılandıran
məsələlər toplumun bu gün necə yaşamasıdır. Bizim gözümüzün
qabağında toplum elə bir səfalət içində yaşayır ki, gedib ona desən
sənin Aisf Ata kimi böyük şəxsiyyətin var, deyəcək əşi, nəyimə
gərək Asif Ata. Məgər mən bu fikirlərə qulaq asanda kartof
yeyirəm?!
Ancaq Günev qardaşımızın sizə dediyi nədir? O deyir ki, bu gün
biz, bir var toplum olaraq çabalarımız, bir var o toplumun içindən
ayrı-ayrı ağlı kəsənlərimizin, düşünərlərimizin mövqeyi. Günev hə-
min ağlı kəsənlərin mövqeyindən danışır. Siz toplumun durumundan
çıxış eləyirsiniz. Belə baxanda hər iki hal doğru haldır. Ancaq Günev
bu toplumun içində yaranan halların nədənindən çıxış eləyir. Bu bir.
İkinci, dərdli deyingən olur deyirlər. Hamımız deyinirik. Hesab elə-
məyin ki, mənim Soylu olaraq bir əlim yağın içindədir, bir əlim balın
içində. Biz də həmin aqibəti yaşayırıq. Həmin yoxsulluğun, çatış-
417
mazlıqların içindəyik. Ancaq biz, bu xalqın bireyləri olaraq, ayrı-
ayrılıqda hər birimiz sadəcə gileylənirik. Gileyimizin məntiqi, məz-
munu haqlıdır. Üslubu haqlıdırmı? Üslubu haqlı deyil. Niyə? Ona
görə ki, nə qədər gileylənirsən gileylən, deyək ki, Ziya Məmmədov
cibindən 100 dollar çıxarıb sənə verməyəcək. Nə qədər gileylənirsən
gileylən, gileylənənin hamısı bir araya gəlib Ziya Məmmədovun
yığdığını əlindən almayacaq. Niyə eləyə bilməyəcək? Çünkü hərənin
içində bir hava çalınır. Tutaq ki, mən burda olan adamların qarşısına
çıxıram ki, gəlin mən etiraz eləyim, siz də mənə kömək eləyin. Bu
adamlar mənim çağırışıma gələ bilər. Ancaq inzibati strukturlar apa-
racaqlar məni bir otağa, cibimə beş min dollar qoyub deyəcəklər,
sakit get işinlə məşğul ol. Sizə ordaca xəyanət eləyib çıxacam. Asif
Atanın Ocağının dərdi nədir bəs? Dərdi odur ki, satmayan, xəyanət
eləməyən şəxsiyyətləri yaratmaq gərəkdir. Sən nə eləyirsən elə, bu
gün bu durumu yaradıblar. Bundan sonra da yaradacaqlar. Etiraz elə-
mək gərəkdir, demirəm etiraz eləməyin. Kim necə bacarırsa, etiraz
eləsin. Söhbət ondan gedir ki, bizi bu duruma salıblar. Biz son anda
ayılmışıq ki, bizi qarışqa kimi basıb əzirlər. Asif Ata da Ocağını 37 il
bundan öncə başlayıb. Deyir, nə eləyirsən elə, hara gedirsən get,
insan dəyişməyincə heç nə dəyişməyəcək. İnsanın dəyişməsi də
özündən asılıdır. Sən də fikirləşirsən ki, acından ölürəm, pulum yox,
param yox, işim yox. Oturub özüylədöyüş haqda fikirləşim, görüm
mənim əyrim hardadır, düzüm hardadır.
418
Təbii ki, kütlə getməyəcək buna. Xalqın içində barmaq sayda
adamlar buna gedir. Gedir ki, o nizamı, o ahəngi yaratsın. Kütlə
həmişə idarə olunur. Dünyanın o başından tutmuş bu başına kimi hər
yerdə idarə olunur.
Bir var bir yerdə yaşamaq, biri var bir tərzdə yaşamaq. Bir tərzdə
biz səfalət içində də yaşaya bilərik, mənəviyyat üstə də. Biz səfalət
içində bu tərzdə yaşayırıq. Bizə bunu veriblər. Bir var bizə səfalət
tərzini verənlər, bir var mənəviyyat tərzini verənlər. Biz mənəviyyat
tərzini götürmürük. Götürmədiyimiz üçün səfalət tərzini asanlıqla
verirlər bizə. Söhbət bu gündən getmir ha. 500 ildir. Adını çəkdiyiniz
böyük dühalar bizə mənəviyyat tərzini verirlər. Bu cür ol deyirlər.
Sən bu cür olanda, yəni mənəviyyat üstə yaşayanda, xalqa sahib çı-
xacaqsan. Sən bu cür olanda səni əzmək asan olmayacaq. Teymurun,
bütöv ordusuyla bir yerdə, gözünün içinə baxıb deyəcəksən ki, sən
qan içənsən. Ancaq bu gün bizim küncdə, bucaqda, sosial şəbəkədə
olanlar bağırırlar: hakimiyət rüşvətxordur, filandır. Qulağımızda cin-
gildəyir bu söz. Ancaq o rüşvətxor deyənlərin çoxu, siz gözəl bilir-
siniz, xalqın adından danışanların çoxu, həmin rüşvətxor korrup-
sionerin qucağında oturub. Bizim adımızdan danışırlar.
Gülnarə xanım: Üzr istəyirəm, müdaxilə elədiyim üçün. Tutalım
mən istəyirəm bir şey eləyim, eləyə bilmirəm. İmkan vermirlər. Bu
ölkədə heç nə azad deyil.
Soylu Atalı: Bu söz mənim üçün elə də aydın olmadı.
Gülnarə xanım: Yəni siz deyirsiniz onların milyonları var. Düz-
dür, xəyanətkarlar da var. Ancaq elələri gözdən salınıbdır. Yaxşı
insanlar da var.
Elçin Həsənov: Çox üzr istəyirəm. Onu heç kim bilmir. Bir epi-
zod demək istəyirəm. Bir adam var idi. Keçmiş MTN işçisi idi. İndi
politoloqdur. Çox vicdanlı bir adam idi. Dedi, səfirlikdən mənə zəng
elədilər, bir layihə verdilər. Birinci dəfə az miqdarda pul verdilər.
Mən də başladım ətrafıma adamlar yığmağa. Deyir, ikinci dəfə məni
çağırdılar. Külli miqdarda pul verdilər, şərtlərini də dedilər. Ancaq
şərtləri oxuyanda gördüm ki, ətrafımdakıların hamısı içəri gedəcək.
419
Əslində bu xanım gəncdi, çox şeyləri görməyib. Mənə elə gəlir, onu
demək istəyirdi.
Soylu Atalı: Bu xalqın içində yaxşı adamlar var. Ancaq bu yaxşı
adamların ağzının kəsəri yoxdur. Sizin dediyinizin əleyhinə deyiləm.
Təmiz adamların hər birinə sayğı duyuram. O təmiz adamların heç
bir etkisi yoxdur. Niyə? Sözünün, ağlının kəsəri yoxdur. Təfəkkür
adamı deyil. Mənəviyyat deyəndə təkcə arı, duru adam olsun demi-
rəm. Təfəkkür adamını yenmək olmur. Təfəkkür adamları bir araya
gələndə onda onlar alınmaz qalaya çevrilir. Onlar 10 ilin, 20 ilin
içində o qalaya bütöv xalqı yerləşdirə bilirlər. Bu gün bir nəfər durub
bəzəkli danışsın. Söhbət ondan getmir.
O bəzəkli danışanın içində axtarıram, hədəf tapmıram. Nə hədəf,
nə də başı-ayağı bilinən yol tapmıram. Sadəcə bizim yaşadığımız so-
runları sadalaya bilir. O olaylar o qədərdir ki, onu da bilənlər o
qədərdir ki. Söhbət ondan getmir ki, bu olayları bil və sadala.
İnsanların düşdüyü sorunu ona göstər ki, sənin qabın boşdur, bunu
göstərmək asandır.
Onu doldurmaq gərəkdir axı. Söhbət, mənə çatışmazlığı sadala-
maqdan getmir. Söhbət mənə yol göstərməkdən gedir. Sən necə lider
ola bilərsən, necə şəxsiyyət ola bilərsən? Nə qədər bəzəkli danışırsan
danış, sən xalqı apara bilməyəcəksən. Səni vurub sıradan
çıxaracaqlar.
Bir dəfə Asif Ataya, Xalq Cəbhəsi hakimiyətə gələn vaxtlar,
ondan müsahibə götürüb sual vermişdilər ki: Asif Ata siz çıxışları-
nızın birində demişdiniz ki, bu durumda Azərbaycan kimi bir dövlət
üçün çox yetkin, Atatürk səviyyəli siyasi xadim gərəkdir. Siz bunun-
la Heydər Əliyevi nəzərdə tutmursunuz ki? Asif Ata onda kəskin
cavab vermişdi: mən Azərbaycana gərək olan yetkin siyasi xadim
deyəndə imperiya qazanının qaynatdığı Heydər Əiyevşinanı
demirəm.
Baxın, bu gün Heydər Əliyevi çoxları dərin siyasətçi sayırlar. Lap
bir cəhətdən güclü ola bilər. Bunun gücü nəyə qulluq eləyir?!
Asif Ata deyirdi ki, xalqın gələcəkli olması üçün, özünə bənzə-
məsi üçün, dövlətçiliyini bərqərar eləməsi üçün ona Ruhsal dirçəliş
gərəkdir. Sonra da deyir, ancaq bu çox uzun illər tələb eləyir. Eyni
halda xalqın çağdaş durumunu tənzimləmək üçün, taktik gedişlərini
nizamlamaq üçün Azərbaycanda Uluyurd Hərəkatı adlanan siyasi bir
420
qüvvə formalaşmalıdır. Uluyurd Hərəkatı bütöv Azərbaycanı içinə
alan siyasi hərəkatdır. Sizə asan gəlməsin. Uluyurd Hərəkatını yarat-
maq üçün, onun başına gəlmək üçün sən öz üzərində nə qədər işlə-
məlisən. Onu eləmirsinizsə, gəlin nə qədər istəyirsiniz gileylənək.
Uluyurd Hərəkatının öndəri olmaq üçün hesab eləyirəm ki, heç
olmasa ən azı 10 il, bəlkə də 20 il şəxsiyyət öz üzərində işləməlidir.
Bayaq tədbirin öncəsində bir şey dedim ki, mübarizə aparan hər bir
azərbaycanlı öz xalqının, vətəninin tarixini ümumiləşmiş şəkildə bil-
məlidir. Bilməyəcəksə, öz üzərində işləməyəcəksə, onun arxasınca
gedə bilməyəcəyik. 90-cı ildən üzü bu yana 25 il kecib. Onların için-
də ən yaxşısı, yoxsulu, təmizi Əbülfəz Elçibəy deyildi? Əbülfəz
Elçibəy vermədi Heydər Əliyevə hakimiyəti? Bu gün gileylendiyiniz
durumu onlar yaratmadımı?!
Gülnarə xanım: Çünkü siyasi savadı güclü olmadı.
Elçin Həsənov: O özü seçiləndə haramçılıqla seçildi. Bunların
kökündə bir az problemləri var.
Soylu Atalı: Siyasətin bəzi çalarları var. Bizim dərdimiz də odur
ki, Asif Atanın dediyi səviyyədə olmasa belə, heç olmasa müəyyən
bir nizamda sağlam şəxsiyyət olmalıdır. Siyasətin içinə girmək var.
Siyasətin başı-ayağı bilinmir axı. Siyasətdə xəyanət də var. Siyasətdə
alıb-aldatma var. Alıb, aldatma məsələsini xalqına tətbiq eləməyən
oğul gərəkdir. Dış qüvvələrlə alıb-aldatma məsələsini işlət, xalqına
qarşı yox. Elə şəxsiyyəti yetişdirmək gərəkdir. Gedib Ermənistanın
içindən çağırmayacağıq ki, Robert, gəl bizə rəhbərlik elə. Bu xalqın
içindən olmalıdır. O da varmı? Yoxdur. Biz də deyirik yetişməlidir.
Necə yetişməlidir? Onun üslubunu Ocaq deyir.
Kimlərəsə asan görünə bilər, həm zəngin imarətin olacaq, evin-
eşiyin olacaq, yaxşı yeyib içəcəksən, həm də gəlib xalqa lider olacaq-
san. Boş söhbətdir. Özündən keçən, ağrıyla, acıyla yaşayan insan
yetişməlidir. Kimin içindən? Xalqın balalarının içindən, gəncliyin
içindən. Bəzən bir şəxsiyyətin yetişməsi üçün 50 il vaxt gərək olur.
15 yaşından başlayır sonda görürsən böyük liderə çevrilir. Ancaq biz
demirik ki, 50 il gözlə. 5 ilə apar işi. Ancaq apar. Bilim ki, doğrudan
da, sən bu işi görürsən, bu yolu keçirsən. Yoxsa mənası yoxdur. Eti-
raz eləyən insanların hamısını yığın soruşun. Nə istəyirsən? Deyəcək,
421
un bahalaşdı, çuğundur yoxa çıxdı. Düz deyir. Ancaq bu dərdin həlli
deyil. Günevin bayaqdan izah eləmək istədiyi məqam budur ki,
dərdin həlli gərəkdir, onu sadalamaq yox. Sadalayın, heç kimin
ağzından vurmuruq. Ancaq bu sənin çıxış yolun deyil. Tərsinə.
Mənim “Mitinq tələsi” adında bir yazım var. Yeri gələndə mitinqin
əleyhinə deyiləm. Nə vaxt əleyhinə deyiləm? O vaxt ki, xalq yetkin
səviyyədə ayağa durur sözünü deməyə. Onun əleyhinə deyiləm.
Ancaq bu cür yetkin olmayan xalq, dağılmış-filan, sadəcə 1 kilo
qəndini, 1 kisə ununu ala bilmir, gedib hiddətini boşaltmaq istəyir. O
da küçədə hiddətini boşaldır, başına da bir-iki dubinkanı alır. Gedir
inildəyə-inildəyə yaşamağa. Ya intihar eləyəcək, ya elə yaşayacaq.
Ona görə ağrıları, acıları anlayırıq, fəlakətləri bilirik. Ancaq hesab
eləyirik ki, insanlarımız bir araya gələndə, ayağa duranda onlar
özünün mənəviyyatıyla, təfəkkürü ilə ciddi məşğul olsun. Hökm
deyil burdakı insanlar lider olacaq. Ancaq sənin təfəkkürün elə
yetişər ki, xalq imdad eləyib çığır-bağır salanda, onun ağlını, düşün-
cəsini böyüdərsən. Gücümüz bir araya gələr. Əks halda, xalqı sadəcə
olaraq, unun bahalaşması bir arada tutub saxlaya bilməyəcək. Bunu
dərk eləməyimiz gərək. Bu xalqı dəyər bir araya gətirməlidir, içi
böyüməlidir, düşüncəsi böyüməlidir. Kütləvi olmasa da, onu yönəl-
dən insanların içi böyüməlidir. Bunun üzərində vurğu eləmək gərək-
dir daim. Damcı kimi qayanın üstünə davamlı düşmək gərəkdir. Biz
damcıyıq. Ancaq gərək davamlı düşəsən. Bir dəfə tutalım ki, oturduq
burda söhbət elədik. Hə, nə yaxşı söhbət gedir. Getdi hərə öz işinin
dalınca. Mən getmirəm. Heç kimdən də mənim kimi eləməyi ummu-
ram. Özü bilər. Ancaq mən burda sözümü deyib, burdan da gedib
başqa işlə məşğul olmuram. Yenə də bu işlə məşğul oluram. İnsan-
larla görüşümdə də bunu deyirəm. Bayaq sizə başlanğıcda bir vurğu
elədim ki, hərənin içi bir tərəfə axır. İçin birliyi yoxdur. İçəridə
hamımızı bağlamalı olan bir dəyər hamımıza hakim deyil. Görürsü-
nüzmü necə siyasi poliqona çevrilmişik. Gəncləri gəlin yığaq, söhbət
eləyək. Hərəsi bir baxış daşıyır. Heç birinin fikri böyük məsələdə bir
araya gəlmir. Bu gün Azərbaycana münasibət balıq, ördək, xərçəng
nağılıdır. Bizim həyat tərzimiz, sistemimiz, xalqa yanaşmağımız, də-
yərə yanaşmağımız, gələcəyə yanaşmağımız. Heç nə sıfır nöqtə-
sindən tərpənmir. Söhbət ondan gedir. Onun peşindəyik. Ona görə
hər kəs içinə əl qatmalıdır. Mənim içimdə mənə hakim olan nədir?
Birinizə hakim olan liberalizmdır. Birinizə hakim olan Batı demokra-
422
tiyası, birinizə hakim olan İrançılıq, birinizə hakim olan rus sevgisi,
birinizə hakim olan Ərdoğan sevgisi.
Ramiz Rövşəndən misal dediniz, çox böyük səhv eləyib o fikri
deyib. Sən aydınsan, vətən yaratmalısan, vətəni sevməyi öyrətməli-
sən. Durub bədii ifadə oynatmalı deyilsən ki, səni sevmək üçün bir
şey qalmayıb. Nə vaxt qulluq elədin, nəyinlə qulluq elədin? Hər kəs
özünü göstərir, öz şöhrətini göstərir. Mən görün nə yaxşı ağlayıram.
Sevin məni. Nəyin böyükdür sənin? İki dənə fikir tapa bilmirəm
onun yaradıcılığında. Vətənlə məşğul olmaq yerinə, vətəni söyürlər.
Ona nə var? Hamı bacarır da. Əzilmiş, alçalmış xalqı söyməyə nə
var. Əzilmiş, alçalmış xalqın içinə gir, onun tarixinə gir, yaradı-
cılığının potensiyasına gir. Gör kimdir? Orda dayan və onu sev. Gör
gücün çatırmı onu sevməyə? Sevə bilsən, onda bil ki, sən bu xalqın
yiyəsi olacaqsan.
Sözüm nədədir? Sözüm onda ki, biz Azərbaycan insanlarını,
bayaq dediyim kimi, bir mühitə toplasaq görəcəyik ki, onların heç
birinin ağlında əsil Azərbaycan yoxdur. Asif Ata da deyir ki, öncə
hər kəsin ağlında Azərbaycan obrazı yaranmalıdır. Nədir Azərbay-
can? Dünəni, bu günü, sabahı. Dünəni – adını çəkdiyimiz Nəsimilər.
Nəsimi beş hərfdən ibarət bir söz deyil ki? Nəsimi, İnsanın Allah
olmaq xislətini ortaya qoyan ideyadır. Babək, xalqın azadlıq ləyaqə-
tinin əsaslarını işləmiş, onu ideya səviyyəsinə qaldırmış, onu minillik
işığa çevirmiş böyük olaydır, şəxsiyyətdir. Biz hamımız danışanda
bu günümüzdən danışırıq. Dünənimizdən və gələcəyimizdən danış-
mırıq. Bu günümüz sizin də, mənim də bildiyim rüşvət, korrupsiya,
filan. Bəs gələcəyimiz? Asif Ata deyir, Mütləqə İnam xalqı yaranma-
lıdır. Ona görə nə qədər ki, insanlarımızın içində, ən azı rahatsız
olanlardan gedir söhbət, kütlədən getmir. Onların ağlında, düşüncə-
sində vahid bir mövqe, vahid bir xətt yaranmayıb, onda biz heç nəyə
yetməyəcəyik. Ona görə dayanıb, düşünməliyik. Sıfır nöqtəsindən
tərpənək. Yoxsa Soylu deyən nağıldır, axı nə vaxt olacaq? 100 il
bundan qabaq, 500 il bundan qabaq da həmin sözü deyibsən.
Nəsimiyə də elə deyirdilər ki, əşi Nəsimi deyən nə vaxt olacaq?
Camaat yoxsulluqdan ölür. Ondan öncəkilər də elə deyir. Heç kim
durumu sıfırdan tərpətmir. Addım götürmür. Hər kəs istəyir ki, 50-60
illik ömründə özü görsün hər şeyi. Görə bilməyəcəksən. Xalqını
düşün, nəsillərini düşün heç olmasa. Addım götür. Bax, biz onu
deyib, ona çağırırıq. Eyni halda, bu xalqın ağrısını, acısını sizinlə bir
423
yerdə yaşayırıq. Mən bilirəm ki, qəpiyə möhtac olan insanlar var.
İnanın ki, səmimi deyirəm, çox ağrıdır, çox ağladır məni. Xalqın
durumunu bilirəm. Qəpiyə möhtacdır. Mən Soylu olaraq, bu saat
çıxım küçəyə haraylayım, çağırım. Əlimi, qolumu bağlayıb atacaqlar
içəri. Qurtardı hər şey. Yoxdur axı xalq, gedim orda onunla birləşim.
Onu yetişdirmək, yaratmaq gərəkdir. Onu da necə yetişdirmək? –
Xalqın içində milli dəyər formalaşdırmaq, hamımızı bağlayan bir
ölçü vermək gərəkdir. Demək gərəkdir ki, vəhabi, nurçu, liberalçı
olma. Millətin filan dəyərçisi ol. Onda hamımızın ağzımız bir yerə
yığılacaq. Bu da bilirəm ki, asan deyil. Elə bil ki, xalq bir tonluq ağır
bir yük kimi quyunun dibinə düşüb. Sən də təksən, çıxartmalısan onu
ordan. Onu gözəl dərk eləyirəm.
İndi isə bir neçə kəlmə fərd məsələsiylə bağlı demək istəyirəm.
Fərdlər düşünür ki, toplum dəyəri sevmir. Sevmirsə, onda neyləyi-
rəm sevilməyən bir şeyə ömür verirəm. Baxın, hər birimizin prob-
lemi odur. Tutalım ki, xalqı xalq eləyən bir dəyəri toplum sevmir.
Hər birimiz də deyirik ki, bir halda ki, toplum bunu sevmir, onda
niyə buna ömür veririk. Tərsinə. Toplumun sevmədiyi dəyər ki, onun
gələcəyinə gərəkdir, xilası üçündür, ömrü ona vermək gərəkdir.
Çünkü fərd yıxılırsa, onda xalq uçur.
Ayrı bir şey deyim. Biz nədə aldanırıq, nədə geri gedirik? Bunlar
öz yerində. Ancaq, məsələn, mənim içimdə bir tələb var. O tələb
mənə deyir, tutalım ki, gənclik bivec olmalı deyil. Məsələn, qadın
hərcayi davranmalı deyil. İçimdə belə bir ehtiyac var da, bir insan
kimi. Toplum isə içimdəki bu tələbə qarşıdır. İndi ya mən dəyişib
ona uyğunlaşmalıyam, ya onu dəyişməliyəm. Mən ona uyğunlaşı-
ramsa, xalq anlayışı aradan gedir. Sürü yaranır. Ona görə mən toplu-
mu dəyişməyə girişməliyəm. Mübarizə odur da. Neçə il gedəcək, nə
qədər gücüm çatacaq? Məsələ onda deyil. Çünkü mənim bu mübari-
zəmlə xalq öz kimliyinə qayıdır.
Bəzi filosoflar var. Onlar deyir ki, əşi mübarizə boş şeydi. Kütləni
burax öz təbii istəkləri ilə yaşasın. Sənin nəyinə gərək? Sən kimsən
ki, mübarizə aparırsan? Deyirəm, kütlə öz təbii istəklərinə uyğun
yaşamaq istəyir, eləmi? Gəlin görək, kütlənin təbii istəklərinə uyğun
yaşaması nə deməkdir? Təbiilik heç də onun insan olduğunu dərk
eləməsindən getmir ki, söhbət? Onun təbii istəkləri küçədə hərcayi
davrandıqlarıdır. Mən də deyirəm ki, onun təbii istəklərinə uyğun
yaşaması mənim içimdəki milli-insani ehtiyacları təhqir eləyir. Mən
424
də buna qarşı çıxıb mübarizə aparıram. Mübarizəni necə aparıram?
Ona dəyəri verirəm, dəyəri tanıdıram ki, içindəki eybəcərliyi əvəz
eləyim dəyərlə. Sənin içindən o hərcayilik çıxırsa, sənin içində səni
dəyər idarə eləyirsə, onda sən xalqa çevrilirsən.
Xalqa çevrilmək haqda düşünmək gərəkdir.
Yenə qayıdıram, bir məqama, Asif Atanın dediyi Uluyurd Hərə-
katı məsələsi. İnsanlarımız, ən çox da gənclərimiz, Ruhsal dirçəlişə
deyil, siyasi çalışmaya meyilli olur.
Ancaq siyasi çalışmaya meyilli olan insanlarımızın əli də, qəlbi
də, beyni də yalındır. Onu yaratmaq haqqında da gücləri yoxdur
düşünsünlər. Asif Ata onlara təkan verir.
Dünyanı idarə eləyən siyasi güclər toplumlardan terrorçu şəbəkə
düzəldir. Onlara həyat tərzi verir. Terrorçu olmalısan, belə yaşama-
lısan və o biri kəsimə qarşı tətik kimi ayaqda durmalısan.
Dava əhvalında olmalısan. Asif Ata ona görə Uluyurd Hərəkatı
ideyasını verib ki, o ideyanın əsasında insanlarımız şüurunu, düşün-
cəsini möhkəmlətsin. Siyasi meydanın yiyəsi olsun. Ancaq qaynaq
içəridən gəlsin. Təbii ki, dünyadan təcrid olub bir ölkənin siyasətini
yürüdə bilməzsən. Mümkün deyil. Ancaq dış qüvvələrlə işləmək
üçün gör sənin necə möhtəşəm idrakın olmalıdır, siyasi təfəkkürün
olmalıdır. Ölkəni onlara qurban verməyəsən. Sən durub bu dövlətin
mənafeyini başqa qüvvələrin ayaqlarının altına atacaqsansa, heç
çalışma. İndiki hakimiyət səndən daha yaxşı eləyir onu. Hər addımda
425
bizim mənafeyimizi ayaqlar altına atırlar. Bir sözlə, çox işləmək
gərəkdir.
Gülnarə Əşrəf: Üzr istəyirəm. İnsanlarla danışıram, fikir verirəm.
Onları inandırmaq üçün çox savadlı olmaq gərəkdir. Məsələn,
Elçibəy, sizin dediyiniz kimi, təmiz bir insan idi. Milli, türkçülük
ideyalarına sadiq bir insan olubdur. Bu faktdır tarixdə. Ancaq Elçibə-
yin də o hərəkətini bağışlamıram. Görürəm ki, tarix açıldıqca, insan-
lar onun hərəkətinə xəyanət kimi baxırlar. Elçibəyin hakimiyəti
Heydər Əliyevə verib getməsinə. Heydər Əliyevin hakimiyəti bu gün
camaatın başına iş açır. Ancaq yenə də deyənlər var ki, hakimiyət
yaxşıdır. Mən deyərdim ki, diktaturadır. Belə düşünürəm ki, Elçibə-
yin siyasi savadı güclü olsaydı, o xalqın başında dura bilərdi axıra
qədər. Demək ki, savadlı olmaq önəmlidir.
Soylu Atalı: Dura bilərdi, bilməzdi o məsələnin ayrı tərəfi. Siz
sadəcə olaraq, arzularınızı deyirsiniz ki, dura bilərdi. Bilirsiniz, siya-
sət nizam üçün həm də yeri gələndə diktatura tələb eləyir. Ancaq bu
diktatura indikilərin diktaturasına bənzəməməlidir. Bunların diktatu-
rası xalqın bütün sərvətlərini toplamaq üçün dinənin ağzından vur-
maqdır. Bu bizə qarşı yönəlib. Ancaq xalqın üzərində diktat yarat-
maq olar. Necə? Bizim kimi balaca dövlətlər, dünyanın çağırdığı
demokratik prinsiplər deyirlər, o prinsiplər ki, onun başı-ayağı bilin-
mir, onunla idarə oluna bilməz. İnsana söz azadlığı tanımaq gərəkdir.
Ancaq kimə söz azadlığı tanımaq. Sözü tanıyan, qədrini bilən adama
söz azadlığı tanımaq gərəkdir. Yoxsa hər kəsə ağlına gələni danış-
maq üçün söz azadlığı tanıyırsan. Sonucda anarxiya yaranır. Mən
millətçi olduğum üçün bu açıdan çıxış eləyirəm. Mən kiminsə bar-
maqlıqlar arxasında çürüdülməsini cinayət hesab eləyirəm. Haqq
vermirəm bu hakimiyyətə. Ancaq tutuqlananların çoxu xalqın məna-
feyindən çıxış eləmir. Hakimiyət onları özü üçün təhlükə görüb içəri
atır. Təsadüfən nəyə görəsə qurban gedənlər də var. Ancaq onların
bəlli çoxluğu başqa qüvvələrin kadrlarıdır. Məsələn, Amerikanın
kadrıdır. Ya hansısa biri Avropa ölkəsinin kadrıdır. Mən dış qüvvə-
lərlə dil tapmaq deyəndə demirəm ki, get filankəsin kadrı ol. Filan
güclə elə işləməlisən ki, xalqını çıxarda biləsən durumundan. Söz
yox, sən arzu elədiyimiz səviyyədə çıxarda bilməyəcəksən. Yəni
sənin ölkən güclü dövlətlərlə bərabər səviyyədə olsun, mümkün deyil
426
indiki durumda. Ancaq sənin addımın ona köklənməlidir. Addım-ad-
dım ona kurs götürməlisən. Elə kurs götürməlisən ki, sonucda sənin
gücün böyüməlidir, bütövlüyün yaranmalıdır. Ən azı regional olsa
da, sənin də haqqın olmalıdır ki, mən də burda varam. Yoxsa hansısa
güclər istəyəndə müstəqil dövlət olacam, istəməyəndə olmayacam.
Bizim taleyimiz indi odur. Bu yaxınlarda baxdım. Düzdür, məni
inandırmır. Ancaq hər halda bir-iki qaynaqdan oxudum, hansısa qüv-
vələr Azərbaycanı, proqnozlaşdırırlar ki, bankrot dövlət elan oluna
bilər nə vaxtsa. Bankrot dövlət niyə elan oluna bilər? Ona görə elan
oluna bilər ki, bizim başımızda duran adamlar, ciddi proqramla, milli
strategiyayla ortaya gəlmir. Nə müxalifətin, nə hakimiyətin milli
strategiyası yoxdur. Mən bunları dərk eləyirəm. Milli strategiyası
olan adam millətin içində elə bir nizam yaradır ki, o dış qüvvələrlə
işləyəndə öz dövlətini onun ayağının altına sərmir. Qurbanlar verir.
Qurbanlar qaçılmazdır. Biz güclü dövlətlərə bir sıra qurbanlar veririk
ki, ayaqda qalaq. Bu da maddi sərvətlərdən olmalıdır, başqa qurban
olmaz. Dövlətin, millətin mənafeyini heç kimin ayağının altına sər-
mək olmaz. Fakt biz indi mənafeyi itirilmiş durumda yaşayırıq. Yenə
deyirəm bilirəm ki, Azərbaycan kimi zəif bir dövlət, kim gəlirsə gəl-
sin onun başına, birdən-birə Avropa ölkələrinə bərabər gücə çevrilə
bilməz. Ancaq hədəf o olmalıdır. Harda məcbur olub qurban versən
də, mübarizə ora getməlidir.
Mən sizin rahatsızlıqlarınıza aydınlıq gətirmək üçün bu qonunu
genişləndirdim. Bizim apardığımız söhbətlər olduqca ciddi məsələ-
dir. Biz Asif Atanın Ocağı olaraq daim mübarizədəyik, sözümüzü
deyirik, ideya-nəzəri prinsplərimizi yayırıq. Başqa-başqa yerlərdə
rahatsızlığa qarşı çabaları da alqışlayırıq. Harda ki, doğrudan da,
xalqın qayğılarıyla bağlı rahatsız olan insanlar bir araya gəlir. Bir yol
tapa bilməsələr də, səmimi, doğru rahatsızlıqlarla bağlı bir araya
gələn insanlarımızı alqışlayırıq. Var olun.
Yükümüzdən Böyük Fərəhimiz yoxdur!
Atamız Var olsun!
Dostları ilə paylaş: |