Əgər bədəni ölümə inam yaradırsa, bəs niyə heyvanların
da bədəni var? Axı heyvanın eqosu yoxdur və onlar, ölümə
inanmır...
Bununla belə, o da ölür, ya da ölmüş kimi görünür.
Unutma ki, sənin dünyanı qavramağın şüur halının
təzahürüdür. Sən ondan ayrı deyilsən və ondada dün-
yanın obyektiv mənzərəsi yoxdur. Şüurun hər an sənin
yaşadığın aləmi yaradır. Müasir fizikanın ən böyük kəşf-
lərindən biri müşahidə edənlə müşahidə olunan arasında
birliyin olmasıdır: eksperiment aparan insan müşahidə
edən şüurdur və o, müşahidə etdiyi obyektdən ayrı ola
bilməz, onun fərqli baxış bucaqları həmin obyektin fərqli
davranmasına səbəb olur. Əgər sən daha dərin səviyyədə
ayrılığa və həyat uğrunda mübarizənin zəruriliyinə ina-
nırsansa, bu inancın bütün ətrafına əks olunduğunu və
qavrayışına qorxunun təsir etdiyini görərsən. Beləliklə
260
də sən ölüm dünyasında, bir-biri ilə vuruşan, bir-birini
öldürən və yeyən cisimlər dünyasında yaşayarsan.
Heç bir şey göründüyü kimi deyil. Sənin yaratdığın
və eqoist idrakın vasitəsilə gördüyün dünya sənə son də-
rəcə qüsurlu yer, göz yaşı dənizi kimi görünə bilər. Lakin
sənin qavradıqların sadəcə simvollardır, yuxugörmə ki-
midir.
Şüurun kainatın molekulyar enerji rəqsini bu şəkildə
qavramaqda və onunla bu cür qarşılıqlı təsirə gir-
məkdədir. Bu enerji fiziki reallıq deyilən şeyin xam mad-
dəsidir. Sən onu bədən, doğum və ölüm, yaxud həyat uğ-
runda mübarizə prizmasından görürsən. Amma sonsuz
sayda və tamamilə fərqli fikirlərin, tamamilə fərqli dün-
yaların olması mümkündür və əslində, vardır; Hamısı
şüurun necə qavramasına bağlıdır. Hər bir varlıq şüurun
diqqət nöqtəsidir, hər bir diqqət nöqtəsi isə, öz dünyasını
yaradır, baxmayaraq ki, bütün bu dünyalar bir-biri ilə sıx
bağlıdır. İnsanların, qarışqaların, delfinlərin və digərləri-
nin öz dünyası var. Şüur tezlikləri səninkindən son dərə-
cə fərqli olan sonsuz sayda o qədər məxluq var ki, nə sən
onların varlığını hiss edirsən, nə də onlar sənin. Sənə sə-
mavi kimi görünən aləmdə sənin Mənbəyə, özlərinin isə
bir-birinə bağlı olduğunu bilən yüksək şüurlu varlıqlar
var, amma nəticə etibarilə bütün aləmlər eynidir.
Bizim kollektiv dünyamız şüurun idrak adlandırdığı-
mız səviyyəsində qurulub. Bu aləmin içərisində belə bö-
261
yük fərqlər olan çoxlu “dünyacıqlar” var və onlar məhz
bu dünyaları qavrayanlardan və yaradanlardan asılıdır-
lar. Bütün aləmlər bir-birinə sıx bağlıdırlar və insan şüu-
runun çevrilişi baş verəndə, bu dəyişiklik təbiətə və hey-
vanlara təsir edəcək. Bibliyada yazıldığı kimi, gələcəkdə
“şir və quzu yanaşı yatacaqlar”. Bu tamamilə başqa bir
nizamın mümkünlüyünə işarə edir.
Artıq dediyim kimi, dünya yüksək dərəcədə eqoist
təfəkkürün əksidir. Qorxulu həyat eqoist yanılmanın la-
büd nəticəsidir, bu qorxunun hökmdarlıq etdiyi dünya-
dır. Yuxudakı obrazlar daxili dünyamızı simvolizə etdiyi
kimi, kollektiv həyatımız da əhəmiyyətli dərəcədə qorxu-
nun və kollektiv insan psixikasında toplanan ağır neqa-
tivliyin əksidir. Biz öz dünyamızdan ayrı deyilik, ona gö-
rə də, insanların çox hissəsi eqoist yanılmalarından xilas
olanda, bu daxili dəyişiklik bütün məxluqata təsir edəcək.
Sən tam mənası ilə yeni bir dünyada yaşayacaqsan. Pla-
netar şüurdakı dəyişiklik də elə budur. Buddistlərin nəti-
cə etibarilə hər bir ağacın, hər bir otun aydınlanacağı ilə
bağlı qəribə açıqlamaları da bu həqiqətə işarə edir. Mü-
qəddəs Pavelin dediyinə görə, bütün məxluqat insanlığın
aydınlanmasını gözləyir. Mən onun sözlərini belə yozar-
dım: “Yaradılmış kainat ehtiras və ümidlə Tanrı oğlunun
zühurunu gözləyir”. Müqəddəs Pavel bütün yaradılışın
bu yolla qurtulacağını söyləyərək davam edir: “Həmin
262
gün... kainatdakı bütün məxluqat doğuş sancısı keçirir-
miş kimi, inildəyəcək”.
Doğulan yeni şüurdur və onun qaçınılmaz əksi yeni
dünya olacaq. Bu, Əhdi-Cədidin Vəhy Kitabında da xəbər
verilmişdir: ”Sonra mən yeni dünya və yeni torpaq gör-
düm, çünki ilk cənnət və ilk torpaq yoxa çıxmışdı”.
Səbəblə nəticəni qarışdırma. Sənin ilk növbədə vəzi-
fən azadlığı daha yaxşı dünya yaratmaq vasitəsilə axtar-
mamaq, forma ilə eyniləşmədən qurtularaq oyanmaqdır.
Onda artıq dünyaya, reallığın bu səviyyəsinə bağlı
olmayacaqsan. Sən öz köklərini Aşkar olmayanda hiss
edə bilər, beləliklədə, Aşkar dünyaya bağlılıqdan azad
ola bilərsən. Sən bu dünyanın müvəqqəti həzlərindən ye-
nə zövq ala bilərsən, ancaq onları itirmək qorxun olmadı-
ğından, onlardan yapışmaq zərurəti də olmayacaq. Hissi
həzlərdən əvvəlki tək ləzzət ala bilməyinə baxmayaraq,
səndə artıq bədən həzlərinə qarşı güclü ehtiras yoxdur,
eyni şəkildə, psixoloji məmnunluq yoluyla eqonu qida-
landıraraq özünü daha çox reallaşdırmağa canatma da
olmayacaq. Artıq sən həzdən, hər hansı təzahürdən son
dərəcə böyük bir şeylə təmasdasan.
Bu mənada artıq dolğun dünyaya ehtiyac duy-
marsan. Onun heç dəyişib başqa cür olmasını da istəmər-
sən. Yalnız bu andan etibarən əsl şəfqət hiss edir və həqi-
qətən başqalarına kömək etməyə qadir olursan. Daha
263
yaxşı dünyanı ancaq bu dünyanın hüdudlarından kənara
çıxanlar yarada bilər.
Ölümün və ölümsüzlüyün eyni şey olmasının dərki
olan həqiqi şəfqətin ikili təbiətindən artıq danışdığımız,
bəlkə də, sənin yadındadır. Belə bir dərin səviyyədə şəf-
qət sözün ən geniş mənasında şəfa vericidir. Bu durumun
müalicəvi təsiri ilk növbədə etməyə deyil, olmağa əsasla-
nır. Təmasa girdiyin hər kəs bilib-bilməməyindən asılı ol-
mayaraq, sənin mövcudluğundan və sakitliyindən təsirlə-
nəcək. Sən tam mövcud olanda, ətrafındakılar isə özünü
şüursuz aparanda, buna cavab verməyə ehtiyac hiss et-
məyəcəksən, beləliklədə buna heç bir reallıq verməyəcək-
sən. Sənin sakitliyin o dərəcədə böyük və dərindir ki, on-
da sakit olmayan hər şey elə yox olur ki, sanki əvvəldən
olmayıb. Bu, karmaya əsaslanan hərəkət və reaksiyaları
silsiləsini qırır. Həm heyvanlar, həm ağaclar, həm də çi-
çəklər sənin dincliyini hiss edəcək və ona qarşılıq verə-
cəklər. Beləcə, sən var olaraq, Tanrının hüzurunu göstə-
rərək öyrədirsən. Sən “dünyanın işığı” olursan, saf şüur
saçırsan və buna görə də, əzabı onun əmələ gəlmə səbəbi
səviyyəsində aradan qaldırırsan. Sən şüursuzluğu bu
dünyadan uzaqlaşdırırsan.
&
Ancaq bu o demək deyil ki, bunu etməklə yanaşı, yə-
ni, idrakla eyniləşməməklə, insanların daxili şüursuzluq
264
modellərini necə anlamağı öyrədə bilməyəcəyin anlamına
gəlməz. Sənin kim olmağın hər zaman nə demə-yindən
daha həyati vacib təlimdir və dünyanı qat-qat güclü
şəkildə dəyişir, hətta nə etməyindən də müqayisə
edilməz dərəcədə önəmlidir. Bundan başqa, Varlığın
ilkinliyini etiraf etmək, bununla da səbəb səviyyəsində
işləmək sənin eyni anda həm fəaliyyət səviyyəsində, həm
də əzabı (onunla nə zaman qarşılaşırsan-qarşılaş) yüngül-
ləşdirməklə bu fəaliyyətin nəticələrinə şəfqət göstərmək
imkanını istisna etmir. Əgər ac adam səndən çörək istə-
yirsə və səndə bir az varsa, verirsən. Ancaq bu çörəyi ve-
rərkən aranızdakı münasibət qısamüddətli olsa da, həqiqi
əhəmiyyət kəsb edən yeganə şey Varlıq ilə paylaşdığın
andır, çörək isə sadəcə onun simvoludur. Dərin şəfa onun
içindədir. Bu anda nə verən var, nə də alan.
Dostları ilə paylaş: |