202
203
qaraçay-balkar, qırğız, özbək və Qaraqalpaq dillərində şəkilçinin
tərkibində -
z və -
lar
2
şəkilçiləri paralel işlənir.
Üçüncü şəxs. Müasir Azərbaycan dilində və şivələrində üçün-
cü şəxs -
dır şəkilçisi ilə ifadə olunur. Şivələrin əksəriyyətində
- r
səsinin düşməsi ilə dörvariantlı -
dı şəkilçisi işlənir; məs.:
kosa-
lıdı, kəççidi, buzoyçudu, toyçudu örüx’çüdü (Tov.),
arıcıdı, sim-
sardı “qohum”, kəççidi qoruxçudu,
kümçüdü (Ş.),
bənnadı, qə-
baxçıdı, dəmçidi, gəvdi “yeznə”,
ciyəvdi “kürəkən”,
xorumçudu
“ot bağlayan adam”,
günnüxdü “şapkanın qabaq hissəsi” (Nax.),
malavandı, ciyəvəzdi “kəndirbaz”,
şabaçidi “ağsaqqallıq edən qa-
dın”,
urbanadı “əkilməyə yararlı ağac”,
suluxdu “bulama”, örüş-
dü (Muğ.) və s.
-dı, - di. Şəkinin Baş Küngüd, Kiş, Qışlaq kənd şivələrində və
İmişlinin Arazqırağı şivələrində şəkilçinin damaq variantı işlək-
dir; məs.:
qaroldı, doxdurdı, öküzdi, göndi (Ş.),
qorıxçıdı, babadı,
üzimçidi, nənədi (İm.) və s.
-du, - dü. Bakı, Quba, Lənkəran və Muğanın bəzi şivələrində
üçüncü şəxs şəkilçisinin dodaq variantı (
-du, -dü) üstünlük təş-
kil edir; məs.:
abqoradu, cilodu “atın cilovu”,
həmşinədü “bacı”,
meynədü, güzəmdü (B.),
uşağdu, kəççidü, repicdü “keçi balası”,
süzmədü, nelçüdü “nalbənd” (Qb.),
tüəngdü, eltidü, küdridü “su
çıxmayan yer”,
bacıdu, barmaxçıldu (Muğ.) və s.
M.Kaşğari də -
dır şəkilçisinin -
r - sız işlənməsini qeyd et-
mişdir; məs.:
sub yılıdı “su ilidir” (MK, III c., s.97).
Üçüncü şəxsin təki ilə cəmi eyni şəkilçi ilə ifadə olunur. - dır
şəkilçisi kəmiyyət bildirmir. Buna görə də kəmiyyətə görə uzlaş-
manı göstərmək üçün -
lar şəkilçisindən istifadə olunur ki, bu da
şivələrdə
- lar şəkilçisinin tam formalaşmaması ilə bağlıdır.
-dılar
4
şəkilçisi Bakı, Dərbənd, Cəbrayıl və qərb qrupu şivələ-
rində məhdud dairədə işlənməkdədir; məs.:
əfcidilər.., uşağdular,
atadılar (Dər.).
-dıla
4
. - lar
2
şəkilçisinin
r səsinin düşməsi nəticəsində yaran-
mış bu for- ması Təbriz (-
dilə) və Zəngibasarın Sarvanlar kənd
şivəsində
(dıla
4
) geniş yayılmışdır; məs.:
köçəridilə, damdardilə,
Buna əsaslanaraq N.Hacıyeva -
sız şəkilçisini qıpçaq dilləri üçün
səciyyəvi hesab edir (136, s.182).
Göründüyü kimi, Azərbaycan dili şivələrində iki izoqloss (
-sı-
nız, -sız) mövcuddur. Oğuz və qıpçaq tipli türk dillərində hər iki
forma paralel yayılmışdır. Lakin hər ikisinin müasir arealı müxtə-
lif mərkəzdən yayıldığını göstərir.
- sınız izoqlossunun innova-
siya
mərkəzinin oğuz dilləri, -
sız izoqlossu- nunkı isə qıpçaq
dilləridir.
-
sız
4
şəkilçisinin yaranması ilə əlaqədar türkologiyada iki fikir
mövcuddur. Birincisi, - sınız şəkilçisinin
n səsi düşmüş variantı,
ikincisi isə qədim müstəqil şəxs şəkilçisi ilə bağlıdır. Birinci fikir
tədqiqatçıların əksəriyyəti, digəri isə daha çox R.Rüstəmov tərə-
findən müdafiə olunur.
Türkoloqların əksəriyyəti ikinci şəxs cəm əvəzliyinin pratürk
formasını
siz (182, s.136-137),
si:s şəklində bərpa edirlər (197,
s.127). Yəni
biz və
siz əvəzlikləri simmetriya şəklində yaranmış-
dır.
Siz əvəzliyinin tərkibi dəyişmə- dən şəkilçi mövqeyində iş-
lənmişdir. Lakin -
siz ilə -
sınız şəkilçisinin ixtisar -
si:z variantını
eyniləşdirmək olmaz. İkinci forma n səsinin düşməsilə iki saitin
birləşərək uzun tələffüz olunması nəticəsində meydana çıxmışdır.
Dostları ilə paylaş: