Nübar Həkimova ___________________________________
22
Xab içində yatan bixəbər səyyad,
Tərlan mənəm, qeyri tərlan istəmə!
Mən səni sevmişəm, sən də sev məni,
Sev bu canı, qeyri canan istəmə!
Bizlərdə adətdir saza söz demək,
Qara bağrı kabab deyən közdəmək.
Məndən demək, səndən ilqar közdəmək,
Yüz il getsə əbrü kaman istəmə!
Zülfüm muyi səndə qaldı nişana,
Ayrılıq atəşi kar eylər cana.
Deyirlər ki, sevən gedər sevənə,
Yaxşısan, yaxşı sev, yaman istəmə!
Arayıb, axtarsan pünhanbapünhan,
Yerim Xançobandı, nişanbanişan.
Atam Camal bəydi, öz adım Cahan,
Cahan mənəm, qeyri Cahan istəmə!
Cahan xanım sözünü tamamlayıb qurtardıqdan sonra
üzüyünü çıxarıb, Abdullanın barmağına taxdı. Qarı da Cahan
xanımın dediyini bir kağıza yazıb, Abdullanın cibinə qoydu.
Cahan xanım özü də Abdullanın darağını götürdü..."
Gətirdiyimiz nümunədə tərəf-müqabillərin heç biri
İslam dini tərəfindən təqib edilmir. Əksinə, Cahan xanım
üzüyünü Abdullanın barmağına taxıb, məktub yazıb cibinə
qoymaqla, ünvanını da dəqiq göstərməklə, orta əsrlər İslam
zehniyyətini, dini yasaqları alt-üst edir, onun rəsmiyyətinə
qarşı çıxır. "Abdulla və Cahan" dastanından gətirdiyimiz bu
PDF created with pdfFactory Pro trial version
www.pdffactory.com
|
