Könlümdə duran Dilbərü Dildarımı buldum...
Faş eyləməzəm razimi naməhrəmə, çünkim
Məhbubi-əmin, məhrəmi-əsrarımı buldum”.(Nəsimi; 6,61).
Deməli (Yəqin əhlini izləməklə hasil olan) bəsirət ruhun gözüdür”(1,14a-15b)-deyən Miskuri əlbəttə haqlıdır.
Ömrü boyu Kərbəlada Peyğəmbərin(s) şəhid nəvəsi İmam Hüseynin (ə) məqbərəsinin çıraq yandıranı olan Füzuliyə görə:
“Hər kimin aləmdə miqdarıncadır təbində meyl,
Mən ləbi-Cananımi, Xızr abi-heyvanın sevər” (3,43).
İlahi hadilər olan Əhli-beyt imamlarından üz döndərənlər haqqında təzəkküri ayədə isə buyurulur: “Ələm ə`həd iləykum ya bəni Adəmə ən la tə`budu şeytan...?” ("Ey Adəm övladı! Məgər Mən sizdən əhd almadımmı ki, Şeytana ibadət etməyin, o sizin açıq-aşkar düşməninizdir”). (36/60).
Sufiyanə və dərvişanə gəzərgi həyatı yaşam tərzi seçtmiş bu əzabkeş zümrənin yeganə məqsədi “Qalu: Bəla” əhdinə sadiqlik və Allahın “siratəl-müstəqim”indən dönməmək olmuşdur. Yəni, Təsəvvüf əhli Rəbbani bir zümrə olaraq yaranmışın öz Yaradanına və yaranma səbəbinin mərifətinə yetişə bilməsi üçün “siratəl müstəqim”i nicat yolu kimi xəlqə təbliğ etmək öhdəliyi götürmüşdür. “Gövhərin yek danəsindən iləri pərgar idim” (5,256)-deyən Xətai əhdə vəfadar olan təsəvvüf əhli haqqında yazır:
“Biz əzəldən ta əbəd meuydanə gəlmişlərdənüz,
Dostları ilə paylaş: |
