Lobya nümunələrinin əsas təsərrüfat göstəricilərinə görə qiymətləndirilməsi
Nüm
u
n
ən
in
ad
ı
T
op
lan
d
ığı
ye
r
B
it
k
in
in
b
oyu
,
sm
Məh
-d
ar
b
u
d
aq
ların
s
ayı
1
-ci
p
axlaya
q
əd
ər
h
ü
n
d
ü
rlü
k,
s
m
1
b
it
k
id
ə
p
axlan
ın
sayı
, ə
d
əd
P
axlan
ın
ölçüs
ü
(u
zu
n
u
-e
n
i)
,
sm
P
axlad
a
d
ən
in
s
ayı
,
əd
.
100
d
ən
in
k
ü
tləs
i,
q
r
M
əh
su
ld
ar
lıq
,
q
r/
m
2
Ve
ge
tas
iya
m
ü
d
d
ət
i,gü
n
Z
ü
lal
,%
A T L I - S A R M A Ş A N, Y A R I M S A R M A Ş AN
k-14534
ÜRBİ (VİR)
80-90
3-4
14-16
16
8,6-1,2
5
26,2
340
60-70
23,75
k-13040
ÜRBİ (VİR)
3-4
15-16
10
7,9-1,1
5
21,8
209
55-60
24,56
k-13034
ÜRBİ (VİR)
45-55
3-4
14-16
16
8,6-1,2
4
32,9
215
55-65
24,56
k-15275
ÜRBİ (VİR)
45-55
3-4
14-17
16
11,2-1,2
5
31,5
234
60-70
22,01
k-13044
ÜRBİ (VİR)
50-55
3-4
13-16
11
8,7-1,2
5
21,1
190
55-60
22,43
k-3498
ÜRBİ (VİR)
70-90
3-4
16-18
12
10,0-1,2
4
46,5
160
60-70
23,81
k-13031
ÜRBİ (VİR)
50-55
3-4
16-18
12
11,2-1,2
6
37,3
183
60-70
21,11
t/15
Moskva
150-200
3-4
16-18
16
18,0-1,2
8
35
263
60-70
26,13
t/16
Qusar (Piral)
90-100
2-4
16-18
16
9,5-1,2
4
42
312
55-65
22,75
t/17
Qusar (Avaran)
100-120
2-4
14-17
17
12,8-1-3
5
48,5
235
60-75
25,01
t/18
Qusar (Xürel)
90-100
2-4
16-18
14
12,4-1,2
5
46,5
200
60-70
21,37
PHA-7.3
Zaqatala
60-70
3-4
16-20
18
9,9-1,0
4
48,4
255
60-70
26,18
AZE PHA-29
Qusar
60-70
2-3
14-17
14
9,0-1,1
4
52,4
142
60-70
24,01
AZE PHA-15
Ağdaş
90-100
2-4
13-15
14
12,5-1,0
4
43,8
170
55-65
25,06
aze qri/68
Ordubad
60-70
2-4
16-17
15
9,1-1,1
5
39,5
244
60-70
24,43
P İ Y A D A- K O L
K-15274
ÜRBİ (VİR)
25-30
4-6
9-10
20,2
12,4-1,0
5
23,9
165
55-60
24,43
K-13036
ÜRBİ (VİR)
35-40
3-4
14-16
18,0
7,0-1,2
4
33
139
55-60
22,62
t/2
Təbriz
40-60
6-5
16-17
17,0
9,8-1,2
5
38
150
55-60
21,56
t/3
Stavropol
20-25
3-4
10-12
18,0
11,5-1,2
4
27,9
152
50-55
24,06
t/7
Dağıstan
30-35
3-4
16-17
14,0
10,0-1,2
7
30,6
130
55-60
26,87
t/35
Balakən
30-35
4-5
9-11
15,0
10,1-1,2
4
34,2
134
60-65
25,62
t/37
Balakən
35-40
3-4
10-12
17,0
8,7-1,1
4
42,5
146
60-65
22,51
t/38
Balakən
28-35
3-5
12-14
17,0
10,7-1,2
4
35,1
136
55-60
Zülal
ETTİ
20-25
3-4
14-16
14,0
13,3-1,2
6
30,1
120
55-60
AZE PHA-20
Lənkəran
50-55
3-5
16-18
10,0
10,6-1,1
5
40,7
212
55-60
25,56
ST.Yerli
Piyada
ETTİ
30-35
3-4
10-12
15
7,0-1,3
3
29,9
214
55-60
22,68
160
ПРИОРИТЕТНЫЕ НАПРАВЛЕНИЯ В СЕЛЕКЦИИ
ПРОДОВОЛЬСТВЕННЫХ БОБОВ
А.И.Асадова, Э.Б.Рафиев
Институт Генетических Ресурсов НАНА
В статье представлены результаты многолетних экспериментальных
исследований по созданию сортов зерновой и овощной фасоли нового
поколения.
PRIORITY DIRECTIONS OF THE SELECTION OF FOOD BEANS
A.I.Asadova, E.B.Rafiyev
Genetic Resources İnstitute of ANAS
In the article results of long-term experimental researches on release of varieties
of haricot bean of new generation are presented.
UOT 634.1/.7:630.602.6
MOLEKULYAR MARKERLƏRİN DAVAMLILIQ SELEKSİYASINDA
İSTİFADƏSİ
E.M.XANKİŞİYEVA, H.M.ŞIXLİNSKİ
AMEA Genetik Ehtiyatlar İnstitutu, Bakı AZ1106, Azadlıq prospekti 155, Azərbaycan,
sh.haci@yahoo.com
Bitkilər virus, bakteriya, göbələk və nematodlar tərəfindən müxtəlif xəstəliklərə
sirayətlənir. Bitkilərdə xəstəliktörədici orqanizmlərə qarşı özlərini qoruyacaq
davamlılıq sistemi mövcud deyil. Lakin bitkilərin müdafiəsi üçün davamlı və həssas
vəziyyətlərdə fəaliyyətə başlayan antimikrobial müdafiə mexanizmləri və dayanıqlılıq
genlərini (R) daşıyırlar. Davamlılıq seleksiyasının məqsədi davamlı genlərin
müəyyən edilməsi, mədəni bitkilərə köçürülməsi və klonlanmasıdır. Dayanıqlılıq
genlərinin ənənəvi metodlara əsasən öyrənilməsi uzun zaman tələb edir. Molekulyar
markerlərdən istifadə edərək davamlılıq genlərinin qısa zaman ərzində öyrənilməsi
mümkündür.
Açar sözlər:
davamlılıq, RFLP, RAPD, SSR, AFLP
Ключевые слова
: устойчивость, RFLP, RAPD, SSR, AFLP
Key words:
resistance, RFLP, RAPD, SSR, AFLP
Bitkilər yaşadıqları mühitdə müxtəlif xəstəliktörədici faktorlar tərəfindən
yoluxur. Bir bitki hər hansı bir patogenin və ya irqinin daşıyıcısı olduğu halda digər
161
xəstəliktörədici mikroorqanizmin daşıyıcısı deyildir. Bitki, xəstəliktörədici və
zərərverici orqanizmin toxumaya daxil olmasına mane olan və ya hüceyrəyə daxil
olarkən onun çoxalması və yayılmasının qarşısını alan kimyəvi maddələrə
(antimikrobial birləşmələr, fermentlər, struktur müdafiə mexanizmləri və s.) malikdir.
Bundan əlavə bitkilərdə daha təsirli müdafiə mexanizmi dayanıqlılıq genləri
(resistance, R) tərəfindən təmin edilir. Dayanıqlılıq genləri patogenə qarşı davamlılığı
kontrol edən ən önəmli proteinlərdir [1; 2; 3].
Davamlılıq seleksiyasının məqsədi xəstəlik və ya zərərverici faktorlara qarşı
davamlılığı təmin edən gen və ya genləri təyin etmək, bunları seleksiya
proqramlarında istifadə etməklə davamlı fərdlər əldə etməkdir. Davamlılıq seleksiya
proqramlarında əsas problem valideynlərin (həssas və davamlı fərdlər)
hibridləşməsinin nəticəsində əldə olunan dayanıqlı fərdlərin müəyyən olunmasıdır.
Bu vəziyyət klassik olaraq seleksiya nəticəsində əldə edilən bitkilərin patogenlə
yoxlanılmasıdır. Bunları tətbiq etmək uzun zaman tələb edir və olduqca çətindir.
Hətta eyni anda bitkinin birdən çox patogenlə yoxlanılması qeyri-mümkündür. Bütün
bu çatışmamazlıqların qarşısı molekulyar markerlərin köməyi ilə alınır. Son illərdə
isə genomu tamamlanan orqanizmlər arasına bir çox bitki növü də daxil olmuşdur.
Buna paralel olaraq molekulyar markerlər haqqında məlumatlar artmış və meyvə
seleksiyasında istifadəsinə daha geniş yer verilmişdir. Molekulayr markerlərin
köməyi ilə eyni anda daha çox dayanıqlılıq genini müəyyənləşdirmək mümkündür.
Bundan əlavə molekulyar markerlərdən istifadə edərək davamlılıq genləri xəritələnir
və klonlaşdırılır. Bu dayanıqlılıq genləri həssas bitkilərə köçürülərək transgen bitkilər
alınır [4; 5; 6; 7].
Bu məqalədə geniş yayılmış molekulyar markerlər və bunların dayanıqlılıq
seleksiyasında istifadəsi haqqında məlumat vermək üçün nəzərdə tutulmuşdur.
Molekulyar markerlər genomda hər hansı bir genin ya da genlərin sahəsi ilə
əlaqəli DNT hissəsidir. Molekulyar markerlərin inkişaf etdirilməsi ilə əlaqədar
morfoloji və biokimyəvi markerlərdən daha üstün, tez nəticə alınan və zaman
məhdudlaşdırması olmayan tədqiqat işləri aparılmışdır. Digər orqanizmlərdə olduğu
kimi bitkilərdə də geniş olaraq istifadə olunan molekulyar markerlərin bitki
seleksiyası ilə ümumiləşdirilməsi sayəsində bir çox yeniliklər meydana çıxmışdır.
İstənilən genlərin sort və növləri arasında əlaqələrin sürətləndirilməsi, qohum olan
yabanı növlərdən yeni genlərin köçürülməsi, birdən çox gen tərəfindən idarə edilən
kompleks xarakterlərin genetik analizlərini təmin etmək, hibridləşmə yolu ilə bir-
birilə çaprazlaşmayan bitkilər arasındakı genetik əlaqələrin ortaya çıxarılması, gen
klonlamasının asanlaşdırılması və sürətləndirilməsi bu yenilik və üstünlüklər arasında
mövcuddur. İdeal molekulyar markerin istehsal və tətbiq xərcinin aşağı olması,
təhlükəli kimyəvi preparatlardan istifadə edilməməsi, yüksək polimorfizm
göstərməsi, bir çox məlumatın əldə edilməsi, nəticələrinin təkrarlanması, analizinin
asan və sadə olması və qısa zaman ərzində tətbiq və nəticələrin əldə edilməsi kimi
xüsusiyyətlərə sahibdir. Molekulyar markerlər polimeraza zəncir reaksiyası ilə əlaqəli
olmayanlar (RFLP) və əlaqəli olanlar (RAPD, AFLP, SSR) kimi adlanır. Bu günə
qədər inkişaf etmiş bir çox molekulyar markerlər aşkar edilmişdir [8; 9; 10; 11; 12;
13; 14].
162
Restriksiya fraqmentinin uzunluq polimorfizmi (Restriction Fragment Lenght
Polymorphisms, RFLP):
İlk kəşf edilən molekulyar marker sistemidir. Əsas prinsipi
restriktazalar vasitəsilə parçalanmış DNT fraqmentlərinin elektroforetik üsulla
identifikasiyasından ibarətdir. Restriktaza adlanan fermentlər endonukleazalara aid
olub, DNT molekulunu ancaq müəyyən yerlərdən parçalamaq qabiliyyətinə
malikdirlər. Restriksiya fraqmentinin uzunluq polimorfizmi (restriction fragment
length polymorphism-RFLP) adlanan metod alınmış restriksiya fermentlərinin
aqaroza gelində elektroforezi və ethidium bromid ilə boyadıldıqdan sonra geldə
əmələ gələn DNT ləkələrinin yeri və sayının standartla müqayisə edilməsinə
əsaslanır. Daha çox DNT-ə olan tələbat bahalı və çox vaxt tələb etməsi texniki
metodun mənfi cəhətini, alınan nəticələrin etibarlılığı və kodominant
(heteroziqotların fenotipində, hər iki allel cütün təsir göstərməsi) marker sisteminə
malik olması isə üstünlüklərini təşkil edir [15; 16].
Təsadüfi DNT hissəsinin amplifikasiyası (Random Amplified Polymorphic
DNA, RAPD):
RFLP metodundakı çətinliklərin qarşısını almaq və PCR metodunun
əmələ gətirdiyi üstünlüklərdən faydalanmaq məqsədi ilə RAPD metodu işlənib
hazırlanmışdır. RAPD markerləri qısa zaman ərzində bütöv genom səviyyəsində
böyük miqdarda nümunələrin identifikasiyasını reallaşdırmağa imkan verir. Təsadüfi
xarakterli RAPD markerləri qabaqcadan genom haqqında heç bir informasiya tələb
etmir və eyni zaman ərzində bir neçə gen lokusunu tədqiq etməyə imkan verir. PCR
məhsulları, elektroforez edildikdən sonra ethidium bromid ilə rəngləndikdən sonra
əmələ gələn polimorfik diapazonlar nəzərə alınmaqla davamlı və həssas fərdlər bir-
birindən fərqlənir. İstifadə olunan hər RAPD praymeri üçün yaranan PCR məhsulları
iki qrup daxilində araşdırılır. Birinci dəyişən olaraq adlanır və bunlar nukleotidlərdəki
inversion, delesyon və praymer əlaqə sahəsindəki nukleotid dəyişikliyindən
qaynaqlanır. İkinci isə dəyişən olmayanlar (monomorfiq) adlandırılır [17; 18].
RAPD analizi sadədir, tətbiq olunması tez və asandır. Çoxaltma əməliyyatı
normal PCR şərtlərindən fərqli olmaqla, praymer (13-30 nukleotid uzunluğunda
PCR-in spesifikliyini müəyyənləşdirən sintetik DNT parçasıdır) əlaqələnmə
temperaturu aşağı olmaqla (35-37
0
C) və yalnız bir praymerdən istifadə olunur.
Markerin tətbiqinin tez və asan olması onun üstünlüyünü, yalnız dominant markerlər
yaradılması, PCR əsnasında səhv uyğunlaşmaların olması, PCR şərtlərindəki kiçik bir
dəyişikliyin nəticələrə təsir etməsi və laboratoriyalar arasında təkrarlanma
probleminin mövcudluğu markerin mənfi cəhətidir [19; 20; 21].
Amplifikasiya fraqmentinin uzunluq polimorfizmi (Amplified Fragment Length
Polymorphisms, AFLP):
Yeni bir marker sistemi olaraq inkişaf etmişdir (P.Vos və
başq., 1995). Cinsi yolla (valideyn) və seleksiya nəticəsində yaranan fərdlərin DNT
molekulaları iki restriktaza adlanan fermentlərin təsiri ilə parçalanır və DNT
molekulunun parçalanması nəticəsində əmələ gələn DNT hissəcikləri adapterlərlə
(liqasyon) birləşir. Liqasyon (genetik əlaqə) məhsulları bir əsas əlavə edilmiş DNT
zəncirləri ilə (praymerlərlə) PCR olunur və əldə olunan PCR məhsulları 3 əsas əlavə
edilmiş praymerlərlə (praymerin biri radioaktiv və ya fluoresent ilə nişanlanır) seçici
PCR məruz qalır. PCR məhsullarının poliakrilamid gelində elektroforezi nəticəsində
əmələ gələn polimorfizmə görə nəticələr qiymətləndirilir. Tək bir reaksiyada 30-150
163
bölgə müəyyən olunur, nəticələrin təkrarlanması ən əhəmiyyətli üstünlüyüdür. Mənfi
cəhəti isə bahalı olması, laboratoriya avadanlıqlarına tələbat və dominant marker
olmasıdır [15; 17; 21; 22].
Sadə ardıcıllıqlı təkrarlar(Simple Sequence Repeats, SSR:
Canlıların
genomunda daha çox təkrarlanan DNT ardıcıllığı vardır. Bu ardıcıllıqlar müəyyən
sayda təkrarlanır. Ardıcıllıqların genomun hansı hissəsində və neçə dəfə təkrarlandığı
növə görə dəyişir. Eyni növ daxilindəki fərdlər arasındakı bu ardıcıllıqların mövcud
olmamasına əsaslanan SSR markeri inkişaf etmişdir. Təkrarlanan bölgələrə xas
spesifik praymerlər inkişaf etdirilmiş və bu praymerlər ilə PCR aparılır. PCR
fermentləri elektroforez edildikdən sonra ethidium bromid və ya gümüş nitrat ilə
boyandıqdan sonra polimorfizm aşkarlanır. Markerin, kodominant olması və
təkrarlanması ən əhəmiyyətli cəhəti, genom məlumatına və sequens analizine ehtiyacı
olması onun mənfi cəhətini təşkil edir [23; 24].
Dostları ilə paylaş: |