partiyasının lideri N.Kinnok bu dəyişikliyə uyğunlaşmağı
bacarmadığına görə istefaya getdi. 1992-ci ildə onu C.Smit
əvəz etdi və o, islahatçılıq kursunu davam etdirdi. O, tred-
yunionların leyboristlər partiyasına təsirini xeyli zəiflətməyi
bacardı. 1994-cü ilin mayında C.Smitin ölümündən sonra
partiyada dəyişiklər davam etdi. Partiyanın lideri 40 yaşlı
Entoni Bleer oldu və o, C.Smitin işini davam etdirdi.
1995-ci ildə olmuş leyboristlər partiyasının qurultayında
partiyanın yeni nizamnaməsi qəbul edildi ki, həmin sənəddə
əsas istiqamət dinamizm və rəqabətə əsaslanan «ədalətli
cəmiyyət» qurmağa yönəldilmişdi.
1997-ci il parlament seçkiləri kampaniyasında irəli
sürülən manifestdə «yeni leyborizm» ideyası əsas götürül-
müşdü. Partiya hüquqi islahatlar aparacağını və xarici siyasət
kursunu dəyişəcəyini elan etdi. Həmçinin lordlar palatasında da
islahatlar aparılacağı göstərilirdi. Proporsional seçki sistemi,
Şotlandiya, Uels və Şimali İrlandiyada konstitusiya islahatları
keçiriləcəyi vəd edilirdi. Leyboristlər Aİ-nin «Sosial
xartiya»sına və Avropa valyuta sisteminə qoşulmağa hazır ol-
duqlarını bildirdlər. «Amerika amilindən» istifadə edərək Bleer
seçkilər ərəfəsində B.Klitonla dostluq münasibətləri yaratmağı
bacardı.
Bu dövrdə mühafizəkarlar çox ləng siyasət yeridirdi.
Liberal demokratlar partiyasının bu dövrdə nüfuzu xeyli qalxdı.
Onlar Cənub-Şərqi İngiltərənin elektoratını öz tərəflərinə çəkə
bilmişdilər. Onların əsas ideyası «kommunalizm» idi.
1997-ci ilin mayında keçirilən parlament seçkiləri
nəticəsində leyboristlər 45% səs toplayaraq 659 yerdən 419-nu,
mühafizəkarlar son 90 ildə ən az, yəni 30,2% səs alaraq 165
yeri tutdular. Liberal dekmoratlar partiyası 34 dairədə qələbə
çalaraq 17% səs topladı. Şotlandiya milli partiyası Şot-
landiyanın tam müstəqilliyi şüarını irəli sürərək Şotlandiyada
22% səs aldı.
194
Uelsdəki «Pleyd Kimri» partiyası isə Uels seçicilərinin
10%-inin səsini topladı.
Entoni Bleerin başçılığı altında «yeni leyborist höku-
məti» təşkil edildi. Bu hökumət əvvəlki Meycor hökumətinin
iqtisadi strategiyasını dəyişmədi. Xüsusi bölmə iqtisadiyyatda
qaldı. Dövlətin iqtisadi proseslərə müdaxiləsi minimum səviy-
yədə idi, sahibkarların fəallığına şərait yaradılırdı, istehsalın
texnika-texnologiya bazasının möhkəmləndirilməsinə xüsusi
diqqət yetirilirdi.
90-cı illərin sonunda da Böyük Britaniya iqtisadi artım
sürətini saxlayırdı. Birinci yeri xidmət sahəsi tuturdu.
Hökumətin yeritdiyi iqtisadi siyasət İngiltərə mallarının dünya
bazarında rəqabət qabiliyyətini yüksək səviyyədə qalmasını
təmin edirdi. 1999-cu ildə hökumət əmək bazarının inkişafı ilə
əlaqədar xüsusi proqram qəbul etd.i Bundan başqa gənclər
üçün iş yerlərinin açılması və onların işlə təmin edilməsinə
təminat verən xüsusi proqram qəbul edildi. Bu proqramı həyata
keçirmək üçün büdcədən 5,7 milyard funt-sterlinq vəsait
ayrılırdı.
90-cı illərin sonunda da Böyük Britaniyada investisiya
fəallığı fövqəladə yüksək səviyyədə idi. Britaniya iqtisadiyyatı
xarici biznesə kapital qoyuluşu üçün əlverişli bazar idi. Bu
dövrdə Böyük Britaniyada 13 min xarici kompaniya fəaliyyət
göstərirdi.
Leyboristlər imtiyazları ixtisar etmək hesabına vergiləri
azaltmaq siyasəti yetirilməyə başladılar. Bleer hökuməti
ümumi gəlir vergisini 20%-ə, şəxsi gəlir vergisini isə 10%-ə
qədər azaltdı. Beləliklə, Böyük Britaniya inkişaf etmiş ölkələr
içərisində birbaşa vergilərin ən aşağı səviyyədə olduğu
ölkələrdən biri oldu. Hökumətin maliyyə siyasəti büdcə kəsirini
tədricən azaltmağa doğru yönəldilmişdi. 1999-cu ildə ölkədə
inflyasiyanın səviyyəsi cəmi 3,4% təşkil edirdi. 1998-ci ildə
Böyük Britaniya ixraca görə dünyada beşinci yeri, idxala görə
isə üçüncü yeri tuturdu. Əsas makroiqtisadi göstəricilərə görə
195
İngiltərə iqtisadiyyatı AFR və Fransanın sosialist-bazar təsər-
rüfatını ötüb keçmişdi.
Hökumət sosial siyasətə də diqqət ayırdı. 1998-ci ildə
hökumət sosial proqram qəbul etdi. Real gəliri ən aşağı olan
10% yoxsul ailəyə dövlətin etdiyi kömək 9,3% artdı, 10% varlı
ailəyə isə dövlət köməyi 0,7% aşağı salındı. Təhsil, texniki-
peşə təlimi, səhiyyəyə, gənclər üçün yeni iş yerləri açılmasına
xeyli vəsait ayrıldı. Tələbələrin 2/3 hissəsi dövlət hesabına
təhsillə əhatə olundu. Telefon əlaqəsinin və nəqliyyat
sisteminin də modernləşdirilməsi sürətləndirildi.
1999-cu ildə uşaqların müdafiəsi, yeniyetmə yaşına
çatmamışlara analıq probleminin həllinə dair, həmçinin
yeniyetmələr arasında narkomaniya əleyhinə mübarizə
haqqında proqramlar qəbul edildi.
Konstitusiya-seçki hüququ sistemi, lordlar palatasının
islahatı və devolyusiya sisteminin inkişafı istiqamətində iş
aparılmağa başlandı. Mojaritar-proporsional seçki sisteminə
keçmək məsələsi lordlar palatası tərəfindən qəbul edilmədi.
Belə olduqda hökumət lordlar palatasının islahatına başladı.
1999-cu ildə irsi perlik ləğv edildi. Lordluq titulu yuxarı
palatada artıq ömürlük olmur, bu titul ictimai həyatın bu və ya
digər sahəsində xidmətə görə verilirdi. Perin təltif edilməsi
yenə də kralın ixtiyarında qalsa da, artıq onun namizədliyinin
sürülməsi xüsusi müstəqil komissiyanın funksiyası idi. 1999-cu
ildə lordlar palatası bu islahat haqqında billi bəyəndi. 221
üzvdən cəmi 81-i onun əleyhinə oldu.
1997-ci ilin sentyabrında Şotlandiya və Uels böyük
muxtariyyət hüququ aldılar. Bu proses gevolution adını aldı.
1997-ci ildə Uels və Şotlandiyada yerli qanunverici
məclisin təşkili ilə əlaqədar referendum keçirildi. Uelsdə yerli
seçicilərin 50%-i iştirak edirdi. Ona görə də burada keçirilən
referendum məhdud xarakter daşıyırdı. Burada təşkil edilən
yerli assambleya regional qanunlar verə və vergilər qoya
bilməzdi. Ancaq regionun iqtisadi inkişafı, kənd təsərrüfatı,
196
təhsil, mədəniyyət, ekologiya məsələləri onun sərəncamında
idi. Assambleya mərkəzi hökumətdən ildə 8 mlrd. funt-sterliq
dotasiya almaq imkanı əldə etdi.
Şotlandiyada konstitusiya islahatını yerli əhalinin 74%-i
bəyəndi. Təşkil edilən Şotlandiya parlamenti xeyli
səlahiyyətlər aldı, o cümlədən regional qanunlar qəbul edə,
vergi qoya və onu dəyişdirə bilərdi. Lakin Şotlandiya
parlamentinə seçkilərdə leyboristlərin (112 səsdən 56-nı)
səslərin əksəriyyətini qazanması Şotlandiyanın ayrılması
imkanını aradan qaldırdı. Şotlandiya milli partiyası cəmi 28 yer
aldı. Şotlandiya parlamentinin rəsmi açılışı 1999-cu ilin iyulun
1-də oldu.
Bleer İrlandiya məsələsində də uğur qazana bildi. O,
hakimiyyətə gəldikdən sonra elan etdi ki, İrlandiya və İngiltərə
hökuməti arasında gedən danışıqlarda Şinn feyn partiyasının
iştirak etməsinə etiraz etmir. ABŞ-ın vasitəçiliyi ilə 1998-ci ilin
aprelində Şimali İrlandiya üzrə üçtərəfli sülh müqaviləsi
imzalandı. Şimali İrlandiyanın siyasi muxtariyyəti bərpa edildi.
Əvvəlki Stormatdan fərqli olaraq yeni təşkil edilmiş Milli
assambleya «razılığa uyğun» gələn qaydalar üzrə işləməli,
onun qəbul etdiyi qərarlar deputatlar tərəfindən bəyənilməli,
katolik və protestant icmalar tərəfindən təqdim edilməli idi.
İrlandiya Olsterə qarşı iddialarından əl çəkdi. Britaniya
hökuməti də Şimali İrlandiyada məhdud səlahiyyətlərə malik
ümumirland yerli özünüidarə orqanları təşkil edilməsinə
razılaşdı. Sülh müqaviləsi 1998-ci ilin 22 may referendumu ilə
təsdiq edildi. Olsterdə 71%, İrlandiyada 94% onun lehinə səs
verildi. 1998-ci ilin iyununda Şimali İrlandiyada Milli
assambleyaya seçkilər keçirildi. Assambleya Şimali irland
hökumətini formalaşdırmağa başladı. 1999-cu ildə İngiltərə
qoşunlarını Şimali İrlandiyadan çıxartmaq haqqında qərar
qəbul etdi. Lakin İRO (İrlandiya Respublika Ordusu) tərkisilah
edilmədi. Yenidən terror aktları davam etməyə başladı.
197
1999-cu ilin sonunda Starmont çağrıldı və Olsteri idarə
etmək üçün orqan təşkil edildi. Şimali İrlandiyada ekstremist
qrupları 2007-ci ilə qədər tərksilah etmək nəzərdə tutuldu.
2001-ci ilin oktyabrından bu işə başlanıldı. Nyu-Yorkda 2001-
ci ilin sentyabrın 11-də baş verən terror hadisəsinin buna böyük
təsiri oldu. 2003 və 2007-ci illərdə keçirilən parlament seçkiləri
nəticəsində protestant və katoliklərdən ibarət qarışıq hökumət
təşkil edildi. 2007-ci ilin iyulun 31-dən avqustun 1-nə keçən
gecə Böyük Britaniya qoşunlarının Şimali İrlandiya ərazisindən
çıxarılması prosesi başa çatdı.
1992-ci illə müqayisədə 2005-ci ildə inflyasiya sabit
qalaraq ildə 2%-i keçmədi ki, bu son 30 ildə ən aşağı faiz iddi.
Ümumidaxili məhsul bu dövrdə 3% artmış, işsizlik 5%-dən
aşağı düşmüşdü. E.Bleer hökuməti seçkilərin beş ildən bir
deyil, dörd ildən bir keçirilməsi haqqında qərar qəbul etdi. Ona
görə də 2005-ci ilin aprelində parlament buraxıldı, mayın 5-də
yeni seçkilər keçirildi. Bu dövrdə Tetçerin islahatları
nəticəsində həmkralar ititfaqlarının zəifləməsi leyboristlər
Dostları ilə paylaş: |