Qamusi TÜRKİ ŞƏMSƏDDİn sami etimolojiK İŞ aparan həSƏNBƏy hadi 2008 TƏBRİZ

qələqə kələkə. kalağayi. yəmşək. başa örtülüb oyluqa dək enən yəmşək.

qələlim gələlim. gəlincə. qaldı ki.

qələm 1. kələm. qapusqa. 2. xama_fars. qama. qəmə. qamış.
- qələm qulaq: kəsilmiş, daranmış qələm kimi incə, kiçik, gözəl, sivri qulaqlı heyvan.

qələm kömürçi qələm: qara xallar salan, quşan qələm.

qələmkarlıq əl işi. yazma. oyma.

qələmlik qalamış. (< qamış). qamışlıq. sazlıq.

qələmtiraş gəzlik.

qələn gələn. 1. gəlici. gəlmiş. ati. varid. vasil. - dün bura gələn kişilər qayıtdılar. 2. olan. vaqe'. - gələn çəkilir. - başa gələn: ariz olan. 3. gətir. qədər. baş yazısı.
- gələn gedən: qonaq. - qonağı (evi) gələn gedənə açıqdır. gələn gedən uğrar.

qələp - yun, ip kələpi: çolaq. yumaq. yumalaq. bükük.

qələpətçi kələpətçi. gəmi taxdalarının yırtıq yamaqçı.

qələpir gələpir. kəlpir. gəlbir. düşmə. düşə. ucuz olan nərsə. - bu atı kəlpir aldım. - bu pula o ev çox kəlpirdi. - kəlpir mal arayan: ucuzçu. - kəlpir uşaq: götürmə, doğma olmayan uşaq. - öz uşağı olmuyub yalnız bir kəmpiri vardır.

qələr kələr. - kərtən kələr: kələrin çabıq yeriyən çeşiti.
- yəşil kələr: bənəkli kələr: kələrin iri ağılı çeşiti. iri başlı kələr.
- su kələri: kilis.
- omuzları qalın dərili bir çeşit kələr: sırtar.
- alaca kələr.
- kələr balığı: oxtapus. - su kələri.
- qum kələri: saqınqur.
- qıya kələri: böyük hunduşqa.

qələs kələs. kərtənkələr.

qələyan < qalağan. 1. qaynayan. qaynaqda. təpişin. təpişdə olan. 2. sevinc. qanıt.

qəlici gəlici. gələn. gəlmiş. ati. varid. vasil. - dün bura gələn kişilər qayıtdılar.

qəlim gəlim. məhsul.

qəlin - gəlin cehizi qəfəsi: toqurçın.
- gəlinin sağıcı: yengə. yangə.
- toy gecəsi gəlinə qılavuzluq edən: yengə.
- kiçik gəlin: gəlincik.
- gəlin quşu: böyük tuyğar çeşiti.
- gəlin fənəri: əlkəkənc deyilən bitgi.
- gəlin saçı: aftimon deyilən bitgi.
- gəlin qalağ: gəlin havası: bərk durğun, rakit hava.
- üzü yazılı gəlin kimi qalmaq: boşuna gözləmək.

qəlincə gəlincə. 1. sırası gəldikdə. - ona verdi mənə gəlincə qısdı. 2. (söz danışıldıqda) amma. indi. - bu sözə gəlincə. - mənim konuma gəlincə. 3. gələlim. qaldı ki. yana. dən yana: cə. cəhətcə.

qəlincik gəlincik. 1. kiçik gəlin. ərusək. - gəlincik çiçəyi: qızalaq. 2. sanğsarın bərk kiçik çeşiti. ağlı sarılı, incə uzunca olub, quru duvarların dəliklərinə qaçar, toyuq yumurtası cücəsin tutan heyvancıq. 1. çöl lalası. qızalaq. çayırda bitən qızıl qırmızı çiçək.
- gəlincik balığı: dadlı yeməli balığ çeşiti.

qəlinmək gəlinmək_. gəlmək işi olunmaq. varid olunmaq. - bu çağda gəlinirmi.

qəlir gəlir. geçinəcək. geçinmə qoşu. həyat əsbabı. - sizin geçinəcəyiz nasıldır. - geçinəcəyi varmıdır. - el geçinəcəyin sağlamlamalı.

qəliş gəliş. 1. pırosə. axar. gediş. 2. sayaq. sıra.- söz sırası: söz gəlişi. 3. gəlmə. virud. - bu nə gəliş çağıdı. - sənin indi gəlişivə nədən nədir. 4. yol. tərz. üz. surət. - gəlişi gözəl: ras gələ. - gəlişi gözəl bir şəkildə. - saçların gəlişi gözəl buraxmışdı.

qəlişmək gəlişmək. övkələnmək. yoğlanmaq. öğlənmək. huşlanmaq. ağıllanmaq. öncədən anlamayıb sonradan anlamaq. böyümək.- uşağın öqlənməsi çox çəkər. - öqlənməmiş evlənən ev yıxar, öqlənibsə evlənir, ev yığar.

qəlişmək gəlişmək. 1. yetişmək. böyümək. boy atmaq. - gəlişmiş ağac. 2. iyiləşmək. səmirmək. - yolçuluq sizə yaramış, çox gəlişmisiz.

qəliz ağır. zorba. qatmar. qatmarlı. bükük. səmir. üzlü. yapışqan. qalın. yoğun. quyu. qoyu. kəsif. yoğ. qoyu. quyu. qalın. qəliz. kəsif.

qəlizlənmək yuğrulmaq. yoğrulmaq. yoğunlanmaq. quyuqlanmaq. quyulanmaq. qalınlanmaq. qoyulanmaq. təxmir edilmək.

qəlizlətmək qavama gətirmək. yoğurmaq. yoğrutmaq. quyulaştırmaq. qoyulaştırmaq. qoyqulaştırmaq. bəkitləmək. açıqlığın, boşluğun gidərmək. yuğurtmaq. yoğurtmaq. yoğunlaştırmaq. quyuqlatmaq. quyulatmaq. qoyulatmaq. qalınlatmaq. təxmir etdirmək.
- pəkməzi bir az daha quyulaştır. - durum ged gedə qoyulaşır. - bunun göyün quyulaştır, sarısın aç.

qəllaş kəllaş < qallaş. qalac. dikəbaş. dikəş. qallaş. bataqçı. kələkçi.

qəllə kəllə. - kəllə biçimində əni boyu bir olan: toparlaq. yuvarlaq. - toparlaq kişi. - tos toparlaq cocuq.
- kəl, uyuzun qafası: irik.

qəllək kəllək. kəllə biçimində. topalaq. yuvarlaq. girdə.- topalaq kişi. - bir topalaq pambıq: bir yumaq, bir yuvarlaq pambıq dəngi, dənəyi.

qəlləşmək kəlləşmək. keçəllənmək. ajmaqlanmaq. ajmuqllanmaq. ajmuqmaq

qəlmək gəlmək. 1. geri dönmək. udət üdmək. rücət edmək. ricu' edmək. - ged gəl: gedib dönmə. - geddigi yerdən gəlməz. - get amma çabuq gəl. 2. girmək. hilul edmək. başlamaq. olmaq. - yaz gəldi. - işlər hələ gəlir. 3. yetişmək. visul edmək. - kərvan havax gəlir. - qatar yarın gəlir. 4. ortalanmaq. zihur edmək. - kəndisinə bir alıqlıq gəldi. - ağlıma gəldi. iki gündə bir ısıtma gəlir. 5. çıxmaq. bulunmaq. düşmək. - bu çizmələr mənə dar gəldi. - bu yemək ürəyimə ağır gəldi. 6. görünmək. sanlanmaq. zənn olunmaq. - bu yol mənə çox uzaq gəldi. - sizə dadı acı gəlmir. - mənə öylə gəlirki. 7. çəkmək. dözmək. dayanmaq. - bu at yükə gəlməz. - şakıya, şuxluğa gəlməz kişidir. - kiçik uşaq çox yeriməyə gəlməz. 8. sonuclamaq. çıxmaq. hasil olmaq. müncər olmaq. - bundan nə gəlir. - bu durum nədən gəlir. - bundan çox nələr gələ bilər. 9. uğramaq. düçar olmaq. - qarışa gəlmiş: aha gəlmiş. 10. yetişmək. bərkimək. 11. başlamaq. girmək. olmaq. - orucluq gəlsə. - yaz gəlir. - axşam gəlir. 12. düşmək. uymaq. uyğun olmaq. - bu sizə gəlir. - bu işimə gəlməz: dərdimə dəğməz. - ipə sapa gəlməz. 13. görünmək. düşünülmək. sanılmaq. zənn olunmaq. - bu yol mənə çox uzun gəlir. - bu yemək mənə acı gəlir. - öylə gəlir ki: görünür ki. 14. dözmək. dayanmaq. - bu at yükə gəlməz. - mən çox yeriməyə gəlməm. - şakıya gəlməz: şuxluq götürməz. 15. sonuclanmaq. bitmək. çıxmaq. - bundan nə gəlir. - bundan çox nələr gələ bilər. 16. tutulmaq. düşmək. uğramaq. - qarqıma, ahıma gələcəksin. - qarqıya gəlmiş. 17. qazandırmaq. - sənə neçə gəlir. 18. qəbul edmək. - onun sözünə gəldim. 19. olmaq. üz vermək. - onda böylə iş gəlirmi. 20. yalandan göstərmək, görünmək. - görməzdən gəlmək: görməz kimi olmaq. - bilməzdən gəlmək: bilməz kimi olmaq.
- arxadan gəlmək: izləmək.
- nərsə nərsiyə gəlmək: uymaq. yaraşmaq. - bu paltar mənə gəlməz.
- saya gəlməz: hesanlanmaz.
- sözə gəlmək: inanmaq. qəbul edmək. - sonda səndə mənim sözümə gəldinmi. - oda mənim oyuma gəldi.
- nərsənin nərsiyə çatması, yetməsi, ras olması. - başa gələn çəkilir. - gələn çəkiləcək.
- aşağı gəlmək: {1. enmək. 2. yıxılmaq. düşmək}.
- ağıra gəlmək: gücünə gedmək.
- əldən gəlmək: gücündə olmaq. bacarmaq.
- əldən gələn: gücündə olan. bacardıqı dək.
- ələ gəlmək: {1. tutulmaq. 2. miyəssər olmaq. hasil olmaq. - çətin ələ gələn}.
- içəri gəlmək: girmək.
- içə gəlmək: içinə, könlünə doğmaq.
- iləri gələn: ə'yan əşrafdan olan.
- çəkiyə gəlmək: cürləşmək. yaramaq. saziş edmək.
- dolaya gəlmək: çaşmaq. iğfal olunmaq.
- yan gəlmək: geçinmək.
- ola gəlmiş: əsgidən öylə olmuş. - görülə gələn işlər: görülməyinə öğrəşilən işlər. - yazıla gələn.

qəlmə gəlmə. 1. virud. gəliş. - bu nə gəliş çağıdı. - sənin indi gəlişivə nədən nədir. - bu yerə gəlmə yolları. - gəlmələri qapattılar. - üç gəlməli yer. - dar gəlməli yer. - gəlməni kəsdilər. 2. gəlmiş. varidə. - avrupadan gəlmə. 3. yetişmə. olunma. hasil olma. - yazdan gəlmə. - sizdən gəlmə sovğat.
- gedib gəlmə: varış gəliş. ülfət. e'tilaf.

qəlməz gəlməz. alınmaz. dəğməz. tutunmaz. yaqışıqsız. uymaz. yaraşmaz. namünasib.
- yaxışıqsız bir görüş: nəzər.
.- sözə alınmaz işlər: danışmağa dəğməz işlər.

qəlmic gəlmic. iri balıqları qılcığı, qılcığ yerinə olan gəmikləri. böyük qılçıq.

qəlmiş gəlmiş. gələn. gəlici. ati. varid. vasil. gəlmə. varidə. - avrupadan gəlmə.
- dün bura gələn kişilər qayıtdılar.

qəlpir kəlpir. gəlbir. gələpir. düşmə. düşə. ucuz olan nərsə. - bu atı kəlpir aldım. - bu pula o ev çox kəlpirdi. - kəlpir mal arayan: ucuzçu. - kəlpir uşaq: götürmə, doğma olmayan uşaq. - öz uşağı olmuyub yalnız bir kəmpiri vardır.

qəltək basdırı. sürgi. sürgü. taban. daban. hər bir yerin toprağın, qalxıq yerlərin düzəldib, safatmaq üçün yuvarlaq ağır qəltək.

qəm 1. gəm. oyan. dizgin. 2. kəm. astın > astin_fars. astar. astağ. aşağ. alt. az. 3. kəm. az. əksik. naqis. nüqsan. kötü. fəna. - kəm söz. 4. xəstəlik. iğ. kəmkə. kefsizlik. toqa. mun. iç ağırlığı. 5. zərər. ziyan. 6. qussə. sıqıntı. sıxıntı. kədər. 7. kəm. astın. az. əksik.- astın gəlir.
- gəmi azıya almaq: baş qaldırmaq. - gəm almaq: qəbul edmək.
- kəm sanıcı: pisikçi. pis düşünən. bədxah. {# uğur sanıcı: xeyir sanıcı: uğurçu. xeyirdah}.
- kəm yek < kəmik.tək. az. az tapılan.

qəmal kəmal. irginlik. ərginlik. pişginlik.

qəmə bax > qama. 1. taquz. taxuz. kipəz. cif. ciftə. 2. xama_fars. qamış. qələm. - doğranan nərsəni sıxışdırmaq üçün işlənir. - ağır yüklü nərsəni dəhləmək üçün altına qoyulur. - ağır nərsənin altında olan gədiyi tıxamaq üçün işlənir. - neçə təxdəni birbirinə bağlayan qıssa tikələr. 3. kəmə. sirr. 4. kəmə. ovsun. 5. kəsən. qıran.
- gəmə sıçan: lağmalarda bulunan bulunanın ən böyüyü.

qəmək kəmək. pambıqtan yapılmış çubuqlu, naxışlı bir toxuma. bundan bürqü yapılır. qıpçaqlar yaqmurluq yaparlar.

qəməl kəməl. kəmlə. məhəllə.

qəmələmək yolmaq. qəl' edmək.

qəməli izli. nişanlı.

qəməl kəməl. dəyər. qədir. qiymət. baha'. - bunun kəməli nə?: qiməti nə?. - kəməli beş para edməz.

qəməlsiz kəməlsiz. dəyərsiz. qədirsiz. qiymətsiz. bahasiz.

qəmənd kəmənd. ilməkli ip.

qəmənd kəmənd. salmaip. salma heyvanları, asav heyvanları tutduqları ip.

qəmər kəmər. quşaq. məntəqə. - təbriz kəməri.

qəmərli kəmərli. kəmrik. yumru. qanbur. kanbur. kambur. (beli) bükük, büklü. (arxası) çıxıq. tümsək. əğri. mühəddəb. quşaqlı. yaraqlı. qurcı. uyuqluq. - çox işləməkdən kambur olmuş. - orasında kamburu vardır. - duvar kambur vermiş.

qəməs kəməs (< kəm: az). - kəməs kəməs: qamas qamas: xımır xımır. bala bala.

qəmətmək kəmətmək. alçatmaq. basalamaq. təhqirləmək. pisləmək.

qəmgəşmək kəmgəşmək. qamqaşmaq. qamaşmaq. (yığışmaq. çimçəşmək). 1. əkşi, turş yeməkdən dişlərin uyuşuq, kəsməz, ğıcıqlanır duruma gəlmək. - heyva dişlərimi qamaşdırdı. 2. ışığın gurluğundan, çox parıldaq, bərraq olduğundan, gözün qararması, kolaşması, görməz olması. - qara, günəşə baxmaqdan gözüm qamaşdı.

qəmi - pusula tapılmadan ön, gəmilər qıyıları izlərdi.

qəmi keşti_fars (< köçmək). köçmə aracı. su içində yeryən təknə.
- gəmi, çadır dirəyinin başında olan təkərlək başlıq: başlama. başlıq. qapla.
- gəmi, qayıq taxdalarının ortasın kənəfli yapışqan, yəlimlə qapamaq işi: qaplatmaq. qaplamaq.qalpatmaq. qalpamaq.
- döğüş gəmilərində olmuş, yelkənli, iti gedən təknələr: qırlanqıc.
- gəmini sapıtmaq: açmaq. alarğa edmək.
- gəminin yanlaması, yana əğilməsi: yalpa. yanpa. yana vermək. sağa sola vurmaq.
- gəminin yanlarında olan barmaqlıqlar. hər çeşit barmaqlıqların üstünə yuxarısına yapılan təxdə. təxdə sipər. - gəminin köpəştəsinə dayanıb uzaqlaşan qaraya baxırdıq.
- hər yanında iki sıra topu olan, əsfi döğüş gəmisi: qapaq - qapaq suəri.
- gəmi su edmək: gəminin içi su almaq. içinə su keçmək. su işləmək.
- üç gögərtəli gəmi: üç qatlı gəmi.
- döyüş gəmi toplusu: tonanma. donanma.
- altı düz, alçaq, yelkənli, kürəklə sürülən gəmi: qalı.
- altı, başı, divi düz gəmi çeşiti: qalyot.
- gəmi, qayığı, omurqa üzərinə mindirməyə yarayan, qabırqa biçimində olan ağaclar: qabırqa.
- gəminin alt kökərtəsi: tavlun. - gəminin ən alt kökərtəsi: tavlun kökərtəsi.
- gəminin omurğasının arxa yanının dibi, quruğu: onurğa topuğu.
- iti gedən, yelkənli kürəkli kiçik gəmi çeşiti: tırxandıl.
- çox enli olub yalpası az gəmi: töşəkli. döşəkli. # narın yapılı. - gəminin yelkəni, yeli avuclamışı, şişmiş olub, yavaş geməsi: apazlama

qəmiçi gəmiçi. dumənçi.

qəmiçilik gəmiçilik. dumənçilik:

qəmik kəmik ( > kəm yek).tək. az. az tapılan.
- baldır gəmiyi: incik sümük. incik gəmik.
- bel gəmiyi: əgin. əmud fəqəri.
- köks gəmiklərinin hər biri: qabırqa. - arığlıqdan qabırqaları çıxmış.
- göt gəmiyi: qıç gəmiyi. soqum. quyruq soxumu.
- qaburqa gəmikləri: güsri_ka. göğüsün yanları.
- quyruğun gəmikli yeri: gəmirdik.
- uçurcaq gəmiyi: toyuğun uçaq qanat gəmiyi.
- bir gəmik atmaq: itə bir sümük atmaq kimi birinə azacıq bir nərsə vermək.
- gəmik kimi: gəmik kəsilmək: çox quru olmağı göstərən deyim.
- bir dəri bir gəmik: çox incə, yağsız zəifliyi göstərən deyim.
- gəmikdən olan nərsə. - gəmik sap. - gəmik dügmə.
- kürək gəmiyi: omuz kürəyi: qəbzə. gəbzə. çiğni örtən sümük.

qəmin kəmin. pusu. kündə. astın > astin_fars. astar. astağ. aşağ. alt. az. kəm. pusı. pusu. pusqu. tuzaq. duzaq ( tutsaq < tutmaq). - ona (kəndisinə) duzaq qurmuşlar.- kündədə yatmaq. - kündə qurmaq.

qəminə kəminə. kəmnə. kəmnək. kəmkən. həqir. aciz. - sizin kəmnə quluz.

qəmingə kəmingə. pusu. pusqu. pusqu.

qəminləmək kəminləmək. pusqlanmaq. pusquda yatmaq.

qəmirci gəmirci. qazım. - qazım heyvan.

qəmircik gəmircik. qıqırdaq (qulaq. göz. burun).

qəmirdik gəmirdik. quyruğun gəmikli yeri.

qəmirmək gəmirmək. dişlə ısırıb xırdalamaq.

qəmis kəmis. qapıs. qamıs (qapayan). 1. gömlək. 2. incə qabıq. zar.

qəmişmək kəmişmək. saldırmaq. çıxarmaq. atmaq. sürmək. bir şeyi çıxarıb atmaq.

qəmiz qumiz.

qəmkə kəmkə. 1. (> kəmxə_fars) bir çeşit ipək parça. - kəmkəçi: kəmək parçası toxuyan. 2. xəstəlik. iğ. qəm. kefsizlik. toqa. mun. iç ağırlığı.

qəmkən kəmkən. kəmnə. kəmnək. kəminə. həqir. aciz. - sizin kəmnə quluz.

qəmküm kəmküm. - kəmküm edmək: quşqulanmaq. - kəmküm eylədi bir söz söyləmədi.

qəmlə kəmlə kəməl. məhəllə.

qəmlənmək xəstələnmək. çərlənmək. iğlənmək. iklənmək. yiklənmək. ağrınmaq. korlanmaq. çorlanmaq. pozulmaq.

qəmli küfəçlik.

qəmlik kəmlik. 1. zərərlik. ziyanlıq. 2. kötülük. - kəmliyə qarşı iyilik edmək. - kimsədən kəmlik görmədi.

qəmnək kəmnək. kəmkən. kəmnə. kəminə. həqir. aciz. - sizin kəmnə quluz.

qəmnə kəmnə. kəmnək. kəmkən. kəminə. həqir. aciz. - sizin kəmnə quluz.

qəmrə kəmrə. gəmi gövdəində, gögərtəsində eninə uzanan kirişlər.

qəmrənmək gəmrənmək. 1. dişlə ısırılıb xırdalanmaq, oyulmaq. 2. (at) gəmini çeynəmək. - bu at gərənir. 3. dişləri qıcıqlamaq. - gəmrənib dururdu.

qəmrət kəmrət > kəmtər. daha aşağı. daha alçaq. əhqər. ələhqər. - kəmrət behman kəs. - sizin kəmrətiz.

qəmrətinğ kəmrətinğ > kəmtəranə. əhqəranə. acizanə. - kəmrət behman kəs. - sizin kəmrətiz.

qəmrətinğ kəmrətinğ > kəmtəranə. əhqəranə. acizanə. - məni kəmrətinğə yazığın gəlsin. - sizin kəmrətiz.

qəmrici gəmrici. cəvəndə. - gəmrici heyvanlar.

qəmrik kəmrik. kəmərli. yumru. qanbur. kanbur. kambur. (beli) bükük, büklü. (arxası) çıxıq. tümsək. əğri. mühəddəb. - çox işləməkdən kambur olmuş. - orasında kamburu vardır. - duvar kambur vermiş.

qəmrilmiş gəmrilmiş. kədrim_ka. kəmrit. arınmış. - kədrim ət_ka: dəridən üzülmüş ət.

qəmrit kəmrit. kədrim_ka. gəmrilmiş. arınmış. - kədrim ət_ka: dəridən üzülmüş ət.

qəmritmək kəmritmək. qanburlatmaq. kamburlatmaq. kanburlatmaq. büklətmək. bükmək. tümsətmək. əğritmək. yumrutmaq. mühəddəb edmək.

Qəmsək_fars kəmsək_fars. < kəsmik <> kəmsik. 1. süzmə yoğurt. 2. bir çeşit pənir.

qəmsik kəmsik <> kəsmik. 1. süzmə yoğurt. 2. bir çeşit pənir.

qəmtap kəmtap. kəmyab. bulunmaz.

qəmtər kəmtər > kəmrət. ələhqər. - kəmrət behman kəs. - sizin kəmrətiz.

qəmzə gəzmə. girişmə. qırışma. qır vermə (< qırılmaq. burulmaq). buruqma. naz. işvə. qaş göz ilə oynanma.

qən gən. genğ. gənğ. gən. geniş. gengiş. bol. vəsi'.1. açıla. şaşa. mütəəccib. 2. laübali. qeydsiz. - o çox gen kişidir. 3. dinc. rahat. fərah. - gen bir yaşam sürür. - onun durumu çox gendir. - geniş könülli: qəmsiz. qeydsiz. 4. dəmirçi ayqıtlarından bir çeşit yonqar, rəndə. 5. geniş. gengiş. bol. vəsi'.
- gen bucaq: küt bucaq: zaviyeyi münfəricə.

qənaətkar qanıqlı. tox gözlü.

qənar kənar. 1. yalı. yalqı. yalıq. qıyı. qoltuq. qırax. bucaq. yan. quytu yer. - orası bir qoltuqdur: yan yerdir. - qoltuq devlətlər: qıraxda qalan devlətlər. - yalıya enmək. - yalı boyunca getmək. - yalıya düşmək. 2. ağız. uc. qıraq. qıyı. ucraq.

qənar kənar. qıyı. qıraq. uc.

qənc gənc. 1. tor. toy. çiğ. pişməmiş. yetinməmiş. əcəmi. - incə, uzun boylu, uyqun boylu, boylu boslu gənc. - dalyan kimi. - dalyan kimi qız. - iri, qanmaz gobud gənc: toraman. qılıqsız. gicbəsər. 2. uşaq. bala. - oğrət gəncin işətti. 3. yaş. yaşıl. taza. körpə. cavan. 4. gəniz. kənz_ərəb. (< kan). qaznaq. xəzinə. təpnək. dəfinə. gəncinə. xəznə. tübək. təpnə.
- gənc irisi: iri boylu dəliqanlı.

qəncinə gəncinə. gənc. xəznə. tübək. təpnə.

qəncliyü_ka xanların düğünlərində, bayramlarda yağma edilmək üzərə yapılan sofra.

qənd kənd. 1. kərənt. kərət. kət (< kər). böyük aralıq. 2. qura. qəryə. - baş kənd. xanaga. ölkə kürsisi: astana. paytəxd.

qəndi - kəndini satmaq: özün şişirmək.
- kor qəndil: kor ışıq: kor çırağ: çox əsrük: bərk kefli

qəndi kəndi. öz. zat. nəfs. - kəndi gəldi. kəndi yıxılan ağlamaz. - kəndi kəndinə: öz özünə.

qəndil ıştın. ışton. ışıq qıbı.

qəndisinə kəndisinə. ona. - ona (kəndisinə) duzaq qurmuşlar.

qəndli₂ kəndli₂. köylü_1. içi duru, bön kişi. öküz.

qəndlik kəndlik. kətlik. tostluq. dostluq: adaşlıq. arxadaşlıq. arxadaşlıq. düzlük. sədaqət.

qəndü kəndü. kənüt. şəhir. qala. kənt. kənd.

qəndüc kəndüc. kəndüc.sarpun. çuxur. ambar. təpəngü.

qənə kənə. saqırğa. saqurğa.heyvanlara yapışıb qanların əmən, yapışdığı yerdən qopmaq istəmiyən kiçik bir böcək. taxda qurusu kimi ətə yapışıb qan soran böcək, bit. - qoyun, inək kənəsi.
- genə genə: dönə dönə: dalbadal.
- ətə yapışan bir kənə çeşiti: qasıq biti. qırq ayaq.
- kənə göz: çox kiçik gözlü.
- buğda kənəsi: buğda biti.
- kənə oti: bitgi adı.