Qamusi TÜRKİ ŞƏMSƏDDİn sami etimolojiK İŞ aparan həSƏNBƏy hadi 2008 TƏBRİZ

qolac qulac. iki qolun açıqlığı boyunda. iki qolun açıq olarkən, bir öbür ucuna dək olan aralıq. me'marların iki arşını.
- ipi ki ölçər qıldı qulaç (qolac) \\ qılıb on iki min qarı, bir yığəc: bir qulaclıq ipi ölçər (məhəndis) qıldı on iki min dəfə (əl). oldu bir ağac > > qoltuq.
- yeddi qolac dərin quyu.
- qolac qolac: bol bol. çix çox. fərax fərax.

qolaclamaq 1. qolacla ölçmək. 2. ölçüb biçmək. 3. yeyin yerimək. iti gedmək.

qolaçan çapul, dağıtma istəyi ilə gəzib dolaşma. - qolaçana çıxdılar. - bizim yerlərə qolaçan etdilər.

qolaq çolaq. bəcəriksiz. şil.

qolan - ənli yəhər qolanı: təpəngü. təpəngi. qalın qaltaq belləməsi.

qolanğ enli, yassı hörmə qurşaq. yəhəri heyvanın belinə bağlayan qayış. salıncaq, kuf ipi. çadırın qırağına tikilən enli qalın şərit, zeh. ruban.
- qolanğ yeri: atın belinin ortası.
- qolanğ urmaq: salıncaqda ayaq üsti qarşılıqlı sallanmaq.

qolapa ağ saqqız tikani daha deyilən ot.

qolayçı solayçı. başı soyuq. yaldızçı. yalandan işçi. üstün görü işləyən. üstün gör işləyən. göz boyaçı.

qolayımsı yesircə. rahatlıqla. zəhmətsizcə.

qolay 1. yesir. rahat. səhl. zəhmətsiz. - qolay gələ: rahat olsun. iş başında olanlara deyilən deyim. 2. çara. tədbir. - qolayına baxmaq.
- çox qolay, rahat nərsə. əğləncə. - bu iş ona əğləncədir.
- qolay olmayan: ağın. ağır. gülbət. çətin.- belə gülbət işlərə qatılmayın. - böylə işlərə uğraşmaq gülbətdir.
- tutamı qolay: dinc hallı. rahat.

qolaylama solaylama. bəzək. yalandan iş. yaldız. üstün görü iş. üstün gör işləmə. göz boyama.- onun diplomu bir yaldızdır. - içi təzək, üzü yaldız.

qolaylamaq yarılamaq. yarımlamaq. yarısını bitirmək. yarısına varmaq.- işləri yarıladıq.

qolaylıq kullanış. kullanışlıq. uyğunluq. rahatlıq. - bu işin ön görüşü gözəlisədə kullanışı iyi degil.

qolaysızlık₁₁ Kasıblıq. yarlıla₁₁. yoxluk₁₁. yoxsulluk. - yarlılığa ayıb yok₁₁.

qolaysızlık₁₁ yarlıq_9. yoxsulluq. kasıblıq. yarlıla₁₁. yokluk₁₁. - yarlılığa ayıb yok₁₁.

qolba kulbə. çalı çıpıdan ev.

qolçaq 1. oyunçaq. məl'əbə. 2. qola, biləyə taxılan hörmə əldivan.

qolçı qolçu. gözətçi. bəkçi. - tamuç qolçı: sınır bəkcisi.

qolçılıq qolçuluq. gözətçilik. bəkçilik. qardiyanlıq.

qolçu qolçı. gözətçi. bəkçi. avuş. qorucu. - tamuç qolçı: sınır bəkcisi.

qolçuluq qolçılıq. gözətçilik. bəkçilik. qardiyanlıq.

qoldam söğəy. yardam. qolqapas. kömək.

qoldaş yardaş. yardaq. arxadaş.

qolqapas qoldam. söğəy. yardam. kömək.

qollamaq kollamaq. kullamaq. 1. araşdırmaq. yoxlamaq. axtarışmaq. - geçirin (xatirin) kullamaq. 2. gözətləmək. intizarda qoymaq. - çağı kullamq: vaxıt keçirtmək. 3. işlətmək. qayırmaq. yiyələnmək. - onu o kullayır.

qollanmaq kullanmaq. 1. budaqlanmaq. dallanmaq. inşiablanmaq. münşəib olunmaq. 2. çatallaşmaq. işgilləşmək. müşgülləşmək. pürüzlənmək. bürküşmək. - iş budaqlandı. 3. tutmaq. işlətmək. istixdam edmək. - uşaq (çırağ, şayırd) tutmaq. öğrətci tutmaq. işçi tutmaq. - bit yol, iş tutmaq.

qollantı budantı. dallantı. budaq budaq, dal dal olmuş. kəsimiş budaqlar toplusu.

qollıq köynəyin yenlərinin ucuna taxılan əğrəti qolalı qolçaq qoşu, cütü. - yaxalıq qollıq.

qollu əlli. qulplu. yenğli. yənğli.- uzun yenğli, qıssa yenğli kot. - əlli qazan. - əlli şamdan.

qolluq qulluq. qırnalıq. aralıq. ara. xaqanların sarayında, iç ağası, nökər qulluqçuların bulunduğu yer, özgü dayrə.

qolluqçu qolluqçu. aralıqçı. araçı. qırna. - baş qırna. - ikinci qırna.
- salma qara qolluqçu: gecə qara qol gəzən qara qolçu.

qoloft koloft_fars (< kop). {< külbüt. gülbüt. güblüt. güblüt}. qalın. gobult. gobut. qalın. tox. qaba. kəsif. zəxim. qəliz.

qolsuz budaqsız. düz. saf.

qoltuqçu 1. öğcü. məddah. 2. bir şö'bəni dolandıran qılavuz. 3. əntiqəçi. simsar. köy köhnə alıb satan.

qoltuq 1. qol, köks ilə omuzun qurduğu bucaq. 2. qırax. kənar. bucaq. yan. quytu yer. - orası bir qoltuqdur: yan yerdir. - qoltuq devlətlər: qıraxda qalan devlətlər. 3. bölük. şö'bə. bucaqda yerləşn nərsə. - qoltuq tükan, bang, meyxana, baqqal: çüçənin bir bucağında, döngəsində olan tükan. 4. dəllal. 5. qolun dayancaq yeri. - qoltuqlu səndəl. 1. qolun dayancaq yeri olan səndəl. - on qoltuq varıdı. 6. tə'rif. yanğaş. mədh. - qoltuq sürmək, gəlmək: qoltuğa girmək: mədh edmək. 7. ögünmə. təfaxür.
- qoltuq altına almaq: qorumaq.
- qoltuq altında çıxan çiban: köpək əmciyi: köpək məməsi.
- qoltuq altı: qoltuğun içi, oyuğu.
- qoltuq dəgəngi: qolutuq ağacı. başda iki haçalı, qıvrıq ağac.
- qoltuq yeni: qoltuq yenği: kürəkənin gəlinin qoltuğuna girib qadınların içinə çıxma rəsi.
- qoltuq qabarmaq: şişmək. fəxr edmək.
- qoltuq vermək: şişirmək.
- qoltuğuna vermək: 1. əlinə vermək. 2. şişirmək.

qoltuqlamaq qoltuğuna girmək. şişirmək. mədh edmək. tə'rifləmək.

qom kom1.

qoma koma. 1. koma. yığın koma. tob. 2. qoyma. atma. buraqma. vəz'. tərh. - yapının atması: tərhi. - qanunun atması: təhi. - buyruqların atması: tərhi. 3. koma. kom. yığın. 4. kiçik ağıl. 5. alvanaq > alunək. külübə. külbə. daxma.
- mütərakim koma: yığındı.
. - topraq koma, külbə: turluq. turlaq.
- dolaş ulduz koması: gəzən, səyyar ulduz yığını.

qomaç küməs. (< kümə. qoma) qodus. toyuq axırı. - gün batır, toyuqları kümslə bala.

qomaq 1. qoymaq. qoyvermək. artıq tutmamaq. buraqmaq. mane' olmamaq. icazə vermək. bir bağdan sərbəs buraxmaq. - qonaqları qomayın gedsinlər. 2. almaq. qəbul edmək. - qonaqları hara qoyacaqsız. - qoymadı alam. 3. tutmaq. bulundurmaq. bıraqmaq. - məni ac qoydular. 4. atmaq. yüklətmək. vermək. - hər kimə bir iş qoydu. - bu mala çox yük qoma. 5. nəsb edmək. tə'yin edmək. - üç keşikçi ora qoyun. - yeni qılavuzlar (müdürlər) qoyuldular. 6. geymək. taxınmaq. - başlıq qoymuş. - bu paltarı daha qomayın. 7. tutmaq. bağlamaq. - süt qaymaq qoymuş. - yaram qatmaq qoyub. 8. yerləşdirmək. - uşaqları dərsə qoy. 9. hazırlamaq. - turşu qomaq. - yemək qomaq. 10. qurmaq. düzmək. - süfrəni qoyunca bizi çağırın. - yemək qoysaz gəlləm. 11. qoymaq. vurmaq. basmaq.- barmaq basın.
- od qoymaq: od tutuşdurmaq. 12. qonulmaq. sürülmək. yapışdırılmaq. tədhin edilmək. - boya sürüldü. - yağ sürülmək. 13. qoymaq. gətirmək. soxmaq.- yoluna gətirmək. - meydana gətirmək. 14. kilfət. kəniz. dişi qulluqçu.
- ad qoymaq: ad taxmaq.
- araya qoymaq: ortaya qoymaq. vasitə edmək. - yoldaşlardan bir araya qoymalı.
- asqıda qomaq: süründürmək.
- əldən qomaq: buraxmaq. vaz geçmək. tərk edmək.
- ortaya qomaq: izhar edmək.
- üzərinə qomaq: üstə qoymaq: artırmaq.
- içəri qomaq: içəri almaq.
- baş qomaq: başdan keçmək.
- yana qoymaq: saxlamaq.
- bez qomaq: iplikləri parça toxumaq üçün dəzgaha gərmək.
- boş qomaq: məhrum buraqmaq. - o sizidə boş qomaz.
- təməl qomaq: kökləmək. dikəltmək.
- hala qomaq: duruma gətirmək. - gör nə hala qodun məni.
- minnət qomaq: başa qaqmaq.
- yoluna qomaq: düzəltmək. təsviyə edmək.
- yola qomaq: yollamaq. göndərmək. irsal edmək.
- yolda qomaq: yolun ortasında buraqmaq.
- qoyub gedmək: öksüz bıraqmaq.

qomalaq komalaq. nərsənin, başına dək duldurulması. komala, təpələmə doldurmaq: toruq. doruq. duruq. - duruqlu ölçək.

qomalamaq komalamaq. turuqlamaq. duruqlamq. nərsəni başına dək duldurmaq. təpələmək. - ölçəyi duruqladı.

qomamaq komamaq.yığmaq. toplamaq. biriktirmək. komamaq.

qomat komat 1. komitə. - icra komitəsi.gərkə komatı. 2. ocaq. kanun. - hançı komata bağlıdır.

qomba komba. komba.cumbə. kumbə. Cə'bə < cım + bə. qabırqa: qutu. bəsdə. qabırcak₈. qısqın.

qombul gombul. apalaq. yapalaq. gündə. tombul. iri.

qomıt quyu al, qırmızı. tünd, qoyu gilanar boyalı. - qomıt suci: qırmızı şərab. - qomıt at.

qomma komma. şişik. yuvarlaq

qomod komod. işqab. dilab. dolab. nərsə doldurmaq, qoymaq üçün, duvar oyuğunda, yaxud ayrıca yapılmış, qəfəsəli, qanatlı qapılı olan içək yer. - dolabda saxlamaq. - dolaba qoymaq. - aşıq (aşlıq) dolabı. - geyim dolabı.

qompuz kompuz. şişik. toppuz. qoppuz. şişilmiş. şişirdilmiş.

qomuqlamaq qumuq boyuna nisbət edmək. pisləmək. tərsləmək.

qonaç təm. dəm. bucaq.

qonaqçı yamçı. evçi. duraqçı. durqaçı. qalaqçı. mənzilçi.

qonaqçıl açıq qapılı.

qonaq qonağ. 1. yataq yer. yatacaq. yatcaq. - yolçuya qonaq vermək. 2. oturaq. duraq. məks. qərar. - on gündə bir gün qonaq etdik. 3. mərhələ. məsafə. bir günlük yol. - burdan ora neçə qonaqdır. - bu yolu üç gündə başa vurduq. 4. mənzil. məskən. iqamətqah. aramqah. - orda qonaq tuddu. - bənqu qonah: aramqahi əbədi. 5. tənəbi. böyük otaq, dayirə. - böyük xanlar qonaqları süslənmişdi. 6. bina. hikumətin yerləşən yeri. - devlət qonağı. 7. başda olan kəpək. - baş qonağı otu: başın kəpəyinin dərmanı. 8. qonaq yeri: ordu. 9. qapı. - baş qonağı: tonğra. donğra. kəpək. 10. məqsəd. 11. mənzil. - ərişir qonağına asta gedən. 12. atım. mənzil. 13. turluq. torluq . durluq. devlət yeri. rəsmi yer.
- çağrışsız girən qonaq: əkdi. dalqavuq. tüfeyli.
- çağrılmamış qonaq: uyuntu_cığa.
- qonaqların, görcülərin qonağı, otaqı: aralıq. ara.

qonar - qonar köçər: tez tez yer dəğişən. köçəbə. yürük.yaylaq qışlaq edib, sürüsünü araxasıca düşüb, otlaq yerləri gəzən el.
- qonar köçər evli: köçəbə.

qonazad xanəzad. qul oğlu. ocaqçı.

qonc başmağın, çəkmənin baldıra gələn bölümü.

qonculus qərə qonculus. ummacı. umacı. yabanı qul. xoxan. qəbirdən çıxan ölünü andıran şəbəh. vampir.

qondaq qundaq. 1. sıx bağlanmış top nərsə. 2. təkərləksiz top yatağı. 3. od tutuşdurmaq üçün yığılıb bağlanmış, buxcalanmış kövrək çör çöp. kov. - qondaqçı: qundaqçı. bilərək yanqın törədən qırıqçı, cani. 4. içinə qonulub bağlanan yəmşək. qadınların yalın, sadə baş örtüsü. - baş qundağı. 5. qundaq. qındaq.

qondar qoyan. vaze'.

qondara ökcəli, səğəli, ağır ayaqqabı.
- qondara kimi başmaqları ayağa geyməkdə yarayan buynuzdan, sümükdən, dəmirdən olan yasıq arac: kərətə. piləsgən. çəkicək. çəkəcək.
- qondaranın altını quran kavsala (mal dərisi): taban. daban. - potunun dabanı sağlamdı.

qondarma tondurma. dondurma. toplama. yığma. yasama. 1. bir yerə yığıb bütünləmə. 2. muntaj. 3. məsnoyi. təbiyi olmuyan. - dondurma daş: məsnoyi daş. təbiyi olmuyan.
- dondurma duvar: beton armə. 4. düzmə. yalan. saxda. - düşmə işlər, sözlər.

qondurmaq yerləştirmək. oturtmaq.
- toz qondurmaq: ittiham vurmaq.
- toz qondurmamaq: təbrəə edmək. - kəndi südüyü kişiyə toz qondurmaz.

qonğraqu qonraq. tonquraq. naqus. çınqıraq. çan. zəng.

qonğramaq səs qalınlaşmaq. bir şey.

qonğşmaq qonuşmaq.

qonğur 1. boz boya. topraq boyası. - qonğur al: > qumral: quyu sarı. açıq sarı. buz ilə al arasında bir boya. - qumral saçlı. - qumral saqqalı. 1. ürəkli. cəsur. şüca'. - qonğur alp.

qonıqmaq qalmaq. əlsizləmək. acizləmək.

qonışılan arxadaş.

qonqaqlıq dalqavuqluq. əkdilik.

qonqrə konqrə. köprü. - dörd köprülü duvar.

qonqur əsmər. qumral. qonqur al.

qonmaq qonulmaq. qoyulmaq. 1. yerləşdirilmək. - bu sırçalar nərəyə qonacaqdır. - yemək boşqabları oraya qonmaz. - dilaba qonsa iyi olur. 2. buraxılmaq. ötürülmək. tərk olunmaq. - siqara qondu bitti. 3. çuqmaq. çoqmaq. çaqmaq. süzülüb enmək.
- içinə qonmaq. içə doğmaq: ürəyə doğmaq. sinux edmək.

qonraq tonquraq. qonğraqu. naqus. çınqıraq. çan. zəng.

qonsa quş qursağı. quş qatı.

qonşu - qonşu qonu.
- qapı bir qonşu: qapıları bitişik qonşu.

qonşu qıyraq. qıyıraq. qıyıda olan. yaxın. yağuq. yoğuq. qərib. (# qıraq: uzaq).

qonşum oylaşım. danşım. müzakirə.

qontuş kürk. üstü naxışlı, dar qollu kürk.

qonu konu. 1. tutu. danışığa qoyulan nərsə. 2. qonuq. qonaq.
- əni qoni: ənği qoni: əninə boyuna. çoxdan çox. - oyanndığımda əni qoni gün yayılmışdı. - bu gün əni qonuna soyuqdu.

qonulmaq qomaq. sürülmək. yapışdırılmaq. tədhin edilmək. - boya sürüldü. - yağ sürülmək.

qonulmaq qonmaq. qoyulmaq. 1. yerləşdirilmək. - bu sırçalar nərəyə qonacaqdır. - yemək boşqabları oraya qonmaz. - dilaba qonsa iyi olur. 2. buraxılmaq. ötürülmək. tərk olunmaq. - siqara qondu bitti.

qonulmaq enilmək. düşəlmək. - qonaqlar qonuldular.

qonumlu yonumlu. orınlı. sanalı. qısınlı. mə'qul.

qonuşmaq - ağız dolusu qonuşmaq: hər gələ danışmaq.

qonuşmaq - əsrükünə, keflicə qonuşmaq: südrəmə.

qonuşma görüşmə. ixtilat.

qonut (< qonmaq). 1. itaət. inqiyad. ibadət. 2. tapnaq. məscid.
- iki qoburlu qonut: iki minarəli məscid.

qop 1. şişik. 2. yekə. iri. 3. baş. təpə. 4. seçgin. 5. düğün. 6. başçı. müdür. 7. yardım. - qolundan qopanı elə: әlindən gələni elə.

qopa qoba: 1. mühəddəb. (# hopa. kova: müqəər). - qopa bəyi: maça bəyi: külxan bəyi. 2. bardaq. ayaq. qədəh.

qopab kopab. hubab. çopan. qopan. köp. kəf. su üzərində oluşan havalı şişlər.

qopal kopal. kupal. küp kimi. tobaç. qunt. biçimsiz. qıssa.

qoparan qaşar. qaşır. qaşıyan.

qoparılmaq (əkin. yemiş). kəsilmək. toplanılmaq. düşürülmək. - indi yemiş qoparılmaz.

qoparma koparma. qoparılmış.

qoparmaq aparmaq. qapmaq. yerindən almaq. çalmaq. yağmalamaq. qəsb edmək. götürmək. aşırmaq. çalmaq. çapmaq. toplamaq. qanğırmaq. qanırmaq. qasmaq. sancı vermək. sancmaq. alıb götürmək. gedmək. - pıçaq barmağımım ucun götürmüş. - suyun axarı onu götürdi.- bunu içmə içivi qoparır.
- vurub qoparmaq. talamaq. dalamaq. talanlamaq. yağmalamaq. qənimət, əsir götürmək. - qız dalamaq: tutub əsir götürmək.
- çəkib qoparmaq: yolumaq. yolmaq.
- dişləyib qoparmaq: ısırmaq. talamaq. dalamaq.- ayı dalamış.

qopat - qızılca qopat (qiyamət): vəlvələ.

qopca - qurşaq, qayış kimi nərsələri bağlamağa özəl, dilli başlı böyük qopca: toqqa. tuqa. tuqa. - qolan toqası. - quşaq toqası. - qılıc qayışı toqası.

qopca dəmir teldən olan ərkəkli dişili çəngəl.

qopcalamaq qopca ilə ilikləmək.

qoplamaq xoplamaq. qalqımaq. sıçramq. fırlamaq. şaxa qalxmaq. - at qalxdı. - balıq qalxdı.

qoplatmaq xoplatmaq. qalqıtmaq. sıçratmq. fırlatmaq. şaxa qaldırmaq. - atın səkrətib qalxıtdı.

qopmaq 1. (birdən. gözlənməzdən.). qırılmaq ayrılmaq. qıtrılmaq düşmək. - ipi çəkirdim qopdu. 2. birdən çıxmaq, üz vermək. - hay qopdu. - qiyamət qopdu. 3. bərk ağrımaq. - bağısaqlarım qopur. - ürəyim qopur. - göbəyim qopur. ödü qopmaq: çox qorxmaq.
- könüldən qopmaq: verməsinə ürək vermək.
- hər kimə ürəyindən nə qopursa versin.

qopmuş qopuq. kəsik. qırıq. sınıq.

qopoyoğlu kopoyoğlu₂. köpəkoğlu. it oğlu. hin oğlu.

qoppuz toppuz. qompuz. şişilmiş. şişirdilmiş.

qopsa hər nəyin düğmə biçimində olan bölümü.

qopsam - qopsam quşaq: rəsmi geyim. (# orta quşaq. aralıq geyim. əl geyim. bayağı qapsam, geyim).

qopsım rəsmi. - qopsım gediş: rəsmi gediş. - qopsım sürə: rəsmi zaman. - qopsıma uyğun: rəsmə görə. - qopsım günay: rəsmi səlam.

qopturmaçı gopturmaçı. bosboyçıl. boyçul. məddah.

qopuq qopmuş. kəsik. qırıq. sınıq.

qopum burum. qıvım. - bir qopum: bir burum. bir qıvım.

qopun qupon. kupon. (< qoparmaq). kəsilmiş kiçik parçalar.

qopuz kovus. kavıs.

qor kor 1. açıqsız. ışıqsız. qaranlıq. - kor otaq. kor qəndil. 2. anlaqsız. qanmaz. beyinsiz. huşsuz. qaranlıq. - kor kişi. 3. çözülməz. qarışıq. - kor düyüm. - kor bağırsağ: güdən. qalın bağırsağın bir bölümü. 4. kar. içi tutuq, qapalı yer. sağır. kəsik. məsdud. küt. qapalı. kəsik. qunt. künt. kəsməz. soqur. görməz. qapanmış. batmış. - soqur göz. - kor siçan: soxulan dağ siçanı: soqur. 5. yanıb qızarmış kömür, odun. - qorın üstündə pişirmək. - bu odun çox qor tökür. - qor kimi altın. - kor əbə: əbə köməci: gözü bağlı oyunu: bir neçə kişi cocuq (: nəfər uşaq) olub, birinin gözlərin bağlayıb, başqalarının çevrəsində dolaşmaqla oynanılan bir oyun.
- kor döğüşü: göz gözü görməz döğüş: kor koruna döğüş: birinin birindən savsız, izsiz, xəbərsiz olmaqsızın döğüşməsi.
- kor topal: səqət. qusurlu. topal. mə'lul.
- kor sıçan: köstəbək.
- kor qaya: dənizin içində olub görünməyən qaya.
- kor ışıq: kor çırağ: kor qəndil: çox əsrük: bərk kefli.
- korkoruna: qəflətən.
- kor gözlü: nankor. kafəri ne'mət.
- kor yol: çıxmaz. çıxmaz yol. bünbəst.
- kor kötük: kötük kimi: bərk kefli. zil zırna.
- ölünün gövru: başıva and olsun: - kor ölür badam gözlü olur: birini sözdə, özdə sıxışdırmaq üçün söylənən deyim.
- kor boğazlıq: oburluğ. qarımpalıq.

qora < qoğara. 1. qoğmaq, oğmaq üçün arac. əğik, ufaq, incə dişli, yontmaq üçün kəsici arac. 2. ititmək aracı. yonac. yonqac. suğan. soğan (< su: iti) > suhan_fars). 3. qoraq. yaxan. yandıran. acıdan. - can qorası: cana düşən od. - iç qorası: iç ağrısı, dərdi. 4. acı. odlu. 5. qoğara (<< qoğ). xurə. aşıla. akıla, cüzam. yenir kəsəli. 6. quruq. hər nəyin xamı. yemişlərin xamı. özəlliklə üzümün xamı, yaşılı, əkşisi. - quruq suyu: qora suyu. - quralı aş: qora aşı. - xurma quruğu. - zeytun quruğu.
- qaya quruğu: damda duvarda bitən bir bitgi.
- qora sıxı: qora su. qora suyu.
- şərab, qora, lumu suyunudan qabda qalan köçək: tırtır. lığ.

qorada qurada (< quru). qurumuş. alızlamış. zayıflamış. əsgimiş. yıpranmış. işə dəğməz yaramaz. bitmiş. - qorada oyu (fikir). - qorada qılınc. - qorada araba.

qoraq qora. 1. yaxan. yandıran. acıdan. - can qorası: cana düşən od. - iç qorası: iç ağrısı, dərdi. 2. acı. odlu. 3. tənəkə. pənəkə. pənahqah. yalı. yalqı. yalıq.
- qoşun qoraqı: orduqah. ortaqu. ordu. ordu qərargahı. toyka.

qoratmaq koratmaq. xor tutmaq. korlatmaq. yıpratmaq. əsgitmək.

qorcı 1. görci. bəkçi. mahafiz. 2. cübbəçi. cübbəli. yeniçəri ocağında özəl qol, sinif.

qordon 1. kordon_latin. qoruyan, saxlayan, yığan, bağlayan, ayıran, sağlayan, bərkidən arac). ip. sap. sınır. - yükləri qordonla: iplə. - qızıl qordonlu saat. 2. qərətinə. - qordonda saxlamaq: qərətinədə saxlamaq. 3. silsilə. sıra. - qaraqol qordonu.