Müşdərilərin ancaq axşamlar yığışdığı yeməkxananın qabağında yaşıl “Volqa” dayanmışdı (İ.Hüseynov). Dalbadal düzülmüş dusdaxlar qayaların arasından keçən yol kimi əyilir, düzəlir, qatlanırdılar (F.Kərimzadə). Elə bil qəfəsdə yaşayırıq biz, Tikanlı məfdildir hər tərəfimiz (M.Cəlal). ▲
nb, nm birləşməli sözlərdə n səsi
m kimi tələffüz olunur:
O, bir az gözləyib tini buruldu və qəmbər döşənmiş küçəni keçib Sənubərgilin çöl qapısından içəri girdi (Elçin). Burada saysız-hesabsız mavi və göy, ağ və çəhrayı gümbəzdəri olan məscidlər vardı ki, saymaqla qurtarmazdı (Ç.Hüseynov ).
▲ Söz ortasında kar samitdən əvvəl gələn
q səsi
k' kimi tələffüz olunur:
▲ Əsasən milli çoxhecalı sözlərin sonunda
q səsi x kimi tələffüz olunur:
Budaxlarda n yerə gəlmiş qonaxlar , sarı yarpaxlar. Qona x ? Yox, yox, yetim qalmış uşaxla r- sarı arpaxlar. Küləklə dost olub çox gəzdilər birlikdə dünyanı. Yəqin mən tək o cananı soraxla r sarı yarpaxlar. Ayağın dəydiyi hər bir yerə üz sürtmək istərlər, Odur, şövq ilə torpağı qucaxlar sarı yarpaxlar. Yenə sənsiz göz ağlar, cism üryan, çöhrə sapsarı, Payızdır, gur yağış, çılpax budaxlar , sarı yarpaxlar. Deyirlər hər ağac bir aşiqin qəm dəftəri olmuş, Bu dəftərdən qopan solğun
