Bilal Həsənli Nazilə Abdullazadə

♦ Oxuyun. Sait səslərin bir-birini izləməsinə diqqət yetirin.
Qızılquş yuvasını çox vaxt su kənarında, uca ağacların başında tikər. 
Balaları yuvadan çıxan kimi ovladığı quşları öldürüb qanını içər, sonra da o qanı 
qusub balalarına yedirər. Balaları bir qədər böyüdükdən sonra, ovladığı quşu su 
kənarına aparar, tüklərini yolar, cəmdəyini suda təmiz yuduqdan sonra parçalayıb, 
balalarının qabağına atar. Balaları qanadlanıb, uçmağa başladığı vaxt tutduğu ovu 
gətirib yuvasının ağzına birdən-birə buraxar, quş ölüm pəncəsindən qurtardığını 

---

72 
görüncə, pırıldayıb uçmaq istərkən qızılquş balaları hücum edər, dərhal onu tutub 
yeyərlər. Anası balalarına bu cür ovçuluq öyrədər. Balalarının bu zamanı anaları 
üçün də qorxuludur, yaxın gələrsə o saat hücum edib, onu da parçalarlar. Ona 
görə də ovladığı quşla yuvasına yaxın bir ağaca qonar və özünə məxsus bir səslə 
balalarını səslər. Onların uçub gəldiyini görüncə ovu buraxıb qaçır. Qızılquş 
balalarını ovçular bu vaxtlar tutarlar. Yuvalarına yaxın bir yerdə tor qurub, içinə 
toyuq, kəklik buraxarlar. Çır-çırpıdan, otlardan qayırdıqları kiçik daxmalarda 
gizlənib bir əllə torun ipini tutar, o biri əllə də sümsünü çalarlar. Qızılquş balaları 
analarının ov gətirdiyinə aldanıb, özlərini tordakı quşun üstünə atanda ovçular ipi 
tez çəkir, tor bağlanır, qızılquş balaları da torun içində qalırlar. 
Qızılquş balaları bu zaman çox acıqlı olurlar. Özlərini insan əlində əsir 
görəndə ürəkləri partlar, insana heç alışmazlar. Ona görə də ovçular qızılquş 
balalarını tutunca, iynə ilə göz qapaqlarını bir-birinə tikərlər. İki-üç gün ac saxlar 
və yavaş-yavaş ət verib özlərinə alışdırdıqdan sonra göz qapaqlarını açırlar. Quş-
cuğazların acığı bu cür sönər, sahiblərinə alışarlar. Ovçular qızılquş, tula götürüb 
ova çıxarlar. Tulalar kolların, qamışların arasına soxulub ördək, qaz, kəklik, 
qırqovul və turacı qaldırınca qızılquş hücum eyləyib ovlar 
(A.Şaiq).