Bilal Həsənli Nazilə Abdullazadə

Fasilələrin yeri, məntiqi vurğulu sözlər
İfaçılıq vəzifəsi, oxunun
sürəti, intonasiya 
Ana urəyi həyəcan icində idi. // 
Ömrünün nübarı, /bəxtinin cicəyi, / evinin 
dirəyi / igid oğlu Buğac ilk dəfə atası ilə ova 
çıxmışdı. // Anaxatun yaxşı bilirdi ki, / Buğac 
ovda yenə ad çıxaracaq, / dostlarını 
sevindirəcək. // Ovdan gələnləri yaxşı 
qarşılamaq lazımdır. // Anaxatun da qırx qızla 
hər tədaruku görmüşdü...// 
İlk dəfə atası ilə ova çıxmış 
oğlunun gəlişini gözləyən 
ananın həyəcanını çatdırmaq, 
hadisələrin davamına maraq 
oyatmaq. 
Orta temp. 
Nağılvari. 
Həyəcanla. 
Axşam yaxınlaşdıqca ananın səbri 
tukənir, / urəyi nigarançılıqla döyünürdü. //
Axırda o, / dözə bilmədi. // Qırx qızla birgə 
atlanıb / ovçuları qarşılamaq üçün obadan 
aralandı. // Bir az sonra / uzaqdan dəstə 
göründü. // Amma nədənsə, / nə ov şeypurları 
çalınır, / nə də ovçuların şən çığırtıları 
eşidilirdi. // Ana urəyindən sanki bir tel qırıldı, 
/ bu tel qəmli-qəmli səsləndi:/ 
– Bəlkə, bir bədbəxtlik baş verib? // 
Oğlunun başına bir iş 
gələcəyini hiss edən ananın 
nigarançılığının artması, 
səbrinin tükənməsi, kədəri 
barədə təsəvvür yaratmaq. 
Nağılvari. 
Orta temp. 
Həyəcanla.
Ana atını 
sürüb / xanla üz-üzə gəldi. // 
Sağına, / soluna baxdı. // Oğlu Buğacı 
gormədi. // Ana nigarançılıqla dilə gəldi: / 
– Bəs mənim balam hanı?// 
Xan dinmədi.II Rəngi ağappaq idi. // 
Xanın susması ananın nigarançılığını daha 
da artırdı. // Ana urəyinin bütün telləri sanki 
birdən qırıldı. // O, / coşğun bir səslə çığırdı: / 
– Bağrım çatladı, xan, söyləsənə, / hanı 
mənim balam? // 
Artıq oğlunun başına bir 
hadisə gəldiyinə əmin olan 
ananın fəryadı, ürəyindən 
qara qanlar axması barədə 
təsəvvür yaratmaq.
Tempi sürətləndirməklə. 
Hərarətlə. 
Qətiyyətlə.

---

141 
Xan / yenə dinmədi. // O, / dodaqlarını, 
/ bığlarını gəmirirdi. // İşi belə gorən
yasavulbaşı ananı da aldatmaq istədi, / irəli 
gəlib, / ona baş əydi və dedi: / 
– Anaxatun, / heç nigaran qalma. / 
Oğlun Buğac sağ-salamatdır, / xan yoruldu, / 
qayıtdı. // Buğac cavandır. // Ovdan doymadı. 
// Dağlarda, / düzlərdə cüyür-ceyran qovur, / 
ov ovlayır. // 
Yasovulbaşəının ananı 
aldatmaq, arxayın salmaq 
niyyətinin çatdırılması 
Nağılvari. 
Orta temp.
II 
Ana urəyi / onun yalan dediyini duydu. 
// Anaxatun atını mahmızlayıb, / qırx qızla 
birgə cölə, / otlağa sarı üz qoydu. // Anaxatun 
yaz-qış başı qarlı olan / Aladağa çatdı. // Bir 
təpəyə çıxdı. // Boylanıb ətrafa göz gəzdirdi. // 
Ana bir dərənin uzərində qarğaların, / 
quzğunların halay vurub hərləndiyini gördü // 
və atını düz / ora sürdü. // Çatanda nə gördü?// 
İgid oğlu Buğac / üzüqoylu / bir bulağın 
kənarında / yıxılıb qalmışdı. // Vəfalı atı isə / 
başının üstünü alıb, / Buğacı yırtıcı quşlardan, 
/ heyvanlardan qoruyurdu. // 
Oğlunu tapmaq qərarına 
gələn ananın qətiyyəti barədə 
təsəvvür yaradılması. 
Orta temp. 
Nağılvari. 
Ana oğlunu belə gorəndə / sinəsindən 
odlu bir fəryad qopdu: // 
–
- Gözüm çıxaydı, / oğul, / səni belə 
gorməyəydim. // Axar suların qurusun, 
/Aladağ, / göz yaşlarım qurudu. // Otların, / 
cicəklərin / yanıb kulə dönsün, / Aladağ, / 
bircə balama necə qıydın?// 
Oğlunun yaralandığını görən 
ananın keçirdiyi hislərin 
çatdırılması 
Həyəcanla 
Orta temp 

---

142 
Ana belə deyib, / oğlunun / bumbuz olmuş 
başını bağrına basdı. // Ananın mehriban 
səsini eşidən, / uzundə / ilıq ana nəfəsini 
duyan Buğac / gozlərini yavaş-yavaş açdı. 
//Anasını gorəndə /zəif səslə dedi:// 
– Dağı-daşı qarğıma, / anacan...// Bu bəla / 
onlardan deyil, / ana, / duşmən işidir, / 
düşmən...// 
Buğac / azacıq susub / iniltili bir səslə 
dedi: // 
– Qorxma, / anacan, / mənə bu yaradan 
ölüm yoxdur. //Mən huşumu itirdikdə ağ saçlı, 
/ ağ saqqallı bir kişi gozumə göründü. // O, / 
mənim yaramı / üç dəfə sığallayıb dedi: // 
“Ana südü ilə dağ cicəyi / sənin yarana 
məlhəmdir…”//
Buğacın anaya həqiqəti 
deməsi, xilas yolunu 
gösttərməsi barədə təsəvvür 
yaradılması 
Tempi sürətləndirməklə 
Nağılvari