162
Ishlab chiqarishning gorizontal to’planishi – bu milliy iqtisodiyotning
ma’lum tarmog’i doirasidagi korxonalarning yiriklashuvidir.
U erkin raqobat
davri,
shuningdek, XX asrning boshlarida ishlab chiqarish to‘planishining asosiy
shakli sifatida namoyon bo‘lgan.
Ishlab chiqarishning vertikal to’planishi– bu milliy iqtisodiyotdagi bir
necha
o’zaro bog’liq tarmoqlarda mahsulot ishlab chiqarishning
to’planishidir.
U ilmiy-texnika inqilobi sharoitlarida keng rivojlandi.
Ishlab chiqarishning to‘planishi o‘z rivojining
ma‘lum
darajasida
monopoliyalarning paydo bo‘lishiga olib keladi. Ishlab chiqarishning to‘planishi
hamda monopoliyalarning paydo bo‘lishi o‘rtasidagi ichki aloqalar quyidagilarda
namoyon bo‘ladi:
1) tarmoqlarda bir necha yirik korxonalarning hukmron mavqega ega bo‘lishi
ularning bir-biri bilan kelishuviga hamda monopolistik birlashmalar tuzishiga
imkon yaratadi;
2) yirik korxonalar o‘rtasidagi raqobat juda qaltis bo‘lib, ular uchun katta
miqyosdagi yo‘qotishlarga olib kelishi mumkin. Shunga ko‘ra, raqobatni cheklash,
tovarlarga yuqori narxlar belgilash va yuqori foyda olish uchun yirik ishlab
chiqaruvchilarning monopolistik ittifoqlarga birlashishi lozim bo‘ladi.
Monopoliyalarning kelib chiqishi va shakllanish yo‘llariga bog‘liqligi
bo‘yicha asosiy turlarini qarab chiqamiz:
Tabiiy monopoliyalar
– iqtisodiy faoliyatning texnikaviy va texnologik
xususiyatlari taqozo qilib, raqobatni qullash mumkin bo‘lmagan yoki qiyin
bo‘lgan sohalarda vujudga keladi. Bular: Suv, energiya, gaz ta‘minoti korxonalari;
Temir yo‘l transporti; Harbiy-mudofaa majmuasi korxonalari.
Tabiiy monopoliyalar ob‘ektiv shart-sharoitlarga ko‘ra ayrim sohalarda ham
qonuniy tartibda vujudga keladi va amal qiladi. Masalan,
kamyob yer osti
boyliklarni qazib olishda, choy, uzumning alohida navlarini yetishtirishda takror
ishlab chiqarilmaydigan tabiiy resurslar, jumladan alohida unumdor yer
uchastkalarga egalik ishlab chiqaruvchiga monopol mavqeini ta‘minlaydi.
163
Iqtisodiy (sun‘iy) monopoliyalar – ishlab chiqarish va kapitalning to‘planishi
hamda korxonalarning turli yo‘llar bilan birlashishi natijasida vujudga keladi.
Iqtisodiy
monopoliyalarga kartel, sindikat, trest va kontsernlarni kiritish
mumkin.
Kartel
– sanoatning bir tarmog‘idagi bir nechta korxonalar uyushmasi bo‘lib,
qatnashchilar ishlab chiqarish va tijorat sohasida to‘liq xo‘jalik mustaqilligini
saqlab qoladi. Ular ishlab chiqarishning umumiy hajmidagi ulushi, sotish narxlari,
bozorlarning taqsimlanishi va boshqa shu kabilar bo‘yicha kelishib oladi.
Neft eksport qiluvchi mamlakatlar (OPEK) tashkiloti – xalqaro ko‘lamdagi
kartelga misol bo‘la oladi. U 1960 yilda tashkil qilingan bo‘lib, a‘zo mamlakatlar
(XX asr oxirida 11 mamlakat) neftni qazib olish va eksport qilish sohasida yagona
siyosat yuritishga harakat qiladi.
Sindikat
– bir turdagi mahsulot ishlab chiqaruvchi
korxonalar birlashmasi
bo‘lib, qatnashchilar xo‘jalik yuritishning moddiy shart-sharoitlariga mulkdorlik
huquqini saqlab qoladi, ular provard mahsuloti esa umumiy mulk sifatida alohida
tashkil qilingan muassasa tomonidan sotiladi.
Trest
– tadbirkorlarning birgalikdagi mulki asosida tashkil qilinib, unga
kiruvchi korxonalar o‘zlarining ishlab chiqarish va tijorat sohasidagi mustaqilligini
yo‘qotadi hamda yagona boshqaruv tizimiga birlashadi. Bunga ―O‘zbekiston havo
yo‘llari‖ DAK, umumiy ovqatlanishi va maishiy xizmat
korxonalarning shahar
birlashmalari, tarmoq vazirlik va qo‘mitalari misol bo‘la oladi.
Kontsern
– formal mustaqil korxonalar ittifoqi bo‘lib, uning doirasida bosh
firma barcha qatnashchilar ustidan moliyaviy nazoratni tashkil qiladi. Hozirgi
zamon kontserni – bu yirik ko‘p tarmoqli majmua bo‘lib, unga turli mamlakatlarda
joylashgan sanoat, savdo, bank va boshqa korxonalar kiradi. Kontsern qat-
nashchilarni aktsiyalariga egalik qiluvchi kompaniya ular faoliyatiga ta‘sir
ko‘rsatishi sababli ―xolding‖ (inglz. hold – ushlash, egallash) deb nomlanadi.
Konsortsium
– hamkorlikda yirik tadbirkorlik loyihalarini amalga oshirish
uchun sanoat, bank va boshqa kompaniyalarning vaqtinchalik birlashmasidir.
164
Monopoliya sharoitida firma narx ustidan sezilarli nazoratni amalga oshiradi.
U mahsulot (xizmat)ning yagona ishlab chiqaruvchisi
hisoblanadi va demak,
taklifning umumiy hajmi ustidan nazorat qiladi hamda o‘ziga foydali bozor narxini
o‘rnatishga harakat qiladi. Buning uchun monopolistda bir qator imkoniyatlar
mavjud bo‘ladi:
1)
Monopolist
korxona
o‘z tovarining sotish hajmini kamaytirib,
mahsulotning sun‘iy taqchilligini vujudga keltiradi va bu taklif narxining o‘sishiga
olib keladi.
2)
Mutloq monopoliya kichik ishlab chiqaruvchilardan tovarlarning katta
Dostları ilə paylaş: