3. Oqlovchi (advokat) nutqi.
4. Jamoatchi oqlovchi nutqi.
5. O'z-o'zini himoya qilish nutqi.
4. Ijtimoiy-maishiy nutq:
1. Madhiya (yubiley yoki maqtov nutqi).
2. Ta'ziya (motam nutqi).
3. Tabrik nutqi (tost).
5. Diniy nutq:
1. Hutba.
2. Va'z.
Uslubiy xoslangan va uslubiy betaraf so‘zlar
Adabiy tilning ijtimoiy hayotdagi ma’lum soha doirasiga, ma’lum
nutqiy
vaziyatga xoslangan ko‘rinishi nutq uslubi hisoblanadi. So‘zlar ma’lun nutq
uslubiga xoslanish – xoslanmaslik belgisiga ko‘ra uslubiy xoslangan va
uslubiy betaraf so‘zlarga bo‘linadi. Ayrim
nutq uslubi doirasidagina
qo‘llanadigan so‘zlar uslubiy xoslangan so‘zlar, bunday xususiyatga ega
bo‘lmagan so‘zlar uslubiy xoslanmagan yoki betaraf so‘zlar deyiladi.
Tovush, urg‘u, bo‘g‘in, undalma, morfema, omonim, sinonim,
uslubiyat
kabi qator so‘zlar uslubiy xoslangan so‘zlardir. Chunki bu so‘zlar asosan
tilshunoslik fani doirasida qo‘llaniladi.
Osmon, xalq, bayram, o‘quvchi, dars, tushlik,
salomatlik, odam kabi
so‘zlar barcha nutq uslublari doirasida birdek qo‘llanish
imkoniga egaligi
sababli uslubiy betaraf so‘zlar qatoriga kiradi. Ya’ni, so’zlashuv uslubida ham,
kitobiy uslubda ham ishlatiladigan so’zlar uslubiy bеtaraf so’zlar hisoblanadi: suv,
tog’, bola, xat.
Dostları ilə paylaş: