www.vivo-book.com
382
– Bəs məmələr! – deyə mən cavab verdim, – sənin
ananın böyük sallaq məmələri!
– Get siçovul poxu ye, səni göt oğlu, göt!
– Sən götsən, sən götsən, sən götsən! HA-HA-HA!
– Milçək beyinlilər, – mən cavab verdim, – mənim
göbəyimə yığılmıĢ zibili əmin!
– Sən... – deyə Temmi baĢlamıĢdı ki, birdən yaxınlıqda
silah atəĢlərinin səsləri eiĢidildi. Səslər ya küçədən, ya
məhəllənin arxasından, ya da qonĢuluqdakı mənzilin
arxasından gəlirdi. Çox yaxından. Bura kasıblar yaĢayan
məhəllə olduğundan, burada fahiĢələr qaynaĢır, narkotik
maddələr satılır və ara-sıra qətllər də törədilirdi.
Densi pəncərədən bağırmağa baĢladı:
– HENK! HENK! YUXARI, YANIMIZA QALX,
HENK! HENK! HENK! HENK! TEZ OL TƏLƏS, HENK!
Mən qaça-qaça yuxarı qalxdım. Temmi yatağa
yayılaraq uzanmıĢdı, onun möhtəĢəm kürən saçları yastığın
üstünə dağılmıĢdı. Ġçəri girəndə, o məni gördü.
– Məni vurdular, – Temmi zəif bir səslə dedi. – Məni
vurdular.
|