Darabe meselen : örnek verdi, isnad etti

el mûriyâti	: kıvılcım saçanlar
el murselîne	: gönderilen resûller, mürseller
el murselûne	: (gönderilmiş) resûller
el musaddikîne	: tasdik edenler
el musahhari	: emre amade kılınmış olan
el musaytırûne	: hakim olanlar, sahip olanlar büyülenenler
el musebbihûne	: tesbih edenler
el musevvemeti	: salma atlar
el musîu	: kötülük yapan
el muslâ	: üstün olan, en alâ olan
el muslimîne	: İslâm olan, Allah'a teslim olan, müslüman erkekler
el musrifîne	: müsrifler, haddi aşanlar
el muşrikâti	: müşrik kadınlar
el muşrikîne	: müşrikler, ortak koşanlar
el muşrikûne	: müşrikler, şirk koşanlar, ortak koşanlar
el mussaddikîne	: sadaka veren erkekler
el mustad'afîne	: aciz, çaresiz, zayıf olanlar
el mustafeyne	: seçilmiş olanlar
el musteânu	: yardım (istiane) istenecek olan
el mustebîne	: beyan eden, açıklayan
el muste'hırîne	: Rabbim, ikisine de rahmet et
el mustehziîne	: alay edenler
el mustekbirîne	: büyüklenen, kibirlenen kimseler
el mustekîmi	: istikamet üzere olanlar
el mustekîmi	: doğru olarak
el mutahharûn	: tahir olanlar, arınmış olanlar, maddî (fizik vucudu abdestli olanlar ) ve manevî (şirk, şüphe, inkâr düşüncelerinden) temizlenmiş olanlar
el muteâli	: herşeyden üstün, yüce, âlî olan
el mu'tebîne	: hoşnut olunanlar, affedilenler
el mutekebbirîne	: kibirlenenler, büyüklük taslayanlar
el mutekebbiru	: pek büyük olan
el mutekellifîne	: mütekelliflerden (mükellefiyet koyanlardan)
el mutelakkîyâni	: iki telâkki edici, iki yazıcı, iki tespit edici
el mutenâfisûne	: yarışanlar
el mutesaddikîne	: sadaka verenler, tasaddukta bulunanlar
el mutetahhirîne	: temizlenenler, temizlenmiş olanlar
el mutevekkilîne	: tevekkül edenler, Allah'a güvenenler
el mutmainnetu	: mutmain olan, tatmin olan
el muttekîne	: muttekiler, takva sahipleri
el muttekûne	: takva sahipleri
el nezîru	: nezir, uyarıcı
el tekatâ	: çarpıştı
el uhrâ	: başka, diğer, sonraki
el uhteyni	: iki kız kardeş
el uhti	: kız kardeş
el ukdeten	: düğüm, tutukluk
el ulâ	: yüksek: evvelki, ilk
el ulemâu	: âlimler
el umemi	: ümmetler
el umuri	: ömür: işler
el umûru	: emirler, işler
el umye	: âmâ, kör
el umyi	: kör
el unsâ	: dişi
el unseyeyni	: iki kız
el urcûni	: hurma salkımının dalı
el urveti el vuskâ	: sağlam kulp
el usbeti	: bir topluluk
el usrâ	: zorluk, zor olan, zor
el va'de	: vaad
el va'di	: vadi: vaad, söz
el va'du	: vaad, söz
el vâhıdi	: bir (tek) olan, vahid olan
el vaîdi	: tehdit, ikaz
el vâkiatu	: o vakıa, o olay, o müthiş olay
el vakti	: vakit
el vakti el ma'lûmi	: malûm olan (bilinen) vakit
el vakûdi	: yakacak, yakıt
el vâlidâni	: ebeveyn, ana baba
el vâlideyni	: ana-baba
el vârisîne	: varisler, mirasçılar
el vârisûne	: varisler, miras sahipleri
el vasîdi	: mağaranın dış kısmı, giriş, avlu
el vasiyyetu	: vasiyet (etmek)
el vedka	: yağmur
el vedûdu	: çok seven
el vehhâbi	: karşılıksız veren, lütufkâr, hediye veren, hibe eden
el vehhâbu	: ihsan eden, bağışlayan, hak kazanmadan veren, karşılıksız veren
el velâyetu	: velâyet, yardım, dostluk
el velîyyu	: velî, dost
el verîdi	: can damarı, şahdamarı
el vesâka	: bağlar
el vesîlete	: bir vesile
el vesvâsi	: vesveseler
el vezne	: tartı
el virdu	: yer
el vucûhu	: vechler, yüzler, kişiler
el vuhûşu	: vahşi hayvanlar
el vuskâ	: sağlam
el yahûdu	: yahudiler
el yahûdu	: yahudi
el yakdû	: kada etsinler, yerine getirsinler (gidersinler)
el yâkûtu	: yakut
el ya'meli	: yapsın, çalışsın, amel etsin
el yemmi	: deniz
el yestecîbû-lî	: onlar bana icabet etsinler
el yestecîbû-lî	: onlar bana icabet etsinler
el yetâmâ	: yetimlere
el yevme	: bugün, o gün
el yevme el âhıre	: ahiret günü (Allah'a ulaşma günü)
el yezûkû-hu	: onu tatsınlar
el yusrâ	: kolaylık, kolay
elâne	: şimdi
eleddu	: çok şiddetli, amansız, azılı düşman,
elfâfen	: birbirine sarmaş dolaş olmuş, içiçe
elfe	: bin (1000)
elfe senetin	: bin sene
elfev	: buldular
elfeynâ	: biz bulduk
elfi	: 1000 (bin)
elfin	: bin
elhaknâ	: ilhak ettik, dahil ettik, kattık
elhaktum	: siz ilhak ettiniz, dahil ettiniz
elhâ-kum (u)	: sizi oyaladı
elheme-hâ	: ona ilham etti
elif, lâm, mim, râ	: hurûfu mukattaa; mukattaa harfleridir. Kur'ân-ı Kerim'de bazı surelerin başında zikredilen özel (anlamlı) harflerdir.
elîmen	: acı: elîm, acıklı
elîmin	: acı
elîmun	: elîm, acı
elkâ	: ilka etti, ulaştırdı
elka eş şeytânu	: şeytan ilka eder, ulaştırır
elkâ-hâ	: ona ilka etti, gönderdi
elkâ-hu	: attı, koydu, sürdü
elkav	: atın
elkavû	: (attılar) cevap verdiler
elkıh	: at, bırak
elkı-hâ	: onu at
elkî-hi	: onu bırak, at
elkıyâ	: atın
elkıyâ-hu	: onu atın
elkû	: atın, bırakın
elkû-hu	: onu atın, ilka edin, sürün
ellâ	: doğrusu
ellâ	: olma: olmaz, yoktur
ellâ (en lâ) ta'budû	: kul olmamanız
ellâ ekûne	: ben olmam
ellâ havfun	: korku yoktur, olmaz
ellâ na'bude	: kul olmayalım
ellâ netevekkele	: tevekkül etmeyelim
ellâ nukâtile	: savaşmamamız
ellâ nu'mine	: îmân etmememiz için
ellâ ta'budû	: kulluk etmeyin, kul olmayın
ellâ ta'lû	: nasıl büyüklük taslarsınız, büyüklük taslamayın
ellâ tehâfû	: korkmayın
ellâ tektubû-hâ	: onu yazmamanız
ellâ tekûne (en lâ tekûne)	: senin olmaman
ellâ tertâbû	: şüphe etmemeniz
ellâ tettebia-ni	: niçin bana tâbî olmadın
ellâ tettehızû	: edinmeyin (diye)
ellâ tukâtilû	: savaşmazsınız
ellâ tukellime	: konuşmaman, konuşamaman
ellâ tukellime en nâse	: insanlarla konuşmaman
ellâ tunfikû	: infâk etmiyorsunuz
ellâ yec'ale	: kılmamak, yapmamak (vermemek)
ellâ yekûne	: olmaması
ellâ yekûnû	: (onların) olmaması
ellâ yerciu	: geri dönmüyor, cevap vermiyor
ellâ yescudû	: nasıl secde etmezler
ellâ yezzekkâ	: onun tezkiye olmamasında
ellâ yukîmâ	: ikame edememek, ayakta tutamamak, yerine getirememek
ellâtî	: ki onlar
ellâti dehaltum	: gerdeğe girdiğiniz (birleştiğiniz kadınlar)
ellâti fî hucûri-kum	: sizin hücrelerinizde, odalarınızda, himayenizde olanlar
ellâtî kattane	: kesenler (kadınlar)
ellatî lâ yercûne	: onlar ümit etmezler
ellen nec'ale	: bizim asla yapmayacağımızı, yapamayacağımızı
elletî	: ki o, o ki
elletî yed'ûne	: dua ettikleri (ki ona dua ederler)
ellezeyni	: onlar (ikisi)
ellezî	: ki o, o ...dır: o kimseler, onlar, o: ki onu
ellezî	: ki o, olan, yapan
ellezî (lillâhillezî) (li allâhi ellezî)	: ki o
ellezî ahrece	: çıkaran
ellezî âmene	: âmenû olan, îmân eden kimse
ellezî ihtelefû	: ihtilâfa düştükleri şey
ellezî irtedâ	: ki onu seçti, razı oldu, hoşnut oldu
ellezî işterâ-hu	: onu satın alan kişi
ellezî kefere	: inkâr eden kimseleri
ellezî lumtunne-nî	: beni kınadığınız kimse
ellezî necâ	: kurtulan kimse
ellezî neidu-hum	: onlara vaadettiğimizi
ellezî veffâ	: ahdini yerine getiren
ellezî yahtelifûne	: onlar ihtilâfa düşerler
ellezî yezkuru	: zikreden, söyleyen
ellezine	: o kimseler, onlar
ellezine	: onlar: o kimseler,
ellezîne âdeytum	: sizin düşman olduğunuz kimseler
ellezîne amenû	: Allah'a ulaşmayı dileyenler, âmenû olanlar