Dərslik Azərbaycan Respublikası Təhsil Nazirliyinin 1 noyabr 2004-cü IL tarixli 816 saylı əmri ilə təsdiq olunub

Oynaqlıq. Açıq oyun meydançalarına verilən ümumi adlardan biridir. Həmin sözün oynaq, 

 o y n a q m ə k a n  deyimləri də var. 

Səhnəcə. Kiçik süjetli, daha çox tək ifaçının göstərəcəyi oyun üçün iri mülkün həyəti, 

bazarın bir küncü, iki küçənin kəsişdiyi tin, tamaşaçı az yığılan yer seçilirdi. Səhnəcə deyilən bu yer 

kiçik, yığcam, xudmani tamaşa yeri mənalarını verirdi. 

Hovuzüstü. Saray həyətində, memarlıq qurumu dairəvi və ya dördkünc olan karvansarayın 

ortasında, şəhər bağında hündürlüyü yarım metr və ya bir metr olan hovuzun üstünə qalın taxtalar 

atılırdı. Sıx düzülən taxtaların üstü xovsuz xalçalarla döşənirdi. Onun üstündə qısa məzmunlu, ancaq 

əyləncə xarakterli, sadə süjetli və gülməli tamaşalar göstərilirdi. Yayın istisində hovuzun suyu 

oyunçu-aktyorlara sərinlik gətirirdi. 

Çavıstan.  Kənd oyun tamaşalarının göstəriləcəyi yer çox vaxt əvvəlcədən 

müəyyənləşdirilirdi. Oyunun təşkilatçıları dikdir yerlərdən torpaq qazıb ortaya tökürdülər. Sonra 

onu hamarlayırdılar. Səki və ya səhnə kimi görünən yer çavıstan adlanırdı. 

Həngə.  Ən müxtəlif kiçik oyunların və uzun çəkən tamaşaların göstərildiyi yerə verilən 

addır. Bəzi bölgələrdə həmin yerə h ə n g a m ə x a n a  da deyilir. Söz həngamə, yəni məzəli oyun 

çıxarılan yer mənasını verir. 

Şelaxana. Daha çox musiqili oyunlar göstərilən yerə deyilib. Müəyyən mənada 

tamaşaxananın və seyirxananın təhrif olunmuş şəklidir. 

Adları göstərilən tamaşa yerlərinin bir qisınındə, nisbətən iri sahəsində ifaçıların paltar 

dəyişmələri, "qrimlənib" oyuna hazırlaşmaları, səhnədə sözünü qurtarıb kənara çəkilən və növbəti 

çıxışmı gözləyən oyunçunun dayanması üçün camaatla səhnənin arxa hissəsinə  pərdə  çəkilirdi. 

Yaxud da araya vərni, zili, şəddə, sumax, bir sözlə, yüngül olan xovsuz xalça tutulurdu. "Kulis", 

"şırma" mənasını verən həmin örtüyə ç a t ı n a p ə r d ə  adı verilmişdi.