Yeniyetməlik yaşının psixoloji xüsusiyyətləri (11-15 yaş)
- İntensiv cinsi yetişmə və inkişaf, orqanizmin güclü fi-
zioloji yenidənqurulması
-
Qeyri-sabit emosional sfera, emosiya və əhvalların
idarə olunmaması
-
Müstəqillik və fərdiyyətinin ÖZÜNÜTƏSDİQİ, böyük-
lərlə münaqişəli münasibətin meydana gələ bilməsi
-
APARICI fəaliyyət – həmyaşıdları ilə ünsiyyət, qəbul
olunmağa, həmyaşıdlarının özünə qarşı hörmətinə «nail
480
olmaq» zərurətindən irəli gələn adamlarla yeni davranış
və münasibət normalarının mənimsənilməsi
-
ÖZÜNÜQİYMƏTLƏNDİRMƏNİN, XARAKTERİN
inkişafı
-
Xarakterin
aksentuasiyası
və
QEYRİ-ADAPTİV
davranış formasının meydana gələ bilməsi.
-
Şəxsi baxışlarının, diktat yaşlılara qarşı etirazın,
müstəqil
olaraq
referent
qrupları
seçmənin
formalaşması
-
Həqiqi
müstəqilliyin
olmaması,
həmyaşıdlarına
münasibətdə yüksək təlqinçiliyin və konformizmin
olması
-
MƏNTİQİ təfəkkürün, yaradıcı şəkildə düşünmək və
özünütəhlil
qabiliyyətinin, mücərrəd
məfhumlara
istinad etmənin inkişafı.
-
Özünənəzarət və fəaliyyəti planlaşdırmanın hələ çətin
olması
-
Riskə, təcavüzə meyllilik özünütəsdiq tərzi kimi
-
Seksual həvəs və marağın aşkara çıxması
-
Öz
«mənini»
dərk
etmənin,
eqoidentikliyin
formalaşması
-
Təlimdə seçicilik, ümumi və xüsusi qabiliyyətlərə sen-
zitivlik.
Özünü yoxlamaq üçün sual və tapşırıqlar
1. Yeniyetməlik yaşında nə kimi anatomik-fizioloji
dəyişikliklər baş verir?
2. Yeniyetməlik yaşında ünsiyyət tələbatından danışın.
3. Yeniyetməlik yaşında mənlik və əxlaqi şüur necə inkişaf
edir?
4. «Yeniyetməlik dövründə yaşlılıq hissi» dedikdə nəyi başa
481
düşürsünüz?
5. Yeniyetməlik yaşının təlim fəaliyyətinin fərqləndirici
xüsusiyyətləri hansılardır?
6. Yeniyetmələrdə idrak proseslərinin inkişafı haqqında
danışın.
.
Referat, məruzə və müstəqil tədqiqat üçün mövzular.
1. Yeniyetmələrdə iradi keyfiyyətlərin formalaşması.
2. Yeniyetmələrdə şəxsiyyətin inkişafı.
3. Yeniyetmələrdə yaşlılıq hissinin xüsusiyyətləri.
4. Yeniyetmələrin cinsi tərbiyəsinin psixoloji məsələləri.
5. Yeniyetmələrin təlimə münasibəti.
Ədəbiyyat
Bayramov Ə.S. Şagirdlərdə əqli keyfiyyətlərin inkişafı.
– Bakı, 1967
Əlizadə Ə.Ə. Uşaq və yeniyetmələrin cinsi tərbiyəsi. –
Bakı, 1986.
Əlizadə Ə.Ə. Təxəyyül. – Bakı, 2006
Əlizadə Ə.Ə. Şagirdlərdə təxəyyülün inkişafı. – Bakı,
1965
Məmmədov
A.U.
Məktəblilərdə
hafizənin
xüsusiyyətləri. – Bakı, 1974
Qədirov Ə.Ə. Yaş psixologiyası. – Bakı, 2002, s.2198-
339.
Rzayev
B.İ.
Məktəblilərdə
idrak
proseslərinin
fəallaşdırılması. – Bakı, 2000
Vozrastnaə i pedaqoqiçeskaə psixoloqiə. Xrestomatiə. –
M., s.210-311
Nemov R.S. Psixoloqiə. V 3-x kn., kn.2- M,, 1998,
s.221-233
Vozrastnaə psixoloqiə/ Pod red. N.F.Dobrınika. – M.,
483
2 2 - c i F Ə S İ L
İLK GƏNCLİK YAŞI DÖVRÜNÜN
PSİXOLOJİ XÜSUSİYYƏTLƏRİ
Qısa xülasə
Gənclik yaşının ümumi xarakteristikası. Gənclərin formalaşma-
sında bioloji, psixoloji, psixoseksual və sosial amillərin yeri.
İlk gənclik yaşında şəxsiyyətin inkişafı. Həqiqi yaşlılığa real
keçidin baş verməsi. Ünsiyyət fəaliyyətinin inkişafı. Ünsiyyət və emosional
həyat. Valideynlərlə ünsiyyət xüsusiyyətləri. Yoldaşlıq və dostluq.
Məhəbbət hissi. Mənlik şüuru və əxlaqi şüurun inkişafı.
Böyük məktəblilərin təlim fəaliyyəti və idrak proseslərinin
inkişafı. Təlim fəaliyyətinin forma və məzmunca, məktəblilərin təlimə
münasibətinə görə dəyişməsi. Təlim prosesində idrak proseslərinin inkişafı.
Maraqlar
və
mənəvi
tələbatlar. Dünyagörüşünün
formalaşması.
Peşəyönümü və peşəseçmə.
VI.22.1. Gənclik yaşının ümumi xarakteristikası
Gənclik insan həyatında uşaqlıq dövrünün başa çatması,
insanın fiziki cəhətdən yetkinləşməsi psixoloji cəhətdən
özünəməxsus yüksək keyfiyyətlərin formalaşması dövrüdür.
İnsanın yaşlılıq həyatı məhz bu dövrdən başlanır.
Bu dövr özünüdərketmə, mənlik şüuru və dünyagö-
rüşünün formalaşması mərhələsi, məsul qərarların qəbulu
mərhələsi, dostluğun, məhəbbətin, intim yaxınlığın yüksək
qiymətləndirildiyi insani yaxınlıq mərhələsi kimi qiymət-
ləndirilir.
484
Gənclik yaşı dövrünün başlanması və sonu haqqında
müxtəlif fikirlər irəli sürülmüşdür. Bunlardan daha çox qəbul
edilən 14-15 yaşdan 21 yaşa qədər olan dövrdür. Psixoloqlar
həmin dövrün iki mərhələni keçdiyini qeyd edirlər: ilkin
gənclik (15-17 yaş) və yetkin gənclik (18-21 yaş). Bəzi
mütəxəssislər yetgin gəncliyə 18-25 yaş dövrünü aid edirlər.
Gəncliyi sadəcə olaraq bioloji yaşın müəyyən həddə
çatması kimi xarakterizə etmək olmaz. Gənclərin formalaşması
həm bioloji, həm psixoloji, həm psixoseksual, həm də sosial
amillərin təsiri altında baş verir. Bunların içərisində gənclərin
bir şəxsiyyət kimi formalaşmasında sosial - psixoloji amillər
xüsusi yer tutur. Ona görə də gəncliyi sosial-psixoloji hadisə
kimi qeyd etmək olar.
Bioloji baxımdan gənclik orqanizmi fiziki cəhətdən
əsaslı surətdə dəyişir və onun inkişafı əsasən tamamlanır.
Psixoloji baxımdan gənclər artıq öz “mən”lərini,
imkanlarını dərk edir, idrak fəaliyyətləri və dünyagörüşləri
geniş əhatəli olur.
Psixoseksual
baxımdan
cinsi
yetişmə
əsasən
tamamlanmış olur, psixoseksual davranış sosial normalara
uyğunlaşır.
Sosial
baxımdan
gənclər
ictimai
münasibətlər
qovuşuğunda
həmin
münasibətləri
mənimsəməklə
sosiallaşırlar.
Nəticədə
bu
dövrdə
gənclər
ictimai
münasibətlərin məcmuu kimi, sosial varlıq kimi yetişir, həyat
hadisələrinə fəal mövqedən yanaşırlar.
Bütövlükdə, götürdükdə, gənclik dövründə şəxsiyyət
biososial-psixoloji
varlıq
kimi
formalaşır.
Gənclərin
davranışında təşəbbüskarlıq, prinsipiallıq, məsuliyyətlilik
yüksəlir. Onların intellektual fəaliyyətində, qabiliyyətlərinin
inkişafında əsasən irəliləyiş, sosial-psixoloji varlıq kimi
formalaşma baş verir.
485
VI.22.2. İlk gənclik yaşında şəxsiyyətin inkişafı
İlk gənclik yaşında şəxsiyyətin inkişafı məktəb yaşı
dövrü üçün ən yüksək səviyyəyə qalxır. Bu dövrdə həqiqi
yaşlılığa real keçid baş verir. Burada böyüklük hissinin yüksək
səviyyədə formalaşması və ünsiyyət fəaliyyətinin sürətli
inkişafı mühüm rol oynayır. Böyük məktəblilərin ünsiyyət
fəaliyyətində onların daxil olduqları sinif kollektivinin,
valideynlərin rolu artır. Bu dövrdə ünsiyyət fəaliyyətində kol-
lektivin ictimai rəyi xüsusi yer tutur. Böyük məktəblilər sinif
və məktəb kollektivinin onlara verdikləri qiymətə və rəyə
həssas yanaşır, öz fəaliyyətlərində onları nəzərə alırlar. Bu
dövrdə valideynlərlə ünsiyyət də istənilən nəticəni verir. Ailə
tərbiyəsi düzgün təşkil edildikdə böyük məktəblilərin
valideynləri ilə ünsiyyətləri də müsbət istiqamətə yönəlir, onlar
bu ünsiyyətə can atırlar. Burada valideynlərin öz övladlarını
başa
düşmələri,
onlarla
ünsiyyətdə
avtokratiklikdən
uzaqlaşmaları, demokratik mövqe tutmaları lazımi nəticə verə
bilir.
İlk gənclik dövründə yeniyetmələrin ünsiyyətlərindəki
emosionallıq aydın təzahür edir. Onlar ünsiyyətin gedişinə
özlərinin
münasibətlərini
emosional
cizgilərlə
təzahür
etdirirlər.
Böyük məktəblilərin ünsiyyət fəaliyyətinin inkişafında
yoldaşlıq münasibəti mühüm rol oynayır. Gənclər öz
yoldaşlarında yüksək əqli və əxlaqi keyfiyyətlərin olmasını
arzulayırlar. Bu dövrdə yoldaşlıq hissi ilə yanaşı dostluq hissi
də inkişaf edir, mürəkkəbləşir və davamlılığı ilə fərqlənir. Bu
dövrdə yaranan dostluq uzun ömürlü olur. İlk gənclik dövründə
dostluq hissi yeni motivlərə malik olur. Dostlar bir-birinə
yüksək tələblər verməyə başlayırlar. Psixoloqlar bu cür
tələblərə aşağıdakıları aid edirlər. Gənclərin fikrincə dost, bi-
rinci növbədə səliqəli, sadiq, prinsipial olmalı, çətin anda dos-
486
tunun köməyinə çatmalıdır; ikincisi, dostluq onların həyat və
fəaliyyətlərinin bütün sahələrini əhatə etməlidir; üçüncüsü,
onların dostluğu ən çox emosional olmalıdır, dost öz dostunun
sevinc və kədərini onunla bölüşdürməlidir.
İlk gənclik dövründə oğlanlarla qızlar arasındakı
qarşılıqlı münasibətlərdə də əsaslı dəyişiklik baş verir.
Yeniyetməlikdən fərqli olaraq bu dövrdə oğlan və qızlar
arasındakı qarşılıqlı münasibətlər xeyli fəallaşır. Yoldaşlıq
münasibətlərinin sahəsi genişlənir. Xüsusilə qızlarda qarışıq
dostluğa tələbat güclənir. İlk gənclik yaşının əvvəllərindən
başlayaraq məktəblilərdə məhəbbət hissi özünü göstərməyə
başlayır. Ona görə də cinslərarası qarşılıqlı münasibətlər
tərbiyə işinin əsas problemlərindən birinə çevrilir.
Mənlik şüurunun inkişafı. İlk gənclik dövründə
məktəblilərdə böyüklük hissi yüksəlir. Məktəblilər özlərinin ar-
tan imkanlarını dərk etməyə başlayırlar. Bütün bunlar həmin
dövrdə özünüdərketmə meylinin daha sürətlə inkişaf etdiyini
göstərir. Bu dövrdə gənclər özlərini, öz şəxsiyyətlərini yaxşı
anlamağa başlayır, mənlik şüurları, özləri haqqında təsəvvürləri
dəyişir. Onlar bir növ öz mənlərini dərk edirlər. bu dövrdə
məktəblilərdə özünüdərketmənin inkişafı ilə yanaşı mənlik
şüurunun məzmunu da dəyişir, özləri haqqında təsəvvürləri
artır. Oğlan və qızlar özlərinin xarici görkəmini, simalarını
tamamilə
yeni
şəkildə
qavramağa
başlayırlar. Zahiri
görkəmlərindəki kiçicik bir qüsur onları hədsiz dərəcədə nara-
hat
edir.
İlk
gənclik
dövründə
gənclər
özlərini
qiymətləndirərkən ayrı-ayrı hərəkətlərini təhlil edir, özləri
haqqında müəyyən mühakimələr yürüdürlər. Yeniyetmələrdən
fərqli olaraq böyük məktəblilərdə özünüqiymətləndirmə
onların öz davranış və fəaliyyətlərini müstəqil olaraq təhlil
etmək əsasında cərəyan edir. Ona görə də ilk gənclik dövründə
özünüqiymətləndirmədə bir sıra uyğunsuzluqlar özünü göstərə
bilir.
Yuxarıda qeyd edilənlərdən göründüyü kimi, ilk gənclik
487
dövründə ən mühüm psixoloji hadisə özünüdərketmənin və öz
«mən»inin, öz şəxsiyyətinin davamlı obrazının yaranmasıdır.
Bu dövrdə özünüdərketmənin, mənlik şüurunun inkişafı bir
neçə istiqamətdə baş verir.
Birinci növbədə gənclərin öz daxili aləmləri açılır. Gənc
oğlan və qızlar öz emosiyalarını ətrafda baş verən hadisələrin
doğurduğu hal kimi deyil, öz «mən»inin vəziyyəti kimi
qavramağa başlayırlar. Öz xüsusiyyətlərini, başqalarına
oxşamamalarını hiss etmək baş verir, eyni zamanda təklik hissi
özünü göstərir.
Tədricən, həyata keçirilə bilən bütün arzuları və çox vaxt
həyata keçirilə bilməyən idealları əsasında bir neçə az və ya
çox real fəaliyyət planlarını hazırlamağa başlayır və bunlardan
birini seçməli olurlar. Gənclərin həmin həyati planları onların
bütün özünütəyin sahələrini: mənəvi simalarını, həyat
tərzlərini, iddia səviyyələrini, peşə və həyatda öz yerlərini
seçmələrini əhatə edir. Öz məqsədlərini, həyati niyyətlərini,
həyati planlar qurmalarını dərk etmələri onların özlərini dərk
etmələrinin, mənlik şüurlarının mühüm elementini təşkil edir.
Bunlarla yanaşı olaraq bu dövrdə gənclərdə özləri haq-
qında tam təsəvvür formalaşır. İnsanın özünə münasibəti, bi-
rinci növbədə onun öz bədəninin xüsusiyyətlərini, xarici
görkəmini, cəlbediciliyini dərk etməsi, sonra isə özünün əxlaqi-
psixoloji, əqli, iradi keyfiyyətlərini dərk etməsi əsasında
yaranır. Gənclərin özünüqiymətləndirməsi çox vaxt ziddiyyətli
olur.
Müxtəlif fəaliyyət növlərində əldə edilmiş nəticələrin
təhlili, onun
haqqında
başqa
adamların
fikirləri
və
özünümüşahidə, özünün keyfiyyət və qabiliyyətlərini təhlil
etmək sayəsində gənclərdə özünəhörmət kimi ümumiləşmiş
münasibət yaranır.
İlk gənclik dövründə iddia səviyyəsinin yüksəlməsi
özünü qeyri-real yüksək qiymətləndirməyə gətirib çıxara bilir.
Əxlaqi şüurun inkişafı. İlk gənclik dövründə mənlik
488
şüuru ilə yanaşı əxlaqi şüurun inkişafında da əsaslı dəyişiklik
baş verir. Bu dövr yeni əxlaq səviyyəsinə - konvensional
əxlaqa keçidlə xarakterizə olunur (L.Kolberq). Psixoloqlar bu
cəhəti onunla izah edirlər ki, uşaq öz inkişafı prosesində
əvvəlcə əxlaqi davranışın “xarici” normalarına istinad edir.
Böyüklərin onu cəzalandırmasından yaxa qurtarmaq, onlar
tərəfindən rəğbətləndirilmək üçün özünü yaxşı aparır,
hərəkətlərinin böyüklər tərəfindən necə qarşılanacağını əsas
götürürlər. Lakin inkişafın sonrakı mərhələsində şagirdlərdə
əxlaqi davranışın “xarici” norma və qaydaları daxili - əqli pla-
na keçir. Ona görə də bu dövrdə böyük məktəblilər onlar üçün
əhəmiyyətli olan adamlar tərəfindən bəyənilmək və müəyyən
qaydanı gözləmək tələbatının təsiri altında özlərini yaxşı
aparmağa çalışırlar. Buradan isə aydın olur ki, bu dövrdə
məktəblilər hələ də xarici, formal əlamətləri əxlaqi tələblərin
mənbəi kimi qavrayırlar. Tədricən psixi inkişafın yüksəlməsi
ilə bağlı olaraq böyük məktəblilərdə dərkolunmuş əxlaqi
prinsiplər təşəkkül tapmağa başlayır. Əxlaqi davaranış konkret
şəraitin və ayrı-ayrı şəxslərin təsirindən azad olur. Oğlan və
qızlar avtanom əxlaqa malik olur.
Müasir gənc oğlan və qızlarda həyatın özü əvvəlki on
illiklərindən fərqli psixologiyanın formalaşmasına səbəb
olmuşdur. Bununla, əlaqədar olaraq gənclərin əxlaqi-etik
problemlərə münasibəti də dəyişmişdir. Bu sahədə gənclərin
daha cəsarətli baxışları özünü göstərir.
Müasir gənc oğlan və qızların bir sıra əxlaqi anlayışlara
münasibəti dəyişmişdir. Məsələn, «ədalətlilik» anlayışı artıq
gənclər tərəfindən əvvəllər başa düşülən stereotip şəklində –
«ədalətlilik odur ki, heç kimin arasında fərq qoyulmasın»
şəklində qavranılmır. Müasir böyük məktəblilər ədalətliliyi
«hər kəsdən imkanlarına görə və hər kəsə gördüyü işə və ya
insanların ümumi rifahı üçün verdikləri real töhvəyə görə»
yanaşmaqda görürlər.
Müasir gənclərin təmizlik, saflıq, düzgünlük kimi əxlaqi
489
anlayışlara münasibətləri də dəyişmişdir. Bu anlayışlar, bir
tərəfdən yaş artdıqca böyük məktəblilər üçün öz əbədi roman-
tikliyini itirir, digər tərəfdən, gənclər tamamilə real mövqeyə
əsaslanır və adamların: valideynlərin, müəllimlərin, yoldaşların
və
dostların
həqiqi
hərəkətləri
bundan
asılı
olaraq
qiymətləndirilir. Bu prinsip daha aydın şəkildə böyük
məktəblilərin öz müəllim və valideynlərinə münasibətlərində
təzahür edir. Gənc oğlanlar və qızlar onları həmin cəhətə görə
daha çox qiymətləndirir və qəlbən sevirlər. Bu hal kiçik məktəb
yaşı və yeniyetməlik dövründə özünü göstərmir.
Psixoloji tədqiqatlar göstərmişdir ki, gənclik dövründə
məktəblilər borc, şərəf, şəxsi qürur hissi, vicdan, təvazökarlıq
kimi mürəkkəb əxlaqi kateqoriyaların mahiyyətini dərk edirlər.
Bununla belə onlar həmin anlayışların şərhi zamanı, eləcə də
əxlaqi davranışı həyata keçirərkən bəzi qüsurlara yol verirlər.
Ümumiyyətlə götürdükdə, orta məktəbi qurtaran oğlan və
qızların əksəriyyəti özlərini praktik olaraq əxlaqi cəhətdən
formalaşmış, yetgin və kifayət qədər davamlı əxlaqa
yiyələnmiş adam kimi göstərirlər. Bu isə qabiliyyətlər, motivlər
və xarakter əlamətləri ilə yanaşı şəxsiyyətin dördüncü mühüm
yenitörəməsi kimi özünü göstərir.
VI.22.3. Böyük məktəblilərin təlim fəaliyyəti və idrak
proseslərinin inkişafı
İlk gənclik dövründə təlim fəaliyyətinin ümumi
xarakteristikası. İlk gənclik dövründə təlim fəaliyyəti bir sıra
xüsusiyyətlərinə görə məktəb yaşının əvvəlki dövrlərindən
fərqlənir. Bu dövrdə təlim fəaliyyəti həm məzmun, həm də
formaca yeni xüsusiyyətlər kəsb edir. Təlim fəaliyyətinin
məzmununa yeni anlayışlar sistemi daxil olur. Onlar özlərinin
əhatəliyinə görə əvvəlkilərdən fərqlənir. Mücərrəd anlayışların
miqdarı artır. Yeni fənlərin və bilik sahələrinin öyrənilməsi
490
tələb olunur. Təlimin formasında da dəyişiklik baş verir. Tədris
prosesində müasir texniki vasitələrdən istifadəyə geniş yer ve-
rilir. Bütün bunları mənimsəmək böyük məktəblilərdən yüksək
hazırlıq, nəzəri təfəkkürün inkişafını, yaradıcılıq qabi-
liyyətlərinin təşəkkülünü tələb edir.
Böyük məktəblilər təlimin nə kimi həyati əhəmiyyət
daşıdığını dərk edirlər. Ona görə də məktəblilərdə təlimə
münasibət əsaslı şəkildə dəyişilir. Bu dövrdə məktəblilərdə
müxtəlif bilik sahələrinə seçici münasibət təzahür etməyə
başlayır. Böyük məktəblilərin təlim fəaliyyəti onların əqli
inkişafına əsaslı təsir göstərir.
Böyük məktəblilər təlim fəaliyyətinin subyekti kimi daxil
olduqları spesifik sosial inkişaf şəraitinin təsiri altına düşürlər.
Bu dövrdə təlim fəaliyyəti özünün keyfiyyəti, yeni məzmunu
ilə fərqlənir. Tədris fənnlərində nəzərdə tutulmuş biliklərə
yiyələnmə zamanı şəxsi məna əhəmiyyəti daşıyan daxili idrak
motivləri ilə yanaşı geniş sosial və dar şəxsi xarici motivlər də
özünü göstərir. Bunların içərisində nailiyyət, müvəffəqiyyət
motivləri xüsusi yer tutur. Təlim fəaliyyətinin özü böyük
məktəblilərin gələcək həyat planlarını həyata keçirmək vasitəsi
olduğu üçün, təlim motivləri də öz quruluşuna görə keyfiyyətcə
dəyişir. Təlimi biliklərə yiyələnməyə yönəlmiş fəaliyyət kimi
bir
sıra
motivlərlə
səciyyələndirmək
olar, şagirdlərin
əksəriyyəti üçün əsas daxili motiv kimi nəticəyə nail olmağa
yönəlişlik təşkil edir.
Böyük məktəblilərin təlim fəaliyyətinin predmetini,
başqa sözlə, onun nəyə yönəlməsini, onun struktur təşkili, fərdi
təcrübənin
stimullaşdırılması,
bunun
hesabına
yeni
məlumatların genişləndirilməsi, əlavə olunması, daxil edilməsi
təşkil edir. Məsələlərin həllinə müstəqil, yaradıcı şəkildə
yanaşma, qərar qəbul etmək, mövcud variantları təhlil etmək və
onları tənqidi konstruktiv şəkildə anlamaq bacarığı da böyük
məktəblilərin təlim fəaliyətinin məzmununu təşkil edir. Bu yaş
dövründə mühüm psixoloji yenitörəmə olan şagirdin həyati
491
planları tərtib etmək, onları həyata keçirmək vasitələrini axtar-
maq
bacarığı
böyük
məktəblilərin
təlim
fəaliyyətinin
məzmununun spesifikasını müəyyən edir. Bu özü həmin
planların həyata keçirilməsi vasitəsinə çevrilir.
Əgər yeniyetməlik dövründə şagirdlər üçün müəllim və
valideynlərin nüfuzu öz həmyaşıdlarının nüfuzu ilə bir növ
tənzim olunursa, böyük məktəbli üçün ayrı-ayrı fənn
müəllimlərinin nüfuzu məktəbin nüfuzundan fərqləndirilir.
Böyük məktəblinin
şəxsi
özünütəyinində
iştirak edən
valideynlərinin nüfuzu artır.
Böyük məktəblilərin peşə və şəxsi özünütəyinlərinə
hazırlığı özünün sərvət meylləri sistemlərinə aydın şəkildə
ifadə olunan peşə istiqamətini və peşə maraqlarını, nəzəri
təfəkkür formalarının inkişafını, elmi idrak metodlarına
yiyələnməyi, özünütərbiyə bacarığını daxil edir. Şəxsiyyətin
yetişməsi və formalaşmasının bu yekun mərhələsi məktəblinin
qiymət və bələdləşmə fəaliyyətinin daha tam təzahür etdiyi
vaxtda başa çatır. Bu yaş dövründə məktəblinin müstəqilliyə
cəhd göstərməsi əsasında onda mənlik şüurunun tam strukturu
formalaşır, şəxsi refleksiya inkişaf edir, həyati planlar və
pespektivlər dərk olunur.
İdrak proseslərinin inkişafı. İlk gənclik dövründə
idrak prosesləri inkişaf edərək yeni keyfiyyətlər kəsb edir. Bu
dövrdə qavrayışın seçiciliyi və mənalılığında əsaslı dəyişiklik
baş verir. Məktəblilər daha çox əhəmiyyətli, təlimin məqsədləri
ilə səslənən obyektləri və materialları seçir və qavrayırlar. Nit-
qin və təfəkkürün inkişafı qavrayışın mənalılığını artırır.
Onların qavrayışları daha çox məqsədyönəlmiş xarakter
daşıyır. Məkan, zaman, hərəkət qavrayışı geniş və əhatəli olur.
Diqqət tam mənasında ixtiyari xarakterə malik olur.
Böyük məktəblilər maraqlılıq dərəcəsindən asılı olmayaraq
diqqətlərini onlar üçün zəruri olan obyektin üzərinə yönəldə və
onun ətrafında mərkəzləşə bilirlər. Böyük məktəblilərdə
diqqətin davamlılığı, mərkəzləşməsi əsaslı şəkildə yüksəlir. Bu
492
ən çox böyük məktəblilərin hər gün məktəbdə, sinifdə, ictimai
işlər zamanı yerinə yetirdikləri işlərin əhəmiyyətini dərk
etmələri ilə bağlı olur. Böyük məktəblilər bəzən bütün dərs
müddətində diqqətlərini onun üzərində saxlaya bilirlər. Bunun-
la yanaşı olaraq böyük məktəblilərdə diqqətin həcmi əsaslı
şəkildə genişlənir. Bu, böyük məktəblilərin öyrəndiklərini
əvvəllər öyrənmiş olduqları ilə əlaqələndirə bilmək bacarığı ilə
şərtlənir. Böyük məktəblilər diqqətlərini paylamaqda və
keçirməkdə çətinlik çəkmirlər.
İlk gənclik yaşında hafizənin inkişafı nəzərə çarpacaq
dərəcədə yüksəlir. Mənalı, məntiqi yaddasaxlama üstünlük
təşkil edir. Bu dövrdə məktəblilər yaddasaxlamanın səmərəli
yollarından istifadəyə geniş yer verirlər.
İlk gənclik dövründə təfəkkürün inkişafında da əsaslı
yüksəliş baş verir. Bu dövrdə məktəblilərin təfəkkürü özünün
müstəqilliyi, tənqidiliyi, ardıcıllığı, nəzəri və mücərrəd xarakter
daşıması
ilə
fərqlənir. Təfəkkürün
proseslərindən
və
formalarından yerində və düzgün istifadə etmək imkanları artır.
Bütün bunlarla yanaşı bu dövrdə məktəblilərin ümu-
miləşdirmələrində bəzən tələsgənlik ucundan qüsurlar özünü
göstərə bilir.
Təlim prosesində böyük məktəblilərdə bərpaedici
təxəyyüllə yanaşı yaradıcı təxəyyülün inkişafı üçün də geniş
imkan yaranır. Bu hal ən çox şagirdlərin yaradıcı fəaliyyətdə
özünü aydın göstərir.
Bütün qeyd edilənlərlə yanaşı ilk gənclik dövründə
məktəblilərdə maraq və tələbatlar, xüsusilə mənəvi tələbatlar
inkişaf edir. Onlar elmin, texnikanın, cəmiyyət və onun həyat
tərzinin müxtəlif sahələri ilə maraqlanmaqla yanaşı, onlarda
ünsiyyətə, incəsənətə, əxlaqi davranış normalarını həyata
keçirməyə mənəvi tələbatlar formalaşır.
Dostları ilə paylaş: |