Detektiv roman

7 

 

 

 

Cinayətdən 6 saat sonra 

 

 

– Ötən gecə saat neçədə yatmısız? 

Baş  müstəntiqin  sualı  bu  dəfə  planlaşdırılaraq  öldü-

rüldüyü  ehtimal  edilən  dünya  çempionunun  kottec  qon-

şusuna ünvanlanmışdı. Bu, Aydın idi. 

– Dəqiq yadımda deyil. Amma həmişəki kimi çox gec 

idi, – qıvrım saçlarının ucları günəşin yandırıcı şüalarının 

təsirindən kürən rəng almış gənc düşünmədən cavab ver-

di. 

– Saatı xatırlamağınızı xahiş edirəm. 

– Uzanıb kinoya baxırdım. 

Aydın bir qədər fikrə gedib davam etdi: 

– Saat 3-ü təzə keçirdi ki, bitdi. Siqaret yandırıb həyə-

tə çıxdım. Əynim nazik idi. Qalın paltar da götürməmişik. 

Otaqda  çəkmək  istədim.  Amma  Nəzrin  tüstünün  iysinə 

dözə bilmir, öskürək tutur. 

– Çox sağ olun. Bütün detalları izah edirsiniz. Təəssüf 

ki, yatdığınız saatı hələ də deməyibsiz. 

– Dediyim kimi, 10-15 dəqiqə dayanıb qayıtdım. 

– Dayandınız, yoxsa siqaret çəkdiniz? 

–  Əlbəttə  ki,  siqaret  çəkməyə  çıxmışdım.  Siz  nəyə 

görə belə qəribə suallar verirsiniz? Yoxsa məndən nədəsə 

şübhələnirsiniz? 

---

33

 

 

– Qətiyyən! On, yaxud on beş dəqiqə bir siqaret üçün 

uzun müddət deyil? 

– Mən ikisini çəkdim. 

– Yenə olmadı. 

Baş  müstəntiq  Aydıngilə  gələrkən  6A  kottecindən  xeyli 

aralıda rast gəldiyi siqaret qutusunu xatırladı. 

–  Yox,  lənət  şeytana!  Daha  doğrusu  üç.  Bəli,  üçünü 

çəkmişdim. 

– Baxın, indi ümumiyyətlə olmadı, – gənc xəfiyyə və-

ziyyəti  tam  aydınlaşdırmaq  üçün  bu  dəfə  təcrübə  apar-

malı oldu. 

– Əmimin qəbri haqqı, cəmi üç siqaret çəkmişdim. 

Sato onun bu barədə yalan danışmadığını anlayıb davam 

etdi: 

– Soyuq hava idi və siz üşüməyinizə baxmayaraq iki, 

yox,  lənət  şeytana,  üç  siqaret  çəkmisiz  dalbadal.  Yəni  bu 

qədər çox çəkirsiniz? – həmsöhbətinin yalan danışmasın-

dan sonra əsəbiləşən baş müstəntiq söz atdı. 

– Bəli. 

– Amma bayaqdan bəri bir dənəsini də olsun çəkmə-

misiz. Hesabla siz oyaq olanda hər 5, yaxud 10 dəqiqədən 

bir  siqaret  yandırırsız,  –  bunu  deyib  masanın  üstündəki 

qara  “Mond”  markalı  siqaretə  işarə etdi.  Belə  nadir  mar-

kaların adətən ölkə gömrüyündən qeyri-leqal yollarla gə-

tirildiyini  bilirdi.  Digər  tərəfdən  qutunun  üzərində  aksiz 

markasının  olmaması  da  işi  asanlaşdırırdı.  Eyni  marka-

dan  olan  boş  siqaret  qutusu  6A  kottecinin  ətrafında  da 

Satonun diqqətini çəkmişdi. 

–  Bilmirəm  necə  izah  edim...  İndi  bir  az  həyəcanlı-

yam. 

---

34

 

 

– Məncə əksinə olmalıydı. Nə isə, bunu adlayaq. Dü-

şünək ki, dediyiniz kimidir. Gecə siqaret çəkməyə düşən-

də şübhəli, maraqlı, yaxud sizin üçün qeyri-adi nəsə gör-

dünüz? 

– Xeyr, – Aydın xatırlamaqda özünü əziyyətə salma-

yıb azacıq pauzadan sonra qətiyyətlə dilləndi. 

– Xahiş edirəm, bir az da düşünün. Bəlkə Romanı, ya-

xud Milananı görmüş olarsınız. 

– Onlar bizim qonşuluğumuzda qalırlar. Onları görə 

bilməyim bu qədər anormaldır ki? – Aydın ironiya ilə gü-

lümsədi. – Qəribə suallar verirsiniz, onları görmüş olsam 

belə burada dediyiniz kimi şübhəli ya da ki, qeyri-adi heç 

nə yoxdur. 

– Görmüsüz ya yox? 

– Dedim ki, görməmişəm! 

Baş  müstəntiq  onu  əzişdirməmək  üçün  əsəblərini 

zorla  cilovladı.  Adam  həm  yalan  danışır,  həm  də  onun 

verdiyi sualları lağa qoymağa başlamışdı. Bir az əvvəl bu-

ra gələndə qonşunun ötən gecə cinayətlə əlaqəsi olan han-

sısa  şübhəli  məqamı  gördüyünü  düşünmüşdü.  İndi  isə  – 

Aydının  şübhəli  davranışlarından  sonra  bu  mülahizəsin-

də  yanılmadığına  başa  düşürdü.  Sürətlə  beynində  analiz 

etməyə çalışdı: 

Soyuq olduğunu, üşüdüyünü deyən adam 15 dəqiqə-

dən  çox  açıq  havada  qalır.  Qutudakı  siqaretlərin  hamısı 

bitənə qədər çəkir. Siqareti bitsə də, evə qayıtmır. Üstəlik 

bu  müddətdə  üç  siqareti  qorxan,  yaxud  gördüklərindən 

həyəcanlanan adam çəkə bilər. Çünki Aydının çox çəkən 

olduğu  qətiyyən  hiss  olunmur.  “İndi  bir  az  həyəcanlı-

yam”,  –  deməsi  də  yalandır.  Çünki  Sato  hələ  ki,  onun 

---

35

 

 

üzündə heç bir həyəcan əlaməti görmürdü. Kifayət qədər 

soyuqqanlı davranır və sərbəst danışırdı. Hətta onu əsəbi-

ləşdirməyə də fürsət tapa bilmişdi. Gecə isə Aydın əməlli-

başlı həyəcanlanıbmış. Baş müstəntiq buna əmin idi. Belə 

olmasaydı dalbadal üç siqaret çəkməz və ən əsası da, qara 

“Mond”un qutusunu 6A kottecinin qarşısındakı zibil qu-

tusuna deyil, özünü şair-jurnalist kimi tanıdan 6C-də qon-

şu  Pərvizin  evinin  yaxınlığında  yerə  atmazdı.  Dimanın 

sözlərinə görə səhər tezdən hava sakit olub. Milana isə ge-

cə  sərin  olduğunu  deyirdi.  Günortaya  yaxın  isə  külək 

güclənməyə  başlayıb.  Aydın  gecə  4-də  işləmiş  həyətə  si-

qaret  çəkməyə  düşüb.  Həmin  vaxt  hava  artıq  soyuyub-

muş. Külək var imişsə, siqaret qutusunu sovurub 6A-nın 

qarşısına ata bilərdi. Bəs nəyə görə siqaret qutusu Aydın-

gilin  öz  kottecinin  qarşısındakı  zibil  qutusunda  olmayıb. 

Əyin-başından  təmizkar  və  mədəni  adama  oxşayır.  Yəni 

zibili  qonşunun  qapısına  vızıldatmaq  əvəzinə  yanındakı 

qutuya  atmasını  düşünə  bilməyəcək  qədər  qanmaz  ola 

bilərdi?! 

Sato bunları bir neçə saniyənin içində tələsik beynin-

də götür-qoy etdi. Yaxşı başa düşürdü ki, izi itirilən cina-

yətlərdə  mənasız  və  xırda  detallar  çox  da  işə  yaramır. 

Amma başqa çarəsi də yox idi. Qatilin hansı planla hərə-

kət etdiyini aşkara çıxarmaq üçün Aydının dediyi kimi ən 

“qəribə”,  hətta  gərəksiz  hesab  olunacaq  detalları  uc-uca 

calamalıydı. Məşhur fikri ürəyində pıçıldadı: “Heç bir şey 

göründüyü qədər üzdə deyil”. 

– Siz siqaret çəkməyə çıxanda hava küləkli idi? 

–  Məni  ələ  salırsınız?  Bu  nə  axmaq  suallardı  verirsi-

niz?  Nəzərinizə  çatdırım  ki,  mən  Hidrometeoroloji  Proq-

---

36

 

 

nozlar Bürosunda deyil, orta məktəbdə fizika müəllimi iş-

ləyirəm. 

– Ya sizi istintaqa yalan ifadə verib cinayət izini itir-

mə səbəbi ilə nəzarət altına alacam, ya da həmin gecə Ro-

manı, yaxud Milananı gördüyünüzü etiraf edəcəksiniz, – 

Sato  bu  dəfə  hiddətini  saxlaya  bilməyib  sağ  əli  ilə  onun 

çənəsindən  tutub  başını özünə  tərəf çəkdi.  Bir  anlıq  göz-

gözə gəldilər. Aydının qorxduğunu açıq-aydın hiss etdi. 

–  Hava  sakit  idi.  Külək-zad  yox  idi.  Amma  dediyim 

kimi, soyuq idi, – qonşu çənəsini baş müstəntiqin əlindən  

zorla  aralayıb  nəhayət  ki,  onun  “axmaq”  sualına  cavab 

verdi. 

– Sonra? 

– Sonra nə?! 

–  Kimi  gördün?  –  baxın,  mənim  əsəbilərim  yerində 

deyil. Suallarıma uzatmadan cavab ver. Sato yumruğunu 

düyünlədi. 

– Mən heç kimi görməmişəm. Və nəzərinizə çatdırım 

ki, yoldaş müstəntiq, siz qanun adamısız və ictimai yerdə 

məni təhdid edirsiniz! 

– Siz yalan danışırsınız! 

–  Eee!  –  Aydın  əsəbiləşib  saymazyana  tərzdə  ayağa 

qalxdı. Amma Sato onu çiynindən basıb aşağı  oturtdu: 

–  Pərvizin evinin  qarşısında  kimi  görmüşdün  dünən 

gecə? Siqaret qutusunu atdığın yeri deyirəm! 

Sual  Aydının  qulağının  dibində  şillə  kimi  açıldı.  Bir 

anlıq nə deyəcəyini bilmədi. Tutuldu. 

– Baxın, yoldaş fizika müəllimi, mən hər şeyi bilirəm. 

Bura da Bakıdan sənin mühazirələrinə qulaq asmaq üçün 

gəlməmişəm. Söhbət dünya çempionu olan və ölkə idma-

---

37

 

 

nında tanınmış bir şəxsin ölümündən gedir. Görürsünüz? 

Mənim suallarım o qədər də mənasız və axmaq deyilmiş! 

– Dünən gecə çox sakitlik idi. Pərvizin kottecinin qar-

şısında  tanış  qadın  səsi  eşitdim.  Özümü  saxlaya  bilmə-

dim.  Yaxınlaşıb  xəlvətcə  baxmağa  çalışdım.  Milana  idi, 

Pərvizlə öpüşürdü. Qalan hər şeyi bir az əvvəl sizə danış-

mışam, – Aydın bunu deyib tələsik siqaret yandırdı. Hə-

yəcanını gizlədə bilmirdi. 

– Milanaya göz qoyurdun? 

– Xeyr. Siz nə danışırsınız? Mənim sevgilim var. De-

mək olar ki, nişanlıyıq. 

– Başladıq yenə? 

– Hamımız cavanıq yoldaş müstəntiq, – müəllim mı-

zıldandı.  –  Özünüz  də  etiraf  edərsiz  ki,  Milana  diqqətə 

alınmayacaq qadın deyil. 

– Sonra nə oldu? Onların öpüşmə səhnəsi uzun çəkdi 

və  siz  də  soyuqda  titrəyə-titrəyə  bu  dramatik  eşq  səhnə-

sini izləmək məcburiyyətində qaldınız, – Sato növbəti də-

fə söz atıb hesabı bərabərləşdirdi – 2:2. 

–  Həmin  vaxt  onlar  ayrılırdılar.  Duyuq  salmamaq 

üçün ordan uzaqlaşdım. 

– Söhbətlərini eşitmədin? 

– Xeyr. 

– Yaxşı, hələlik gedə bilərsiz. 

– Çox sağ olun. 

– Hə, yadımdan çıxdı soruşum – hansı meqahers tez-

likdə idi? 

Əzrayıl əlindən qurtulan adamlar kimi sivişib aradan 

çıxmaq istəyən fizika müəllimi sualdan heç nə anlamayıb 

geriyə döndü: 

---

38

 

 

– Nəyi soruşursuz, yoldaş müstəntiq? 

–  Heç,  öpüşmə  prosesinin  tezliyini  nəzərdə  tutur-

dum. Amma səni çox yordum, get, şairdən soruşaram, öz 

aramızda hesablayarıq. 

Qonşu heç nə deməyib başını aşağı salıb uzaqlaşmaq 

istədi.  Daha  doğrusu  uzaqlaşmağa  çalışırdı  ki,  baş  müs-

təntiq onu yenidən çağırdı: 

– Aydın müəllim? 

– Buyurun yoldaş müstəntiq. 

–  Bilirsiniz  nə  var,  sizin  yerinizə  olsaydım  sevdiyim 

insana  xəyanət  etmək  barəsində  ömür  boyu  düşünməz-

dim. 

Aydının rəngi pomidora dönmüşdü. Hesabsa 4:2 Ba-

kıdan gələn baş müstəntiqin xeyrinə idi. 

 

 

 

 

 

 

---

39