Dilmurod quronov a d a b iy o t s h u n o s L ik k a k ir ish ol
namoyon bo'ladi. Lirik asarlarda tasvirlangan tashqi manzara lirik qahramon ichki olamiga olib kiruvchi vositagina (ya’ni unda voqelikning shu maqsadga yetish uchun zarur fragmentlarigina qalamga olinadi) bo'lsa, epik asarlarda tasvirlangan badiiy voqelik o'zicha mustaqil, obyektivlashgan manzaradir. Shu bois ham epik asarlarda tasvirlangan ijodkor ko'zi bilan ko'rilgan voqelik o'quvchi xayolida ham jonlanadi. O'quvchi asar voqealari yuz berayotgan joy, qahramonlaming xatti- harakatlarini go'yo ko'rib turadi. Lirik asar tilining emotsionalligi ko'proq lirik qahramonning konkret paytdagi (lirik asarda badiiy vaqtning juda qisqaligi, «hozir» bilan belgilanishini e ’tiborga olish zarur) kayfiyati, holati, kechinmalari bilan bog'liq bo'lsa, epik asarda emotsionallikning namoyon bo'lishi o'zgacharoq tarzda kechadi. Bundagi emotsionallik birinchi galda tasvirlanayotgan predmet mohiyati bilan bog'liqdir.
Epik asarda tasvirlanayotgan narsa, voqeaning o'zgarishi barobari emotsionallik ham o'zgarib boradi. Buni jonliroq tasavvur qilish uchun « 0 ‘tgan kunlar»dan olingan bir necha parchaga diqqat qilaylik: «Og‘ir tabiatlik, ulug‘ gavdalik, ko‘rkam va oq yuzlik, kelishkan qora ko‘zlik, mutanosib qora qoshliq va endigina murti sabz urgan bir yigit...» (Otabek) «... uzun bo‘ylik, qora cho‘tir yuzlik, chag‘ir ko‘zlik, chuvoq soqol, o ‘ttiz besh yoshlarda bo‘lg‘on ko‘rimsiz bir kishi...» (Homid) «... qora zulfi par yostiqning turlik tomonig‘a tartibsiz suratda to ‘zg‘ib, quyuq jinggila kiprik ostidagi timqora ko‘zlari bir nuqtag‘a tikilgan-da, nimadir bir narsani ko‘rgan kabi... qop-
