Biroq ifodalash ko'zlangan metaforik ma’noning yuzaga
chiqishida «mening qolim yetmagan» aniqlovchisi g‘oyat
muhim ekanini ko'rish qiyin emas. Ya’ni bunda yor bilan
yulduzni o‘xshaiish asosi ularning ikkalasiga xos «ye-
tib bo'imaslik» belgisidirki, bu ma’no
gap butunligidagina
ro'yobga chiqadi. Shunga o'xshash, «chuvaladi o‘ylarim»
metaforasining ma’nosi ham predikativ birikma butunligi-
da voqelanadi. Negaki, avvalgi ikki misoldan farqli o'Iaroq,
bunda predmetning nomi emas, balki unga xos harakat-ho-
lat boshqa bir predmetga ko'chirilmoqda: «(lp chuvalgani
kabi) chuvaladi o'ylarim». Ya’ni o'xshatilayotgan
narsa
nomi qoladi-da, o'xshayotgan narsaga xos harakat-holat
unga ko'chiriladi. Shu o'rinda yuqorida keltirilgan Atoulloh
Husayniy ta’rifidagi «o'z
yasog'ida tushunmakka moni’
bo'lguchi jumladoshini keltirmak sharti bila»
degan nuqta-
ga qaytish maqsadga muvofiq. Bu o‘rinda ma’no ko'chishi
so‘z qollangan kontekst bilan ham bog'liqligi,
matndagi
boshqa so'zlarning uni «o‘z» ma’nosida tushunishga mone
bolishi nazarda tutilmoqda. Darhaqiqat, keltirilgan misolda
«o‘y» so‘zining «jumladosh» ekani «chuvalanmoq»ni o‘z
ma’nosida tushunishga imkon bermaydi.
Albatta, metafora usulidagi ma’no ko'chishida o'xshati-
layotgan narsa-hodisalar orasida aynan o‘xshashlik bo'lishi
emas, balki ularga xos umumiy belgilardan biri asos uchun
olinadi. Masalan, «oltin kuz» birikmasida «rang» (kuzda
daraxt barglarining sarg'ayishi sabab sariq rang ustuvor-
ligi), «oltin davr» birikmasida «qimmat» (nazarda tutilgan
umr pallasining qimmatli ekani) asos uchun olinadi. To‘g‘ri,
ushbu misollar metaforaning anchayin sodda ko'rinishlari,
ularning estetik ta’sir kuchi ham, albatta, shunga yarasha
boladi. Aksincha, voqelikdagi narsa-hodisalar yoki ko'ngil
hollari bilan moddiy olam orasidagi bizga ko'rinmagan, bi
roq san’atkorona o'tkir nigoh bilan ilg’angan o'xshashliklar
asosidagi ko'chimlar o'quvchini hayratlantiradi,
unga zavq
bag'ishlaydi. Faqatshugina emas, bu nav ko‘chimlaro‘sha
278
www.ziyouz.com kutubxonasi
narsa-hodisaga o'zgacharoq nazar soiish, ko'ngil holini te-
ranroq his qilishga yordam beradi. Masalan, Faxriyorning
soneílaridan biridagi «Ko‘nglim sinar, muz bo‘lib sinar»
metaforasini olaylik. Shoir metaforani «muz bo‘¡ib sinar»
íarzida aniqlashtirib qo'yayoíganini nazardan qochirmas-
iik iozim. Sababi, «ko'ngil - oyna», «ko'ngil - shisha»
o'xshaiishlari asosiga qurilgan «ko‘ngil sinishi», «chil-chil
bolishi» metaforalari
ancha keng tarqalganki, shoir o‘zi
qoliagan metaforaning ularga aloqasiz ekanini ta’kidia-
moqda. To‘g‘ri, bunda ham rnavjud metaforaga - muayyan
hislar tugab-bitganirii anglatuvchi «ko'ngil sovishi» ifodasi-
ga tayanilgan, aniqrog'i, bu ifoda mubolag'alashtirilgan:
ko‘ngil sovishi haddi a’losiga yetib - muzlash darajasining
kuchliligidan sinib uvalanishi nazarda tuíilgan.
Bugungi
kun o'quvchisi esa, bilasiz, turli ilmiy-ommabop film va
ko‘rsatuvlar orqali o‘ta kuchli muzlaíilgan jismning ich-
dan portlagan kabi parchalanishini tasavvur qilishga qo-
dir. Ayon bo'lyaptiki, meíafora davr o‘quvchisining didi va
ma’rifiy
darajasi, tafakkur tarziga mos bo‘lar ekan.
Obrazli ifoda o'laroq metaforaning qabul qilinishi avto-
matizmdan yiroq, u ijodiy yondashuvni, assotsiativ fikrlash-
ni taqozo etadi. Deylik, R.Parfining «Suv ostida yaltiraydi
tosh, Xarsanglarda sinadi suvlar» satrlarida metaforaning
ma’nosi ikki bosqichda namoyon boladi. Shoir tilimizda
ancha keng qo'llaniluvchi suvning oynaga o‘xshatilishi-
ga (birinchi bosqich), ya’ni o‘zi va o'quvchisining
badiiy
xotirasida mavjud obrazli ifodaga tayanadi va shu asosda
suvning xarsangga urilib parchalanishini oynaning sinishi-
ga o'xshatadi (ikkinchi bosqich). Shoirning quyidagi:
Dostları ilə paylaş: