BUNDAN FAHYA TUMAN ÇIXMAZ
Qədim əyyamlarda bir qannın Fatı adh bir nəvəsi
olur. Nəvəni çox ərköyün böyüdür. Nəvəsinə imkan verməzmiş
ki, əiini ağdan qaraya vursun. Əlinə keçəni də Fatiya yedirdirmiş.
Fatı həm də anadangəimə gəlimii imiş.
Yaş artıqca yoğuniayır, şişir, yekəpər, yaşından çox böyük
görünən bir inscuıa çevrilir.
Bir gün qarı ərinə tapşınr ki, Fatıya don tii
parça aiıb gətirsin.
Kişi getdiyi şəinərdə bahalı bir parçadan Fatıya
parça ahr. Dükançı neçə metr parça lazım olduğunu soruşanda
kişi Fatının yaşını deyir. Ona görə dükançı da bu
yaş səvlyyəsində parça vermişdi. Kişi sevincək parçanı aldığı
başqa əşyaiarla blriikdə evə gətirır. Qarı aiınan parçanı
nəvəsinin boyuna-buxununa tutur. Parçanın Fatının
bədənlnə uyğun olmadığını, az oiduğunun görür və hirslihirsli
deylr:
-Bundan Fatıya tuman oimaz!
Bundan Fatıya tuman olmaz!
-Bundan Fatıya tuman olmaz. Fatıya 5-6 metr
parça lazımdır ki, ona tuman tikmək oİsun. Bundan Fatıya
tuman olmaz!
Sonra bu söz-söhl^ət dilə-ağıza düşür. Bir iş alınmayanda
deyirmişlər.
Dostları ilə paylaş: |